Kabanata 27
Blame
Kinagabihan noon ay may tumawag kay Spyder kaya kinailangang umuwi. Papalabas kami nila Spyder at tawanan sila ng tawanan ng mga kaibigan niya.
"Hindi ko alam, dude!"
"Ulol, fucker ka."
"Gago, natalo sila. Hindi kasi marunong dumepensa si Devyll." humalakhak si Theo.
Umismid si Devyll at nagtaas ng middle finger.
"May tinulong ka ba sa Elitians? Wala naman, nagbutas ka lang ng bench."
Humagalpak sila sa tawa. Theonoah made a face.
"Atlit panalo kami sa Rockwell na walang bilang."
"Bromance na naman kayo?" panunuya ni Spyder sa kanilang dalawa na kanina pa nagtatalo.
Nakakatawa si Theonoah masyado, siya ang nagbibigay ng kulay sa kanilang magkakaibigan ganoon rin si Lander. Sila Spyder naman ay sakto lang, nakikitawa kung may nakakatawa at nakiki-asar din kung minsan.
Well, as for Matrix and Ten? They wouldn't participate in fun, may sarili silang mundo. I kind of think Ten is secretly fond of Cloudnine. Paminsan minsan kasi ay nakikita ko siyang sumusulyap sa kanyang mga reaksyon tuwing natatawa o nakikinig sa mga usapan.
I wonder if Cloudnine is their princess of the group? Ang cute lang kung ganoon pero may iilan akong babaeng nadidinig sa kanila at batid kong mga kaibigan rin naman nila.
Sumunod na araw ay ganoon ulit ang aming naging routine, Spiral texted me that he'll be in Isla Verde later when the classes are done. Hindi ko alam kung ano ang isasagot sa kanya kaya naman iniba ko na muna ang aming topic.
He called.
"Ang sakit ng ulo ko." I faked a growl.
"Do you have anything? Meds for headache? Pwede mong ipag-utos iyon sa kasambahay. Huwag mong tiisin 'yan." mahinanong aniya.
I smiled unconsciously.
"Ayos lang ako, kailangan ko lang siguro ng buong araw na pahinga ngayon." Oh come on, Crayon here you go again, lying on the love of your life.
I'm sorry...
"Hmm, that's a great idea. You should get the whole day to rest. I'll visit you later night or midnight. Hindi na muna kita guguluhin."
"Uh, salamat. Mabuti na siguro iyon para sa susunod na araw ay buong araw tayong magkasama?" I bit my lower lip and sighed simply.
Bumubuti ako masyado. Bumubuti sa pagsasabi ng kasinungalingan, ang sabi ko ay ayaw kong magsisinungaling sa kanya dahil malayo ako sa ibang babae o sa kanyang mga past relationships kung sakali mang meron pang nauna kay Asthreya.
He heaved a sigh and chuckled.
"I miss you is all I wanna hear, Jez."
Parang haplos iyon sa aking puso na hindi maipaliwanag. Sobrang sarap sa pakiramdam, sana lahat. Sana lahat ng oras, lahat ng araw at wala ng pagtigil ang ganoong concern niya.
Napahagikgik ako.
"I miss you so much, Spiral Theius Roscoe." malambing at parang batang sinabi ko.
He chuckled huskily. "I miss you... rest now, papasok na ako sa klase. Uminom ka ng gamot para sa headache, clear?"
"Opo..."
My mind wonder when can I hold him like mine? I want to be sweeter than I've ever done with him. Mas lalamangan ko pa ang lahat lahat.
Mamaya natatakot na ako... makakauwi ba ako ng mas maaga roon?
Huminga ako ng malalim at pinagmasdan ang mga kaibigan ni Spyder na naglalaro ng basketball. Narito kami sa village kung saan sila Matrix nakatira. The village is so fresh and new for me. Napakalinis pa ng ibang bakanteng lote na walang mansyong nakatayo.
Iyong kila Ten kasi ay halos mapuno na ng mga naglalakihang mansyon sa loob ng kanilang village and Spyder told me that the village is owned by the Saavedras. So I don't have a say on that and I can't just belittle him even he's a pervert and rude.
Wala akong makausap ngayon dahil may klase raw si Cloudnine at baka mamaya pang hapon makapunta kung sakaling free. Medyo strict siguro ang parents niya ayon sa nadinig ko kay Theo kanina na bawal siyang magpadilim sa kalsada.
Naramdaman ko ang pag-akbay sa akin ni Spyder nang makaupo siya sa tabi ko. Sa isang kamay niya ay may hawak siyang isang gallon ng ice cream cookies and cream oreo.
Ngumiti agad ako at inagaw iyon sa kanya. Humalakhak siya at inabot ang isang plastic spoon sa akin. I feel so comfortable with Spyder around me.
Namimiss ko man ang presensya ni Spiral, pero ang mukha niya naman ay lagi kong nakikita kay Spyder.
I giggled. "Thank you! Kanina ko pa gusto nito, e!"
Sinubo ko ang kutsarang may ice cream at ngumuso sa kanya.
"Always welcome, rabbit. You should tell me what you want or like to eat, I'll give you immediately." he chuckled.
Nagkibit ako ng balikat at kumuha ng panibagong scoop para isubo sa kanya. Nagtatawanan sila Theo habang nagbabasketball roon at nag-aasaran.
He chuckled, ngumisi ako at pinunasan ng aking thumb ang gilid ng labi niya na nalampasan ng ice cream. Napahinto siya ng bahagya habang matiim na nakatitig sa akin.
I smiled sweetly and winked.
"Ang kalat mong kumain, parang bata."
Huminga siya ng malalim at umiwas ng tingin para kila Theo magtuon. Ngumuso lang ako at nagpatuloy sa pagkain ng ice cream habang pinapanuod na rin sila Theonoah.
Nalaki ang mga mata ko nang pasadyang sikuhin ni Ten sa sikmura si Devyll habang hawak ang bola at saka iyon idineretso papasok sa basket. Nagmura agad si Devyll sa sakit noon.
"Tangina ano 'to? No blood, no foul?" iritadong sambit ni Devyll at kumamot sa ulo habang bahagyang nakayukod dahil sa sakit ng sikmura.
"Seriously!? Pangit mong maglaro!" napatayo ako at nilapag ang ice cream sa bench na inuupuan bago lapitan si Devyll. I held his arm. "Are you okay? You should sit."
Humalakhak si Ten habang pinapanuod akong inaalalayan si Devyll. Tumatawa rin sila Theo roon na parang hindi big deal ang pananakit ni Ten.
"You are overreacting," komento ni Ten sa malamig na tinig.
Tinapunan ko siya ng matalim na tingin. Umupo lang si Devyll sa semento at humihingal habang natatawa na rin ang itsura ngayon.
What?
"Nakakasakit ka kaya! Hindi naman ganyan ang basketball, e! Ang dirty ng play mo!" I rolled my eyes.
Nakakairita talaga si Ten, hindi niya alam na nakakasakit na siya sa mga kilos niya. Hindi lang sa kilos, madalas sa mga pang iinsulto pa niya. Wala na yatang natirang kabutihan sa puso nito.
Puro gwapo lang, masama naman ang ugali! Ano pang use noon?
He smirked.
"Wala ka namang alam sa basketball."
"Meron! At alam kong bawal ang ganyang mapanakit na player! I wonder if you're a player? O baka naman larong kalsada ka lang kaya ganyan. Hmm."
Tumalikod ako para bumalik na ulit kay Spyder, Devyll was laughing and Theo. Sinundan pa ako ng tingin ni Ten bago ngumisi ng tipid.
"Larong kalsada nga." sang ayon ni Devyll. "Salamat, Crayon. I'm fine now and you can scold Ten to make me feel so better!"
Humalakhak ako at umirap kay Ten.
"Do you even watch basketball? Hindi mo naman alam ang mga nangyayari sa lahat." si Ten, nanunuyang tining.
"Ulol! Marumi ka talagang maglaro!" halakhak ni Theo. "Scold Ten, scold Ten!" he chanted playfully.
"Nanunuod ako ng basketball league! Wala naman akong nakitang ganyang paglalaro! Kung ganyan rin lang ang gagawin ng katulad mong mapanakit, sana ay hindi na lang naging player!" I said, sumubo ako ng ice cream ulit.
Sa amin, sa Isla Verde at sa basketball league sa La Riva ay wala pa akong nakitang ganyang maglaro na pasadyang maniniko! Kung may referee siguro rito ay baka kanina pa siya fouled out!
"Tsss, maybe the players you've watched are weakling. Kasama sa basketball ang lahat, pati ang sakitan." he defended coldly.
Matrix chuckled a bit beside him, naupo na rin siya sa semento para mamahinga. Ngumisi si Ten at naupo na rin, he tilted his head like he's waiting for my fight back.
Aba! Mayabang!
"Wohooo!" maligayang palakpak ni Lander at Brix na parang nanunuod ng pabiritong palabas.
Padabog na sumubo ako ng ice cream at sinulyapan si Spyder sa tabi ko, nakatingin lang siya sa mga kaibigan at matigas ang ekspresyon kaya napanguso ako at binalingan ulit si Ten.
"Oo, pero hindi intensyong makasakit! E, 'yong iyo pinapakita mo na talagang sinasadya mo ang lahat! Paano kung may mga kids na gustong matuto magbasketball at pinanuod ka? Ganyan ang matututunan nila? Oh God, I wish they won't see you play!"
Sana naman hindi siya idolohin ng mga batang gustong maging basketball player, pag nagkataon ay baka lumubog ang sport na baskteball at maging punchingball na. Naku! Kaawa awa.
Humagalpak sila Theonoah. Tinapik ni Lander ang balikat niya na parang chinicheer pa siya nito, muling tumagilid ang ulo ni Ten at bahagyang nagpatunog ng buto sa leeg.
He smirked.
"Kids like you? Ayaw mo 'yon, matutunan mo kung paano maging malakas at hindi lampa? Besides, Devyll used to that play! Hindi nga nagreklamo!"
"Ano? Nagreklamo nga siya kasi masakit! Tanga ka ba! Nakita mo namang nasaktan! And I'm not a kid!"
Nakakainit talaga ng ulo ang lalaking ito! My goodness, calm me down baka mamaya maiyak na naman ako kapag humaba pa ito. Ayaw kong magpatalo kaya kailangan ko pa ring dumepensa kahit na ayaw ko na ring humaba pa ang argumento.
"Why so concerned? Do you like Devyll?" he smiled devilishly.
Sumabog ang dugo ko sa mukha, lalo pa nang magtawanan sila at tinukso ako kay Devyll. Ngumuso lang si Devyll at napailing ng bahagya sa kanila.
"Fucker." bulong niya sabay sipat kay Ten.
How dare he! Shit siya!
"A-Ano!? H-Hindi, no! Wag ka ngang pauso masyado! Hindi lahat ng nakikita mo ay may ibig sabihin. Concern ako dahil masakit ang ginawa mo at hindi dapat!"
Paano niya nasasabi ang ganoong bagay? Gusto ko siyang sigawan at sabihin na para lang sa isa ang puso ko at may nagmamay-ari na nito. Hindi porke concern ako ay may gusto na ako.
"Nonsense." he shook his head. "Look at Spyder and don't watch us play here."
"Mayabang ka talaga! May mga mata ako kaya gagawin ko ang gusto ko." I spat annoyingly.
"May braso ako kaya gagawin ko rin ang gusto ko." he smirked.
Nanlaki ang mga mata ko, I gasped in annoyance.
"Wala kang kwentang player!"
"Childish." halakhak niya. "I wonder if someone would like your childishness? May nagkakagusto ba sayo?" mapang insultong tanong niya.
My goodness! Pakalmahin ninyo ako! Please!
Napatayo ako ulit, pakiramdam ko ay sobrang init ng mukha ko at pulang pula na aa kainisan at kahihiyan. I felt so humiliated, nagtatawanan pa ang mga kaibigan niya. Ang iba'y napapailing.
I felt Spyder's hand held mine, marahan niya akong hinila para maupo ulit pero hindi ko na magawa dahil sa sobrang galit na dinarama.
"Bakit naman wala? Ang tanong dito ay kung bakit may nagkakagusto sayo? Hell! Ikaw ang pinakamasama at aroganteng taong nakilala ko." I hissed.
His lips curved.
"You're in Manila. You're a province little girl,"
I felt really really insulted now, my heart ached. Pakiramdam ko ay bawal sa Maynila ang katulad kong probinsyana dahil sa kanyang turing sa akin. So kaya pala ganoon siya ay dahil probinsyana ako at hindi nila ka-uri?
Fuck. I shouldn't have fought back. Talo ako, talong talo ako sa kanya kung narito ako sa Maynila. Nasasaktan ako na isa akong probinsyana na parang ignorante sa lahat dito.
Hindi ko ikinakahiya ang Isla Verde o ang lumaki sa probinsyang paraiso, naiinis lang ako dahil wala na akong lakas na depensahan ang aking sarili ngayon dahil totoo naman.
"Stop it, Ten." malamig na saway ni Matrix at tumayo na para mapunas ng kanyang pawis.
Nanahimik sila Theonoah nang makita ang ekspresyon ko na hindi ko alam kung ano na ba ngayon.
"Ten, shut the fuck up." Spyder said in a warning tone.
Nagtiim bagang ako.
"Anong problema mo sa probinsyana?" tanong ko.
He simply shrugged.
"I didn't say anything wrong, you are just so innocent." hindi ko siya nakitaan ng pagsisisi sa nasabi kanina at may gana pang sumagot ngayon.
Well, he's really like that. Bakit sa ilang araw ko siyang nakasama ay hindi pa ako nasanay? Masyado lang akong emosyonal dahil hindi ko naman sariling lupa ang tinatapakan ko ngayon.
Manila is for them. Manila is not for me. Sa Isla Verde lang ako pupwede kung ganitong siniseryoso ko ang lahat ng bagay rito sa Maynila.
Damn, I'm hurting. Naisip ko tuloy na baka kaya hindi rin kaya ni Spiral na manatili doon, sa akin ay hindi ako ideal dahil isa lang akong probinsyanang ignorante sa mga bagay bagay na kinalakhan nila.
Huminga ako ng malalim at nagbaba ng tingin. Tumango na lamang ako at saka tumakbo papalabas ng baskteball area, nadinig ko pa ang pagmumura ni Spyder. Tumakbo lang ako patungo sa kaninang pinasukan namin ni Spyder.
Hindi naman kalayuan ang entrada ng village na ito kaya hindi ako nahirapan, natanaw ko ang guard house roon.
"Hi, Ma'am!" maligayang bati ni manong guard.
Ngumiti naman ako.
"Pwede po bang makiupo muna ako?" ngumuso ako at kinunot ang noo nang makita ang isang katabing mini-stop roon. "Ay, huwag na po pala. Doon nalang ako..."
Muli akong tumakbo para tumungo roon. Masakit ang dibdib ko sa sobrang insulto, hindi ko alam kung bakit sobrang emosyonal ko pagdating sa aking sarili. Pagdating sa mga napapansin sa aking ugali.
Hindi naman kasalanan maging probinsyana, hindi rin kahihiyan na sa Isla Verde ako lumaki at hindi nagmulat sa ganitong lugar na Maynila. Pakiramdam ko lang ay napaka ignorante ko talaga lalo pa sa sinabi ni Ten.
Tama naman siya, wala siyang kasalanan. Nagsasabi lang siya ng totoo.
"Crayon!" sigaw ni Spyder, nakita ko siyang nakasunod sa 'di kalayuang distansya sa akin.
Ngumiti na lang ako ng pilit at kumaway at akmang papasok ng sliding door, halos mapatili ako sa gulat nang may kotseng humarurot at huminto iyon sa gitnang kalsda. My heart is racing in fear, bumaba mula sa sports car ang isang lalaking galit ang itsura.
Gulat ang reaksyon ni Spyder nang tingnan ko. He was about to run towards me but then armed men went out of the white van parked near the village.
"Spiel!" sigaw ni Spyder, galit ang dinig ko roon na may kasamang kaba. "Get in the car! Fuck!
"What the fuck?" singhal ng lalaking Spiel at agad tumakbo para kay Spyder. "Run, Spyder! I can handle this fucking set up!"
Marahas na tumambol ang puso ko nang magpaputok ang dalawang armadong lalaki roon, nanlaki ang mga mata ng tinawag na Spiel ni Spyder at huli na nang matanto kong nagpaulan sila ng bala para sa dalawang walang laban.
Nanlalaki ang mga mata ko, walang pasubaling bumuhos ang luha sa mga emosyong lumukob sa akin. May takot, inis, sakit at lamang ang pag-aalala sa kanilang dalawa. He's the eldest Roscoe! Spiel! Damn it!
"Spyder!" I was wailing.
Spyder immediately went unconscious as his body dropped on the floor, humalgulgol ako agad at napasigaw. Iyong mga guwardiya ay agad sumaklolo para magpaputok rin pero agad sumakay ang dalawang nakamaskarang lalaki sa van at humarurot iyon paalis.
Nanghihina ang aking tuhod, nakita ko si Spiel na nakahiga na rin sa semento malapit sa kanyang sasakyan at walang malay, halos himatayin ako sa mga dugo sa kanilang katawan.
"Spyder! Oh God! Please!" nanghihina man ay tumakbo ako para abutin ang aming distanyang dalawa.
"Spyder!" I kneeled down to reached him but an arm immediately caught my waist.
Ten's cold but burning eyes were the first thing I met, umigting ang kanyang panga at ngayon ko lang napagtanto na napapalibutan na kami ng kanyang mga kaibigan. Agad binuhat nila Reidjan at Devyll si Spiel para isakay sa sasakyan.
"Stop crying and get in." hinila ako ni Ten sa kanyang sasakyan para isakay, kumuha agad siya ng bottled water at binuksan iyon para sa akin.
Hindi ako magkandamayaw sa paghagulgol dahil doon, hindi ko alam ang nangyayari. Hindi ko ito inaasahan. Sobrang sakit ng puso ko, hindi ko makayanan ang lahat ng nakita ko.
"Tell me, he's safe..." I wailed.
Pumikit siya ng mariin at huminga ng malalim. Hindi ko siya makitaan ng pagkatakot at para bang ilang beses na itong nangyari, pangamba lamang ang nakikita ko sa kanyang mga mata.
Humarurot na ang kotseng pinagsakayan sa dalawa, Ten slid in and drove away to follow them. Iyak ako ng iyak habang nakatingin sa sasakyang halos mag unahan pa sa sobrang bilis.
Ramdam ko ang bigat sa aking puso, lamang ang pagsisisi. Sinisisi ko ang aking sarili dahil doon, hindi naman sana susunod si Spyder kung hindi ako umalis! Damn it!
My heart is aching so bad.