Karanlığın Şafağı, Wattys son listesinde yer alıyor. Teşekkür ederim *-
22. Bölüm
GÜÇ VE SINIR
Ak Ülke, Kalsedon
Ak Kraliçe'nin yaptığı her şey bir amaç içindi. Emirleri, hükümleri, mektupları... hatta attığı her adım, söylediği her söz. Hepsinin bir amacı vardı, hepsi önceden planlanmıştı.
Bu kez amacı ne miydi?
Güç.
Kraliçe, güçlenecekti. Kaybettiklerini geri alacaktı, hatta daha fazlasını alacaktı.
Khalrane, onun çalışma odasına elinde birçok mektupla geldi. Ak Ejderha tarafından kabul görmüştü ve artık resmi olarak bir Temsilci'ydi. Beyaz ahşap masanın üzerine mektupları bıraktı. Gülümsüyordu.
Ak Kraliçe, incelemekte olduğu kağıdı bıraktı. Khalrane'e oturmasını işaret etti. Khalrane bir sandalye alıp masanın önüne oturdu. "Hepsi iyi haber, Nmery."
Nmerysa yanıt vermedi. Kadehinden bir yudum alırken yeşil mühürlü mektubu açtı. İlk cümleleri okuduğunda kaşları çatıldı. "Veilhr bir süre daha gelemeyeceğini söylüyor." Onu özlemişti, hem de tahmin ettiğinden daha çok. Gözleri diğer cümlelerin üzerinde gezindi. "Bana bir harita ver."
Khalrane yakınındaki kitaplıktan önüne gelen ilk rulo halindeki haritayı aldı. Masanın üzerine yerleştirdi. Gece Dağları ve Güneş Dağları, Batı Denizi ve Doğu Gölü'nün içindeki her alanı kapsıyordu harita. Nmerysa bir sonraki mektubu açarken haritaya bir göz atmıştı. Bu mektubun mührü beyazdı. Yüz ifadesi değişirken bir mektubu daha okudu, sarı mühürlü olanı. Kırmızı ve mor mühürlü olan diğerlerinden daha gösterişliydi. Mektupları bir kez daha gözden geçirirken Khalrane onu bekledi ve elindeki diğer mektubu da masanın üzerine koydu. Buz rengi mührü Buz Diyarı'ndan geldiğini haber ediyordu ve bu mühür kırılmış, mektup çoktan açılmıştı.
"Zanen'den." dedi Khalrane.
"Onunla hala konuşuyor musun?" dedi Nmerysa şaşkınlıkla. Mektuba göz atınca gülümsedi. "Konuşmaya devam et, Khalrane."
"Yani onu onaylıyor musun?" dedi Khalrane, Kraliçe'nin ona uzattığı kadehi eline alırken.
Nmerysa elini çenesine götürdü. "Ona hiç güvenmedim ve hiç güvenmeyeceğim. Ancak sen ona güveniyorsun, o da sana güveniyor." Karşısındaki dostunun düşüncelerini anladığını biliyordu, bu yüzden açıklamaya gerek duymadı.
Nmerysa, ikisinin ilişkini kendi çıkarına kullanacaktı.
"Bir mektubu daha var elbette, bu sana göstermemi istediği mektubu." dedi Khalrane. "Buz Diyarı'ndaki isyanın sürdüğünden bahsediyor. Kızıl Kraliçe'ye olan isyanın. Konsey üyelerine de haber geldi. Diğer mektuplarda yazanlardan haberim var. Ailemden de ayrı bir mektup geldi, sana gelen mektuba benziyor. Biraz daha ailevi şeyler var, her neyse. Ne diyorsun, kraliçem? İstediğimizi aldık mı?"
"Fazlasıyla." dedi Nmerysa gülerek. "Bu kadarını ben bile tahmin edememiştim. Hala eksiklerimiz var elbet. Yine de bu başlangıç için mükemmel." Mektupları kenara çekti ve haritanın üzerinde bazı bölgeleri işaret etti. "Veilhr." dedi doğuyu göstererek. "Doğu Ormanı'nı ikna etmiş. Üstüne üstlük, nehir halkıyla da haberleşmiş ve artık ikisi de resmi olarak bana aitler."
Khalrane dirseklerini masaya dayayarak haritaya baktı. Ailesinin yönettiği şehri gösterdi. "Temsilci seçilmemden dolayı mutlular ve beni resmi varisleri olarak ilan etmek için şehirdeki tüm her şeyi yoluna koyar koymaz buraya gelecekler. Elbette, sana bağlılıklarını da ilan ettiler."
"Altın savaşçıların yaşadığı şehir de bize bağlı." dedi Nmerysa haritada Altın şehrinin güneybatısını işaret ederek. "Teyzemin işi olduğunu düşünüyorum. Onun ve Altın Ejderha'nın Temsilcisi'nin." Yakın bir bölgedeki Buz Diyarı'nın ve en güneydeki Kızıl Diyar'a indi bakışları. "Kardeşim iki hafta içinde geleceğini duyurmuş. Buz Diyarı'ndan söz etmese de bölgeyi savunacağını adım gibi biliyorum. Onu artık tanıyamıyorum. Ne yapacağı hakkında hiçbir fikrim yok. Ama senin var. Onu gördün. Onunla konuştun."
Khalrane onun ne istediğini anladı. "Beklediğimden çok daha güçlü görünüyor. Gözlerinin mor olduğunu duydum. Onu savaşırken görmedim. Zalim bir havası olduğu doğru, duymuşsundur. Buz Diyarı'ndayken isyancıların liderini öldürmüştü. Salirhenia'nın kızını saymıyorum bile, Lyrzenia kolay biri değildi, Salirhenia'ya da fazlasıyla benziyordu. Yanındakiler seni tanıyor, Rhdenya muhafızlarından biriydi. Adrianus da Aryandria'nın uzaktan da olsa akrabası. Adrianus'un ona çift kılıç kullanmayı öğrettiğinden söz ediyorlar." Nmerysa'nın asıl ilgisini bunların çekmediğini anladı. "Salirhenia'ya merhametli bir ölüm verdin, o bunu vermezdi. Sana bağlanan bölgelere ayrıcalık verdin, o Elearine Krase'nin başına kendi kardeşini atadı ve şehri kendine her şeyiyle bağladı. Ancak tüm bunların yanında... Aiolis'e yardım ederek borcunu ödedi. Ve Kairos'a gereğinden çok değer veriyor. Kristalleri onun ölmemesi için uyandırdı."
"Kendiyle çelişiyor." dedi Nmerysa, onun yazdığı mektubu yeniden eline alarak. Kardeşinin el yazısını biliyordu. "Yanında Reihla, Verona ve Kairos var. Onlara rağmen hata yapacaktır. Buz Diyarı'nı elinde tutması ona bir yarar sağlamaz. Ateş, buza asla hakim olamaz. Bunu kullanmalıyız. Zanen'le konuş, halkın benim hakkımda ne düşündüğünü öğren."
Khalrane başını salladı. Ardından ayağa kalktı. "Kızıl Kraliçe bir tarih vermedi. Ne zaman hazırlıklara başlamalıyız?"
"Geleceği tarihi biliyorum, yaklaşınca size haber veririm." Nmerysa, Khalrane odadan çıkmak üzereyken yeniden konuştu. "Dymentsia'dan haber var mı?"
"Bildiklerinin dışında bir şey yok." dedi Khalrane. Odadan çıktı, beyaza boyanan kapıyı kapattı.
Nmerysa sırtını geriye yaslayıp gözlerini kapattı. Buz Diyarı'nı ele geçirmenin bir yolunu bulmalıydı fakat bunu iki kardeşiyle de düşman olmadan yapmalıydı. İkisiyle de savaşacak gücü yoktu. Henüz.
Birkaç dakika sonra yeniden masaya doğru eğildi. Mektupları açtı ve boş kağıtlar çıkardı. Haritanın kabaca taslağını çizdi, bölgeleri işaretledi ve sınırlarını belirledi. Ardından bir kağıt daha çekti önüne. Tüy kalemi mürekkep hokkasından aldı. Kara Kraliçe'ye birkaç cümle yazdı. Ardından kağıdı yanan muma götürdü. Mumun alevi, onun gözleri gibi renk değiştirirken kağıt yanmaya başladı. Alevlerin rengi beyaza döndü.
Saatler sonra, Ak Kraliçe'nin çalışma odasına biri daha geldi. Altın Kraliçe Aeralel, tıpkı Khalrane gibi elinde bir mektupla odaya girdi ve mektubu ona uzattı. "Mektubu okudum, kızmayacağını umuyorum. Kara Kraliçe senden yardım istiyor."
"Ne yardımı?" diye sordu Nmerysa mektubu açarken. Bugün kaçıncı mektubu okuduğunu bile unutmuştu.
"Sadece oku." dedi Aeralel. Hala ayaktaydı.
Ak Kraliçe, yazılanları okurken şaşkınlığını gizleyemedi. "Hepimize yazılmış. Sana, bana ve Mysia'ya. Kara Ülke'nin sınırlarında yaşanan her olaydan haberdar olacağımızı ve bir sorun çıkarsa müdahale etmemizi yazmış. Gölge Kraliçe'nin gücünden endişelendiğinden bahsetmiş." Son dediklerine kendi de inanamadı. "Dymen endişeliyse biz de endişelenmeliyiz."
"Söz verdiğim gibi Mysania ile buluşmanızda yanınızda olamayacağım." dedi Aeralel, tüm gelen haberler üzerine. "Sarin'in Adaleti'ni düşünmeliyim. Euros ile birkaç gün içinde geri döneceğiz."
"Elearine Krase'den haber gelmedi, teyze." dedi Ak Kraliçe, bu mektubu diğerlerinden ayrı bir yere koyarken. "Fakat Khalrane'in ailesi konseyin yaklaştığından söz ediyor. Katılacaksın değil mi? Üç şehri ve ona bağlı yerleri düşünmek zorundayız. Elearine Krase için de endişeleniyorum, diğer elf şehirlerinden farklı yönetilecekler."
Kraliçe Aeralel onun dediklerini umursamadı. Nmerysa'nın çalışma odasını inceliyordu. Masa, odanın sağ tarafındaydı, masanın sağ tarafında kitaplık vardı, solunda ise yanan şömine ve onun önünde koltuklar vardı. Odanın sol tarafı bir balkona açılıyordu ve büyük pencereden yansıyan gün ışığı tüm odayı aydınlatıyordu.
"Bahar Kulesi'ne taşınma fikri sana aitti." diye açıkladı Nmerysa pencereye bakarak. Ardında, kuleleri ve kubbeleri batan güneşi yansıtan Sedef Saray'ın devamı görünüyordu. "Ayrıca eski odam adeta donmuştu ve buzlarla kaplanmıştı."
"Bahar Kulesi'ni seviyorum." dedi Aeralel kitaplığa bakarken. Raflardan biri ilgisini çekti. "Büyü kitapları okumaya başladığını bilmiyordum."
Ak Kraliçe, onun baktığı rafa baktı. "Kardeşlerimin yaptıkları büyüleri anlamaya çalışıyorum." diye açıkladı. "Hala büyüyle ilgili düşüncelerim değişmedi."
Aeralel, kitaplardan birini eline aldı. "Büyü Tarihi, Lhidmos Assos." diye okudu adını. "Lhidmos'un soyundan kimsenin kalmaması ne üzücü." dedi başını iki yana sallayarak. "Belki birileri yarım bıraktığı eserleri hakkında yazdığı notları çözebilirdi."
Nmerysa'nın bakışları değişti. Ayağa kalkıp teyzesinin elindeki kitabı aldı. "Onun soyunun bitmediğini biliyorsun."
Aeralel, kitabı geri çekmeye çalışmadı, zaten adamın tüm eserlerini okumuştu. "Belki de bu konuyu Dymen ile konuşmalıyım. Senin aksine Lhidmos'un torununa fazlasıyla benziyor."
"O halde Dymen ile konuş."
"Konuşacağım zaten. Senden daha anlayışlı olduğunu biliyor muydun?" dedi Aeralel gülmemeye çalışarak. "Sana göre fazla karanlık tabii. Ancak yeterince değil." Bir başka kitabı eline aldı.
Nmerysa öfkeli bir sesle konuştu. Neyden bahsettiğini biliyordu. "Euros biliyor. Belki de başkalarına da anlattın. Asıl anlatman gereken kişiler ise bizleriz. Kehanette en çok geçenler bizleriz. Ve hala kehaneti bilmiyoruz, senin aksine. Neredeyse tamamı elinde olmalı. Belki de Sarin'in Adaleti'ndeki evine birilerini göndermeliyim."
Aeralel gözlerini kıstı. "Boş tehditlere vaktinin olduğunu bilmiyordum, Nmery." Ona doğru birkaç adım attı. "Tıpkı onun gibisin biliyor musun? Annen gibi. Üç kızı arasında ona en çok benzeyen sendin, hala da öylesin. Onun gibi zekisin, kurnazsın. Ve tehlikelisin. İnsanlar senin ne denli güçlü olduğunu bilmiyorlardı. Athyrania'nın da gücünü bilmiyorlardı, tahta çıktığı ilk zamanlarda çıkan isyanları bastırınca nasıl biri olduğunu öğrendiler."
"Onu örnek alıyorum."
"Ancak o, senin yaptığın hataları asla yapmazdı. Hataların dışında... başka farklılıkların da var. Kar Kraliçesi'ne verdiğin ölümün amacına uygun olduğuna hiç şüphem yok. Hatta cenaze törenine izin vermenin bile amacına hizmet edeceğinden eminsin."
Kraliçe Nmerysa yanıt olarak gülümsemekle yetindi.
31.08.2017, 21.32
8.150, 1.140, 1.5