Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
2. Bölüm
AK KRALİÇE
Ak Ülke, Kalsedon
Ak Kraliçe'nin şehri eski haline döndürmesi aylar belki de yıllar alacaktı. Ve şehrin görüntüsü ne kadar düzelirse düzelsin insanların aklından bazı anılar asla gitmeyecekti. Ne onların ne de Ak Ülke halkının aklından.
Ak Kraliçe'nin yaşadığını duyan insanlar onu görmek için şehrin sokaklarına çıktılar. Saraya doğru yürüdüler. Nmerysa'nın, Salirhenia'nın Buz Diyarı'ndaki ölümünün ardından yaptığı ilk iş Buz Diyarı'nı daha güvenli hale getirmek olmuştu. Lider Aryandria'yı Buz Diyarı'nın asayişini sağlaması için tayin etmişti. Kendi şehrini, ülkesini ve halkını ise bir sonraki adımı olarak planlamıştı.
Nmerysa'yı asıl korkutan şey ise Salirhenia'nın son anlarında aklından geçen düşünceydi. Buz Kristallerini Donmuş Boğaz'a geri göndermişti. Bu daha önce yaşanmamıştı. Ejderha Gücü'nü taşıyan yaratıklar uyandıklarından sonra yeniden eski hallerine dönmemişlerdi.
"Rhona Nyvesal!"
Sedef Saray'ın surlarının ardı onun yaşadığını kendi gözleriyle görmek, kendi kulaklarıyla duymak isteyen insanlarla dolup taşıyordu. Sarayın kapıları açılsa da insanların hepsi ilk avluya sığmamışlardı ve Nmerysa bu çözümü bulmuştu.
En son beyaz taşlardan örülmüş duvarın üstüne çıktığında karşısında Kar Kraliçesi vardı. Onun ölmesini izlememişti, çatlayan buzulların arasında bulunan cesedini de görmek istememişti. Her ne kadar bunu çok isteyerek yapmasa da Buz Diyarı'nda onun anısına bir cenaze töreni yapılmasının emrini vermişti. Bir isyancıydı, onu öldürmüştü, yüzlerce kişiyi öldürmüştü, zalim bir hükümdardı. Yine de bir hükümdardı ve doğru bir şekilde gömülmeyi hak ediyordu. Cesedini orada çürümeye terk edemezlerdi. Salirhenia, kendinden önceki buz hükümdarları gibi gömülmeliydi.
Kraliçe Nmerysa konuşmadı. Yüzünde bir gülümseme vardı. Gözlerinin kırmızısı bile fark edilmesi için yeterliydi. Açık sarı saçları dağınıktı. Beyaz elbisesi sadeydi, açık mavi kalsedon taşları gümüş kemerini süslüyordu. İç eteği ve elbisesinin kolları gümüş sırmalı kalın mavi kumaştandı. Ejder kemiği kılıcı kemerine asılıydı ve kını gümüş rengindeydi. Beyaz kanatları iki yanına açılıydı.
Geri dönmüştü.
Ülkesinin başına geçmişti. Bu kez gerçekten yeniden hükümdar olmuştu.
Veilhr, Myraia, Sargelin ona yakınlardı. Khalrane'i ise merdivenlerden inerken görmüştü.
Kraliçe Nmerysa mutlu değil endişeli görünüyordu. Kalsedon halkını ilk kez bu halde görmüştü. Çoğu berbat haldeydi. Soğuk hava yüzünden bitkilerin yetişmediğini ve kuşatma yüzünden ticaretin durduğunu biliyordu. Ancak kötü hallerine rağmen Kraliçe'nin aksine mutluydular. Kar Kraliçesi'nin zalimliklerinden kurtuldukları için, kar muhafızlarının baskılarından kurtuldukları için.
Kaybettikleri onca şeye rağmen gelecek için umutluydular.
Nmerysa, Khalrane'i yanına gelene dek fark etmedi. Khalrane'in elinde bir taç vardı. Gümüşten yapılmış ve kalsedon taşlarıyla süslenmiş bir taç. Nmerysa'dan önce davrandı. "Lütfen. Kabul et."
"Sen tak." dedi Nmerysa dakikalardır ilk kez konuşarak.
"Aryandria burada olsaydı o takardı, kraliçem. Ancak o yok. Altın Kraliçe de ortalarda görünmediğine göre, buna senden daha yetkili kişi yok."
Nmerysa yavaşça başını salladı. Kanatlarını kısarak Khalrane'e döndü. Khalrane'in ona uzattığı gümüş tacı aldı. Khalrane geri çekilince yeniden kanatlarını tam olarak açtı.
Çoğunluğunu ak elflerin oluşturduğu kalabalık sustu.
Nmerysa'nın aklından Salirhenia'nın son emirlerinden birinin onları öldürmek olduğu geçti. Ölenler olmuştu. Yüzlerce kişi ölmüştü. Binlerce kişi yaralanmıştı. Nmerysa şifacılarını onları iyileştirmeleri için göndermişti.
Ak Kraliçe derin bir nefes aldı. Tacı önünde tuttu. Ardından yavaşça ve dikkatlice başının üzerine yerleştirdi. Kalsedonlarla süslü gümüş taç, öğlen güneşinde parıldadı.
Kalsedon şehrinin insanları bir kez daha bağırdı.
"Rhona Nyvesal!"
"Ak Kraliçe!"
Belki ara vermek istediniz. Ben de istedim. Ancak fark ettiğiniz üzere veremedim. Ayrıca içimden bu bölümü çizmek geliyor. *çizemedi*
