55: Understand
«Sorry for all the misspelled words and wrong grammars you may encounter. I'm not a professional writer. I make mistakes. 😉 Thanks 😘»
Jassy's POV
"Oh saan ka galing?" Tanong sakin ni Ethan nang makasalubong ko siya sa paglalakad ko.
"Namili lang." Sagot ko sa kanya. Tumango siya sakin at ngumiti. Bago pa ako makalayo.
"Teka lang.." Huminto ako sa paglalakad at hinarap siya.
"Salamat pala Ethan!" Pasasalamat ko sa kanya.
"Salamat? Para saan?" Kunot noong tanong niya sakin.
"Diba sabi mo sakin nung isang gabi nung nagka-away kami ni Kiel..." Panimula ko. Nakakunot ang noo niya at tila iniisip ang sinasabi ko.
"Sabi mo intindihin ko siya bilang girlfriend niya at ginawa ko naman. Inintindi ko siya pati na rin nararamdaman niya. Kaya eto kami, ayos at bati na. Salamat sayo!" Masaya at masigla kong paliwanag sa kanya. Bigla namang naliwanagan ang mukha niya.
"Ahh! Oo, natatandaan ko na. Wala yun. Basta tandaan mo mag-aaway lang kayo hindi maghihiwalay. Osige mauna na ako." Nagpaalam na siya sakin at naglakad palayo. Bigla naman akong napa-isip sa sinabi niya.
Mag aaway lang kayo hindi maghihiwalay.
Tama siya. Hindi lahat ng away dapat mauwi sa hiwalayan. Grabe! Saan niya kaya nakuha yun. Sa google kaya? Hahaha!!
Habang papunta ako sa kwarto namin nila Kyla, may isang babae akong nakita at nakatayo sa isang pintuan. Nakasandal ang noo niya sa pintuan at para bang may sinasabi. Ewan ko ba? Pero mukhang pamilyar siya. Pamilyar yung mukha niya tsaka yung pintuan na dinadantayan niya.
Maya-maya kumatok ulit siya at sa puntong yun bumukas na 'to. Nagulat ako nang makita ko kung sino yung lalaking nagbukas ng pinto.
Pumasok si Savannah sa kwarto na hinihiligan niya kanina at si Kiel lang ang tao sa loob.
Alam ko na si Kiel lang ang tao sa kwarto nila dahil sina Kuya Joshua at Aiden ay andoon sa kwarto namin at sinusuyo sina Ate Dianna at Kyla. Kaya alam ko na siya lang ang tao at walang iba.
Hindi ko alam pero bigla na lang napako sa buhanginan ang mga paa ko. Ayokong mag-isip ng masama pero anong gagawin nila doon? Pagdududa man ang sabihin ng iba, siguro oo nga. Sino ba naman kasing hindi magdududa na sa gantong oras ng gabi ay pupunta o papasok ka sa isang kwarto na ikaw at yung lalaki lang ang tao?
Dahil hindi na kinaya ng utak ko. Napagdesisyunan kong sumilip sa kwarto nila. Dahil bukas yung bintana. Mariin kong naririnig kung anuman ang pinag-uusapan nila. Andito lang ako sa gilid ng bintana at bukas ang tenga na nakikinig sa kanila.
"Simple lang ang kailangan ko Kiel. Isa lang naman ang kailangan ko."
"Si Kiel...ikaw ang kailangan ko."
"Gusto kita Kiel!"
Nakaramdam ako ng kirot dahil sa pag-amin niya ng nararamdaman niya kay Kiel. Hindi ko naman inasahan na ganto pala ang pakiramdam kapag nasa ganitong sitwasyon ka. Hindi ko napaghandaan.
"Ano? Anong sinsabi mo Vannah?"
"Ang sinasabi ko lang naman ay kung ano ang nararamdaman ng puso ko."
"Nagkakamali ka ata ng sinasabi Vannah?"
"Hindi Kiel. Siguradong sigurado ako."
"Alam mo Vannah? Inom na lang tayo nila Aiden pati ng mga kaibigan namin. Para kung anuman ang pinagdadaanan natin eh mawala man lang."
"No thanks but I already took some shots."
"Ahh kung wala ka ng sasabihin. Aalis na ako."
"Ano yun?!"
Nagulat ako nang bigla ng sumigaw si Kiel. Kaya dali-dali akong napasilip sa kanila. Nakita ko na nakakawit ang braso ni Savannah sa leeg ni Kiel habang lukot ang mukha ni Kiel at nakatitig kay Savannah.
"A kiss."
Nakangiting sagot ni Savannah kay Kiel. Hindi ko maiwasang maluha sa narinig ko mula sa kanya. Mabuti na lang talaga at hindi ko nakita kung paano niya halikan ang boyfriend ko dahil kung nakita ko baka nagsisisi na siyang hinalikan niya ang boyfriend ko!
Pero taena!! Ang sakit eh! Ang sakit na malamang may ibang humalik sa boyfriend mo, sa taong mahal mo. Nakakainis!! Kating-kati akong pumasok dyan sa kwartong yan at hablutin ang buhok niya. Urrrgghhh!!!
"Kiss?! What the H*ll Vannah!! Anong akala mo? That we are kids? So it is okay if we kiss together?! Vannah keep up your mind!! Fvck!" Napasuntok na lang si Kiel sa pader. At nakita ko ang mukha niyang inis na inis at anumang oras handang pumatay.
"Eh kasi ang manhid mo!! Ang manhid manhid mo Kiel!! Ako lang naman yung andito pero siya pa rin yung hinahanap mo! Shit! We are together when we are kids, you and I. We are happy playing together and being together. Pero bakit siya pa rin yung gusto mo? Kailan mo naman ako magugustuhan?" Tinamaan ako sa mga binitawang salita ni Savannah.
"Ano bang sinasabi mo?!"
"Wag ka ngang t*nga Kiel!! Mahal kita! Mahal na mahal kita!! Simula bata pa lang tayo, ikaw na ang mahal, gusto, crush, prince charming, lahat na! Ikaw yun Kiel! Mahal na mahal kita since we're kids!!"
Bigla nanaman akong napaluha sa sinabi niya. Sumagi nanaman sa isip ko ang nararamdaman niya kay Kiel. Ang hirap tuloy iwasan na sisihin ko ang sarili ko sa pagmamahalan na sana'y meron sila.
Kung hindi lang dahil sa akin...
"Palagi tayong magkasamang dalawa. Masaya naman tayo pag tayong dalawa lang. Yung maglalaro lang tayo ng bahay bahayan tapos pag ayoko na ihahatid mo ako samin. Lahat yun. Doon nagsimula Kiel. Sa pagiging mabait at maalaga mo sakin. Doon tumibok ang puso ko para sayo. Ikaw lang Kiel. Ikaw lang. Hindi ko magawang magmahal o tumingin sa iba. Dahil pangalan mo lang ang gustong itibok ng puso ko. Ikaw lang!!"
"I can't understand you."
"Because you won't! Hindi mo naman ako inintindi eh. Hindi mo naman inintindi yung nararamdaman ko sayo! You are always busy with someone. With her. You never give me your attention!!"
Hindi ko alam pero bigla na lang ako napahawak sa bintana. Muntik na kasi akong mawalan ng balanse dahil yinakap ni Kiel si Savannah-ng humahagulgol sa pag-iyak. Urrghh!! Nagseselos ako!
Hindi ko na maintindihan ang mga nararamdaman ko. Para akong mababaliw na hindi ko malaman. Sobra akong nasasaktan sa nangyayari. Alam kong mahal ako ni Kiel at ganun din ako sa kanya. Pero ang sakit na mayroon rin palang nagmamahal sa taong mahal na mahal mo.
Meron siyang binulong kay Kiel na hindi ko na narinig pero ang susunod na nangyari ay hinarap ni Kiel sa kanya si Savannah.
"Makinig ka sakin Vannah. Hindi kita pwedeng bigyan ng susi para dito sa puso ko. Dahil lahat ng susi, duplicate. Lahat yun, hawak ni Jassy. Kaya hindi kita mabibigayan."
"Kiel mahal kita.."
"Pakiusap tayo na lang.."
"Si Savannah na lang..."
"Ako Kiel, mahal kita. Hayaan na lang natin si Jassy. Pumunta tayo ng ibang bansa. Iwan natin siya. Gumawa tayo ng istorya nating dalawa."
"Tama na!!!"
Hindi ko na kinaya ang nakikita ko. Mariin lang namang linalapa ng halik ni Savannah si Kiel. Ang sakit-sakit na makakita ng gantong sitwasyon lalo na at yung mahal mo pa yung andoon at linalapa ng isang babaeng kababata niya.
Unti-unting pinupunit ang puso ko. T_T
Aalis na sana ako nang...
"Kung anuman yang nararamdaman mo sakin. Pakiusap. Paki pigilan. Mahal ko si Jassy. Mahal na mahal ko siya. Walang kahit anuman ang makakapagpigil sa nararamdaman ko sa kanya. Kaibigan lang kita Vannah. Hanggang doon lang. Pakiusap bigyan mo naman ng halaga yang sarili mo. Wag kang maghabol sa isang bagay na hindi na pwedeng habulin. Mahalin mo muna ang sarili mo bago ka mahalin ng iba. Pakiusap Vannah, Fix yourself."
Narinig ko ang huling sinabi ni Kiel. Paalis na sana ako nang biglang bumukas ang pintuan at nabangga niya ako. Kaya napa-upo ako sa sahig.
"Sorry miss" Hindi na ako nagpahawak sa kanya at dali-dali na akong tumakbo palayo sa kanya.
Ayokong malaman niya na andoon ako at nakinig sa usapan nila kaya tumakbo na lang agad ako. Nang nasa harapan na ako ng kwarto namin. Inayos ko muna ang sarili ko at huminga ng ayos. Hiningal kasi ako sa pagtakbo ko.
Nang maayos ko na ang sarili ko. Binuksan ko na ang pintuan at pumasok sa loob ng kwarto namin.
"Eto na yung pinabili niyo." Linapag ko sa lamesa ang pinabili nila sakin.
"Bakit ang tagal mo?" Angal ni Kyla na yapos-yapos na ang boyfriend niya ngayon. Parang kanina lang nagpapatayan pa silang dalawa ah? Bati na sila?
"Eh ang daming namili eh. Kumain ka na lang dyan." Paggawa ko ng sagot sa kanya.
Ayoko namang sabihin na kaya ako natagalan ay dahil nakinig pa ako sa usapan nila Kiel kanina. Bigla ko tuloy naalala yung mga narinig at nakita ko kanina. Hindi ko gusto ang mga yun pero alam kong maski si Kiel ayaw din niya yun. Kaya nag-aalala ako sa kanya ngayon. Dahil alam ko na mahirap at masakit ang nangyayari sa kanya. Kilala ko siya, kapag nasasaktan siya o nahihirapan hindi niya yun ipapakita sayo dahil ayaw ka niyang mag-alala. Kaya sinasarili na lang niya 'to.
"Kuya Joshua! lalabas lang ako ah? Magpapahangin." Paalam ko kay Kuya Joshua na santong dasalan pa din ang pagkumbinse kay Ate Dianna.
"Sige na!!! Basta bumalik ka din agad ah?!" Hindi ko na hinintay ang sasabihin niya. Dali-dali kong kinuha yung jacket ko at lumabas na ng kwarto namin.
Naglakad ako papuntang dalampasigan. Ang lakas at ang lamig ng hangin na sumasalubong sakin. Napayapos ako sa sarili kong katawan dahil sa lamig. Nang makarating ako sa dalampasigan. Nakita ko siya na nakatingin sa karagatan at malalim ang iniisip.
"Kiel.." Lumapit naman ako sa kanya at tinawag siya. Sinalubong ko siya ng napakalawak na ngiti.
Tumabi ako sa kanya sa buhanginan at sabay naming tinanaw ang ganda ng karagatan kapag ito ay gabi na.
"Bakit gising ka pa baby?" Tanong niya sakin.
"Namimiss kasi kita.." Sagot ko at kasabay nun ang paglagay ko ng ulo ko sa balikat niya. Ayoko munang isipin ang nakita at narinig ko kanina. Gusto ko munang sulitin ang oras na kasama ko ang taong mahal ko.
"Naii-spoiled na ata kita? At lagi lagi mo na akong namimiss." Tugon niya sakin. Tumawa siya ng bahagya.
"Symepre naman oo! Ikaw pa! Eh ang pogi-pogi mo! Paanong hindi ako maii-spoiled sayo?" Pagpapagaan ko ng loob. Sinilip ko ang mukha niya at maaliwalas na 'to kumpara kanina. Masaya ako at napapagaan ko ang loob niya kahit papaano.
"Anong nakain mo baby?" Tanong niya sakin at humarap.
"Masasarap na pagkain dito sa Resort." Katwirang sagot ko sa kanya.
"It seems that there is something wrong?" Pagdududa niya.
"Wala namang nangyaring masama baby. Gusto ko lang naman na maging sweet sayo." Sagot ko sa kanya.
Kahit ayokong magsinungaling sa kanya ginagawa ko pa rin. Hindi ko lang kasi talaga ma open sa kanya ang topic about sa narinig at nakita ko kanina. Ayoko naman na pag-awayan namin yun kapag hindi ako humanap ng tyempo para sabihin sa kanya. Kaya sa ayaw ko man o sa gusto kailangan kong magsinungaling sa kanya.
"Baby you don't need to do sweet things. Ikaw pa lang sweet na para sakin." Banat na sagot niya sakin na nagpangiti sakin.
"Talaga? Ako lang sweet na para sayo?" Tanong ko ulit sa kanya.
"Oo. You are the sweetest living creature that I ever saw." Sagot niya sakin at biglang lumapit para may ibulong.
"Specially your lips. They are the sweetest thing I ever taste." Sexy-ing bulong niya sakin. Ang sarap niyang sakmalin eh nuh? Ang landi! Namumula tuloy ako.
"Ba..baliw ka nuh!" Asar ko sa kanya. Hinampas ko pa ang braso niya at bumalik kami sa dati naming pwesto. Kung saan nakalagay ang ulo ko sa balikat niya.
"But.." Panimula niya. Nakaramdam na agad ako ng kaba.
"What if someone kiss your wangja?" He suddenly ask me that kind of question.
Biglang bumalik sa isip ko ang nakita ko kanina. Kung paano lapain ni Savannah si Kiel, ang boyfriend ko! Hindi ko tuloy maiwasang masaktan. Ang sakit-sakit ng nakita ko kanina. Parang gusto kong sabunin ang mata ko para matanggal ang nakita kong hindi magandang pangyayari kanina. Hayysstt!
"Saan naman nanggaling ang tanong na yan?" Patay malisya kong sagot sa kanya.
"I don't know.." Mahinang sagot niya sakin.
Huminga ako ng malalim.
"Kiel.." Tawag ko sa kanya.
"May ipagtatapat ako sayo." Humarap ako sa kanya at nakita ko ang kunot niyang noo.
"Ano naman yun?" Tugon niya sakin.
From the last time, I took a deep breath.
"I saw you and Savannah.....kissing...."
Pag-amin ko sa kanya. Naisip ko kasi na hindi dapat kami naglilihim sa isa't-isa. At kailangan namin 'to harapin at pag-usapan dahil hindi naman namin 'to matatakbuhan.
Nakita ko ang mukha niyang nagulat at tila ba hindi makapaniwala.
"Baby.." Bigla niyang hinawakan ang kamay ko.
"I'm sorry. I didn't kiss her. Bigla na lang siyang pumasok sa kwarto namin at biglang umamin sakin. Ginawa ko ang lahat para pigilan ko siya. Maniwala ka sakin baby." Paliwanag niya sakin. Para pa siyang nagmamaka-awa at paiyak na.
"Please don't break up with me. I can't.." Hinalikan niya ang kamay ko ng ilang beses.
"Kiel.." Tawag ko sa kanya. Hinawakan ko ang magkabilang pisngi niya.
"Please baby..I don't want to lose you. Sasabihin ko rin naman sayo. It's just I'm finding the right time to tell you what happened. I'm really sorry baby.." Kulang na lang ay lumuhod siya sa harapan ko mapatawad ko lang siya.
"Kiel makinig ka sakin.." Hinawakan ko maigi ang pisngi niya at hinarap ko siya.
"I saw you and Savannah kissing and that hurts me. Because seeing you with someone is already tearing me up. But when I heard what you just said to her. How you explain to her how much you love me. Lahat ng sakit na naramdaman ko, lahat nawala. Hindi ako magsisinungaling, kinilig ako sa sinabi mo." Nakita ko ang bahagya niyang pagngiti. Mas hinawakan ko pa ang pisngi niya.
"Mahal na mahal kita Kiel. At kasama nun ang tiwala ko sayo na hinding-hindi mo ako ipagpapalit at iiwan para sa isang babae lang. I love you Kiel." I immediately kiss him on the lips. It was a quite long kiss.
"I do baby. Hinding-hindi kita ipagpapalit sa iba. Kahit asian next top model pa yang umakit sakin. I will not leave you." He kissed me on my forehead.
"Sorry pala kung nakinig ako sa usapan niyo. Alam kong mali yun pero hindi ko kasi napigilan ang sarili ko." Yumuko ako sa kanya.
"No, it's okay baby. Mabuti pa nga yun eh. Napadali na ang pagsabi ko sayo. I'm sorry kung nasaktan kita kanina dahil sa nakita mo. I'm really sorry. Hindi na mauulit." Sagot niya sa akin. She kissed me on my forehead, again.
"Teka lang, ikaw ba yung nabunggo ko kanina?" Pag-alala niya. Napataas pa ang kilay niya sa akin. Tumango lamang ako sa kanya.
"Shit! I'm sorry baby. May masakit ba sayo? Napalakas ba pagkabunggo ko sayo?" Nag-aalalang tanong niya sakin. Umiling at ngumiti lang ako sa kanya.
"Wag ka ng mag-alala. I'm alright." Sagot ko sa kanya. Ngumiti siya at ganun din ako. Kinabig niya ako kaya napayakap ako sa kanya. We hug to show how much we our love each other.
"I love you Kiel.."
"I love you more Jassy.."
Bigla kaming nagkatinginan dalawa. Hindi ko maiwasan pero ang bilis-bilis ng tibok ng puso ko. Naramdaman ko ang paglapit niya sa mukha ko kaya pumikit na lang ako.
The next thing I know. We already kissing. I put my hands on his shoulder to get support because he is kissing me passionately. His hands that are in my chicks, starts to travel down to my waist. His hands are tickling me, really crazy.
Mabilis pa sa alas singko ng matagpuan ko na ang katawan ko na nakaupo sa kandungan niya. Wala na akong inisip kundi si Kiel lang at ang mga halik niya. Sinusundan ko lang siya at pakiramdam ko mauubusan na ako ng hininga. Lalabas na rin ata ang puso ko sa bilis neto. I just focus on Kiel's lips and nothing more.
"Gongjunim, let's go? Itatakas muna kita. Gusto ko lang makasama ka yung tayong dalawa lang. Lalayo muna tayo sa mga bagay na sumasagabal sating dalawa. Is that okay?" Tanong niya ng maghiwalay kami at pagdikitin niya ang aming mga noo.
Inisip ko kung papayag ako. Iyun din naman ang gusto ko diba? Ang makasama siya ng kaming dalawa lang at sulitin ang oras na kasama siya.
Tumango lamang ako sa kanya habang nakasampay pa rin ang aking mga braso sa kanyang balikat at naka-upo sa kanyang kandungan.
"Oo Kiel. Payag ako na sumama sayo at sulitin ang mga oras na magkasama tayong dalawa." Ngumiti ako sa kanya at tumayo na kami. Inalalayan naman niya ako.
I am happy that I will spend my time alone with him.
Itutuloy...
A/N: Yiieeee!!! Tapos na Exam namin!! Oyes!! HAHAHA!! Ayan na Update ko!! Wahahaha sobrang saya ko emeged. (Wala silang pake kung masaya ka.) Hahaha. Bukas ang next chapter!!
Read●Vote●Comment●Share
"Always keep your Tiara UP!"
~Princesss_aj