7: He's the Brother
«Sorry for all the misspelled words and wrong grammars you may encounter. I'm not a professional writer. I make mistakes. 😉 Thanks 😘»
Tumayo na si Ate Dianna nang biglang....may sumigaw at tinawag siya.
"Ate Dianna!!!" Lumingon ako at laking gulat ko nang makita ko kung sino ang tumawag kay Ate Dianna.
Napalunok ako nang sundan ko siya ng tingin at naglakad siya palapit kay Ate Dianna.
"Ate yung pera ko?" Sambit niya kay Ate Dianna. Linahad niya ang kanyang palad kay Ate Dianna na para bang nanghihingi ng pera. Biglang kumunot ang noo ko. Bakit kaya niya hinihingan ng pera si Ate Dianna?
Habang naghihintay siya. Bigla niyang hinawakan ang buhok niya at sinuklay niya ito gamit ang kanyang daliri. Mas lalo akong napalunok. Ang pogi naman niya. Hindi ko maiwasang hindi mapatitig sa kanya. Talaga namang pagkakaguluhan 'to ng mga babae.
Bigla siyang napatingin sakin kaya nataranta ako. Ngumiti siya nang makita niya ako.
"It's you." Sambit niya sabay turo sa akin. Ngumisi naman ako ng hilaw sa kanya tsaka biglang pumalahaw sa pagtibok ang puso ko.
"Kilala mo siya?" Kunot noong tanong ni Ate Dianna sa kanya.
"Oo, siya yung bumangga sakin kanina. Sinungitan pa nga niya ako eh." Nalaglag naman ang panga ko sa sinabi niya. Gusto kong tumutol sa sinabi niya pero hindi ko magawa.
FYI lang pogi, ikaw yung nangbunggo sa akin.
"Nagkita na pala kayo. By the way, this is Jassy." Pagpapakilala sa akin ni Ate Dianna. Tumingin ako sa kanya at pinipilit kong ngumiti.
"Hi, Jassy!" Bati niya sa akin. Ngumiti ako ng na-iilang sa kanya.
"Jassy siya naman si Drake, kapatid ko." Mas nanlaki pa ang buka ng bibig ko dahil sa sinabi ni Ate Dianna. Kapatid ni Ate Dianna itong lalaking 'to na nagngangalang...Drake?! Shocked.
"He...Hello Drake." Na-uutal na bati ko sa kanya. Hindi ako makatingin ng diretso sa mga mata niya. Nahihiya ako.
"Bago lang siya dito Jassy. Gr.9 din siya. Hindi ata kayo magkaklase eh? Section 2 siya." Pagpapakilala naman ni Ate Dianna dito sa kapatid niya.
Bigla akong may naalala. Siya ata yung bagong transferee dito. Yung pinagtitilian kanina ng mga babae. Shete! Wala akong masabi. Sinungitan ko ang kapatid ni Ate Dianna. Omo!!
"Ate Sorry kung nasungitan ko yung kapatid mo. Hindi ko naman alam eh. At tsaka kahit na siya yung bumunggo sakin, ako yung nag-sorry." Paghingi ko ng kapatawaran kay Ate Dianna. Ngumiti lang sa akin si Ate Dianna.
"Jassy para kang baliw! Hayaan mo na. Tahimik kasi yang si Drake. Hindi yan marunong magsalita." Nakangiting sagot niya sa akin. Ganun ba siya? Hindi palasalita? Kaya ba hindi siya makapagsalita kanina kasi mahiyain sya? Hala. Ang Cute naman.
"Ate!" Tawag ni Drake kay Ate Dianna na tila ba'y gusto niyang patigilin si Ate Dianna dahil sa pang-aasar nito.
Humarap si Drake sa akin tsaka ako tiningnan. Para namang tumigil ang sistema ko nang magtama ang aming mga mata.
"Sorry pala sa kanina, Jassy. It's my fault." Sambit niya tsaka ngumiti sa akin. Napakurap-kurap naman ako habang nakatitig sa kanya.
"Sige, Ate. Una na ko." Paalam niya. Bumaling siya sa akin.
"Bye, Jassy." Paalam niya sa akin tsaka kumaway at ngumiti ulit. Bakit ba ganon siya ngumiti? Ang cute!
"May kapatid ka pa lang mas bata sayo, Ate?" Baling ko kay Ate Dianna habang naglalakad kami papuntang table tennis room.
"Ahh. Oo. Kayla Lola at Lolo kasi siya umaki kaya hindi ko siya masyadong nakakasama at hindi ko rin siya napakilala sa inyo." Sagot naman ni Ate sa akin. Yumuko na lang ako dahil pakiramdam ko nag-iinit ang pisngi ko.
"Ano Jassy? Tara?" Aya sa akin ni Ate Dianna nang nasa harap na kami ng table tennis room.
"Ahh..Sige po." Ngumiti ako sa kanya at tumango.
Pumasok na kami ni Ate Dianna sa loob. Kami lang ang tao dito. Usually dito nag pa-practice yung mga players ng tabble tennis kaso dahil lunch time ngayon at may iba silang ginagawa, eh walang tao ngayon dito. Kaya hindi kami ma-aabala kung mag-uusap man kami ni Ate Dianna dito.
"Ate, mahal mo pa ba si Kuya?" Diretsong tanong ko kay Ate Dianna. Hindi ko kasi talaga alam kung paano sisimulan. Yumuko si Ate Dianna.
"Oo naman. Mahal na Mahal ko yang Kuya mo. Kaso wala siyang tiwala sakin eh. Ang sakit lang, Jassy. Hindi niya ako pinagkakatiwalaan bilang girlfriend niya." Diretsong sagot ni Ate Dianna sa akin.
May mga luha ng pumatak sa mga mata ni Ate Dianna. Nagulat ako kaya agad akong lumapit sa kanya para i-comfort siya.
"Ate May tiwala sayo si Kuya." Hinawakan ko ang kamay niya.
"Pero sa mga lalaking gusto ka, wala." Dugtong ko at napatingin siya sa akin. Sinalubong ako ng mga mata niyang basa ng luha at sumisilip dito ang lungkot na nararamdaman niya.
"Alam kong alam mo yan Ate Dianna. At alam ko rin, na alam mo ang ugali ni Kuya Joshua. Kahit na madami siyang nababasag na mukha, pinapa-ospital, nabubugbog, at kahit gaano pa siya ka-basagulero. Sa loob noon, nagtatago ang matatakuting Joshua." Huminga muna ako ng malalim.
"Takot na takot siyang mawalan. Takot na takot siyang mag-isa. Kaya ikaw Ate Dianna? Sobrang mahal na mahal ka ni Kuya. Takot siyang mawala ka sa kanya. Sana Ate bigyan mo pa si Kuya ng isa pang chance?" Tumingin ako kay Ate Dianna ngunit umiwas lang siya. Yumuko siya at sinapo niya ang kanyang mukha.
"Hindi ko alam Jassy. Natatakot na rin ako na baka maulit lang ulit 'tong away namin. Minsan kasi nakakasawa ng intindihin siya. Minsan sana ako naman yung intindihin niya?" Narinig ko ang pag-hagulgol ni Ate Dianna. Bigla namang sumikip ang dibdib ko.
"Ate wag mong iwan si Kuya. Simula ng iwan siya ng ex niya. Palagi na lang siyang nasa rumble. Puro cutting classes at puro bisyo. Umabot pa nga sa point na magpapakamatay na siya eh. Kasi sobra siyang nasaktan." Kwento ko kay Ate Dianna. Pakiramdam ko maiiyak ako, dahil naalala ko ang panahong sobrang nasaktan ang Kuya ko.
"Pero nung dumating ka sa buhay ni Kuya. Nagbago lahat. Nabago siya. Nagkaroon ulit siya ng bagong pag-asa. Dahilan para ngumiti ulit at dahil yun sayo, Ate Dianna."
Napalingon siya sa akin at ngumiti ako sa kanya. Napatigil siya sa pag-iyak at nanatiling nakatingin sa akin.
"Kaya wag mo na sanang iparamdam ulit sa kanya yung pakiramdam ng iniiwan?"
Biglang napayuko si Ate Dianna. Ilang minuto rin kaming nabalot ng katahimikan. Ayaw tumigil ng puso ko sa kakatibok ng mabilis dahil sa kabang nararamdaman niya ngayon. Kinakabahan ako.
"Hindi...." Tumingin siya sa akin. Kumunot naman ang noo ko at bigla akong kinabahan ng todo.
"Hindi ko ipaparamdam sa Kuya Joshua mo ang pakiramdam ng iniiwan. Hindi." Sambit ni Ate Dianna tsaka siya ngumiti sa akin kahit puno ng luha ang mga mata niya.
Awtomatiko akong napa-ngiti. Hindi ko mapigilang maging masaya. Magsasalita pa lang sana ako ngunit mayroon ng nauna sa akin.
"Talaga?" Narinig naming mayroong nagsalita sa may pintuan ng table tennis room. Tumingin kami sa direksyon ng pintuan at nanlaki ang mga mata namin pareho ni Ate Dianna nang makita namin kung sino ang naroon at nakasandal sa gilid ng pintuan.
"Kuya?!" -Jassy
"Joshua?" -Ate Dianna
Umayos ng tayo si Kuya tsaka lumapit sa amin. Nakanganga lang ako habang sinusundan siya ng tingin at naglakad papunta kay Ate Dianna. Kanina pa nandito si Kuya Joshua?
"Ku...Kuya? Anong ginagawa mo dito?" Hindi makapaniwalang tanong ko sa kanya.
"Nakita ko kayong magka-usap kanina sa canteen. Pinigilan ko naman ang sarili ko na hindi mangialam kaso natalo ako. Kaya sinundan ko kayo dito." Sagot sa akin ni Kuya Joshua habang nakayuko. Hindi pa rin ako makapaniwala.
*Slow Claps* Ang galing naman mag-assassin ni Kuya! Hindi ko nahalata na may sumusunod samin ah? Infairness!!
"Dianna..." Basag na boses na tawag niya kay Ate Dianna. Lumuhod siya sa harapan ni Ate Dianna.
"Patawad! Patawarin mo ako sa lahat ng sakit na naparamdam ko sayo. Patawad dahil mataas ang pride ko. Patawad. Mahal na mahal kita Dianna. Kaya maisip ko pa lang na iwan ka hindi ko na kaya. Kaya Dianna bigyan mo pa ulit ako ng pangalawang pagkakataon? Then I will make things right this time."
Na-iiyak na pakiusap ni Kuya Joshua. Nakaluhod pa rin si Kuya kay Ate Dianna habang umiiyak. Umiiyak din si Ate Dianna.
"Dianna, patawad. Masyado akong naging makasarili. Akala ko kaya kong wala ka sa tabi ko pero t*ng ina ang hirap pala. Nung unang araw na hindi pa lang tayo nagpapansinan. Hirap na hirap na ako. Paano pa kaya pag wala ka na talaga sa tabi ko...hindi ko kakayanin...hindi.."
Tuloy pa rin sa pag-iyak si Kuya. Hindi ko maiwasang mamangha. Minsan lang umiyak si Kuya at sa taong mahal lang niya. Grabe talaga ang pagmamahal. Hinawakan ni Ate Dianna ang pisngi ni Kuya Joshua.
"Joshua hindi ko rin kaya na wala ka. Pakiramdam ko kulang ako. Pakiramdam ko hindi ako buo pag wala ka. Hindi ko din kaya Joshua..." Mahinang sagot ni Ate Dianna. Mistulang bulong na lang ang nagagawa nila dahil sa pag-iyak nila. Hinawakan ni Kuya ang kamay ni Ate Dianna na nasa pisngi niya.
"Shh...Hindi yun mangyayari Dianna. Hindi ako papayag." Sambit ni Kuya Joshua at pinilit ngumiti.
"Please. Pigilan mo. Please wag." Lumapit si Kuya kay Ate Dianna at linagay niya yung noo niya sa noo ni Ate Dianna.
"Dianna magtitiwala na ako sayo. Magtitiwala ako sayo na hindi mo ako iiwan . At sana ganun ka din." Ani Kuya Joshua. Habang magkadikit pa rin ang kanilang noo-ng dalawa.
"Oo Joshua! Kahit kailan hindi kita iiwan. Mahal kita." Pinunasan ni Ate Dianna ang mga luha na naglalandas sa pisngi ni Kuya. Habang si Kuya ay nakaluhod pa din at hawak ang isang kamay ni Ate Dianna.
"I love you Dianna Rivera!"
"I Love you too Joshua Castillo!"
Para akong nanunood ng Teleserye. Mygad!! Nakaka-iyak. Ang sarap makita na ayos na silang dalawa. Hays. Mission Accomplish ako. Lumabas na ako ng table tennis room dahil baka maka-istorbo pa ako sa kanila. Dahil alam ko naman ang mangyayari pagkatapos niyan, kaya bibigyan ko sila ng privacy.
Pagkalabas ko ng table tennis room, naglakad na ako papuntang locker ko. Kinuha ko yung mga libro ko para sa afternoon class ko. Then naglakad na ako papuntang classroom namin nang biglang...
"Ouch!"
Itutuloy....