"WHAT?! HINATID KA NI PAPA BORGY, BRUHA?! KYAAAHH! ARGGHH! ANG SWERTE MO!"
Pinaghahampas pa ako ni Yvette ngayon. Kinwento ko kasi sa kanya ang paghatid sa'kin ni Borgy kahapon.
"TSS! "
"Arggh! Kaloka ka, Bruha! Parang feel ko na may gusto sya sa'yo! OMYGOLLYGOW! It hurts! But I have my Babe na noh! Crush ko lang naman sya eh! KYAAAHH! MAGKAKABOYPREN NA SYA! AYEEEHH! "
Kinikiliti pa ako ni Yvette.
Tiningnan ko sya ng masama.
"Boypren agad?! Ikaw talaga Yvette, ang layo-layo na agad niyang imagination mo!"
Kiniliti niya ulit ako.
"ARGGH! YVETTE! ISA! "
Panay ang ilag ko.
"AYEEEHHH! LUMALANDI NA YUNG BESPREN KO!"
"Tss! MAKAKATIKIM KA TALAGA SA'KIN! ISA------"
🎶 Last night, I lay in bed so blue
And I realized the truth
They can't love me like you ----- 🎶
Natigilan kami nang tumunog yung phone ko.
Dali-dali kong sinagot yun.
Unregistered number.
"Hello? "
- " Hi, Cam! Hope you still remember me?"
Napakunot-noo ako.
Sino 'to?
"Sino yan? "
Tanong ni Yvette sa'kin.
Nagkibit-balikat ako.
"Sorry, but I don't. "
Sagot ko sa caller.
- "Ouch! It's me, Borgy."
Natigilan ako.
"Paano mo nakuha yung number ko? "
Piling tao lang talaga ang binibigyan ko ng number ko. Family ko at si –
Pinanliitan ko ng mata si Yvette.
Nakangiwing ngumiti sa'kin ang Bruha! Tss!
Alams na!
I glared at her.
"Don't be mad at her, Cam. Pinilit ko lang kasi sya kahapon when I saw her at the restau with her boyfriend."
Mukhang nabasa ni Borgy ang iniisip ko.
Tss!
Stop me!
I'm gonna wring my bestfriend's neck anytime now, hindi, now na talaga!
Tss!
I ended the call at masamang tumingin sa bruhang nasa harap ko ngayon.
"W-Wait lang, Cam! Before you'll get mad at me. Hear me out first, okay? "
Pinangunahan na ako ni Yvette kagat-kagat ang ibabang labi niya.
Tinaasan ko sya ng kilay.
"Tss! Alam mo namang ayokong pinamimigay yung number ko sa kung sino'ng Poncio Pilato, di ba?! Tss! "
Nakakainis na talaga ang bruhang 'to.
Idagdag pa yung Borgy na yun!
"E-Ehh kasi, ahm, g-ganito kasi yun, Bruha. Nagkita kami kahapon sa restaurant na pinagdalhan sa'kin ni Babe. E-Eh, nung nag-cr si babe, lumapit sya sa'kin at tinakot ba naman ako na sasabihin nya kay babe na crush ko daw sya pag di ko binigay yung number mo sa kanya! Tss! Kainis yung Santillana na yun! Di ko na sya crush. Then I think, bagay naman kayo. May gusto sya sa'yo, tapos single ka. Wala namang masama dun, di ba? "
Nakangusong paliwanag niya.
I shook my head. Napahilot pa ako sa sentido.
"Ano'ng klaseng paliwanag yan, Vette?? Tss! Kung di ka nalang sana nagpakita ng pagkagusto sa lalaking yun, eh wala sanang hassle! Tss! At wag na wag mong masabi-sabi na bagay kami ng damuhong yun! Tss! Kilala mo 'ko, Vette! Walang amor sa'kin ang mga lalaki! Wala pa sa plano ko ang maglovelife!"
"Eh, sorry na bruha, please? Di mo na ba ako mapapatawad ? "
Nagpapacute pa yung bruha.
Hinilot ko ulit ang sentido.
Yamot na tiningnan ko siya.
"Tss! Wala na rin naman akong magagawa pa, di ba? Nasa kanya na number ko eh! Tss! Ikaw naman kasi eh! Binalaan na kita dyan sa kalandian mo pero nagpatuloy ka pa rin sa kakalandi! May Jeric ka na, kaya sa kanya ka nalang magfocus!"
"Eh, sorna nga. Di na mauulit pa yun, bruha. Promise! "
Nagpuppy eyes pa sya.
Tiningnan ko uli sya ng masama.
"Talaga! Arggh! Kung di lang talaga kita bestfriend, naku! Pinagsasapak na talaga kita ngayon. Kainis ka, Vette! Alam mo ba?"
Ngumiti naman ang loka at niyakap ako.
"Yeeeeehhh! Salamat Bruha! At SUPERMEGA SORRY talaga! "
"Oo na, Vette! Tss! "
------------------------------------------
Nasa labas na kami ng campus ni Yvette ngayon, hinihintay ang sundo namin. Charr! Sundo lang ni Yvette, makikisakay lang ako! Para makasave ng pamasahe. Krisis na eh.
Ilang sandali lang ay dumating na rin yung hinihintay namin.
Tss! Magboyfriend na rin kaya ako ng de-kotse, para may tagahatid at sundo sa'kin? Hahaha. Syempre, joke lang! AYOKO MUNANG MAGBOYFRIEND SA NGAYON! Period. Aral muna bago landi.
Pinagbuksan kami ni Jeric. Sasakay na sana ako nang may humawak sa braso ko.
Agad na nagbago ang timpla ko nang mapagsino ito.
"Sa'kin ka na sumakay, Cam! I mean sa kotse ko na ikaw sumakay. Ako nalang maghahatid sa'yo. "
Nakangiti pa ito.
Naningkit ang mga mata ko.
As if namang papayag ako!
"NO THANKS! "
Binawi ko yung braso sa pagkakahawak nya.
Sasakay na sana ako sa loob ng kotse ni Jeric nang isarado yun ni Vette. Naka-peace sign lang sa'kin yung Bruha.
What the — argghh!
"YVETTE! "
Sigaw ko sa kanya with matching death glares.
"Babe, let's go! "
Sabi pa ni Yvette kay Jeric.
Nag-uusok na yung ilong ko.
"-Sorry, Bruha, but I think it's time for you to have a LOVELIFE! ENJOY! Baboosh! Babe, tara na! "
Hinabol ko pa yung kotse nila nang umandar na iyon. Arggghhh!
Napasabunot ako sa sariling buhok.
"So?? "
Tiningnan ko nang masama si Borgy.
"Tss! SO-SO'hin mo mukha mo! Wag kang magpakasaya! Kahit iniwan ako ng BALIW NA BESTFRIEND KO ay HINDI NA AKO MAKIKISAKAY SA'YO! Tss! "
Tinalikuran ko sya.
Magko-commute nalang ako!
Lagot ka talaga sa'kin bukas, Yvette!
"Come on, Camille! If you're mad at me because I took your number from your bestfriend without your permission. Ok! I'm sorry! It's just that, I want to know you more."
Mahinang paliwanag ni Borgy.
Di ko sya pinansin.
"— I don't know why, but I think I started to LIKE YOU."
Natigilan ako nang idugtong nya yun.
Ano daw?
Lumapit sya sa'kin.
Inambangan ko agad sya ng kamao.
"Dyan ka lang! Susuntukin talaga kita! Tss! "
Tumawa sya.
"Bakit ba ang ilap mo, Camille? "
Di ko sya sinagot.
Nakita ko na kasing may paparating na jeep. Pinara ko na agad ito at dali-daling sumakay.
Tss!
Sobrang badtrip na ako ngayon! Lagot talaga sa'kin bukas ang bruhang Yvette na yun!
Nang makarating ako sa bahay ay agad kong tinawag si Tatay.
"Tay? "
Walang sumagot.
Nagpunta nalang ako sa sariling kwarto at nagbihis muna.
"Tay? Andito na ho ako."
Wala pa ring sumagot.
Kinabahan ako. Agad akong nagpunta sa kwarto nya.
Lalo akong kinabahan nang makita sya.
"TAY!! "
Agad ko syang dinaluhan nang mabungaran ko syang nakahiga sa kama nya at namumutla.
Sinapo ko yung noo nya.
Inaapoy sya ng lagnat.
Kumuha ako ng isang maliit na palangganang may maligamgam na tubig at bimpo.
"Pasensya ka na Tay kung wala ako buong araw dito ha? Pasensya at di kita masyadong naaalagaan. Kung sana di nalang ako nag-aral eh. "
Lumuluhang sabi ko sa kanya habang pinupunasan sya.
Tumaas ang kamay niya at mahigpit na hinawakan ang kamay kong may hawak ng bimpo.
Pinahid ko ang mga luha gamit ang kabilang kamay.
"A-Ayokong huminto ka sa pag-aaral mo, Anak. Pangarap natin yang pareho. At pasensya ka na,masyadong masasakitin ang Tatay. Masyado na akong pabigat sa'yo. "
Mahinang sabi nya sa'kin.
Ginagap ko ang mga palad nya.
"Mahal na mahal kita, Tay. At wag na wag mong iisiping pabigat ka sa'kin, dahil hindi. Responsibilidad ko ang alagaan ka dahil anak mo 'ko, kaya wag mong iisipin yan okay? Handa kong isakripisyo ang pag-aaral ko, maalagaan ka lang."
Kami nalang ang magkasama sa buhay. Iniwan na kasi kami ng napakabuti kong ina *mark the sarcasm* nung 2 years old ako at sumama sa lalaki nya dahil mayaman yun eh! Samantalang si Tatay, mahirap na nga, mahina pa.
Kaya ipinangako ko sa sarili at sa tatay ko na hinding-hindi ako tutulad sa babae'ng yun!
Hinding-hindi ko iiwan si Tatay at lalong-lalo na ang sariling pamilya ko sa hinaharap.
Kahit wala man akong naalala sa mga nangyari noon dahil sa kamusmusan ko, pero ramdam ko ang sakit at poot para dun sa taong nang-iwan sa'min.
Hinding-hindi ko ito mapapatawad.
-------------------------------------------
"Ano na naman ba kailangan mo?! "
Nayayamot na tanong ko kay Borgy.
Papunta na ako sa school ngayon at nag-aabang ng masasakyan pero bigla na namang dumating ang Borgy na 'to.
Nakakayamot na talaga sya, sobra!
"I'm taking you to B.U. Hatid na kita."
Nakangiting sagot nya.
Insensitive ba ang lalaki'ng 'to? Pinapahalata ko na ngang wala akong interes sa kanya, ba't di niya maramdaman ito?
"Wag ka ng mag-abala pa. Magjejeep nalang ako."
Walang ganang sabi ko sa kanya.
Biglang lumungkot ang mukha nya.
"Alam ko at ramdam kong iniiwasan mo 'ko, Camille."
I rolled my eyes. Buti naman at ramdam niya naman pala!
"-But I just want to know you more. I'm sorry kung nagiging makulit na ako pero sana pagbigyan mo 'ko, Camille. I want to court you. "
Tss! Tinaliman ko sya ng tingin.
"Maghanap ka nalang ng ibang babae dyan, Borgy. Yung willing makipagkilala sa'yo at walang ibang iniisip sa buhay kundi ang magpakasaya lang! Wag ako! Kasi ngayon palang tatapatin na kita, wala kang mapapala sa'kin."
Seryosong sabi ko sa kanya.
Tinalikuran ko na sya at pinara ang jeep na paparating.
----------------------------------------
Dumaan ang mga araw, ngunit pursigido pa rin talaga si Borgy sa panliligaw nya sa'kin.
Tss! Ilang beses ko na syang binasted. Pero makulit talaga sya eh. He's super persistent.
Dumagdag pa sya sa mga problema ko.
Sakit sa ulo eh!
Si Tatay mas lalong naging mahina, minsan nakakaramdam sya ng paninikip ng dibdib.
Gusto ko na nga syang dalhin sa Doctor pero pinipigilan nya ako every time I attempted to. Gastos lang daw kasi at kaya nya naman daw yung karamdaman nya.
Haysss..
Naghahanap na rin ako ng pwedeng pagpart-time'an.
Tatawagan lang daw nila ako kung ano man yung magiging feedbacks nila sa'kin.
Sana naman matanggap ako, paubos na yung ipon namin ni Tatay sa mga gamot nya eh.
Ilang linggo at buwan ang lumipas, si Tatay ganun pa rin, si Borgy mas lalong naging makulit, at ako, magfofourth year na sana pero nagpasya akong tumigil na muna. Naghanap nalang ako ng trabaho para maipagamot si Tatay.
Nag-offer pa nga si Borgy ng tulong pero di ko tinanggap.
Tss! Yayain ba naman akong magpakasal kapalit ng tulong na ibibigay niya?! THE F***!!
Tss! Maghahanap nalang ako ng trabaho at magkapagod kesa tanggapin ang inaalok niya! Never in my wildest dream I would accept that!
Hindi ko po talaga sya gusto eh!
Masisisi nyo ba ako?
Buti nalang at andito ang bruha kong bestfriend, sya tumutulong sa'kin sa mga gastusin.
----------------------------------------------
Kakauwi ko lang galing sa trabaho nang bumungad sa'kin ang kaawa-awang itsura ni Tatay habang hawak-hawak ang dibdib nya. Agad ko syang dinaluhan at isinakay sa pinara kong tricycle at nagpahatid sa malapit na ospital.
Pansin ko lang, napapadalas na yung paninikip ng dibdib ni Tatay ah?
Agad kaming sinalubong ng mga nurse at pinaupo si Tatay sa wheelchair at dinala sa E.R.
Naiwan lang ako sa labas at umiiyak. Umusal ako ng tahimik na dasal.
"Panginoon, tulungan Nyo po ang Tatay sa karamdaman nya ngayon. Sya nalang po yung meron ako kaya sana wag Nyo hong ipahintulot na pati sya ay mawala sa'kin."
----------------------------------------------
Ilang oras ang nakakaraan ay lumabas ang Doctor. Seryoso ang mukha nya. Kinabahan tuloy ako.
"Ikaw ba yung kamag-anak ng pasyente? "
Tanong nya sa'kin.
Tumango ako.
"Opo! Anak nya po ako, Doc. Kumusta na po sya? "
"Hindi na ako magpapaligoy-ligoy pa. Your father has shown symptoms of Tension Pneumothorax. And we confirmed it after we ran tests on him. Tumataas ang kabuoan ng hangin sa baga kapag nabuo ang isahang daan na balbula dahil sa pagkasira ng tisyu. Isang emerhensiyang medikal ang kondisyong ito na maaaring magresulta sa pagkaubos ng oxygen at mababang blood pressure. And one more thing, kapag di pa tuluyang magamot ang pasyente, maaaring magresulta ito ng kamatayan."
Parang gumuho ang mundo ko sa narinig. Pumayag ako sa kagustuhan ng doctor na ipasurgical operation si Tatay.
Di ko na inintindi ang gastusin sa ospital at sa operasyong yun.
Bahala na! Mas importanteng maoperahan agad si Tatay o kundi ay baka huli na.
Ayokong mawala ang kaisa-isang taong kasama ko sa bawat laban ko sa buhay.
-----------------------------------------
" Yang pera na yan lang talaga ang maitutulong namin sa'yo ,Ineng ha? Alam mo rin namang walang wala rin kami."
"Ok na po to, Tiyang. Malaking bagay na ho to para sa pagpapagamot kay Tatay."
Sagot ko.
Tiningnan ko ang perang inabot ni Tyang, 150.
So, kailangan ko pa ng 250,000+.
Ngumiti ako kay Tyang at nagpaalam na.
Di ako pinanganak na may gintong kutsara sa bibig o may mayayamang kamag-anak. Swerte na sa'min kung makakakain kami ng tatlong beses sa isang araw.
Kaya naiintindihan ko ang mga kamag-anak kung merong walang maibigay na tulong sa'min o kundi katulad nalang ni Tiyang Beth na konting pera lang yung naibigay. Malaking tulong na kaya ang perang 'to. Hays.
Ang tanong, sa'n na ako pupunta ngayon?
Doble kayod na nga ako sa pagtatrabaho pero kulang pa rin talaga yung sweldo ko para sa pagpapagamot kay Tatay. Hays.
Mamamalimos? Kailan ko naman maiipon yung more than 250K sa pamamalimos lang?
Sasayaw nalang kaya ako sa club? O magbigay-aliw sa mga tao'ng halab ang laman? Aish! Di ko kaya! Kahit desperada na ako ngayon, di ko gagawin ang mga yan!
Last night I lay in bed so blue---
🎶
Wait! Cellphone ko pala yun!
"Hello? "
"Hey Camille! Si Borgy to! Can we meet? "
Si Borgy lang naman ang makulit kong suitor.
Mayaman si Borgy.
Biglang may umilaw sa utak ko.
Oo! Mayaman si Borgy!
Hingang malalim.
"Ok. San ba? "
"Dito sa Cafe malapit sa dating school mo."
"Ok."
******
" I told you Camille, let's get married. Matutulungan kita sa pagpapagamot ng tatay mo."
Sino ba naman ako para humindi? Buhay ni tatay ang nakasalalay e.
Kahit di ko mahal si Borgy, umoo ako.
*Flashback Ends*