NANG GABING MAGING AKIN KA
by:Yeshameen Brejente
KABANATA 13
LABIS ang pag-aalala ni Lewis habang buhat ang nawalang malay na asawa.Tinulungan na rin siya ng mga hotel staffs. Idineretso nila si Nadine tungo sa private suite nilang mag-asawa at doon ay tumawag na lamang sila ng doctor.
Hawak ni Lewis ang isang kamay ng asawa, saka marahang hinagkan.Wala pa rin itong malay tao.
"Nadine, please wake up." Lewis says worriedly.
Di naman nagtagal ay dumating na ang tinawagan nilang doctor sa may malapit na ospital lamang ng Kuala Lumpur. Ginawaran ni Mr.Syed ng ilang tests si Nadine.
Maya-maya pa ay unti-unti nang nagkakamalay si Nadine. Pilit niyang iminumulat ang kanyang mga mata at ramdam pa rin niya ang matinding pagkahilo. Mabigat pa rin ang ulo niya't parang kumakalam ang sikmura.Nagulat pa siya nang mamulatan niya ang isang lalaking di familiar sa kanya na nakasuot ng puting suit.
"Who are you?" tanong ni Nadine sa marahang tinig at pilit na bumabangon.
"I'm doctor Syed, Mrs.Elizondo." Tugong pagpapakilala ng doctor. "How do you feel by now?"
Dumako naman ang tingin niya sa kaliwang bahagi ng Kama ng hotel at nakita niya ang pag-aalala sa mukha ni Lewis.
"Hinimatay ka kanina.." sabi ni Lewis. Umirap si Nadine sa asawa. Mantakin ba namang di na siya nito pinansin mula pa sa NAIA, hanggang sa makarating na sila ngayon sa Hotel ng Kuala Lumpur.
Lewis tries to touch her hand at pinisil niya iyon nang marahan. Pilit na tumalikod dito si Nadine dahil di niya kayang makita pa ang hitsura nitong tumutunaw sa anumang inis niya.
"When was your last period, Mrs.Elizondo?" tanong ni doctor Syed. Napa-isip si Nadine, dahil di na pala siya dinaratnan. Akala niya'y irregular menstruation lamang iyon.Ngunit nagkakamali siya. Doctor Syed gave her a pregnancy kit at inalalayan siya ng asawang bumangon. Di na rin na munang nagreklamo si Nadine.
"Doc, I was delayed for about a month." Tugon ni Nadine at nagkatitigan sila ni Lewis and she could see the fondness in his eyes. Fondness na ngayon niya lamang ulit nakita pagkatapos nang gabing may namagitan sila sa isang abandonadong bahay sa Bulacan.
Maging si Nadine ay biglang lumakas ang pintig ng kanyang puso. May kung anong tuwa siyang bigla na lamang niyang naramdaman. Marahan siyang inalalayan ni Lewis tungo sa loob ng bathroom upang magpa-pregnancy test, gamit ang iniabot na pregnancy kit. At nang magkatitigang muli sila ng asawa ay biglang sumilay ang kani-kanilang mga ngiti sa labi.
Nang makapasok si Nadine sa loob ng bathroom ay di naman mapakali sa labas si Lewis.Maging si doctor Syed ay nahihilo na sa pagparoo't- parito ni Lewis. He's very excited to know what's the result of the pregnancy test. Sana nga totoong buntis na ang asawa, dahil talagang gustong-gusto na niyang magkaanak sila.
Nang bumukas ang pinto ng bathroom ay lalong bumilis ang tibok ng puso ni Lewis, but Nadine's face isn't happy, she look tensed.
"Lewis, I'm pregnant!" masayang balita ni Nadine at agad na sumugod ng yakap sa asawa. Maging ang doctor ay natuwa para sa mag-asawa. Wala namang pagsidlan ng ligaya sina Nadine at Lewis dahil sa balitang alam nilang babago na sa buhay nila.
"I can't wait to go back to the Philippines na." Sabi ni Nadine at naupo na ulit sa kama. Naisip naman ni Lewis ang posibilidad ng muling pagkikita nina Nadine at Gian. Gusto niyang mag-protesta.
Gusto niyang pigilan ang asawa.
Pero ayaw naman niyang ma-disappoint si Nadine. Ayaw niyang saktan ang damdamin ng asawa. Ayaw niyang baka maramdaman nitong wala siyang tiwala.
"But baby, we didn't enjoy our stay here yet.We just arrived." Sabi ni Lewis sa malungkot na mukha.
Nadine starts to touch his face and gave him some soft kisses on his cheeks.
"It's more nicer in the Philippines, baby." Nakangiting sabi ni Nadine. "Naroon ang family natin and they'll be very happy to know about my pregnancy."
Napangiti din si Lewis, hinagkan niya sa noo at mga kamay ang asawa.He's just so happy na sa wakas ay magkaka-baby na sila. At ngayon nga'y wala na siyang choice kundi ang tawagan ang Airport ng K.L upang mapa-book nila ang flights nilang dapat sana'y next week pa. Mabuti na lang at maraming mga bakanteng tickets pa para sa gabing ito, kaya makakauwi naman agad sila. Ayaw din kasi'ng biguin ni Lewis ang asawa lalo pa ngayo't nagbubuntis ito. Mahirap na.
Nagbihis na ng damit si Nadine dahil kailangan na rin nilang makapag-boarding sa Airport at nang di mahuli sa kanilang flights.
Ayaw pa man ni Lewis na umuwi na sila, ngunit wala naman siyang choice. Alam niyang sa pagbabalik nila sa Pilipinas ay baka magiging busy na siya sa kanyang trabaho o di kaya'y aalis na naman siya tungo sa Europe para sa launching ng bagong mga wines na inilabas niya.
Tulog naman si Nadine sa buong byahe nila mula KL hanggang sa NAIA. Naramdaman na lang niya ang marahang pagyugyog sa kanya ni Lewis.
"Wake up, baby." Marahang sabi ni Lewis at hinagkan siya nito sa noo. Ikinuso naman ni Nadine ang mga mata, saka umunat at yumakap kay Lewis. He released her seatbelt at pareho na silang bumaba na ng eroplano.
Nasa arrival area na sina Señor Beltran at Señora Lorraine bilang mga sundo nila, kaagad sila nitong sinugod ng yakap at mga halik.
"Ano ba'ng nangyari at biglaan yata ang uwi ninyo?"
tanong ni Señor Beltran.
"Papa, nabo-bored ho 'yang manugang niyo." Tugon ni Lewis habang tulak ang mga bagahe nilang dalawa.
"Pa, na-miss ko lang naman ho agad ang Pilipinas eh.Naho-homesick ako do'n." Sabi ni Nadine at ipinulupot ang mga kamay sa isang braso ni Lewis.
"Papa, imagine. We're almost there eh.To the twin tower, pero bigla na lang nag-ayang umuwi.I don't know kung trip niya ba 'yon o trip ng apo niyo."Sabi ni Lewis.
"Apo?" magkapanabay na wikang patanong nina Señor Beltran at Señora Lorraine sa anak.Inakbayan ni Lewis ang asawa at nang magkasalubong ang kanilang mga mata'y kapwa sila napangiti.
"Pa, Ma, Nadine's pregnant." Sabi ni Lewis saka kinindatan ang asawa.
"Really? Wow, that's a great news hijo. Kailangan nating magpa-party sa bahay." Ani Señora Lorraine.
"Di naman ho kailangan eh." Sabi ni Nadine.
"Kailangan hija, panganay niyo ni Lewis ang ipinagbubuntis mo ngayon at dahil mabibigyan niyo na kami ng apo, we should really have to celebrate." Sabi ni Señor Beltran. Natawa naman sa dalawang matanda ang mag-asawa and they made their way to the car. Sobrang ingat ni Lewis sa kanya, he's there to assist her in every way.
Dumating nga ang araw ng malaking party ng pasasalamat para kina Nadine at Lewis. Binihisan ang malaking hardin ng mga Elizondo.It was perfectly set! A place just so lovely and every women wore their amazing cocktail dresses.
Maraming mga business associates silang inimbitahan. Maging ang mga kilalang pamilya sa society ay naroon din.
Nadine looks so fabulous on her royal blue cocktail dress that's just above her knees.Nagpatingkad pa 'yon lalo sa kanyang kakinisan at kaputian, na sapat nang rason upang makuha niya ang atensyon ng lahat ng mga bisita nila.Minsan parang nahihilo na siya dahil sobrang dami nilang mga guests. And everyone else came with a big name and position.Minsan, nanliliit naman si Nadine sa sarili. She felt na di siya nababagay kay Lewis, but since Lewis never fails to show her how much he valued her ay bigla na lamang siyang napapangiti ng ubod tamis. She feel so blessed.
Medyo halata na rin ang umbok ng sinapupunan ni Nadine, kaya naman ay mapapansin na iyon ng karamihan and everyone else congratulated them.
Habang abala sa pakikipag-kwentuhan si Lewis ay naduduwal naman si Nadine. Saglit na nagpaalam si Nadine sa asawa at pinayagan naman siya nito. Halos takbuhin niya ang daan papasok sa loob ng Mansion at sa di sinasadyang pangyayari ay nahagip ng tingin niya ang dalawang taong familiar sa kanya. And the two looks so sweet. It was Gian and Sophie!
Such a very sweet and cute couple. Parang bigla na namang tumigil sa pag-ikot ang mundo ni Nadine. She just stood up there like nowhere to go.Biglang sumama ang pakiramdam niya, nahihirapan siya.
Nilingunan pa ni Nadine ang asawang busy sa pakikipag-kwentuhan sa mga business associates nito. And when she look at the place kung saan niya nakita sina Gian ay wala na ito roon, naglakad siya pabalik sa kinaroroonan ng asawa niya at wala na nga din ito doon.
"Where's Lewis?" kunot-noong tanong niya sa sarili at naglakad na lamang papasok sa loob ng bahay.
Right there sa may sala ay nakita nga niya si Lewis kasama ni Sophie, nag-uusap na para bang nagtatalo at mukhang mayroon siyang di alam sa kanilang mga titigan. She's jealous.
Everyone might see them would probably say that the two has something in between. And that's something she has to know.For now, she know that she's jealous.
Biglang pumatak ang mga luha ni Nadine, nais niyang sugurin ng sabunot si Sophie. That bitch who took Gian away from her and now, her husband?
"No!" impit na daing ni Nadine habang hawak ang sariling ulo.Paalis na sana siya sa lugar na iyon nang bigla niyang maramdaman ang isang mahigpit na yakap sa kanyang likuran. A hug that's just so familiar.
"Nadine, I am here for you." Sabi ni Gian nang maiharap siya.He looks at her at sa pagbabago ng figure nito.He could say that she's pregnant.
He's very hurt!
"How could somebody broke us up? How could somebody be so wreckless, Nadine? God knows how much I missed you." Luhaang sabi ni Gian at pinahid ang mga luha sa pisngi ni Nadine.
"Just go away, Gian baka makita ka ng asawa ko!" sabi ni Nadine. "Just leave me, alone!"
"Nadine, you should know something about Lewis!"
"Wag na wag mong sisiraan sa akin ang asawa ko, Gian! Mahal ko siya, mahal niya ako at magkaka-anak na kaming dalawa!" galit na sabi ni Nadine.
"Hindi ka bulag Nadine, there's something about your husband and my wife! You should know--" sabi ni Gian at di na naituloy ang sasabihin dahil sinampal siya ni Nadine.
She walked away from him, in tears! Nakonsensya tuloy si Gian.
TBC