NANG GABING MAGING AKIN KA
by:Yeshameen Brejente
[KABANATA 17]
~
LABIS ang pangungulila ni Sonia kay Eugene. Nang ito'y mabuhat niya ay niyakap niya ito nang buong higpit!
"Eugene, mahal ko..I've missed you so much.Patawarin mo 'ko kung bakit ngayon lang kita muling nadalaw."Luhaang sabi ni Sonia habang hawak ang batang nasa isang taong gulang na.
Ang bata naman ay di umimik.
Nakahawak lamang ito sa buhok ni Sonia na para bang nilalaro lamang iyon."Kumusta ka na,Eugene?
Na-miss mo ba 'ko?"
Labis-labis na ang pananabik niya sa bata,mag-iisang buwan na kasi niya itong di nadadalaw.Naupo si Sonia sa kama ni Eugene,habang kalong ang bata.Eugene is so cute,singkit ang mga mata nito'ng talaga namang nababagay sa kanya.
■■■●
Nadine tried to dial Gian's office telephone number.She just want nothing,but peace of mind.
"Gian.."Sabi ni Nadine sa kabilang linya nang damputin ni Gian ang telepono.
"Na-Nadine?"Gulat na wikang patanong ni Gian."Napatawag ka?Kumusta ka na?"
"Gian,bakit na nga ba kayo nagtanan ni Sophie?"diretsa nitong tanong sa dating kasintahan.
"Nadine,we need to talk."Sabi ni Gian at napasandal sa kanyang swivel chair."But not right here.."
"Yan din ang naisip ko,Gian."
sabi ni Nadine."Saan mo gustong magkita?I prefer to bring Claire with me,though."
Gian sighed.He understand her."Ikaw ang bahalang mag
decide kung kelan at saan tayo magkikita."
"Sa isang coffee shop,Gian."Sabi ni Nadine."I'll be there before 10a.m tomorrow."
"Okay,Nadine.I'll be there on time."Tugon naman ni Gian.At nang magbaba na ng telepono si Nadine ay biglang nakadama ng excitement si Gian.Excitement na sa tuwina niya nararamdaman kapag nalaman na niyang magkikita sila nito.The fondness is too clear on his eyes.
"God knows how much I've missed you,Nadine."Sabi ni Gian at nagpalakad-lakad sa loob ng kanyang opisina.Alam ni Gian na wala na naman sa bahay ang amazona niyang hipag,kaya batid niyang walang mangingialam kahit saan man siya magtungo at kung sino ang imi-meet niya.
■■■●
Dahil ayaw ipaalam ni Lewis na may problema sila ni Nadine sa kanyang mga magulang ay di na muna siya dumiretso sa kanila.Ayaw niya ring magalit ang mga ito sa kanya,katulad nga ng galit na nararamdaman ni Nadine para sa kanya ngayon.
He went to his Condo Unit at doon na muna siguro siya hanggang sa mawala na ang galit ng asawa sa kanya.
During the night,he lay down his bed and missed his wife so much.Nasanay na talaga siya sa presence ng asawa,kaya ngayon ay talaga namang nahihirapan na siyang mabuhay nang wala ito.He took his mobile,and dialed Nadine's number.
It's ringing..but she's not answering his call.Hinayaan iyon ni Nadine.Ayaw niyang kausapin si Lewis kapag may galit at hinanakit pa siya sa puso niya,dahil kapag narinig na niya ang boses ng asawa,tiyak niyang mawawala lang iyon agad.She took her mobile and switched it off,bagay na ikinasama na ng loob ni Lewis.Mukha yatang mahihirapan siyang muling makuha ang loob ng mahal niyang asawa.
"Oh come on,Nadine..please answer your phone.Please talk to me,kahit marinig ko man lang ang iyong boses.Mahal na mahal kita."Sabi ni Lewis na bigla na lamang napaluha dahil di niya kaya ang magalit si Nadine sa kanya.
Lewis didn't take his dinner,he tried watching movies,pero di naman siya dalawin ng antok.
Lewis stood up and went to his terrace..dumungaw siya at nakatanaw sa gitna ng daan.
Sobrang lamig..kaya naman ay lalo na niyang nami-miss ang asawa.
