"Hâlâ nefes alıyor olman haksızlık."
"Bundan haberin olmasını istiyorsan beni aramayabilirsin."
"Eğer konuşmak istemeseydin telefonu açmazdın Zayn."
"Sadece tamamen delirmediğinden emin olmak istiyorum."
"O halde yanıma gel." Kadın adamın duyacağı bir tonda duygusuzca konuştu.
"Gel." dedi. "Gel ve geride bıraktığın eserin ne halde olduğuna bir bak. Belki gururlanman için bir sebep çıkar."
Kelimeler miydi adamı çağıran, yoksa ağlayan kalp mi?
Kadın telefonu kapattığında artık akıtacak göz yaşı dahi kalmamıştı.