CHAPTER 36
Day one without Grace and Valerian's life became somber. Lalo na tuwing tumatawag siya at hindi nasasagot ng babae. He really wanted to be mad at her but he knew what she was going through now. Ayaw niyang dumagdag sa problema nito at ayaw niyang maging makitid ang utak.
Day two, Valerian became grumpy and easily annoyed. At dahil do'n, ilang empleyado rin ang nasesante niya. At ang secretary niyang si Lester ay ilang beses niyang nasigawan. Pero sanay na ito sa paninigaw niya.
Day three, he became grumpier every second. Kahit pa katawagan niya ang fiancée, hindi siya mapakali.
Day four, he got drunk to not miss his moon cake. Pero walang epekto. Mababaliw na siya sa sobrang pagka-miss kay Grace. Kahit si Knight ay nag-aalala na sa inaakto niya.
One week later? Nagpa-book siya ng flight kay Lester. Ayaw pa niyang makarating sa mental hospital. Pero bago sumakay sa eroplano, binisita muna niya ang ina at kapatid sa sementeryo.
"Mom, Sis...." Huminga si Valerian nang malalim at mariing ipinikit ang mga mata. "Sorry. I'm going insane. I have to see her and hug her. I'm so sorry. I know I made a promise but I'm losing my mind here. I need to see her now. Hindi ko na kayang maghintay na lang dito sa pagbabalik niya." Kumuyom ang kamao niya. "I have to see, Grace. Then I'll calm down and be fine."
Nagpaalam siya sa mga ito, saka bumalik sa nakaparada niyang sasakyan. Laking gulat niya nang makitang nakaparada ang sasakyan ni Knight sa tabi ng kotse niya.
"What the fuck are you doing here?" kunot-noong tanong niya.
"Nakita kitang nagmamadaling sumakay sa kotse mo." Nagkibit-balikat ito. "Nag-alala ako. I mean, I know you weren't stable these past few days since Grace left for her dad..."
Weren't stable? True. Wala siya sa tamang pag-iisip nitong mga nakaraang araw.
Binuksan niya ang pinto ng sasakyan. "Well, go home."
"No." Matigas ang boses ni Knight. "Hindi kita iiwang mag-isa. Sasamahan kita kahit saan ka pumunta."
Pinaikot niya ang mga mata. "Bahala ka sa buhay mo." Sumakay siya sa sasakyan, saka pinaharurot iyon ng mabilis patungo sa NAIA.
Sapo-sapo ni Grace ang tiyan habang walang tigil na nagduduwal sa loob ng pribadong kuwarto na inookupa nila sa ospital.
Napahawak siya sa lababo nang mas lumala pa ang pagduduwal niya. She felt like her world was spinning. Pinagpapawisan din siya nang malamig at parang hinang-hina siya.
"Oh, God. Ano'ng nangyayari sa 'kin?" tanong niya bago inayos ang sarili at lumabas ng banyo.
Her eyes settled on her father. Mahimbing itong natutulog. Salamat sa Diyos dahil nakalabas na ito sa ICU at hindi na malala ang lagay nito.
Huminga siya nang malalim, saka lumabas ng kuwarto.
"Nali..." Ngumiti siya nang makalapit sa kapatid na nasa labas ng kuwarto. "Hindi pa ako puwedeng umuwi sa Pilipinas baka mabinat si Daddy."
Nagsalubong ang makurba nitong mga kilay. "Namumutla ka, Grace. Ayos ka lang?"
Mabilis siyang tumayo. "Oo naman. Siguro dahil sa pagpupuyat ko 'to kaya namumutla ako." Wala namang ibang eksplenasyon.
Mataman siya nitong tinitigan. "I heard you vomiting in the bathroom." May pagdududa ang boses nito. "Grace, may dapat ba akong malaman?"
"Ha?" Naguluhan siya. "Ano'ng kailangang malaman?"
"'Yong pagduduwal mo. You'd been doing that every morning since I arrived." Tumaas ang kilay nito at parang sinusuri ang katawan niya mula ulo hanggang paa. "Buntis ka ba, Grace?"
Halos lumuwa ang mga mata niya sa sinabing iyon ng kapatid. "Nali! Ano ba'ng pinagsasasabi mo? I'm not."
Nagkibit-balikat ito. "Sinasabi ko lang naman ang napapansin ko. Anyway, alam kong hindi ka magsisinungaling sa 'kin sa bagay na 'yon pero may posibilidad na tama ako. Unless, you and your fiancé hadn't done the nasty thing since you returned to him?"
Natigilan siya. "Ahm, we did..." Tumibok nang mabilis ang puso niya kasabay ng pagsinghap niya. "Oh, God, could it possibly be?" Hinawakan niya ang tiyan. "Buntis ako?"
"We'll make sure later," sabi ni Nali, saka inginuso nito ang cell phone na hawak niya. "Since hindi ka pa makakauwi baka mabinat si Daddy, tawagan mo si lovey-dovey mo at ipaalam mo sa kanya na hindi ka pa makakauwi."
Napatitig si Grace sa cell phone niya. Nang dumating si Nali galing California, ikinuwento niya agad dito ang lagay ng relasyon nila ni Valerian. And Nali was happy for her now that she was getting married to the man she loved.
And speaking of the man she loved, kinakabahan siya sa magiging reaksiyon ni Valerian. Alam niyang pilit nitong iniintindi ang pinagdadaanan niya. And telling him she wouldn't be going home anytime soon would really piss him off bigtime. Kilala niya si Valerian. Para itong bombang sasabog na lang bigla.
Huminga siya nang malalim. "Sige, tawagan ko lang siya."
Bahagyan siyang lumayo sa pinto ng kuwarto samantalang si Nali ay pumasok naman sa loob.
Habang tinatawagan ni Grace ang number ni Valerian, hindi niya ito ma-contact. Palaging error in connection ang sagot sa kabilang linya.
Nagsalubong ang mga kilay niya at tinawagan uli ang numero. Wala talaga. Hindi niya makontak.
Busy ba ito? She sighed. Mamaya na lang niya ito tatawagan. Baka may board meeting na naman, ayaw niyang makaistorbo.
Ibinalik niya sa bulsa ang cell phone, saka bumalik sa kuwarto ng kanyang ama.
"Grace, anak..." Ang mahina at namamaos na boses ng ama ang sumalubong sa kanya nang makapasok siya sa kuwarto nito.
Nagmamadali siyang lumapit dito at umupo sa gilid ng kama. "Hey, Dad." Masuyo niya itong nginitian. "Mabuti na ba ang pakiramdam mo?"
Tumango ito at sinubukang tumawa pero nauwi iyon sa ngiwi. "P-pasensiya na kayo, ha?" Hinawakan nito ang kamay nila ni Nali. "Pinag-alala ko yata kayong dalawa."
Nali rolled her eyes. "No, Dad. Hindi naman masyado." May sarkasmo sa boses nito. "Iniwan ko lang naman ang isa kong proyekto sa California at itong si Grace ay iniwan ang fiancé sa Pilipinas."
Pinandilatan niya ang kapatid. "Nali!" Good God! Hindi pa 'yon alam ng daddy niya!
Namimilog ang mga matang bumaling sa kanya ang ama. "Fiancé? Grace, ano ba itong pinagsasasabi ni Nali, ha?" Halata ang galit sa boses nito. "Anong ibig sabihin n'on?!"
Ayaw niyang galitin ang ama dahil baka ma-heart attack na naman ito. Nanghihingi ng tulong na tumingin siya kay Nali, agad naman itong to the rescue.
"Dad, Grace is already twenty-seven." May diin ang boses ni Nali na para bang gusto nitong isaksak sa isip ng ama kung ilang taon na siya. "Hindi na siya bata." Tumingin ito sa kanya. "Go on, tell Dad how you met your fiancé."
Huminga si Grace nang malalim at doon kumuha ng lakas ng loob, saka nagkuwento sa daddy niya. "Dad, his name is Valerian Volkzki. Siya ang may-ari ng AirJem Airlines. He loves me and I love him. He asked to marry me and—"
"Love, huh!" Puno ng sarkasmo ang ngiti sa mga labi nito. "Grace, you are innocent. Wala kang alam sa mga bagay-bagay sa mundo. Bata ka pa. You don't know what love is—"
"I do." sansala niya sa kanyang ama na halatang galit pa rin. "I do know what love is, Dad. Paano? I met Valerian. He taught me so many things and love is one of them. He's wonderful man, Dad. I love him so much. Siya ang lalaking hindi ako hinusgahan dahil sa literal akong mag-isip noon, siya ang lalaking iniwan ko at nang bumalik ako, naroon pa rin siya, naghihintay at mahal pa rin ako sa kabila ng ginawa ko. Siya ang lalaking gagawin lahat para lang mapasaya ako. Matanda na ako Daddy, at kahit hindi kayo sumang-ayon sa pagpapakasal ko kay Valerian, iyon siguro ang desisyon mo na kakalabanin ko. Mahal ko si Valerian at hindi ko kakayanin kung mawawala siya sa 'kin. Please, Dad, understand me. Kung mahal mo ako, hahayaan mo akong pakasalan ang lalaking mahal ko."
Umingos ito. "I'm sure he took advantage of your innocence."
"Yes, he did."
"What?!"
"With my consent," matapang niyang sabi, saka itinaas ang kamay na may engagement ring niya. "See this ring, Dad? Mahal niya ako at handa niya akong pakasalan. He makes me happy. Sisirain mo ang ang kasiyahang nararamdaman ko ngayon?"
"Dad, let Grace spread her wings and be with the man she loves," sabad ni Nali at doon napaunta ang atensiyon ng kanyang ama. "Pakawalan mo na si Grace sa hawlang pilit mong pinagkukulungan sa kanya. Let her live her life the way she wants it."
Bumaling ang tingin ng kanya ama. "Ang lalaking 'to... nasaan siya? Gusto ko siyang kausapin. Lalaki sa lalaki."
Kahit paano ay nabigyan siya ng pag-asa na papayag ang ama niya na magpakasal siya. "Nasa Pilipinas siya ngayon, Dad, at gusto rin niya ho kayong makausap."
"Good." Tumango-tango pa ito at matalim ang matang tumingin sa kanya. "Hangga't hindi ako pumapayag na magpakasal kayong dalawa, hindi ka lalapit sa kanya! Maliwanag?"
"Dad—"
"Maliwang ba, Grace?" ulit nito sa paggalit na boses.
Ayaw niyang tumaas ang presyon nito kaya tumango siya para kumalma ito. "Opo, Dad."
"Mabuti." Umayos ito sa pagkakahiga. "Sige, magpapahinga uli ako."
"Sige po," sabi ni Grace. Mayamaya ay pinandilatan niya ang kapatid nang makitang tulog na tulog ng ang ama. "Bakit mo sinabi? 'Yan tuloy, nagalit si Daddy."
Umingos si Nali. "Mabuti nang malaman niya ngayon para wala ka nang aalalahanin pa. Alam mo naman si Dad napakaistrikto."
Bumuga siya ng isang malalim na hininga. "Alam ko." Hinawakan niya ang tiyan nang maalala ang pinag-usapan nila kanina. "Could it be, Nali? Buntis ba talaga ako?"
"Gumagamit ba kayo ng proteksiyon kapag nagse-sex?" tanong ni Nali.
Namula ang pisngi niya. "H-hindi."
"Malaki ang posibilidad."
Bumuntong-hininga siya. "I have to make sure. Bibili ako ng pregnancy test sa pharmacy. Ikaw muna ang bahala kay Daddy, ha?"
"Sige. Ingat ka."
"I will."
Nagmamadali siyang lumabas ng kuwarto at nagtungo sa pinakamalapit na pharmacy. She had to make sure before she tell Valerian.
Hindi makagalaw si Valerian nang makalapag ang eroplanong sinasakyan. Naninigas ang buong kalamnan niya. Nakakuyom ang kamao niya at pakiramdam niya ay nanlalamig siya.
"Well, Val, my friend, halika na," sabi ni Knight na sumama sa kanya.
Huminga siya nang malalim at inipon ang lahat ng lakas ng loob. Pagkatapos ay tumayo siya at pinilit ang mga paa na ihinakbang palabas ng eroplano.
The moment his feet touched the Japan's soil, he cringed. After nearly twelve years, umapak uli niya sa bansang kinamumuhian niya. Ang bansang ipinangako niya sa sarili na hindi niya pupuntahan.
But he had to break his promise to himself. Kailangan niyang makita si Grace. Ayaw na niyang mawalay ito sa kanya. Sa paglipas ng mga araw na hindi niya nakikita ang babae, natatakot siya na baka nga hindi na ito bumalik.
The need to see her was much stronger than his hate to this country.
Inakbayan siya ni Knight. "Handa ka na? Halika na at hanapin natin ang ospital kung saan naroon ang ama ni Grace. Alam mo naman siguro kung nasaan."
Tumango siya. "Sinabi sa 'kin ni Grace nang tumawag ako kagabi."
"Good. Good." Tinapik nito ang balikat niya. "Let's go."
Pilit ang bawat hakbang ni Valerian. And Knight didn't mind nor laugh at him. Basta naglakad lang ito sa tabi niya at paminsan-minsan ay tinatapik ang balikat niya.
At dahil hindi niya kayang makihalubilo sa mga sakang, si Knight ang umayos sa lahat para tuluyan silang makapasok sa bansa.
"Thanks, man," sabi niya nang nasa labas na sila ng airport at naghihintay ng masasakyan. "I appreciate it."
"Alam ko kung ano'ng pinagdadaanan mo ngayon. Don't mention it," sagot nito, saka pinara ang paparating na Taxi.
Valerian rolled his eyes when the taxi driver spoke Japanese. Fuck!
Bahagyang umuklo si Knight. Tumaas ang kilay niya nang marinig itong mag-Nihongo. "Byoin tsuretette kudasai?"
The driver replied. "Kakushin shite."
Then Knight smiled and looked at him. "Sakay na. Ihahatid niya tayo raw tayo sa ospital."
Nakaawang pa rin ang mga labi ni Valerian nang makasakay sila ni Knight sa backseat ng taxi.
"Nagsasalita ka ng Nihongo?" puno ng gulat na tanong niya.
Mahinang tumawa ang loko. "Parte 'yan ng pag-aaral ko nang maipasa sa 'kin ang titulo ni Papa."
"Oh. Kaya pala." Napatango-tango siya. "Anyway, after ng graduation natin sa Stanford, ano ba kasi ang nangyari sa 'yo? We lost touch."
Knight glared at him. "Sakalin kaya kita? Anong we lost touch? You push me away, moron! Ikaw ang hindi kumausap sa 'kin kasi nga nagluluksa ka."
Nag-iwas siya ng tingin. Fuck! "Huwag mo na lang pansinin ang tanong ko."
"What the fuck ever."
Pagkasabi n'on ni Knight ay nanatiling tikom ang bibig nito habang nasa biyahe.
Nang makarating sila sa destinasyon, mabilis nilang binayaran ang driver, saka nagmamadaling pumasok sa ospital kung saan naroon ang ama ni Grace.
CECELIB | C.C.