CHAPTER 3
Dahil boring ang party at puro naman kaplastikan ang ibang taong naroon, umuwi na lang si Valerian. Mabuti pa sa bahay niya, walang plastik kasi siya lang naman ang tao doon at ang dalawang aso niya.
Nang buksan niya ang pinto, agad siyang sinalubong ng dalawang niyang aso—sina Knight at Shun.
"Hey, buddies." Pagod siyang umupo sa mahabang sofa at gumaya naman ang mga aso niya.
Choosy din itong dalawang 'to, eh. Hindi umuupo sa sahig, kailangan talaga sa sofa.
He tapped Knight's head. "You remember what I told you last night, buddy? About this woman named Grace Oquendo?" He also tapped Shun's head. "Well, umatake na naman ang ka-weirdo-han ko kanina. Um-attend ako sa bachelors' auction na nangangalakal ng kalalakihan para makalakap ng pera—Fuck! Why the fuck did I give one million to those fuckers?" Napailing-iling siya. "Anyway, this woman named Grace is very innocent. So off limits. A marrying type of woman, not my thing." Ginulo niya ang balahibo nina Knight at Shun sa ulo. "Para akong sira-ulo, nakikipag-usap sa mga aso." He sighed.
"That's what happened when you're alone."
Napaigtad si Valerian at mabilis na tumayo, saka bumaling sa pinanggalingan ng boses.
In the doorway to his kitchen, stood Knight fucking Velazquez. Ang isa nitong kamay ay may beer ang isa naman ay may isang slice ng cake.
"Hey, dude." Ngumiti ito sa kanya.
He scowled at him. "Paano ka nakapasok sa bahay ko? At ibalik mo 'yang inumin at pagkain ko sa ref!"
Knight chuckled. "It's called picking the lock and no, I won't. Nagugutom ako." Pabagsak itong umupo sa pang-isahang sofa.
"Kanina ka pa?" Hindi niya ipinahalatang kinakabahan siya at medyo nahihiya. Medyo lang! Medyo!
Knight gave him a penetrating look and then the idiot started laughing his ass off. "Narinig ko lahat."
"Go fuck yourself." Binato niya si Knight ng throw pillow. "Lumayas ka sa pamamahay ko."
"Ayoko."
Hinila niya patayo ang buwisita at itinulak ito sa likod patungo sa pinto ng bahay. "Lumayas ka, Knight."
Tumawa lang ito at nang nasa pinto na sila ay bumaling sa kanya. Seryoso na ang boses nito. "How are you, buddy? It's been ten years and you haven't move on a bit."
Nawala ang lahat ng emosyon sa katawan niya. "Kung nangyari sa 'yo ang nangyari sa 'kin, I'm sure, you'll be just like me."
"You have to let go people in in your life, Val." Umiling-iling. Kapagkuwan ay bigla na lang ngumiti. "Kaya ako'y narito, para ikaw ay pasayahin."
He rolled his eyes at Knight. "Layas."
Tumawa lang ito, saka lumabas ng pinto, pero nakaharap pa rin sa kanya. "You know, Val, Oquendo is a Spaniard surname." Gumalaw-galaw ang kilay nito. Parang nanunudyo ang loko. "Uy, nagbibinata na siya."
Malakas niyang isinara ang pinto sa pagmumukha nito, saka naiinis na nagtungo sa kuwarto niya.
Valerian quickly took of his clothes, took a shower and sleeped on the bed naked.
And of course, he wasn't shock when a nightmare ruined his peaceful slumber.
Sinabunutan niya ang sariling buhok, saka pinunasan gamit ang kumot ang pawis na dulot ng masamang panaginip. Hinilamos niya ang palad sa mukha, saka umalis ng kama at nagsuot ng jogging pants.
Pagbaba niya ng hagdan patungong sala, natigilan siya nang makita si Knight na nakaupo sa sofa. Umiinom ito ng beer at ginagawang pulutan ang cake. Looked like he picked the lock again.
"Bad dream?" tanong nito. Kapagkuwan ay iminuwestra ang kamay sa sofa na kaharap nito. "Come on. Sit."
Huminga si Valerian nang malalim, saka umupo sa kaharap ng sofa ni Knight.
"Ano'ng napanaginipan mo?" tanong nito.
Ipinaikot niya ang mga mata. "Ano ka, psychologist?"
Knight rolled his eyes too. "Just tell me, you fucker."
Bumuntong-hininga siya, saka ihinilig ang katawan sa likod ng sofa. Tumingin siya sa kisame. "Same bad dream. Hindi naman nagbabago 'yon, eh. Gabi-gabi, palagi sa aking ipinapaalala na kasalanan ko ang lahat."
"Val, let those memories go. Patahimikin mo na ang mommy mo at ang kapatid mong si Airjem."
Val shook his head and sighed. "If only I could."
"You could, if you let yourself."
A sad smile grazed his lips. "Kasalanan ko naman talaga ang nangyari sa kanila."
Knight sighed. "Hindi mo nga kasalanan ang pagkamatay ng mommy mo at nakababatang kapatid mo."
Umalis si Valerian sa sofa, saka nahiga sa sahig.
Nagpakawala naman ng buntong-hininga si Knight, saka umalis sa sofa at nahiga rin sa tabi niya. "Kapag nanaginip ka ng masama, bubuhusan kita ng tubig," sabi nito.
"At paano mo naman malalaman?"
"Because you trash when you're having nightmare." Tumagilid ng higa si Knight, ang likod ay nakaharap sa kanya.
Ganoon din ang ginawa niya. "Good night, fuckers," sabi niya.
"Good night, weirdo," sagot ni Knight.
Valerian closed his eyes and forced himself to sleep. This time, nightmares didn't bother him but a certain woman with hot piece of ass did.
"ITO ANG gamitin mong shampoo para sa aso mo," sabi ni Grace, sabay abot sa box ng shampoo sa regular customer niya sa clinic. "At saka huwag mo munang paglalakarin masyado itong si Ditsy." Ginulo niya ang balahibo ng aso. "Baka mabinat ang paa niyang na-sprain."
"Yes, Doc." Ngumiti si Mrs. Darcy sa kanya. "Maraming salamat."
Ngumiti siya at bumalik sa pagpapakain sa aso niyang si Val. "Hayan, kain ka na, baby," pagkausap niya sa aso habang hinahaplos ang ulo nito. "Eat well, Val."
The bell on the door rang, signaling that she have another costumer.
Tumayo si Grace, saka humarap sa pinto. Natigilan siya at hindi natuloy ang ngiti na sana ay igagawad niya sa kapapasok lang na customer.
It was none other than Valerian Volkzki. Ano kaya ang ginagawa nito roon? Hindi na siya magtatanong kung paano nito nalaman kung saan ang clinic niya.
Baka nagkataon lang.
"Good afternoon," magalang niyang bati rito. "May kailangan ka?"
Mr. Volkzki stared at her for a long time before speaking. "May sakit ang aso ko."
Saka lang niya napansin na may aso pala itong kasama. It was a St. Bernard puppy. Her heart giggled at the cute puppy.
"Aww. So cute." Lumapit siya sa aso, saka lumuhod sa harap nito at hinaplos ang ulo nito. "Ano'ng sakit mo? You okay, baby?" Tumingala siya kay Mr. Volkzki. "Ano'ng nangyari sa kanya?"
"Nahulog sa hagdan. Na-sprain yata ang paa."
Bigla siyang nakaramdam ng inis at binuhat ang aso. "'Tapos pinaglakad mo pa? Hmp!" Dinala niya ang aso sa mesa kung saan niya sinusuri ang kalagayan ng mga hayop na dinadala sa kanya. "Ano'ng pangalan nitong aso mo?"
"Knight." His voice came from behind her.
Grace muffled a gasped and moved away from Mr. Volkzki. Nararamdaman naman kasi niya ang kakaibang kiliti sa mga paa niya at sa puson.
He gave her a weird look. "Afraid of me, my sweet?" Bumaba ang tingin nito sa pink skirt niya. "Sweet."
Umiling siya. "Hindi." Inayos niya ang skirt, saka tiningnan ang aso nito.
Habang sinusuri ang aso, nagtataka siya dahil wala naman siyang makitang mali roon.
She looked at Mr. Volkzki. "Sigurado ka bang nahulog itong si Knight?"
"Oo." Tumaas ang sulok ng mga labi ng lalaki. "Ang tanga kasi, naglalakad nang patalikod."
Kumunot ang noo niya. "Patalikod? Wala pa akong asong nakitang naglalakad nang patalikod."
Mr. Volkzki just shrugged and looked at her skirt again. Napapansin niyang palaging doon nakatingin ang mga mata nito.
Tumikhim siya. "Ahm, may gusto ka ba sa skirt ko?"
His eyes dance in amusement. "No. I'm staring at your ass."
Napanganga si Grace. "A-ano?"
Sa halip na sumagot, inilang hakbang lang nito ang distansiya nilang dalawa na inilagay niya, saka pinakatitigan ang kanyang mukha. "You're pretty," he whispered, his voice sounded husky.
Pinilit niyang ngumiti sa papuri nito. "Salamat."
Bumaba ang tingin nito sa dibdib niya. "Nice breasts."
Napahawak si Grace sa magkabilang dibdib, saka tipid na ngumiti. "Salamat uli."
Mr. Volkzki actually chuckled lightly. "You have a very delectable piece of ass." Tumaas ang kilay nito. "Magpapasalamat ka pa?"
"Papuri 'yon, 'di ba?" balik-tanong niya na naguguluhan.
"Hindi ka nababastusan?"
"Bakit? Binabastos mo ba ako?" she asked, genuinely confused. "Sabi sa 'kin ni Daddy, ang salitang bastos ay ginagamit lang kapag hinawakan ka ng isang tao sa pribadong parte ng katawan mo. In our case, you didn't touch me inappropriately so, no, hindi ako nababastusan."
"Touch you inappropriately?" He chuckled and it sounded... sexy? "Paano kong hawakan kita rito?" His fingers touched her chin. "Bastos ba 'to?"
Umiling si Grace. "Hindi..."
"Paano kong may gawin akong bastos sa 'yo? Ano'ng gagawin mo?"
"Susuntukin kita, saka ti-tear-gas-sin," matapang niyang tugon kahit pa nga nanghihina ang kanyang mga tuhod sa hindi malamang kadahilanan. "May tear gas ako na maliit sa bag, parang pepper spray lang." Ang kanyang ama ang nag-provide sa kanya ng tear gas sa spray bottle.
"Nasaan naman ang tear gas mo?" usisa na naman ni Valerian.
Her eyes darted to her bag on the farthest table from her. "Ahm, nandoon sa bag—"
"Good answer." Humigpit ang pagkakahawak nito sa baba niya, saka biglang inilapat ang mga labi sa mga labi niya.
Napasinghap si Grace sa gulat na naramdaman dahil sa paglalapat ng mga labi nila. Parang may kuryenteng dumadaloy sa katawan niya at hatid n'on ay kiliti na dumeretso sa puson niya at sa pribadong parte ng kanyang katawan.
Naka-freeze lang siya habang hinahalikan siya ni Valerian Volkzki. Dilat na dilat ang mata niya sa gulat at kaguluhan.
It took forever for Valerian to stop kissing her. Inilayo nito ang mga labi sa mga labi niya, saka binitawan ang baba niya. Naguguluhang sinalubong niya ang tingin nito.
"Ano'ng ginawa mo?"
"It's called a kiss—"
"Alam ko kung ano'ng tawag do'n. Ang tanong ko, bakit mo ginawa 'yon?"
He shrugged. "Because I want to."
Kumunot ang noo niya, saka nagtanong. "So babayaran mo ako?"
Halos hindi maipinta ang mukha ng lalaki. "Ano?"
"Sabi ng stepsister kong si Nali, kapag hinalikan daw ako ng isang lalaki, dapat bayaran iyon ng mga alahas o kaya naman mamahaling bakasyon sa ibang bansa. Pero hindi naman ako mahilig do'n. At sabi pa niya, mahal daw ang bayad sa first kiss."
Napakurap-kurap ang kaharap. "Wow. Pakiramdam ko, utang-na-loob ko pa na hinalikan kita. Woman, women would literally die to be kissed by me. Hindi kita babayaran, 'no!"
Nagkibit-balikat si Grace. "Ililista ko na lang sa notebook ko na may utang ka."
Mr. Volkzki rolled his eyes. "I won't pay you."
"May utang ka sa 'kin.
"I'm not gonna pay you."
Hindi niya ito pinansin. "Gusto kong bayad ay moon cake. It's been too long since I eat some."
Nagdilim ang mukha ni Mr. Volkzki. "Fuck anything that has something to do with Japan and all that chinky eyes shit."
"Eh, di sana hindi mo ako hinalikan," pakikipagsagutan niya rito. "May lahi akong Hapon."
"Well, I feel the urge to kiss you, damn it!" Kinarga nito ang aso, saka nagmamartsang umalis ng clinic niya.
Mahinang natawa si Grace. Nakakatuwa palang makitang nagagalit si Mr. Volkzki, pero binibiro lang naman niya ito. Oo nga at sinabi iyon ni Nali sa kanya noon pero hindi naman siya isang bayarang babae para gawin 'yon.
Inaamin niya, hindi siya pamilyar sa bagay na 'yon kaya naman naguguluhan siya kung ano itong nararamdaman niya sa kanyang kaibuturan. Naglapat lang naman ang mga labi nila. Why did it make her heart beat faster than its normal beat?
Hindi niya alam ang sagot. At the age of twenty-five, masasabi niyang inosente pa nga talaga siya sa mga bagay-bagay sa mundo na hindi hinayaan ng pamilya niyang makita niya noon.
And because of Mr. Valerian Volkzki, she wanted to know more than her family would let her.
THAT WOMAN! At talagang nag-order pa ng moon cake.
Moon cake-kin ko kaya ang mukha niya? Nah. She's too fucking pretty for that.
"Sir, handa na po ang private jet ni Mr. Montero. Nasa gate AJ070," sabi kay Valerian ng pilotong inutusan niya para ihanda ang sasakyan ni Dark.
That Greek piece of shit! Kung makautos, wagas. Ang sarap ipakain sa buwaya niyang si Lacoste.
Speaking of my pet, kumusta na kaya 'yon? Mabisita nga nitong darating na sabado.
"Ikaw ang magiging piloto sa jet ni Mr. Montero," sabi niya sa piloto na nasa harap pa rin niya. "Kapag may nangyaring masama sa kanila, sa akin ka mananagot."
"Yes, Sir."
"Good."
Tinalikuran niya ito at nagtungo sa gate kung nasaan ang private jet ni Dark. It didn't take ten minutes for that annoying Greek to arrive.
"Hey, Volkzki."
Pasalamat talaga ang lalaking 'to dahil itinuturing niya itong kaibigan. Wait, where is he going anyway? Pasimple niyang tiningnan ang kasama nitong babae. Pretty. But Grace is prettier.
Nalukot ang mukha ni Valerian. Bakit ba palaging laman ng isip niya ang babaeng 'yon? Fuck!
"Montero, may I remind you that I am the owner of this airport. Hindi ako assistant kaya huwag mo akong utusan."
Tumawa lang ang kausap. "Whatever, Volkzki. Thanks."
Hindi talaga siya sineseryoso ng mga kaibigan niya. Why was that?
Valerian rolled his eyes. "Whatever. 'Yong ipinabibili ko, huwag mong kalimutan."
Nang tumawag ito kanina at ipinapahanda ang private jet dahil pupunta ito sa Singapore, naisip niya na naman si Grace at ang utang niya.
"I want you to buy a moon cake. And if you don't have a moon cake when you return, I will not let your jet land in my airport."
Dark chuckled. "Akala ko ba bad trip ka sa mga singkit? Alam mo ba kung saan ang origin ng moon cake na ipinapabili mo?"
Yeah, I know, dimwit! Galing 'yon sa mga singkit na 'yon. "Bilhin mo na lang. May pagbibigyan ako."
Ngumisi si Dark. "Hmm... malapit ka nang maging miyembro sa club ni Tyron, 'no?"
Pinukol niya si Dark ng masamang tingin. Ano ba ang pinagsasasabi ng lalaking 'to?
And why did he have this feeling na ipagsasabi ni Dark ang tungkol sa inuutos niya sa mga kaibigan nila?
"Kapag nay pinagsabihan ka nito, pasasabugin ko ang eroplano mo. I swear, Montero, kapag may nakaalam sa moon cake na 'yan, good-bye plane ka na."
Tinawanan lang siya ni Dark na para bang nagbibiro siya at pumasok na sa private plane. Well, he wasn't joking.
Tinawagan niya si Phoenix. "May C4 ka ba diyan?"
"Ha?" He sounded shock.
"C4. Pasasabugin ko ang eroplano ni Dark kapag hindi niya iziniper ang bibig niya."
Phoenix chuckled. "I'll send you some."
Pinatay ni Valerian ang tawag at naglakad palabas ng airport. Habang pasakay siya sa kotse niya, pumasok na naman sa isip niya si Grace.
Fuck! I just saw her this morning.
Ano kaya ang ginagawa ng babaeng 'yon ngayon? Mabisita nga at nang malaman.
CECELIB | C.C.