Sospirs de cristall

By Liberanto

5.6K 637 55

Poemes, frases i pensaments en valencià, castellano, English, português i italiano. Diguem-li al món el que s... More

Introducció
Les veus es toquen
Me creía mis mentiras
Pidiendo un descuido
Tus Pasos
Cuando te perdí
La noche gris
Pídeme
Ulls nocturns
Llavis embravits
Noche en penumbra
Pedazos de rebeldía
Evitaste
#prayforparis (#resaperparis)
El ball dels sentiments
Si pudiera vivir
Prompte
Lightness
Without you
Gracias
A little more
Chained feelings
Nothing to say
Don't try it again
Mírame, cégame
Hasta otra vez
Tú ganas, tú pierdes
Medio humanos
Contradiccions humanes
Stay far from me
El amor derrumba muros
Broken
Lost in my heart
Esgarrant el teu cor
Broken and sunk
Drum of your kisses
Un simple adiós
Breathing from my air
Aquele segundo
Hay veces
Una segonde pui
Una mañana diez años atrás
On estàs?
Un secolo dedicato a te
Fortuna
Tuas batidas nos meus lábios
Aprender a adorarte
The millenary dynasty
Lágrimas sin alma
Aloha
Diosa
Proprio tu
Nel vuoto dei tuoi baci
Poesia sublime
Feia temps que no et veia
Étincelles
Parole fredde
8 de març
Labbra invecchiate
Le silence du temps
Purezza
Θέλω
Futuro passado
Με τα δάκρυα
Semillas de amor
Terra socarrada
Café
Brolles
Corrents
Sura
Onades
Dolçor
Racó
Harmonia
Tardor
Nihil
Insomni
Ocàs
Silenci
Colors
Deliris
El teu nom
Penombra
Saudade
Enyor
Praderes

Tu y yo

224 25 8
By Liberanto

Tu y yo corriendo en la mesa
Con espadas blancas hechas de papel,
Y una aventura por crecer.

Una palabra me sobra
Para saber que ya no quieres ser
La dama de mis sueños otra vez.

Esa voz me conquistó
Ese mirar me fulminó
Esos labios me amaron
Y ese amor se nos murió.

Ya no hay nada más
que hojas pasajeras entre nosotros dos
Ya no queda ni gota de amor,
No tengo nada más que saber ni entender.

Ahora veo el cielo brillar
Miles de estrellas sin igual
Porque tu tapabas las demás
Pero ahora que no estás, miles hay por pescar.

El amor se quedó sin tiempo
Y se chocó de frente contra la pared
Sin saber cómo ni porqué.

Se nos ahogó asfixiado
Por la rutina, dueña del control,
Y se fue de las manos, como el jabón.

Ese fue nuestro laberinto
Mareándonos sin perdición,
Una mirada perdida
Me guio para salir.

Pero tú aún estás ahí
Buscando una vela en la oscuridad
De los restos de nuestra amistad.
No te esfuerces por intentar estrecharnos así.

Déjame marchar ya
No puedo contener más la respiración
Por salir de este angustioso mar
No puedo esperar a vivir sin placer.

Mis ojos se cansan
De mirar siempre la misma ilusión
Y no hallar locura, sino razón.

Mis manos tiemblan,
A lo mejor un sentimiento se escapó
Por revivir un recuerdo sumergido
En tu alma de papel,
Deshecha con mis lágrimas.

Mis labios buscan,
Un corazón que no solo sepa besar,
Sino que también hable por amar.

Mi mente intenta,
Enviarte la última canción de soledad
Entre mis brazos, la noche oscura y fría.

27 de octubre de 2015

Continue Reading

You'll Also Like

157 7 3
Colección de Poemas en Español , Inglés y Catalán.
29.3K 758 25
22 2 6
Un recull de poemes sobre coses que em venen al cap.
17 9 6
només una noia amb dolor emocional...