Bakışlarını sesin sahibine çevirdiler. Barlas tüm ihtişamı ile tam karşılarında duruyordu. Heja korku ile kocasına baktı. Diyar ise sırıtıyordu. Bu iş eğlenceli olacaktı. Ah zavallı Heja. Barlas ise sinirle bir Diyara bir eline baktı. Ardından hızla yanlarına gelerek kuzeninin elini tutarak sertçe itti.
''Heja karım ve bu evde hizmetçi değil!'' diyerek kızmıştı.
''Merhaba Barlas ağa! ''
Cevapsız bıraktı Barlas. Kuzenine oldukça sinirlenmişti. Heja ya hizmetçi lakabını koyması ayrı bir bozmuştu sinirlerini.
''Bir daha Hejaya hizmetçi dediğini duyarsam seni öldürürüm! '' dedi.
Ardından hızla Hejayı da alarak mutfaktan çıktı.
~~~~
''Bana bak kadın!'' dedi.
Yaşlı gözlerini kocasına Çevirmedi. Canı acıyordu. Kocası onu sevmiyor diye canı acıyordu. Çenesinde bir el hissetti. Agit Sevdanın kafasını kaldırıp zorla kendine çevirdi bakışlarını.
''Neden ağlıyorsun!'' diye sordu yumuşak bir tonla.
Cevapsız kaldı sorusu. Sinirlenmeye başlayan Agit elini çekip gözlerini kapattı. Bu kadın onun aklını kaçıracakti. Hastahaneden gelmişten beri Sevda ondan uzak duruyordu. Ve ne zaman görse ya ağlıyordu ya da soğuk davranıyordu. Aslında Sevda sadece vicdanına Yeniliyordu. Buda uzak durmasına sebep oluyordu.
''Sevda hastahanede birşey mi oldu.? ''
İşte bu daha çok ağlattı Sevdayı. Çünkü Dilanın o sözleri hala aklındaydı. Hayır kötü şeyler değil de iyi şeyler söylemişti. Belki kötü şeyler olsaydı bu kadar acıtmazdi. Ama söylediği sözler....
Sinirlenen Agit ''Ulan kadın sana ne oldu bir haftadır yüzüme bile bakmıyorsun.!'' diye bağırdı.
Korku ile bir adım geri attı Sevda. Agiti hiç böyle görmemişti. İlk defa sinirli bir Agit gören Sevda korkmuştu.
''Konuşsana! ''
Dayanamayan Sevda açmışti ağzını.
''Nemi oldu Agit Derman!? Berdel ile evlendik. Seni seviyorum ama sevmiyorsun beni. Bazen ortadan kayboluyorsun. Dilana mı gidiyorsun bilmiyorum. Sonra hastahanede kimi göreyim. Eski arkadaşımı. Yanıma geliyor ve Agiti sev Sevda diyor. Allah analı babalı büyütsün diyor.! ''
Duyduklarından bir şey anlamayan Agit çattığı kaşları ile karısına baktı.
''Ne demek istiyorsun Sevda!? '' dedi.
Ağlarken güldü.
''Dilan diyorum Dilan.! Hastahaneden bahsediyorum. Midem bulanmıştı ya hani. Lavaboda kimi göreyim büyük sevdanı ! ''
Duydukları ile beraber dumura uğrayan Agit hiç düşünmeden sordu.
''Dilan iyimiydi? Birşey mi olmuş? ''
~~~~
Bulanan midesi ve dönen başı ile beraber hızla odasına girdi. Bir kaç gündür bu çok sık oluyordu. Artık dayanacak gücü yoktu. Fazla yoruluyor ve uyuyordu. Yatağa oturan Heja yüzünü buruşturdu. Evde Diyar Görkan ve Heja tek kalmıştı. Erkekler bahçe de otururken Heja yukarı odasına çıkmıştı. Ama sadece birşey alıp geri geleceğini söylemişti. Gereğinden fazla odada kalan Heja yavaş adımlar ile odasından çıktı. Şimdi ne yapacaktı kararsızdı. Barlas işte Dilber hanım peynir yapmak için gitmişti. Mirza ağa da şirkette Hazar ise zaten nerede o yapıyor kimse bilmiyordu. Sesli bir şekilde nefesini verdi. Bahçeye doğru yönlendirdi adımlarını. Belki orada biraz morali iyi olurdu. Gerçi morali neden bozuldu kendisi de bilmiyordu. Sadece bu auranın değişmesini istiyordu. Dışarı çıktığında Görkan ve Diyarı gördü. Gülerek konuşuyorlardı. İkisi de onun için bir abi gibiydi bu yüzden onlara taraf yürüdü.
Hejanın geldiği gören Diyar gülerek ''Küçük gelin hizmetçi de geldi ''dedi. Buna bozulan Heja dudaklarını büzdü. Küçük gelini geçti de hizmetçi neydi. Zaten bu evde yeterince ezilmişti bir de hizmetçi lakabını yiyerek ezilmeye ruhu kaldıramazdî. Bu yüzden hiç konuşmadı Görkanın yanında yerini aldı. Mayıs ayına daha yeni girmişlerdi ve bu yüzden hava güzeldi. Gözlerini kapatarak düşünme gücünü durdu. Görkan ise sırıtarak yengesine baktı. Belliydi kuzeni uğraşacakti.
''Görkan yoksa bu küçük gelin hizmetçi körmüydü?''
Duyduğu şey ile beraber hızla gözlerini açmış ve sinirle karşısındaki adama bakmıştı. Konuşmayacakti. Ta ki sabrını bitirene kadar.
''Bana öyle bakma!'' dedi Diyar bir çocuk edası ile.
Görkan hala ikiliyi izliyordu.
''Bak hala bakıyor!'' bu defa Diyar çattı kaşlarını.
Heja ise ayıp olmasın diye bakışlarını başka yere çevirdi. Gördüğü surat yüzünde gülümsemeye yol açarken ayağa kalktı. Ardından gelen suratları görünce bu defa gözleri doldu. Bunu beklemiyordu. Sürpriz olmuştu onun için. Kendisine kollarını açan adama kimseyi düşünmeden hızla sarıldı. Özlemişti. Hemde çok.
''Abi....'' boğuk çıkan sesi ağlayacağının habercisi idi.
''Heja.....''
Abisinin sesi de ondan farklı değildi.
Abisinden ayrılan küçük kadın bu defa annesine sarıldı. Sımsıkı.
''Daye! ''
Annesini öptü. Her yerini.
Bu defa Sevdaya sarıldı.
''Sevda!'' onu da çok özlemişti. Bu koca evde ona arkadaşlık eden tek dostu da gitmişti.
Görkan kardeşini gördüğünde kalbinde küçük bir sızı meydana geldi. Ne zamandır arayıp sormuyor du. Kocasının zaten başka birini ki bu Sevdanın arkadaşı olan birini sevdiğini biliyordu. Vicdan azabı çekiyordu. Boş yere. Kardeşine doğru hızlı adımlar ile yaklaştı. Bir an bile düşünmeden kardeşine sımsıkı sarılıp öptü.
''Özür dilerim delalamın!''
Sevdanın ağzından bir hıçkırık koptu. Kızgın olsa da özlemişti. Trip atamazdı. Bu yüzden oda sarıldı.
Diyar ise kuzenini gördüğünde çok mutlu oldu. Çünkü Sevda hem onun süt kardeşi hemde kuzeni idi. Bu defa Sevdaya doğru o gitti. Elini ensesine koyup dudaklarını alnına bastırdı.
Bu manzarayı izleyen Agit sinirden az daha olduğu yerde ölecekti. Tanımadığı bir adam karısının alnını öpüyordu.
''Sevdam!'' dedi Diyar kardeşine.
''Ben burada olsaydım engel olacaktım bu evliliğe kardeşim. Özür dilerim.'' kulağına fısıldadı. Sessiz kalan sevda sadece gözyaşları ile konuştu.
Hoşgeldiniz muhabbeti son bulunca herkes salonda yer aldı. Dilber hanımın evde olmaması çok kötü olmuştu. Ama gelecekti en az bir saat içinde konakta olacakti. Heja ise ailesine çay koymuştu. Babasını göremeyen Heja üzülmüştü. Sorduğun da ise sadece bu cevabı almıştı. ''Şirkette işi vardı. Ama daha sonra gelecek. ''
Babası Hejanın yüzüne bakmaya utanıyordu. Küçükken Mirza ağa ile birbirine verdiği söz kızının bir nebze hayatını mahvetti. Beşikkertme adı altında Berdel diye adlandırılan bu evlilikte iki genç kız zarar görmüştü. Belki sevdiğini alan Sevda biraz kârlı çıkmış olabilir ama kocası başkasını sevdikten sonra bu aşk neye yarardı. Ya da bu evlilik.
~~~~
''Hazırlandın mı? '' diye sordu.
''Evet! '' dedi genç kız karşısındaki adama doğru yaklaşırken. Heyecanlıydı. Bugün konağa gideceklerdi. Ayrıca evlilik konusunu konuşacaklardı.
''Gidelim mi? '' elini Yüsranin omzuna atarak sordu Hazar.
Kafasını sallayan Yüsra elini Hazar'ın beline koydu. Sevdiği adamı göreceği için oldukça mutlu idi. Ama bir tarafı hüzünlü. O konağa Hazar ile evlenmeye gidiyordu. Barlas ile değil. Hayalini kurduğu Barlas değil de kardeşi ile. Olsun aşk yolunda herşey mübahtı.
Evden çıkan ikili konağın yolunu tutmuştu. Zor günler başlıyordu Altıntaş ailesi için.
~~~~
''Heja!'' gür sesi ile beraber tüm yüzler ona çevrildi. Kendisine bakanları görünce sessizce bir küfür savurdu. Yani şartmıydı da Heja diye bağırması.
''Gel!'' dedi emir verici bir tonda.
Dediğini yapan Heja ayağa kalkmıştı. Hafif başı dönsede aldırmadı.
Kocasının yanına gelen Heja Barlası dinledi.
''Hazar'ın bir misafiri gelecekmiş. Hazırlık yapın. ''
''Ama annem gil ne olacak?''
''Onlarda kalsın sorun olmaz. Zaten gelecek olan bir kızmış.'' dedi. Bilmeden.
Kafasını sallayan Heja Barlas ile beraber salona girmişti tekrar. Barlas kaynanasının elini öpmüş Agit ile sarılmıştı. Onlar ile beraber oturan Barlastan sonra Dilber hanım konağa gelmişti. Oda misafirlerini hoş karşılaşmıştı. Çay ile birlikte güzel bir sohbete giren aile akşamın nasıl olduğunu bilmiyordu.
Sonunda Hazar ve misafiri konağa ayak basmıştı. Daha kızın kim olduğu bilinmiyordu. Heja ve Barlas avlunun kapısında bekliyordu. Sonunda görüş alanına giren ikili Heja ve Barlasta deprem etkisi yarattı. Hele el ele gelmeleri...... Bu kabustu. Kendine gelen Barlas ''Hazar!'' diye gürledi.
Kendinden taviz vermeyen Hazar sert ve soğuk bakışları ile beraber abisine doğru yürüdü. Avucunda ki küçük eli daha bir sıkı tuttu. Tam Barlas ve Hejanın karşısında duran Hazar ve Yüsra yüzsüzlüğün sözlük anlamını taşıyordu. Aşk işte. Kör de eder şaşı da.
''Merhaba Barlas!'' dedi Hazar.
Barlas ise Yüsraya bakıyordu. Bu kadar yüzsüzlük fazla diye düşündü....
''Ne oluyor Hazar?'' diye sordu soğukluk ile.
''Bugünden sonra Yüsra bizimle yaşayacak. Bir ay içinde ise karım olacak. '' dedi.
Heja yanlış duyduğunu var sayarak ''Ne?'' dedi.
''Yüsra karım olacak!'' dedi.
Gerçekti demek. Bebeğinin ölmesine neden olan kadın şimdi bu evde onunla yaşayacak onunla nefes alacak. Hazar bu kadar vicdansız olamazdı. Bunu yapamazdı. Yapmamalı. Barlasın koluna tutunan kadın yaşadığı sok ile beraber Barlasın kollarına düştü.
Sonunda bitti. Bu bölüm için +100 vote istiyorum. Ayrıca yorumlar neden düştü? Hikayeyi beğenmiyormusunuz?