Shana's POV
Uwin na at wala pa talaga akong balak umuwi. Ewan ko ba sa sarili ko kung bakit pa ako andito at pinapanood si Yanna at Jungkook na mag-lampungan at mag-harutan sa 'di kalayuan.
I was busy watching them nang may bumatok saakin "Ayan! Ayan na nga ba ang sinasabi ko eh!" Umiiling na sabi ni Aila. Agad naman akong napa-tingala para pigilan ang luha na nag babantang tumulo pero wala, huli na at animo'y water falls ang mga mata ko.
Aila tsked as she shake her head "Hay nako! Sinabi na kasing umuwi na eh" Galit na aniya at inabutan ako ng panyo. Hindi ko ito kinuha. I wiped my tears using my hands and immediately stood-up.
"Aila, uuwi na ako. Salamat kagabi ah?" Mabilis na paam ko sa aking kaibigan at dali-daling umalis. Bago pa man ako tuluyang maka-alis, I looked back at tinignan ko ulit sila Jungkook pero parang wala lang talaga sa kanila, akala nila sila lang 'yong tao. Parang wala silang nasasaktan.
I scoffed at them and rolled my eyes. Mahuli sana kayo ng disciplinary officer! PDA pa! Leche.
As I made my way towards the parking lot, ewan ko ba sa sarili ko at umiiyak nanaman ako. Kailan ba mapapagod 'tong mga mata kong umiyak? Kailan ba mauubos 'tong mga luha ko?
Kanina, nalaman ni Jungkook 'yong nangyaring away noong umaga pero parang wala lang sa kan'ya. For pete's sake hindi manlang n'ya ako kinamusta! Ang dami kong gasgas at sugat dahil dun sa mga babaeng 'yon tapos napagalitan pa ako ng nurse kesyo bakit ko daw pinatulan at hindi raw tama na makipag-away ako. Sa totoo lang nag titimpi ngalang din akong tarayan 'yong nurse kanina. Kung hindi ko ipag-tatanggol ang sarili ko, sinong gagawa nun? Wala naman.
Kahapon, muntik akong ma-rape at alam kong alam n'ya 'yon pero hindi n'ya din ako kinamusta. Kahit 'yong tungkol sa nangyari lang kahapon. Sana naman ipakita at ipa-ramdam n'ya din saakin na may care s'ya pero wala eh. Ano nga ba ang aasahan ko sa kan'ya? Akala ko kanina noong kinausap n'ya ako kakamustahin n'ya ko pero wala, sinigawan lang n'ya ako kasi bakit ko daw iniwan ng ganun 'yong bahay. Dapat daw inayos ko manlang muna.
Hindi ko din napigilan ang sarili na mainis sa sinabi n'ya. Nakaka gago s'ya. Kung s'ya kaya ang nasa kalagayan ko? Sige! Muntik na 'kong ma-rape, magagawa ko pa bang mag-linis ng bahay?! S'yempre takot na takot ako! Seryoso Jungkook, nasaan ba utak mo? Nasa ilong?!
Sobrang daming tumatakbo sa utak ko. Naiinis ako na nasasaktan na hindi ko na maintindihan. Agad akong pumasok sa sasakyan ko at padabog na pinahid ang luha ko.
"Manong, sa bahay na po tayo" Ani ko at pinunasan nanaman ang luha ko pero ewan, mas lalo lang ako naiyak sa loob ng sasakyan. At least dito walang makakakita sa'kin.
"Wait, what? Who the hell are you!? What are you doing here!?" Bulalas ng isang hindi pamiyar na boses saakin. Agad akong napa-angat ng tingin sa lalaking nag-salita at nanlaki ang mata.
"Who the hell are you?!" I yelled at him "Why are you here inside my car?! Paano ka naka-pasok dito?!" Dagdag ko.
"Look miss, I'm the one who asked you first. And yours? This car is mine!" Bulalas niya at nag-labas ng license. Doon ko lamang din napansin na hindi nga ito ang sasakyan ko. Leather ang upuan at kulay itim ang loob. Ang sasakyan ko ay kulay purple ang interior.
As the realization hits me, my mouth formed an 'O' "Oh yeah, I'm so sorry I made a horrible mistake" Nahihiyang paumanhin ko sa kan'ya at akmang palabas na nang hindi ko mabuksan ang pinto.
"Uhm will you please open the door now, sir? I'm sorry, okay? It's my mistake, I thought it's my car, pareho kasi" Ani kong muli. Biglang bumilis ang tibok ng puso ko nang paandarin niya ang makina ng sasakyan at ngumisi.
"H-hey! Wha-what are you doing?! Where are you taking me!?" Kinakabahan at natatakot ng tanong ko sa kaniya. Hindi niya ako sinagot at mas lalo lamang akong natakot sa smirk niya.
"Dadalhin kita sa lugar kung saan tayo lang ang may alam" Sagot niya at doon na bumuhos ang luha ko.
Ayan Shana! Ng dahil sa katangahan mo mapapahamak ka!
Fear enveloped me as I overthink the things he might do to me at mas lumakas lamang ang iyak ko. Mukha namang nataranta 'yong lalaki dahil mas lalong lumakas ang iyak ko.
"He-hey! I'm just kidding!" Natatarantang aniya pero mas lalo lamang lumakas ang iyak ko. Halatang hindi na n'ya alam kung ano ang gagawin dahil nga umiiyak ako and then he said the magical words "Hey! H'wag ka ng umiyak! I'll treat you! What do you want?"
The moment I heard that, I stopped crying. Dahil doon, bahagya s'yang napa-tawa at napa-iling. He glanced at me through the rear mirror.
"There" He said to himself while chuckling and shook his head for the second time and focused on driving.
After a few minutes, the car stopped. Ini-ikot ko ang paningin sa paligid at hindi napigilan ang pag-ningning ng mga mata nang makita kong dinala n'ya ako sa isang ice cream parlor. The guy unbuckled his seat belt at lumabas na ng sasakyan. I was waiting for him to open the door for me pero aba! Tuluy-tuloy lamang siya sa pag-pasok ng ice cream parlor!
"Tch so ungentleman" Iritang ani ko sa sarili at padabog na lumabas ng kaniyang sasakyan at sinarado ng malakas ang pinto nito hoping na masira sana ang pintuan ng sasakyan n'ya.
Kunot noo akong pumasok sa ice cream parlor. Buti pa ang security guard magalang akong binati at pinag-buksan pa ng pintuan! Samantalang ang mokong na 'to ay parang wala lamang pakielam! Look at him! Look how comfortable he is seated while looking at the menu!
I rolled my eyes at him at pagalit na umupo sa upuan sa harap niya. He lowered the menu he is holding and asked me as if confused na confused s'ya "Oh? Bakit naka-kunot 'yang noo mo?" And he handed me the menu.
Padabog kong kinuha ang menu sa kaniya at masama ang tingin sa kan'ya pero nang makita ko ang mga flavor ng ice cream parlor na ito ay nawala ang inis ko sa kaniya and I can feel my eyes sparkling. I really love ice cream! Seems like nakita niya ang biglaang pagbabago ng mood ko, the guy in front of me chuckled again.
Nahihiya man pero dahil ininis ako ng lalaking ito, I asked him "Pwede bang dalawa?" And showed him two fingers.
He nodded and smiled at me "Go ahead" I immediately raised my hand to call the attention of the waiter. Agad naman itong lumapit saamin and smiled as he ask our order.
"Uhm isang cookies and cream delux and one bubblegum grande please" I cited my orders with a smile. After saying my orders, tinignan ko ang lalaking kasama ko.
"Mint with chocolate grande please" Simpleng aniya. Agad naman na kinuha ng waiter 'yong menu sa'min at umalis na.
Uhm I suddenly feel awkward.
Since I really hate the awkward silence, I cleared my throat.
"So..." I called his attention, ibinaba naman n'ya ang cellphone na hawak niya at tinignan ako. I took a deep breath "Uhm gusto ko lang sana mag sorry sa nangyari kanina"
I bit my lower lip contemplating if I should ask for his name of not.
While I was contemplating if I should ask him or not, he suddenly spoke "I'm Kiel" At inilahad niya ang kaniyang kamay.
I was taken aback when I heard his name. I don't know, it seems familiar. I shrugged that thought off and accepted his hand.
"Shana" Naka-ngiting pakilala ko.
"I know" Naka-ngiting aniya na naging dahilan ng pag-kunot ng noo ko. I was about to ask him what does he mean when our order arrived.
All of my questions were suddenly gone and I can feel my eyes twinkle and my mouth water. And we started eating.
Nauna s'yang natapos kumain kesa sa'kin. Malamang isa lang order n'ya, dalawa sa'kin.
The moment he finished his ice cream, he wiped the sides of his mouth and asked me "Bakit ka nga pala umiiyak kanina?"
I stopped the moment I heard his question "Ah... 'yon" Hindi ako kaagad naka-sagot sa tanong niya. I can't look him in the eyes and contemplated if I should answer him or not.
"Hmm let me guess..." At humalumbaba siya sa lamesa. "Lalaki?" Dagdag n'ya as he tilt his head to the right. Iniwas ko naman ang tingin sa kaniya at tanging tango lamang ang nasagot ko sa kan'ya.
"I see" He said more to himself habang tumatango at umayos na ng upo.
"He must be really dumb for making you cry" Dagdag n'ya and reached for the glass of water and drink from it. Hindi ko nalamang s'ya pinansin at pinagpa-tuloy nalamang ang pag-kain.
Nang tapos na akong kumain, hiningi na n'ya ang bill at binayaran ito at lumabas na kami.
"Ihahatid na kita" Aniya at nauna ng sumakay sa sasakyan niya. I rolled my eyes at him again. Napaka-ungentleman talaga nito! Bwisit! Akala ko pa naman ay medyo okay na kaming dalawa!
Sumakay na ako sa likod at nakita ko ang pag-kunot ng kan'yang noo, dahil doon ay tinaasan ko s'ya ng kilay.
"Kanina pumayag na 'kong mag mukhang driver. Dito ka" Aniya at binuksan ang pinto ng shotgun seat. Again, I rolled my eyes at him at lumabas ng sasakyan.
Agad naman n'yang pinaandar ang sasakyan nang maka-upo na ako sa tabi n'ya. Tahimik lang ang naging byahe namin. Paminsan-minsan lang ako nag-sasalita as I guide him the way towards our subdivision. Maya-maya lamang ay natanaw ko na ang gate ng subdivision namin.
As we near the gate, kinalabit ko s'ya "Dito nalang"
Kumunot naman ang noo niya sa sinabi ko "Huh? Bakit dito sa gate? Doon na kita ihahatid sa bahay ninyo" He insisted.
"No need, nakakahiya na sa iyo eh haha" Natatawang sagot ko sa kan'ya.
"Fine, as if I can do anything about it" Kibit balikat na sagot n'ya at inihinto na ang sasakyan sa harap ng gate. Agad naman akong bumaba ng sasakyan n'ya kasi alam kong hindi ako pagbubuksan ng pinto nitong kumag na 'to.
Pag-baba ko I waved my hand goodbye at umalis na s'ya.
The moment na mawala na ang sasakyan niya at nag-simula na akong lakarin mula sa gate hanggang sa bahay namin. While I'm on my way home, I texted manong na naka-uwi na ako.
Maka-lipas ang ilang minuto ay nakarating na rin ako sa bahay. The moment I entered the house, I was expecting na nasa bahay na si Jungkook and he'll bombard me questions such as saan ako galing, sino ang kasama ko, bakit ngayon lamang ako umuwi, napa buntong hininga nalang ako sa naiisip ko.
Bahagya kong sinampal ang sarili ko para magising sa katotohanan. "Dream on Shana, never mangyayari 'yang iniisip mo" Natatawang paalala ko sa sarili at umakyat na sa taas para mag bihis. Kailangan ko pa nga palang mag luto para may makain si Jungkook pag uwi n'ya mamaya.
[EDITED]