[Unicode]
"ရွှီ သွားကြရအောင် နောက်လိုက်ခွေးတွေလာ ကိုက်နေပြီ"
ကျောက်ဝူသူစိုးရိမ်တစ်ကြီးပြောနေတာတောင် တစ်ဖက်လူရဲ့လည်ပင်အား တင်တင်းကြပ်ကြပ်စုပ်ကိုင်ထားတဲ့ရွှီရဲ့လက်တွေက လျော့မသွားတာကိုတွေ့လိုက်ရတယ်။
"ရွှီ လွတ်လိုက် အကိုတို့က သိမ်းသွင်းယုံပဲလို့ရွှီပြောခဲ့တာနော် သူ့ကိုသတ်မလို့လား မဖြစ်ဘူးနော်ရွှီ"
"အကိုသိလား သူလိုသစ္စာရှိတဲ့ခွေးကိုသိမ်းသွင်းဖို့ကြံခဲ့ပေမဲ့ သူ့သခင်ကိုအန္တရာယ်ပေးမဲ့အနံရလိုက်တာနဲ့ တန်းကိုက်တော့တာပဲလေ အဲ့တာကြောင့် မလိုတော့ဘူး သူ့ကို"
"သတ်ပစ်လည်း ပြဿနာမရှိဘူး"
"တော် တော့ရွှီ လွှတ်လိုက် "
ကျောက်ဝူတင်းကြပ်စွာစုပ်ကိုင်ထားတဲ့ ရွှီရဲ့လက်တွေကို အတင်းဆွဲဖြုတ်လိုက်တယ်။ ဒီကောင်ကိုကယ်ဖို့သူစိတ်မဝင်စားပေမဲ့ မှန်တစ်ဖက်ကကောင်လေးက မျက်ရည်တွေနဲ့တားစီးနေတာတွေ့လိုက်ရတော့သူမနေနိုင်ခဲ့ပါ ရွှီကို တောင်ထိုကောင်လေးကြောင့်လွန်ဆန်နေမိတယ် ထိုကောင်လေးမှာ သူမလွန်ဆန်နိုင်တဲ့ အမိန့်အာဏာဆက်ရှိနေတာဖြစ်မည်ထင်။
"ရွှီ တဂယ်လို့ ဒီနေရာမှာ ညီမလေးရှုံးသွားရင် ညီမလေးလက်စားချေနိုင်တော့မယ်မထင်ဘူး အဲ့လိုဖြစ်စေချင်လို့လား ညီမလေးက"
"ဟင့်အင်းအကို ..ဟင့်အင်း လုံးဝ လုံးဝ မဖြစ်ရဘူး အဲ့လို ဟုတ်တယ် ဟုတ်တယ်သွားမယ် အကြံအတိုင်းပဲဆက်လုပ် ကြမယ် ဟုတ်တယ် ဟုတ်တယ်"
ယွီပင် ရွှီနဲ့ကျောက်ဝူတို့အဖွဲ့လည်းထွက်သွားရော သူ့အနားထားခဲ့တဲ့ ကျောက်ဝူရဲ့ကိုယ်ရံတော် နှစ်ယောက်ကို ရှိသမျှအားအကုန်ရုန်းကာ သေနတ်လုပြီးပြစ်သတ်လိုက်တယ်။
သခင်လေးကို ကယ်ဖို့သူ့ရဲ့ရှိသမျှအားအကုန်နဲ့ထကာ မှန်ကိုဖွင့်လို့ရမဲ့နေရာရှာကြည့်လိုက်တော့ သော့ခတ်ထားတဲ့နေရာကိုသူတွေ့လိုက်ရတော့ ဝမ်းသာသွားမိလေသည်။ သော့နေရာကိုသေနတ်နဲ့ပစ်ခွင်းလိုက်တော့ သုံးချက်မြောက်မှာသော့ပြတ်ကျသွားလေတယ်။ သူတံခါးကိုအမြန်ဆွဲဖွင့်ကာဝင်သွားလိုက်ပြီးသခင်လေးကိုချုပ်နှောင်ထားတဲ့အချုပ်အနှောင်တွေကို အမြန်ဆွဲဖယ်လိုက်လေသည်။
"ယွီပင်ကော အဆင်ပြေရဲ့လား "
"အာ...သခင်လေးကလည်းဒီလောက်ကတော့အဆင်ပြေပါတယ်"
ယွီပင်ရဲ့အဆင်ပြေပါတယ်ဆိုတဲ့စကားကိုကြားနေရပေမဲ့ရိပေါ်သူမြင်နေရတာကတော့ ခေါင်းကနေမေးအထိစီးကျနေတဲ့သွေးတွေ ပုခုံးကလည်းအတော်ရိုက်ခံထားရ၍ထင်ဝတ်ထားတဲ့ သာရေ အစစ်တွေနဲ့ ပြုလုပ်ထားတဲ့ နာမည်ကြီး brand အင်္ကျီမှာပြဲစုတ်နေပြီး နီရဲနေပြီး သွေးတောင်စို့နေတဲ့ ဒဏ်ရာတွေကိုတောင်မြင်နေရလေသည်။ ခြေထောက်ကလည်း ဖြတ်ရိုက်ခံထားရသေးသည်ထင် ဟန်ဆောင်ကာလျှောက်နေတာတောင် ထော့ကျိုးထော့ကျိုးနဲ့အနည်းငယ်ဖြစ်နေလေသည်။ ဒါတောင်စိုးရိမ်တကြီးသူ့ဆီပြေးလာနေသေးသည်။
ယွီပင် ဒီလိုဖြစ်နေတာတောင် ရိပေါ် သူတွေးမိနေသည်မှာ တော်သေးတယ် ယွီကောနေရာမှာသာကိုကိုဖြစ်မနေလို့ဆိုပြီး အားမနာလျှာမကျိုးတွေးနေမိလို့သူ့မှာယွီကောကိုစိတ်ထဲမှအားနာနေမိလေသည်။
"ယွီကောကျနော့ကိုတွဲလေကော အားမနာပါနဲ့ "
"မဟုတ်တာရပါတယ် သခင်လေးရဲ့"
သူဘယ်ဘိုပြောပြောမရသည့်ယွီကောကြောင့်ကောနောက်ကပဲအသာကပ်လိုက်လာလိုက်တယ်။
"ဘုတ်!!!"
"အမလေး !!! တောင်ပန်ပါတယ် အဟင့်မသတ်ပါနဲ့မသတ်ပါနဲ့ "
"တမှူး!!!"
ယွီပင်လူတစ်ယောက်ကထောင့်အကွယ်ကနေအမြန်ပြေးလာပြီးသူ့ကိုလာတိုက်တဲ့သူကြောင့်လက်ထဲမှာရှိနေတဲ့သေနတ်နဲ့ထိုသူ့အားအမြန်ရှိန်လိုက်မိတယ်။ ဒါပေမဲ့သူမြင်လိုက်ရတာကတော့ ရန်သူမဟုတ်ပဲ ပါးတွေမှာလက်ရာတွေအကွင်းလိုက်နဲ့ဆံပင်တွေမှာရှုပ်ပွနေပြီး ထိုင်လျက်သားလက်နှစ်ဖက်နဲ့အတင်းကာခါ မျက်လုံးစုံမှိတ်ပြီးအော်နေတဲ့ တမှူးအားတွေ့လိုက်ရတော့အံ့ဩသွာလေသည်။
တမှူးကအတော်ကြောက်နေသည်ထင် ။ သူ့ခေါ်လိုက်မှ မကြည့်ရဲကြည့်ရဲနဲ့ မျက်လုံးတစ်ဖက်ပဲဖြေးညှင်းစွာဖွင့်ပြီးကြည့်လာလေသည်။
"အဟင့် ကော!!!ယွီကော"
သူ့ကိုမြင်လိုက်တော့ မှ ကလေးတစ်ယောက်လိုအော်ငိုပြီး အတင်းသူ့လည်တိုင်ကိုသိုင်းဖက်လာလေသည်။
"တမှူးကျဲ "
"ဟင်!! ရိပေါ်လေး အဆင်ပြေရဲ့လား ရိပေါ်လေး"
"ဟုတ်ကျဲ ကျဲရော"
"ကျဲကအဆင်ပြေပါတယ် ဘယ်ကနေထွက်လာတာလည်းရိပေါ်လေး ကျဲမမြင်လိုက်မိလို့"
"အစောထဲကရှိပါတယ် ကျွန်တော်က ကျဲကသာယွီကောတစ်ယောက်ပဲ မြင်ပြီး ကျွန်တော့ကိုမမြင်တာပါ"
"အဲ့လိုမဟုတ်ပါဘူး "
"ကဲကဲ နှစ်ယောက်လုံးတော်တော့ သွားရအောင် တမှူးဘယ်လိုထွက်လာတာလဲဘယ်ဘက်ကနေပြေးလာတာလည်း"
"ဟို အဆောင်ကနေ"
ယွီပင် တမှူးပြတဲ့နေရာကြည့်လိုက်တော့ တမှူးလက်ချက်မိထား၍ထင် အစောင့် သုံးယောက်အပုံလိုက်အဆောင်ရှေ့တွင် ထပ်လျက်အိပ်နေကျလေသည်။
"လာဒီလမ်းအတိုင်အဲ့တာဆိုသွားကြမယ် "
ယွီပင်ရှေ့ကနေဦးဆောင်ပြီးထွက်ပေါက်ရှာနေရတယ်။
"ဒီဘက်ကိုလာ"
ယွီပင်နံရံထောင့်အကွယ်ကနေအမျိုးသမီးတစ်ယောက်ရဲ့အသံကြားလိုက်ရလေသည်။
"ချင်အာ!!!!"
ယွီပင်အံ့ဩနေမိတယ် ဘယ်လိုလို့ ချင်အာကဒီမှာရှိနေရတာလည်း မဖြစ်နိုင်တာ ဒါဆို လမ်းမှာလူတွေအတုန်းအရုံးလဲနေတာချင်အာကြောင့်လား။ သခင်လေးပြောက်သွားတာကိုသိတာသူတစ်ယောက်ထဲပါ တဂယ်လို့သိသွားရင်တောင် ဒီနေရာကိုတော့ သိနိုင်မည်မထင်။
"အဟက် ဘာလည်းယွီပင် အံ့ဩစရာရှိလို့လား"
"ချင်းအာ ဘယ်လိုလုပ် ဒီရောက်"
"ယွီပင် ငါက မနက်မရောက်ခင် နင်ခေါင်းမပြုတ်အောင်လာကူညီပေးတာ ခနနေအာရုံတက်တော့မယ်သခင်လေးသာအချိန်မှီပြန်မရောက်ရင် နင်ဘာဖြစ်နိုင်မလဲ"
ချင်အာပြောတာလည်းဟုတ်နေတာကြောင့်ယွီပင်ဆက်မမေးတော့ပဲပါးစပ်ပိတ်နေလိုက်သည်။
ပြီးတော့ချင်အာက ရွှီသူ့ကိုချိန်းတဲ့နေရာမှာဘာ့ကြောင့်ရှိနေရတာလည်း သူထင်နေတဲ့အတိုင်း ရွှီကအယောင်ဆောင်ထားတဲ့ချင်အာလား သူချင်အာကိုကြည့်လိုက်တော့လည်း ရေသေအလားတည်ငြိမ်နေလွန်းသည်။ သူသေချာစောင့်ကြည့်ဖို့လိုနေတာတော့သေချာလှသည်။
"ယွီပင် ရော့ ဒါကိုသူလိုအပ်မယ်ထင်တယ်"
ယွီပင်လည်းချင်အာလက်ထဲမှရေခဲစိမ်အချိုရည်ဘူးလေးအားယူကာ တမှူးကိုပေးလိုက်တယ်
"ကျေးဇူးပါ ချင်အာကျဲနဲ့ယွီကော"
"သိပ်ကျေးဇူးမတင်နဲ့ လူတိုင်းကယုံရတာမဟုတ်ဘူး "
"ချင်းအာ တမှူးကိုဘာတွေပြောနေတာလည်း"
"ချင်းအာကျဲကိုမပြောပါနဲ့နော် ယွီကော ကျဲပြောတာလည်းမှန်ပါတယ်"
လူသုံးယောက်ကတော့စကားပြောနေပေမဲ့ ကျန်ကောင်လေးတစ်ယောက်မှာတော့ သူ့ရဲ့ချစ်ရသူအားတွေ့ဖို့မစောင့်နိုင်တော့ပါ။
"သခင်လေး ကားပေါ်ကဆင်းလို့ရပြီ ကျဲပြောစရာရှိတယ်ပြီးတော့"
"ဟုတ် ချင်အာကျဲပြောပါ"
သူကပြောခွင့်ပေးလိုက်တော့ကျဲကသူ့အနားတိုးလာပြီးနားနားကပ်ပြောလိုက်တဲ့စကားကြောင့်သူ့မှာမျက်လုံးပြူးလာရလေသည်။
"သခင်လေး ကျဲသခင်လေးကို ပြန်ခေါ်လာခဲ့ပြီနော် အဲ့တာကြောင့် သခင်လေးပျောက်သွားတုန်းက ကျဲတို့အပြစ်မဖြစ်အောင် သခင်ကြီးကို အနီးကပ်ပြောပေးပါအုံးနော် အိပ်ရာပေါ်မှာနှစ်ကိုယ်တူချော့ရင် ယောင်္ကျားတွေကပျော့တယ်ဆိုလား"
"ကျဲ !!!ဘာကိုပျော့တာလည်း"
ချင်ကအာသူကတိုးတိုးပြောလိုက်ပေမဲ့သခင်လေးရဲ့မျက်လုံးပြူးမျက်စံပြူးပြီးအော်လိုက်တဲ့အသံဟာဟိန်းထွက်လာလေသည်။
"မဟုတ်ဘူးလေ သခင်လေးရယ် သခင်လေးချော့ပေးရင် ကြိမ်းသေသခင်ကြီးကပျော့သွားမှာပါ အဲ့လိုပြောတာလေ"
"ကျဲ ကဘာတွေပြောမှန်းကိုမသိဘူးပြောလေဆိုးလေးဘဲ သွားပြီကြာ"
ချင်အာမှာသူကအကောင်းပြောတာကို မျက်နှာတွေနီရဲပြီး လည်ပင် ကိုလက်နဲ့ပွတ်သတ်ကာသူ့ကိုအော်လာကာရှက်သွားတဲ့သခင်လေးကြောင့် သူပြောတာဘာမှားသွားလည်းစဉ်းစားနေမိတယ်။
"ငါပြောတာ ဘာမှားသွားလို့လည်းဟ???"
ချင်အာမှာသခင်လေးရဲ့အပြုအမှုအားခေါင်းကုတ်ကာစဉ်းစားနေမိလေတော့သည်။
မိုးတွေအဆက်မပြတ်ရွာနေလို့ဘယ်လိုမှလိုင်းမကောင်းလို့upပေးလို့မရလို့ကြာသွားတာပါနော်။ ပေါ့သွားတာသိပါတယ်နော် စောရီးပါနော်
ချစ်တဲ့ Ki🤗
[Zawgyi]
"ရႊီ သြားၾကရေအာင္ ေနာက္လိုက္ေခြးေတြလာ ကိုက္ေနၿပီ"
ေက်ာက္ဝူသူစိုးရိမ္တစ္ႀကီးေျပာေနတာေတာင္ တစ္ဖက္လူရဲ့လည္ပင္အား တင္တင္းၾကပ္ၾကပ္စုပ္ကိုင္ထားတဲ့ရႊီရဲ့လက္ေတြက ေလ်ာ့မသြားတာကိုေတြ့လိုက္ရတယ္။
"ရႊီ လြတ္လိုက္ အကိုတို႔က သိမ္းသြင္းယံုပဲလို႔ရႊီေျပာခဲ့တာေနာ္ သူ႔ကိုသတ္မလို႔လား မျဖစ္ဘူးေနာ္ရႊီ"
"အကိုသိလား သူလိုသစၥာရိွတဲ့ေခြးကိုသိမ္းသြင္းဖို႔ႀကံခဲ့ေပမဲ့ သူ႔သခင္ကိုအႏၲရာယ္ေပးမဲ့အနံရလိုက္တာနဲ႔ တန္းကိုက္ေတာ့တာပဲေလ အဲ့တာေၾကာင့္ မလိုေတာ့ဘူး သူ႔ကို"
"သတ္ပစ္လည္း ျပႆနာမရိွဘူး"
"ေတာ္ ေတာ့ရႊီ လႊတ္လိုက္ "
ေက်ာက္ဝူတင္းၾကပ္စြာစုပ္ကိုင္ထားတဲ့ ရႊီရဲ့လက္ေတြကို အတင္းဆြဲျဖဳတ္လိုက္တယ္။ ဒီေကာင္ကိုကယ္ဖို႔သူစိတ္မဝင္စားေပမဲ့ မွန္တစ္ဖက္ကေကာင္ေလးက မ်က္ရည္ေတြနဲ႔တားစီးေနတာေတြ့လိုက္ရေတာ့သူမေနႏိုင္ခဲ့ပါ ရႊီကို ေတာင္ထိုေကာင္ေလးေၾကာင့္လြန္ဆန္ေနမိတယ္ ထိုေကာင္ေလးမွာ သူမလြန္ဆန္ႏိုင္တဲ့ အမိန႔္အာဏာဆက္ရိွေနတာျဖစ္မည္ထင္။
"ရႊီ တဂယ္လို႔ ဒီေနရာမွာ ညီမေလးရႈံးသြားရင္ ညီမေလးလက္စားေခ်ႏိုင္ေတာ့မယ္မထင္ဘူး အဲ့လိုျဖစ္ေစခ်င္လို႔လား ညီမေလးက"
"ဟင့္အင္းအကို ..ဟင့္အင္း လံုးဝ လံုးဝ မျဖစ္ရဘူး အဲ့လို ဟုတ္တယ္ ဟုတ္တယ္သြားမယ္ အႀကံအတိုင္းပဲဆက္လုပ္ ၾကမယ္ ဟုတ္တယ္ ဟုတ္တယ္"
ယြီပင္ ရႊီနဲ႔ေက်ာက္ဝူတို႔အဖြဲ႔လည္းထြက္သြားေရာ သူ႔အနားထားခဲ့တဲ့ ေက်ာက္ဝူရဲ့ကိုယ္ရံေတာ္ ႏွစ္ေယာက္ကို ရိွသမ်ွအားအကုန္ရုန္းကာ ေသနတ္လုၿပီးျပစ္သတ္လိုက္တယ္။
သခင္ေလးကို ကယ္ဖို႔သူ႔ရဲ့ရိွသမ်ွအားအကုန္နဲ႔ထကာ မွန္ကိုဖြင့္လို႔ရမဲ့ေနရာရွာၾကၫ့္လိုက္ေတာ့ ေသာ့ခတ္ထားတဲ့ေနရာကိုသူေတြ့လိုက္ရေတာ့ ဝမ္းသာသြားမိေလသည္။ ေသာ့ေနရာကိုေသနတ္နဲ႔ပစ္ခြင္းလိုက္ေတာ့ သံုးခ်က္ေျမာက္မွာေသာ့ျပတ္က်သြားေလတယ္။ သူတံခါးကိုအျမန္ဆြဲဖြင့္ကာဝင္သြားလိုက္ၿပီးသခင္ေလးကိုခ်ဳပ္ေနွာင္ထားတဲ့အခ်ဳပ္အေနွာင္ေတြကို အျမန္ဆြဲဖယ္လိုက္ေလသည္။
"ယြီပင္ေကာ အဆင္ေျပရဲ့လား "
"အာ...သခင္ေလးကလည္းဒီေလာက္ကေတာ့အဆင္ေျပပါတယ္"
ယြီပင္ရဲ့အဆင္ေျပပါတယ္ဆိုတဲ့စကားကိုၾကားေနရေပမဲ့ရိေပၚသူျမင္ေနရတာကေတာ့ ေခါင္းကေနေမးအထိစီးက်ေနတဲ့ေသြးေတြ ပုခံုးကလည္းအေတာ္ရိုက္ခံထားရ၍ထင္ဝတ္ထားတဲ့ သာေရ အစစ္ေတြနဲ႔ ျပဳလုပ္ထားတဲ့ နာမည္ႀကီး brand အက်ႌမွာၿပဲစုတ္ေနၿပီး နီရဲေနၿပီး ေသြးေတာင္စို႔ေနတဲ့ ဒဏ္ရာေတြကိုေတာင္ျမင္ေနရေလသည္။ ေျခေထာက္ကလည္း ျဖတ္ရိုက္ခံထားရေသးသည္ထင္ ဟန္ေဆာင္ကာေလ်ွာက္ေနတာေတာင္ ေထာ့က်ိဳးေထာ့က်ိဳးနဲ႔အနည္းငယ္ျဖစ္ေနေလသည္။ ဒါေတာင္စိုးရိမ္တႀကီးသူ႔ဆီေျပးလာေနေသးသည္။
ယြီပင္ ဒီလိုျဖစ္ေနတာေတာင္ ရိေပၚ သူေတြးမိေနသည္မွာ ေတာ္ေသးတယ္ ယြီေကာေနရာမွာသာကိုကိုျဖစ္မေနလို႔ဆိုၿပီး အားမနာလ်ွာမက်ိဳးေတြးေနမိလို႔သူ႔မွာယြီေကာကိုစိတ္ထဲမွအားနာေနမိေလသည္။
"ယြီေကာက်ေနာ့ကိုတြဲေလေကာ အားမနာပါနဲ႔ "
"မဟုတ္တာရပါတယ္ သခင္ေလးရဲ့"
သူဘယ္ဘိုေျပာေျပာမရသၫ့္ယြီေကာေၾကာင့္ေကာေနာက္ကပဲအသာကပ္လိုက္လာလိုက္တယ္။
"ဘုတ္!!!"
"အမေလး !!! ေတာင္ပန္ပါတယ္ အဟင့္မသတ္ပါနဲ႔မသတ္ပါနဲ႔ "
"တမွဴး!!!"
ယြီပင္လူတစ္ေယာက္ကေထာင့္အကြယ္ကေနအျမန္ေျပးလာၿပီးသူ႔ကိုလာတိုက္တဲ့သူေၾကာင့္လက္ထဲမွာရိွေနတဲ့ေသနတ္နဲ႔ထိုသူ႔အားအျမန္ရိွန္လိုက္မိတယ္။ ဒါေပမဲ့သူျမင္လိုက္ရတာကေတာ့ ရန္သူမဟုတ္ပဲ ပါးေတြမွာလက္ရာေတြအကြင္းလိုက္နဲ႔ဆံပင္ေတြမွာရႈပ္ပြေနၿပီး ထိုင္လ်က္သားလက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔အတင္းကာခါ မ်က္လံုးစံုမိွတ္ၿပီးေအာ္ေနတဲ့ တမွဴးအားေတြ့လိုက္ရေတာ့အံ့ဩသြာေလသည္။
တမွဴးကအေတာ္ေၾကာက္ေနသည္ထင္ ။ သူ႔ေခၚလိုက္မွ မၾကၫ့္ရဲၾကၫ့္ရဲနဲ႔ မ်က္လံုးတစ္ဖက္ပဲေျဖးၫွင္းစြာဖြင့္ၿပီးၾကၫ့္လာေလသည္။
"အဟင့္ ေကာ!!!ယြီေကာ"
သူ႔ကိုျမင္လိုက္ေတာ့ မွ ကေလးတစ္ေယာက္လိုေအာ္ငိုၿပီး အတင္းသူ႔လည္တိုင္ကိုသိုင္းဖက္လာေလသည္။
"တမွဴးက်ဲ "
"ဟင္!! ရိေပၚေလး အဆင္ေျပရဲ့လား ရိေပၚေလး"
"ဟုတ္က်ဲ က်ဲေရာ"
"က်ဲကအဆင္ေျပပါတယ္ ဘယ္ကေနထြက္လာတာလည္းရိေပၚေလး က်ဲမျမင္လိုက္မိလို႔"
"အေစာထဲကရိွပါတယ္ ကြၽန္ေတာ္က က်ဲကသာယြီေကာတစ္ေယာက္ပဲ ျမင္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့ကိုမျမင္တာပါ"
"အဲ့လိုမဟုတ္ပါဘူး "
"ကဲကဲ ႏွစ္ေယာက္လံုးေတာ္ေတာ့ သြားရေအာင္ တမွဴးဘယ္လိုထြက္လာတာလဲဘယ္ဘက္ကေနေျပးလာတာလည္း"
"ဟို အေဆာင္ကေန"
ယြီပင္ တမွဴးျပတဲ့ေနရာၾကၫ့္လိုက္ေတာ့ တမွဴးလက္ခ်က္မိထား၍ထင္ အေစာင့္ သံုးေယာက္အပံုလိုက္အေဆာင္ေရ႔ွတြင္ ထပ္လ်က္အိပ္ေနက်ေလသည္။
"လာဒီလမ္းအတိုင္အဲ့တာဆိုသြားၾကမယ္ "
ယြီပင္ေရ႔ွကေနဦးေဆာင္ၿပီးထြက္ေပါက္ရွာေနရတယ္။
"ဒီဘက္ကိုလာ"
ယြီပင္နံရံေထာင့္အကြယ္ကေနအမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ရဲ့အသံၾကားလိုက္ရေလသည္။
"ခ်င္အာ!!!!"
ယြီပင္အံ့ဩေနမိတယ္ ဘယ္လိုလို႔ ခ်င္အာကဒီမွာရိွေနရတာလည္း မျဖစ္ႏိုင္တာ ဒါဆို လမ္းမွာလူေတြအတုန္းအရံုးလဲေနတာခ်င္အာေၾကာင့္လား။ သခင္ေလးေျပာက္သြားတာကိုသိတာသူတစ္ေယာက္ထဲပါ တဂယ္လို႔သိသြားရင္ေတာင္ ဒီေနရာကိုေတာ့ သိႏိုင္မည္မထင္။
"အဟက္ ဘာလည္းယြီပင္ အံ့ဩစရာရိွလို႔လား"
"ခ်င္းအာ ဘယ္လိုလုပ္ ဒီေရာက္"
"ယြီပင္ ငါက မနက္မေရာက္ခင္ နင္ေခါင္းမျပဳတ္ေအာင္လာကူညီေပးတာ ခနေနအာရံုတက္ေတာ့မယ္သခင္ေလးသာအခ်ိန္မွီျပန္မေရာက္ရင္ နင္ဘာျဖစ္ႏိုင္မလဲ"
ခ်င္အာေျပာတာလည္းဟုတ္ေနတာေၾကာင့္ယြီပင္ဆက္မေမးေတာ့ပဲပါးစပ္ပိတ္ေနလိုက္သည္။
ၿပီးေတာ့ခ်င္အာက ရႊီသူ႔ကိုခ်ိန္းတဲ့ေနရာမွာဘာ့ေၾကာင့္ရိွေနရတာလည္း သူထင္ေနတဲ့အတိုင္း ရႊီကအေယာင္ေဆာင္ထားတဲ့ခ်င္အာလား သူခ်င္အာကိုၾကၫ့္လိုက္ေတာ့လည္း ေရေသအလားတည္ၿငိမ္ေနလြန္းသည္။ သူေသခ်ာေစာင့္ၾကၫ့္ဖို႔လိုေနတာေတာ့ေသခ်ာလွသည္။
"ယြီပင္ ေရာ့ ဒါကိုသူလိုအပ္မယ္ထင္တယ္"
ယြီပင္လည္းခ်င္အာလက္ထဲမွေရခဲစိမ္အခ်ိဳရည္ဘူးေလးအားယူကာ တမွဴးကိုေပးလိုက္တယ္
"ေက်းဇူးပါ ခ်င္အာက်ဲနဲ႔ယြီေကာ"
"သိပ္ေက်းဇူးမတင္နဲ႔ လူတိုင္းကယံုရတာမဟုတ္ဘူး "
"ခ်င္းအာ တမွဴးကိုဘာေတြေျပာေနတာလည္း"
"ခ်င္းအာက်ဲကိုမေျပာပါနဲ႔ေနာ္ ယြီေကာ က်ဲေျပာတာလည္းမွန္ပါတယ္"
လူသံုးေယာက္ကေတာ့စကားေျပာေနေပမဲ့ က်န္ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္မွာေတာ့ သူ႔ရဲ့ခ်စ္ရသူအားေတြ့ဖို႔မေစာင့္ႏိုင္ေတာ့ပါ။
"သခင္ေလး ကားေပၚကဆင္းလို႔ရၿပီ က်ဲေျပာစရာရိွတယ္ၿပီးေတာ့"
"ဟုတ္ ခ်င္အာက်ဲေျပာပါ"
သူကေျပာခြင့္ေပးလိုက္ေတာ့က်ဲကသူ႔အနားတိုးလာၿပီးနားနားကပ္ေျပာလိုက္တဲ့စကားေၾကာင့္သူ႔မွာမ်က္လံုးျပဴးလာရေလသည္။
"သခင္ေလး က်ဲသခင္ေလးကို ျပန္ေခၚလာခဲ့ၿပီေနာ္ အဲ့တာေၾကာင့္ သခင္ေလးေပ်ာက္သြားတုန္းက က်ဲတို႔အျပစ္မျဖစ္ေအာင္ သခင္ႀကီးကို အနီးကပ္ေျပာေပးပါအံုးေနာ္ အိပ္ရာေပၚမွာႏွစ္ကိုယ္တူေခ်ာ့ရင္ ေယာက်ၤားေတြကေပ်ာ့တယ္ဆိုလား"
"က်ဲ !!!ဘာကိုေပ်ာ့တာလည္း"
ခ်င္ကအာသူကတိုးတိုးေျပာလိုက္ေပမဲ့သခင္ေလးရဲ့မ်က္လံုးျပဴးမ်က္စံျပဴးၿပီးေအာ္လိုက္တဲ့အသံဟာဟိန္းထြက္လာေလသည္။
"မဟုတ္ဘူးေလ သခင္ေလးရယ္ သခင္ေလးေခ်ာ့ေပးရင္ ႀကိမ္းေသသခင္ႀကီးကေပ်ာ့သြားမွာပါ အဲ့လိုေျပာတာေလ"
"က်ဲ ကဘာေတြေျပာမွန္းကိုမသိဘူးေျပာေလဆိုးေလးဘဲ သြားၿပီၾကာ"
ခ်င္အာမွာသူကအေကာင္းေျပာတာကို မ်က္ႏွာေတြနီရဲၿပီး လည္ပင္ ကိုလက္နဲ႔ပြတ္သတ္ကာသူ႔ကိုေအာ္လာကာရွက္သြားတဲ့သခင္ေလးေၾကာင့္ သူေျပာတာဘာမွားသြားလည္းစဉ္းစားေနမိတယ္။
"ငါေျပာတာ ဘာမွားသြားလို႔လည္းဟ???"
ခ်င္အာမွာသခင္ေလးရဲ့အျပဳအမႈအားေခါင္းကုတ္ကာစဉ္းစားေနမိေလေတာ့သည္။
မိုးေတြအဆက္မျပတ္ရြာေနလို႔ဘယ္လိုမွလိုင္းမေကာင္းလို႔upေပးလို႔မရလို႔ၾကာသြားတာပါေနာ္။ ေပါ့သြားတာသိပါတယ္ေနာ္ ေစာရီးပါေနာ္
ခ်စ္တဲ့ Ki🤗