"☘️Birini sevmeyi bıraktığında içinde ölmeye başlar...☘️"
_____
Derince bir nefes alıp verdi.Ardından dudaklarından çıkan isim ise beynimde tekrar tekrar yankılanırken şaşkınlıkla donup kaldım.
" Recep abi..."
__
"Bizim Recep abi?"
"Tekin'in babası olan Recep abi?"
Sorularımı sıralayıp şaşkınlıktan açık kalan ağzımı kapattım.Şahin onaylar gibi gözlerini kapatıp açtı.
"Recep abi bombacı mı?" diye sordum.
"O ne öyle pompacı mı der gibi?" dedi Şahin ayıplar bir sesle.
"Bomba imha uzmanıydı geçmişte,şimdi emekli oldu tabi ama bilgilerinin hâlâ dün gibi taze olduğuna eminim."
"Vay Recep abim be.Amma havalı he." dedim hayranlıkla.Şahin'in de dudağı kıvrılırken belimden tutarak beni kucağından indirdi.
"Recep abiyle konuşup geliyorum." Ayağa kalkıp telefonunu çıkardığında bende bizimkilerin yanına ilerledim.
"Batı,patron bulamadı mı bir çözüm?"diye sordu Batuhan mutsuz bir sesle.Yere oturmuş kopardığı otu didikliyordu.
"Bulamadı,siz ne halta yarıyorsunuz?" dedim yalandan ama sesime yansıyan siteme engel olamamıştım.
"Her şeyi Şahin mi düşünecek?"
"Niye öyle diyorsun Batı?" dedi Batuhan üzgünce suratını asarak.
"Benim beynim az çalışıyor, bir çözüm bulamam ki."
Çocuk gibi konuştuğunda dayanamayıp gülümsedim.Diğerleri de gülerken Murat kaşlarını çattı.
"Kendine niye öyle diyorsun?" diye sordu sertçe.
" Gayet de zeki bir insansın,bir daha kendine öyle dediğini duymayacağım."
Batuhan Murat'a bakıp hülyalı bir şekilde gülümsediğinde gözlerimi kısıp ikisinin üzerinde gezdirdim.Bunlar ne ayaktı?
" Bizde planları,projeleri hep patron yapar." dedi Sezgin omuzlarını kaldırarak.
"Eskiden beri kendinden başka kimsenin planını uygulamadı.Güvenemiyor olabilir."
"Şahin'in bir planı var." dedim ortaya doğru.Hepsinin gözleri anında beni bulurken merakla konuşmaya devam etmemi bekliyorlardı.
" Ee söylesene oğlum!' dedi Sezgin sabırsızca.
Tekin de elleri cebinde düz bir suratla yanımıza geldiğinde bakışlarım onu buldu ama o bana bakmadı.
"Recep abiyle konuşuyor şimdi,eskiden bomba imhâ uzmanıymış.Arayıp buraya çağıracak."
"Yapsa yapsa babam yapar zaten." dedi Tekin düz bir sesle.
"Türkiye'de de başka kimse yapamaz.Babam yurt dışında özel olarak eğitimini almış bunun."
"Ulan kaç senedir burada çalışıyorum bu bilgiyi yeni öğreniyorum.Sahi neden yeni öğreniyorum, niye söylemiyorsunuz oğlum?" Sezgin hayretle konuştuğunda diğerleri de ona katıldı.
"Oğluuum!" Tamer korku dolu bir sesle konuştuğunda gözler ona döndü.
Elini ağzına kapatıp gözlerini dehşetle açmıştı.
"Ben Recep abiyle çok uğraşırdım,onu kızdırmak hoşuma gidiyordu."
Sezgin" Ee n'olmuş?" dedi anlamamış gibi.
"Allah'tan kızdığı zaman cebime bomba falan atıp havaya uçurmadı beni." dedi korkuyla.
"Ya da ayakkabımın içine Bubi tuzağı kursa ruhum duymazdı."
"Saçmalama be oğlum..." dedi Tekin.
" Babam alışmıştı artık senin onunla uğraşmana,sinirlenmiyordu yani."
"Oh iyi bari." dedi Tamer kalbini tutarken."Daha da uğraşırsam iki olsun zaten.Ateşle oynuyormuşum."
Hepimiz gülerken Şahin yanımıza geldiğinde meraklı gözlerle ona baktık.Önümüzde durup elini arkasında bağladı ve tüm heybetiyle durdu. Benimkine bakın heyt bee.
"Hazırlanın, çıkıyoruz artık buradan!"
__
"Şahin evladum orda misunuz?"
Bizim dışına çıkamadığımız bahçe duvarının diğer tarafından Recep abinin sesini duyunca hepimiz birden ayaklanıp duvarın dibine gittik.
" Buradayız abi.Sana telefonda da söylediğim gibi bahçeden dışarı çıkamıyoruz,bomba dışarıya çıktığımız anda patlayacak." dedi Şahin kısaca özetleyerek.
" Öyle bir şey olmayacak uşağum merak etma.Çıkaracağum sizi oradan endişe etmeyun."
" Recep abim be!" diye bağırdım sevinçle. "Ak saçlarına kurban olayım senin."
" Sana güvenimiz tam Recep abi." dedi Sezgin arkadan.
" Recep abi sen bizi buradan çıkar var ya,sana benden bir sürpriz var." dedi Murat.
" Recep abinin götünün kılıyım." diye bağırdı arkalardan Batuhan.Saniyesinde Murat tarafından kafasına şaplak yemişti.
" Abartma Batu..."
" Bombanun sinyalini kesmek için bir cihaz getirdum Şahin uşağum." Şahin Recep abinin söylediklerini dikkatle dinliyordu.
"Yapabileceğin bir düzenek mi Recep abi?" diye sordu Şahin.
"Sinyal kesici cihazi bulmak zor oldi.İmâlatı az bu cihazlarun ama benum eski ekipmanlarun arasinda vardi Allah'tan."
" Şu anda her şey sana bağlı Recep abi.Bizim buradan yapmamız gereken bir şey olursa söyle."
"Yok uşağum,sadece dışaridan müdâhale edilebilur bu tür bombaya.Siz rahat olun bana güvenun yeter."
" Sağol abi..."
Hepimizin kaderi Recep abinin ellerindeydi.Bizlik bir durum olmadığı için duvarın dibine oturdum.Bizimkiler de teker teker yanıma oturdu. Yüzümüz bahçe duvarına dönük bir şekilde oturduk.Tam karşımızdaki duvarın arkasında Recep abi vardı ve bombayla uğraşıyordu.
Dakikalar,saatler geçiyordu...
Ensemde bir nefes hissettiğimde oturduğum yerde kafamı arkama çevirdim.Şahin arkama oturduğunda arkadan belime sarılıp kucağına çekti.Sırtım göğsüne yaslanırken bedeninin sıcaklığı sırtımı rahatlatmıştı.
Kolları belime sarılı duruyordu ve çenesi de omuzumdaydı.Hepimiz öylece sonumuzun ne olacağını merak ediyor ve bekliyorduk.
Gözüm birden Tekin'e kayınca bana saf öfkeyle bakan gözlerini görmek garip hissettirdi.Düşmanına bile böyle bakmadığına emindim.Gözlerini benden çektiğinde ben bir kaç saniye daha ona baktım.Beni geriyordu...
Artık saymayı bıraktığım uzun bir sürenin ardından Şahin'in sıcak kucağında gözlerimi yavaşça açtım.
" Tekin?"
Dışarıdan Recep abinin sesi gelince Tekin'e baktım.
" Efendim baba?" Oturduğu yerde dikleşti.
"Sen nasilsun uşağum,yaran beren var midur?"
" Yok baba iyiyim ben." Ağzının içinde bir şeyler mırıldanmıştı ama duyamamıştım.
"Şahin uşağum bombayı etkisiz hale getirdum."
" Güzelim bir dakika." Şahin arkamdan yavaşça kalktığında müsade ederek kucağından yere kaydım. Şahin ayağa kalktığında bende peşinden ayağa kalkıp arkasına geçtim.
" Şimdi hemen çıkabiliyor muyuz abi?" diye sordu.
" Uşağum." dedi Recep abi sıkıntılı bir sesle. " Bomba etkisiz ama patlamayacağundan emin olamayuz.Bombadur sonuçta."
"Ne yapmamız lazım abi?"
"Bunu öğrenmemuz için..." Durakladığında kaşlarımı çattım.
"Birinin dışari çıkmasu lazum."
"Yani birinin kendini feda edip dışarı çıkması lazım?" dedi Şahin teyit eder gibi.
"Maalesef uşağum."
Şahin kafasını sallayıp bahçenin kapısına ilerlemeye başladığında panikle arkasından gittim.
" Şahin nereye!"
"Patron dur!" Bizimkilerde panikle konuştuğunda kimseyi umursamadı
Onu durdurmak için hamle yaptığım sırada bunu anlamış gibi elimden kurtulup seri adımlarla bahçe kapısından çıktı.
O kapıdan çıktığı anda korkuyla kalbim sıkıştığında refleksle elimi kulağıma kapattım.
Saniyeler sonra Recep abinin sesi doldu kulağıma.
" Kurtuldunuz uşağum bomba etkisiz."
Recep abinin mutlu sesini duyduğumda rahatlarken gözlerimi kapattım.Bizimkiler harele gürele yanıma koşuşmaya başladığında sinirle gözlerimi açtım.
Hepsi sevinçle kapıdan çıkarken bana gülümseyerek bakan Şahin'le sinirden elim ayağım titredi.Resmen hiç düşünmeden kendini feda etmişti.Bombalara yürüyor korkmuyordu.Bomba patlasa ne olacaktı!
Bahçeden yavaş adımlarla çıkıp gözlerine bakarak yanına ilerledim.
Yanına varır varmaz attığım tokatla kafası yana düştü.
" Sen manyak mısın be?" diye bağırdım gözlerim dolarken.
Şahin kafasını bana çevirdiğinde gözlerinde sinir veya öfke yoktu.
" Bomba patlasa ne olacaktı?" Tekrar vurmak için elimi kaldırdığımda bileğimi yumuşakça tutarak engelledi.Nabzımın attığı yerden öptüğünde gözlerimden bir damla yaş düştü.
" Özür dilerim." dedi beni kendine çekerken. "Ama bak,hiç bir şey olmadı ki."
" Gerizekalı..." Boynuna sıkıca sarıldığımda güldü.
" Ne tokat attın yalnız varya.Elin de ağırmış."
Geri çekilip dolu gözlerimle yüzüne baktım. " Hakettin ama..." dedim sesim titrerken.Burnumu çektim sinirle.
"Hakettim, hem benim palyaçomun vurduğu yerde gül biter."
" Gül bahçesine dönersin o zaman." dedim çatık kaşlarım ile. Tripli bir şekilde ondan ayrıldım.Aklım çıkmıştı bir şey olacak diye.
" Allah'ım sana şükürler olsun yarabbim." Batuhan'a baktığımda dizlerinin üstünde yere kapanmış betonu öpüyordu.
Recep abi Tekin'e sarılırken diğerlerinde kurtulmuş olmanın verdiği mutlulukla birbirlerine sarılıyordu.
" Recep abi dile benden ne dilersen." dedi Murat Recep abiye sarılırken.
" Sağluğunuzu dilerum uşağum." dedi Recep abi babacan bir şekilde sırtını patpatlayarak.
Herkes Recep abiye sarılıp teşekkürlerini iletirken Recep abinin sıkılmış gibi bir yüz ifadesi vardı.
Diğerleri gibi bende sıkıcı sarıldığımda Recep abi söylenerek geri çekildi.
" Oy bunaldum da.Bir kişi daha sarılırsa hepinizi patlaturum."
Hepimiz gülerken o da gülerek yavaş yavaş yürüyüp geldiği arabaya bindi.
" Hayde eve uşaklar."
" Her şeye rağmen yaşamak güzel şey lan..." Tamer edebiyata bağladığında caddenin başındaki arabalarımıza doğru yürümeye başladık.
" Serkan şimdi burada olsaydı kurtulduğu için üzülürdü herhalde." dedim gülerek.Ebru'nun abisinden bahsediyordum.Hayata küsmüş, hayattan soğumuş bir yapısı olduğu için şaşırmazdım.
" İntihara meyilli o çocuk." dedi Murat. " Lan Tekin geçen kavga mı ettiniz?" diye sordu önündeki bedene.
" Elimde kalacak bir gün." dedi Tekin cevaben. " İkide bir laf atıp duruyor durduk yere!"
" Abi senden hoşlanıyordur belki." dedi Batuhan.Tekin Batuhan'ın koluna bir yumuk attı.
" Boş boş konuşma Batuhan, almayayım ayağımın altına!"
"Ben biliyorum abi kesin öyle." diye diretti Batuhan. " Ben insan sarrafıyımdır anlarım."
" Batuhan!" Tekin dişlerini sıkarak konuştuğunda Batuhan ona baktı.
" Tamam abi ya niye sinirleniyorsun?" dedi. " İnsan sevdiğiyle uğraşırmış derler ya o yüzden dedim."
" Çok bileni çok sikerler de derler bilir misin o sözü?" dedi Tekin tehditvâri bir sesle.
Batuhan Tekin'in cümlesinden sonra gözlerini kocaman açarak eliyle ağzına fermuar çekiyormuş gibi yaptı.
Şahin'in koluna sarıldığımda belimden tutarak kendine çekti.
" Bir hafta uyumayı düşünüyorum." dedim yorgun bir sesle.Şahin kısıkça güldü.
"Uyuruz yavrum." dedi. Ona baktığımda çapkınca göz kırptı.
" Ne kadar istersen o kadar uyuruz,çıkmayız o yataktan."
"Çıkmayalım..." diye mırıldandım koluna daha da sarılırken.
Şahin'in koynunda uyumak varken yataktan çıkmak isteyen kimdi?
Bölüm Sonu.
Kısa bir bölümdü idare edin :)
Nihayet çıktılar şuradan dediğinizi duyar gibiyim jfdkdk.
Öpüldünüz ben tarafındaaan💃💃💃