PALYAÇO [GAY]

Thirty six

Oy ve yorum yapın aşklarr

"🍀 Zaman güldürmez, zaman öldürür...🍀"

__

Bende elimi uzatıp hafiften titreyen elimle avcunu kavradım. Buna eş zamanlı da onun dudaklarından merak ettiğim o sorunun cevabı, ismi döküldü.

" Ben Korhan Günay, tanıştığıma memnun oldum kardeşim..."

____

O an kendi soyadımı başkasından da duymak çok garip hissettirdi.Benimle aynı soyadına sahip birisi.Abim.

Sanırım buna da alışmam zaman alacaktı.

Tabi bu abilik mevzusunu ne zaman kabullenebilirdim bilmiyordum.Sonuçta uzun yıllardan bahsediyorduk,abim olabilirdi ama içimde bir yerlerde bana yabancı olduğu gerçeği değişmiyordu. Ona nefretim veya öfkem yoktu,çünkü bu hikayede suçlu o değildi.Hatta bu hikayede yanan ikimizdik.Ama yinede abicim deyip boynuna sarılacak değildim.

Bana uzattığı elini tutup sıktım ve çok bekletmeden geri çektim.O da elini indirirken boğazımı temizleyip karşımdaki elalara baktım.
" Ben Türkiye'ye dönmek istiyorum,ne kadar çabuk olursa o kadar iyi olur."

Karşımdaki beden buruk bir gülümsemeyle yüzüme bakıp
" Gitmek mi istiyorsun? Beni öğrendiğinde gitmezsin,yanımda kalırsın diye düşünüyordum." dedi, sesine yansıyan hayal kırıklığını farkettim.

Kafamı iki yana sallayarak
" Benim Türkiye'de bir düzenim,bir işim var.Sevdiğim bütün herkes orada." dedim. Korhan anlayışla kafasını salladı.

" Sevdiğin kişiler arasında ben yokum tabi, haklısın." dediğinde sesi trip atar gibi değil de bir gerçeğin farkına varmış gibi ve kırılgan çıkmıştı.

Söylediği şeye bir cevap vermeden
" Sen burada mı kalacaksın?" diye sordum. Belki o da Türkiye'de bir iş kurmak isterdi. Yakınımda olmak için.

" Gelmemi ister miydin? Her gün beni görmeye tahammülün var mı?"

Bıkmışlıkla göz devirdim.
" Ben sana kızgın,kırgın ya da öfkeli değilim.Senin ne suçun var.Ne sanıyorsun ki abicim deyip boynuna mı sarılayım.Biraz zaman ver, zamana bırak." dedim hızlı hızlı konuşarak.

Kafasını kaşıyıp " Buradaki işlerimi bir düzene sokayım da,gelip gelemeyeceğimi sana haber veririm." dedi kararsız bir şekilde.
" Ama ne olursa olsun bir gözüm hep senin üstünde artık.Yanında olamasam bile haberim olacak senden."

" Sen bilirsin." dedim omuz silkerek.İki tane mafya babası tarafından korunuyordum artık.Bu gerçek istemsizce gülmeme sebep oldu.

Benim güldüğümü görünce " Ne oldu? Neden gülüyorsun?" diye sordu o da hafif gülümserken.

" Ne olacak baksana mafya liderleri tarafından özenle korunuyorum.Daha düne kadar sokak çocuğuyken şimdi geldiğim duruma bak." dedim alaycı bir tavırla.

" Şahin'i ismen tanırım.Mâlum içinde bulunduğumuz camia aynı olduğundan bu işteki herkes herkesin nâmından haberdardır.Yüz yüze gelmeseler bile." dedi ve kollarını göğsünde bağladı.

Buna ufaktan şaşırırken " Peki Şahin seni tanıyor mu?" diye sordum merakla.

" Dedim ya hiç yüz yüze gelmedik.Belki o da ismen tanıyor olabilir." dedi.
" Ama birgün tanışmayı çok isterim...Erkek arkadaşınla."

İki saniye önce yere eğdiğim kafamı hızla kaldırıp yüzüne baktım.
" Sen nereden biliyorsun?"

" Maksim söyledi. Seni buraya göndermek istememiş sanırım." dedi ve gülümsedi.