PALYAÇO [GAY]

Thirteen

Oylarınızı eksik etmeyin🙏✍️

" 🍀Güven ruh gibidir, terk ettiği bedene asla geri dönmez...🍀"

______

Evine gireceğim adamın kapısının önünü görebileceğim bir yerdeydim. Şahin'ler beni buraya bırakmış kendileri dikkat çekmemek için eve dönmüştü. Zaten şuan tüm gözler bendeydi herkes eve girmemi ve adamla konuşmamı bekliyordu. Adamın adı Volkan'dı. Hakkında kısa kısa önemli bilgileri ezberlemiştim. Belli olmaz belki işime yarardı.

Adamın legal tek bir işi bile yoktu. Baya sıkıntılı bir adamın evine girmek için uğraşıyordum. Allah sonumu hayıretsin...

Tekin tüm yol boyunca dikkatli olmamı söylemiş, Zafer de başaramayacağımı söyleyip durmuştu. Kıskanç ayı!

Şahin ise tek kelime etmemişti. Fazla sessizdi... Arada bir uzun uzun beni seyretmişti ama dudaklarından tek bir harf bile çıkmamıştı.

Üzerimde; mor renk üzerinde beyaz renkle 'Smile' yazan bir sweetshirt, altımda siyah kot pantolon ve siyah spor ayakkabılarım vardı. Saçıma başıma da özenmiş serseri görünüşümü düzeltmiştim. Derli toplu olursam adam belki benimle konuşmayı kabul ederdi.

Üzerimi düzelterek dış kapının olduğu yere doğru yürüdüm. Kapının önünde bekleyen iki adamın gözleri anında beni bulurken sakince yanlarına varmamı beklediler. Yanlarına vardığımda gülümsedim.

" Merhabalar abiler nasılsınız? "

Siyah takım elbiseli klasik mafya tipli adamlar suratsız bir şekilde bana bakmaya devam edince kaşlarımı çattım.
" Ee ben Volkan Beyle görüşmek için geldim çok önemli bir konu var da..." dedim bir cevap almak umuduyla.

" Konu ne? " diye sordu adamlardan biri robot gibi bir sesle. Olduğu yerden ayrılıp yanıma geldi ve beni kapının önünden biraz uzaklaştırdı.

" Konuyu sana söyleyecek olsam niye Volkan Beyi çağırayım arkadaşım, özel belki ..." dedim aksi bir sesle.

Adam robot gibi bakmaya devam ederken " Volkan Bey şuan da meşgul..." dedi aynı robotsu sesiyle.

" Pilin falan da var mı senin, yoksa şarja mı takıyorlar? " diye sordum meraksız bir sesle. " Azıcık anlayış ya önemli bir konu diyorum..."

Adam komutla hareket eden duygusuz bir robot gibiydi amına...

" Malesef size yardımcı olamayacağım , başka bir şey yoksa kapının önünden ayrılmanızı rica ediyorum..."

Duygusuzluğuna karşı ağzım açık kalırken ağzımı eğerek söylediği şeyleri taklit ettim. Buna bile sinirlenmedi. Düz bir ifadeyle bakıyordu. Ne sikim bir herifti lan bu...

Pes edip gözlerimi devirerek evin arka tarafına giden yola doğru yürüdüm. Adama baktığımda eski yerine geçmişti. Manyak adam!

Evin arka tarafına geçtiğimde uzun bir duvarla baş başa kaldım. Bu duvarı geçebilirsem evin arka bahçesine atlayabilirdim. Etrafıma baktığımda yolun karşısında bir çöp konteyneri olduğunu gördüm. Koşarak yanına gittim.

Konteyneri ittire ittire duvarın dibine sürüklemeye başladım. O sırada çöp atmaya gelen küçük bir erkek çocuğu beni görünce gözlerini kırpıştırıp konteynere baktı.
" Abi dur götürme benimde çöpüm var..." diyerek elindeki çöpü sallaya sallaya koşmaya başladı.

Ben eğilmiş olduğum için komik bir pozisyonda çocuğa bakarken yanıma ulaşmış basket atar gibi poşeti konteynerin içine atıp gülmeye başlamıştı.