Forty nine

1.1K 108 67
                                    

Finale az kaldı gibime geliyoo

Kısa bölüm(meşguliyetten anca bu kadar)

"🍀 Şimdi unutmak istediğim her şey zamanında beni mutluluktan öldürecekti...🍀"

______

" Batı uyanıyor patron."

Ekip o büyük patlamadan sonra siyah minibüsün içindeydiler ve Korhan'ın evine gidiyorlardı.

Arkadaki minibüsün içinde de Korhan ve Şahin'in adamları vardı.

Zafer'in sözleriyle herkes meraklı bakışlarını koltukta uzanmış çocuğa çevirdi.

Batı uyanır uyanmaz vücudunda hissettiği ağrı ve acılarla yüzü buruştu.Gözlerini zorlukla kırpıştırıp nerede olduğunu anlamaya çalıştı.

" Güzelim kendini nasıl hissediyorsun?"

" Batı ağrın falan var mı kardeşim?"

" İyi misin lan?"

" Kanka günaydın."

" OOV Bİ SESSİZLİK." dedi Batı yüksek sesle.Hep bir ağızdan konuşmaları başını daha fazla ağrıtıyordu.

Keza kendi sesi bile ağrıtmıştı.Bu yüzden elini başına koyarak, uzandığı yerden vücudundaki pansuman edilmiş yaralara dikkat ederek doğruldu.Şahin ona doğru uzanıp elini sırtına koyarak destekledi ve kalkmasına yardımcı oldu.

" İyi misin?" diye fısıldadı Şahin kulağının hemen dibinden.

" Ağrı kesici var mı?" diye mırıldandı Batı, elleri başında gözleri kapalı bir şekilde duruyordu.Başı patlayacak gibi hissediyordu.Öyle ki şuan o depodan kurtulduğuna bile sevinemeyecek bir haldeydi.

" Batuhan ağrı kesici var mı?" diye sordu Şahin ilerideki koltukta oturan adamına.

Batuhan Şahin'in sert çıkan sesiyle telaşlı bir şekilde yanındaki Murat'a döndü.
" Murat'ım..Ağrı kesici var mı?"

Murat Batı'yla ilgilenen Şahin'e bir bakış atıp kafasını kaşıyarak Zafer'e baktı.
" Zafer..Arabada ağrı kesici var mı?"

Zafer'in gözleri önde oturan Korhan'a kaydı.
" Korhan Bey ağrı kesici var mı arabada?"

" Lan oyun mu oynuyorsunuz!" Korhan ağzını açamadan Şahin'in bağırtısı duyuldu.

" Şahin..." diye sızlandı Batı yüzünü buruşturarak.
" Bağırma!"

" Özür dilerim yavrum." Şahin Batı'nın ellerini tutup öptü ve öfke saçan gözlerini adamlarının üzerine dikti.

" Buyrun efendim bende var." Bilgisayar uzmanı olan Cenk elinde tuttuğu ilaç kutusunu Korhan'a uzattı.

Korhan çocuğun yüzünü kısaca süzüp elinden kutuyu aldı ve Şahin'e fırlattı.
Şahin kutuyu havada yakalarken arabadaki herkese ters bir bakış attı.

" Bugün iyi bir iş çıkardın Cenk." Korhan oturduğu koltukta bacaklarını açmış bir şekilde oturuyordu.

" Sağolun efendim, işimi düzgün yapabildiğim için mutluyum." dedi çocuk hafif utangaç bir tavırla.Bu işte yeni olduğu için henüz tam anlamıyla alışmış değildi.

" Azmi'nin silahının patlamaması senin sayendeydi değil mi Cenk?" diye sordu Şahin.Batı'nın elini tuttu ve parmaklarını parmaklarından geçirdi.Batı kafasını Şahin'in omzuna koyup gözlerini kapatmıştı.

" Doğrudur efendim." dedi çocuk.Önceden de onlara açıkladığı gibi silah Azmi'nin eline geçtiği anda etkisiz hale getirmişti.

Korhan o anın endişesiyle silahın neden patlamadığını düşünmemişti.Şimdi Şahin bunu sorunca silahların kontrolünün Cenk'te olduğu aklına geldi.
Dudağının kenarı kıvrılırken karşısındaki çocuğu izledi.O olmasa kardeşi belkide ölmüştü.

PALYAÇO  [GAY] Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin