C H A P T E R 2 9
━━━━━⋇⊶⊰♡⊱⊷⋇━━━━━
Gulat na hinawakan ni Kae ang dibdib niya ng bigla na lang sumalubong sakaniya ang mukha ng tiya niya. Mabuti na lamang at na likuran niya si Kaylan kung hindi ay baka kanina pa siya bumagsak sa gulat.
"Pasensiya na at nagulat kita, Kae. Tara na," nakangiting sabi nito kaya agad niyang kinunotan ito ng noo.
"Tara na!? May pupuntahan ba pba tayo!?" gulat na tanong niya habang palipat-lipat ang tingin sa kanilang dalawa.
Nakita niya bigla na lang umuwang ang bibig ni Kaylan na animo'y may naalala.Nahampas niya ang sarili niyang noo.
Marahan namang hinawakan ni Kae ang braso ni Kaylan. "Magsabi ka sa'akin, may balak kayo ni tita 'no"
Nakangusong tumango ito at mabilis na ibinalik siya sa loob ng kwarto. Takang tinignan niya lang si Kaylan na humahangos na pumunta sa cabinet nilang dalawa at nagkalkal ng damit niya. Dahil kakagising niya lang at naghihina pa ang buong katawan niya ay hinayaan niya lang si Kaylan.
Nanlalatang umupo siya sa kama at papikit-pikit pa siya. Bigla na lang may damit na humarang sa paningin niya kaya agad niya itong tinignan.
"Ito na lang suotin mo, ate," masiglang senyas ni Kaylan.
Kahit na nagtataka ay tumango na lamang siya at nginitian si Kaylan ng malawak. "SIge maliligo na ko."
Napalakpak ng malakas si Kaylan at hinalikan ang pisngi niya bago siya tuluyang pumunta sa banyo. Hindi niya maiwasang mapangiti ng malawak ng late niya na napagtanto ang ginawa ni Kaylan dahil sa kalutangan.
Agad siyang tumakbo palabas at mabilis na hinalikan sa pisngi pabalik si Kaylan at mabilis na bumalik sa banyo. Kahit na naantok siya ay patuloy pa rin ang pagligo niya. Ng matapos ay agad na rin siyang lumabas.
Napa kurap siya ng ilang beses ng makitang nag-aayos na si Kaylan ng sarili niya. Ang dati siya ang gumagawa ng buhok ni Kaylan, ngayon ay sarili niya na ang gumagawa. Bigla na lamang nanubig ang mata niya ng makitang naayos ni Kaylan ang kwelyo ng polo niya dati ay wala siyang pake doon.
"Ayos na ba, ate?" proud na tanong niya haang naka buka pa ang dalawang braso niya.
He's wearing a clean white polo shirt and brown trousers with matching white rubber shoes. His rubber shoes were properly laced. Her eyes watered even more because of that.
Dati ay kailangan niya pang sia mismo ang mag-ayos 'nun dahil hindi naman marunong si Kaylan.
Malakas siyang bumuntong hininga at malawak na nginitian ang binata. Pinakita niya ang dalawang hilalaki niya. "Ang galing mo na."
Proud na proud namang umiikot si Kaylan, parang kinakausap ang sarili kaya agad na siyang tinalikuran ni Kae at inayos na rin ang sarili kahit gusto niya pang umiyak.
KIta niya na mariin na pinapanood ni Kaylan ang bawat galaw at pag-aayos niya sa sarili kaya napangti na lang siya. HIndi niya na mabasa pa ang nasa isip ni Kaylan kaya hinayaan niya na lamang ito.
Ng makuntento na siya sa ayos niya sa sarili ay agad na siya tumayo at akmang aayusin na mga kalat niya ng si Kaylan na ang gumawa. Akmang pipigilan niya na ito ng mag sensyas ito.
"Maghanap ka na lang ate ng sapatos na susuotin mo kasi baka nawawala na naman 'yun. Matatagalan pa tayo kaya sige na." At mahina siyang tinulak at tinuon na ang pansin sa pag-aayos.
Tumango na lang siya at hinahanp na ang sandals niya. Ang buong akala niya ay mahihirapan siyang maghanap ng sandals niya ngunit nasa bungad lang pala kaya kinuha niya na agad iyon a sinuot.
Pinasadahan niya ng tingin ang sarili sa malaking salamin sa kwarto nila. Naka suot siya ng floral dress v neck numabot ang haba sa ilalim ng tuhod niya. Kulay dilaw at puti ang dress niya kaya bumagay ang kulay puting sandals na suot niya. Habang ang buhok niya na tuwid at abot bewang, ay hinayaan niya lang na naka lugay at nag suot siya ng bandana na kulay dilaw para hindi masyadong simple ang buhok niya tignan.
Inayos niya naman ang bangs niya dahil medyo nagulo.
Ng makta niyang tapos na maglinis si Kaylan ay agad siyang lumapit dito at inayos bahagya ang nagulong buhok.
"Ngayon, sabihin mo sa'akin kung anong balak niyo tita," taas kilay niyang senyas kaya napalabi si Kaylan.
"Mag picnic tayo sa parke na nirentahan ni tita," excited na sabi nito kaya nanlaki ang mata ni Kae.
"Shit anong nirentahan!?" gulat na bulong niya.
Para masagot na ang mga katanungan niya ay hinila niya na si Kaylan palabas. Nakangiwing pinanood niya ang tita niya na pumasok sa driver seat at binaba ang bintana.
"Sakay na mga bata," nakangising sabi nito kaya napailing na lang si Kae.
Mabilis silang lumapit dito at akmang sasakay na si Kaylan ng pigilan siya ni Kae kaya nanatili itong nakatayo sa gilid niya habang nakanguso.
"TIta, totoo po ba 'yun? Na nirentahan mo po 'yung buong parke?"
Malakas na bumuntong hininga si Kirnea saka hinawakan ng marahan ang kamay ni Kae. "Iha, gusto kong bumawi sa'yo"
"Pero-"
"Mamaya ko na ipaliwanag sa'yo, sumakay na kayo para makarating na tayo doon."
Wala ng ibang nagawa si Kae kung hindi alalayan na papasukin si Kaylan sa kotse at bumyahe na sila n wala man lang umiimik sa kanina. Ng tumigil ang kotse ay agad niyang inikot ang paningin sa buong paligid.
Hindi niya maiwasang mamangha dahil kitang-kita niya ang malinis na daan kahi na maraming malalaking puno ang nasa gilid ng daan. may mga grass din na pantay-pantay ang pag kakagupit at mukhang sobrang lambot niya sa paningin ng dalaga.
Gusto niya na tuloy agad humiga at gumulong doon sa grass.
KItang-kita na rin ang exciment sa mata ni Kylan kaya pinababa n sila ni Kirnea. At sa inaasahan ay hinatak ni Kaylan ang kapatid na tumakbo umikot-ikot. Rinig na rinig sa malawak na paligid ang malalakas nilang halakhakan.HInayaan sila na magtabo at hanggang sa mapagod sila ay hinayaan na nilang dalawa ang sarili na humiga na lamang basta-basta sa damuhan.
Napailing na lang si Kirnea at mablis na nilapitan ang dalawa na naka higa sa damuhan. "Doon na kayo sa may sapin humiga, tumayo na kayo d'yan."
Kahit ayaw pa ng dalawa ay wala silang ibang nagawa kung hindi tumayo at sumunod sa tita nila. Kuminang naman ang mga mata ni Kae ng makitang lahat ng nasa picnic mat ay paborito niyang pagkain.
Habang si Kaylan naman ay nauna ng umupo kay Kae at picturan ang mga pagkain. Mabilis na tumabi si Kae sa kapatid habang hindi inaalis ang titig na puno ng pagkamangha.
Sa katunayan ay gusto na ni Kae umiyak dahil sa ilang taon na ang lumipas na hindi niya nakikita ang mga pagkain na nasa harap niya. Sa pagkakaalala niya ay noong bata lamang siya nakatikim at nakakita ng mga pagkain na nasa harapan niya.
May lasagna, macaroon, buffalo chicken salad puffs, ice cream cake at mayroon din silang coke na malaki
"Ano Kae, titigan mo na lang ba ang mga pagkain na nasa harapan mo?" natatawang tanong ni Kirnea kaya agad siyang nag angat ng tingin dito.
Kae's eyes began tearing up, which led to her vision blurring. As soon as she blinked, her tears began to fall one after the other.Kirnea was immediately alarmed and came to Kae's side and cupped her cheeks.
"Such a crying baby," Kirnea laughed as she wiped away her tears.
Hindi na rin maiwasan ni Kae na tawanan ang sarili dahil sa pagiging emosyonal. Ngunit masisi niyo ba siya?
As far as I can remember, Tita, the food is what is in front of me is what was the last meal my whole family ate together," she said in a trembling voice.
Kirnea's face softened, and she pulled Kae into a tight hug. "That's why I did this in order to make another beautiful memory."
Tumango si Kae at umahon mula sa pagkakabaon ng mukha niya sa balikat ni Kirneaa. "Thank you so much, tita."
Nakangiting hinaplos naman ni Kirnea ang pisngi ni Kae. "Basta ikaw."
Kumain na sila ng sabay-sabay at halos puro pang translate ang ginawa ni Kae dahil panay ang pag senyas ni Kaylan.
Isa pa sa kinatuwa ni Kae ay hindi niya na kailangan pang punasan at paulit-ulit na paalalahanan si Kaylan na mag-iingat sa pagkain dahil madudungusan siya kaagad. Talagang bumawi 'nga ito sakaniya kaya babawi rin si Kae sakaniya.
Ng matapos na nilang kainin lahat ay agad na nila iyon niligpit. Dumating bigla ang may ari ng hacienda na may dalang golden retriever kaya agad kuminang ang mata ni Kaylan.
Agad niyang nilingon si Kaylan ng bigla na lang ito humawak sa braso niya.
"Gusto ko laruin 'yung golden retriever, ate," nangungusap na senyas nito.
Akmang magsasalita na siya ng bigla na lang nagtanong ang may ari kung anong sinabi ni Kaylan. Agad naman sinabi ni Kae ang sinabi sa kanya ni Kaylan at halos mag wala na si Kaylan ng payagan siyang laruin ang aso.
Ang tanging nagawa lang ni Kae ay picturan si Kaylan kasama ang aso at ang magandang paligid ng mag-usap ang tita at ang may-ari.
Kae lay out on the picnic mat when she was exhausted and gazed up at the sky. Every time the chilly air meets her smooth skin and she observes the birds chasing each other in the air, she smiles brightly. Kae is glad since her heart is at last free of sorrow. She no longer has to conceal her joy behind worry.
Agad siyang napatingala sa tita niya ng maramdamang umupo ito sa gilid niya. Napapikit siya ng haplusin nito ang buhok niyang mahaba na nakalatag sa picnic mat.
"Gusto ko rin bumawi sa'yo kaya ko kayo dinala dito."
Agad siyang napadilat dahil sa sinabi nito. Kumunot ang noo niya at akmang magsasalita na ng maunahan siya nito.
"Narinig ko ang komprontasyon niyo ni Kaylan sa kwarto. Pasensya ka na kung lagi na lang ikaw ang inaasahan ko pagdating kay Kaylan, to the point na nakalimutan ko na paalalahanan na unahin mo at alagaan ang sarili. Pangako Kae, tutulungan kita na turuan si Kaylan sa lahat ng dapat niyang matutunan sa mundong ito."
Nakagat ni Kae ang labi saka napalabi. "S-Salamat tita."
Hinaplos niya ang pisngi nito at malawak din siyang nginitian. "Okay na pala ang mama niyo sa ibang bansa. Ang sabi niya maayos na siya doon at para maka sigurado ako tinanong ko na rin ang mga amo niya. Nasa maayos na raw na kalagayan ang nanay niyo kaya hindi niyo na kailangan mag-alala pa."
Malakas na bumuntong hininga si Kae at tumingin muli sa langit. Sa wakas ay hindi niya na kailangan pag mag-alala ngunit may naiiwang tanong pa rin sa utak niya.
"B-Bakit hindi niya magawang tawagn man lang kami, tita?"
Malakas na bumuntong hininga ito saka hinaplos muli ang buhok niya. "Masyado siyang busy sa ibang bansa-"
"Pero nagawa niya ho sagutin ang tawag niyo? Bakit hindi niya po magawang idiretsyo sa'amin ang sinasabi niya? Ang dami ko pong tanong at hinanakit skanaiya tita ngunit hindi niya alam 'yun dahil hindi niya naman kami kinakausap ni kuya," inis niyang sabi at umiap sa hangin.
Hindi na sumagot si Kirnea, sa halip at tinuon niya na lang ang buong pansin sa pag trintas ng mahabang buhok ni Kae.
"Ilang taon na hindi mo pa rin ginugupitan ang buhok mo. Kailan mo balak magpagupit?"
"Kapag sinagot ko na po si Rus."
Agad namilog ang mga mata ni Kirnea at mabilis na inupo si Kae at niyakap ng mahigpit ang pamangkin.
Mahinang natawa si Kae ng maramdaman niyang paiyak na tita niya. "Wag kang umiyak tita, papanget ka."
Agad naman siyang sinamaan ng titig nito kaya hindi niya maiwasang matakot at mapalunok. Mukhang malinga asarin ang tita niya.
"Excuse me? Pati luha ko maganda."
Nakangiwing tumango na lang si Kae. "Opo sige po. Sabi niyo eh."
"I'm really proud of you. You're finally free from that bastard. I really can't wait to see you with short hair. I'm sure you will look glamorous and expensive," she winks.
Kae laughed softly and flipped her long hair. "Of course, tita. I will always slay in any hairstyle I choose."