C H A P T E R 2 4
━━━━━⋇⊶⊰♡⊱⊷⋇━━━━━
Lumipas na ang ilang araw ay patuloy pa rin si Russ sa panliligaw niya kay Kae. Ngunit lagi na lang may asungot, katulad na lang ngayon.
"Sige na please, hindi ko talaga kasi alam gagawin dito. Saglit na saglit lang, I swear," pagmamakaawa nito habang naka dikit pa ang dalawang palad na animo'y nagdarasal.
Tinignan naman siya ni Rus na animo'y nasa kaniya nakadepende ang magiging sagot niya.
Tinaasan niya ito ng kilay. "Hindi ako nanay mo."
Napailing na lang sa kanya si Rus at nawawalan ng pag-asang tumitig sakaniya. Inirapan niya ito ng matalim at padabog na pinag krus ang mga braso.
Sa bawat araw na magkasama sila ni Rus ay hindi na nawala ang babaeng lagi na lang nagpapaturo kay Rus.
Hindi na matapos 'yung tinuturo niya sa babaeng 'to. Konti na lang talaga at masasapak niya na ang babaeng 'yun.
"Look, miss."
Nanlaki ang mata ni Ka eng bigla na lang iginaya ni Rus ang kamay niya palibot sa braso niya. Akmang aalisin niya na iyon ng mahigpit siyang hinawakan ni Russ a kamay,
"Ilang araw mo na kong nilalapitan at nagpapaturo. Mukha bang ako lang classmate mo?" taas kilay na tanong nito kaya napa awang ang bibig nila.
"E-Excuse me?" hindi makapaniwalang tanong ng babae.
Malakas na bumuntong hininga si Rus. "Try mong magtanong naman sa iba nating classmate kasi kita mo naman na may kasama ako lagi tapos guguluhin mo kami? Have some respect, miss. You're being rude to us."
Ng makitang ni Kae na napahiya at nasaktan ang babae ay napa kagat siya sa labi at mahina siyang kinurot sa braso.
Inaamin niya na naiinis talaga siya sa babae ngunit hindi niya naman papahiyain ito.
"Mag sorry ka," mariin niyang bulong ngunit umiling lang si Rus.
"Kailangan niya ng magising sa katotohanan," bulong niya kaya napailing na lang si Kae.
Halatang walang balak na mag sorry si Rus kaya hinarap niya na ang babae at akmang hihingi na ng tawag ng maunahan siya nito.
"S-Sorry. S-Sige sa iba na ko magpapaturo," kagat labi nitong sabi at halatang tutulo na rin ang luha sa mata niya.
Agad naman na alarma doon si Kae at akmang magsasalita pa ng maunahan na naman siya.
"Ako na magtuturo sa'yo, wag ka ng umiyak," nakangiting sabi ni Maria at inakbayan pa ito.
Halata ang gulat sa mukha ng babae at halatang ayaw pa nito ng malakas na pumalakpak si Rus.
"Yan matalino 'yang si Maria! Siguradong matutunan mo na lahat ng gusto mong matutunan," nakangiting sabi ni Rus at pinag siklop ang kamay nila.
Nasanay na si Kae sa pag hawak na lang bigla sakaniya ni Rus kaya hindi na siya nagugulat. Sa halip ay kumakalma pa siya at may kung anong lumilipad sa loob ng t'yan niya.
Minsan 'nga ay hinahanap-hanap pa ng katawan niya ang init ng balat ni Rus.
"A-Ah, h-hindi na talaga k-kailangan. K-Kaya ko na 'to-"
"Anong kaya mo na 'to? Halos lumuhod ka na 'nga sa harapan ni Rus para lang maturuan ka tapos biglang naging kaya mo? Alam mo tara na, para wala ng oras ang masayang."
Mabilis na siyang hinila ni Maria kaya wala na siyang ibang nagawa kung hindi magpahila na lang.
Nakangiwing pinanood lang sila ni Kae hanggang sa mawala na ito sa paningin niya.
"Tara na."
Dinala na siya ni Rus at bumili na sila ng pagkain. At sa inaasahan ay bigla na lang sumulpot si Irine sa harapan nila.
As usual, ay mukha na naman itong zombie.
"You need a massage?" Kae suggests.
Irine shook her head. "No need. I can handle myself- Oh my."
Malakas na natawa si Kae ng bigla na lang napapikit si Irine sa ginhawang naramdaman ng imashe niya ang balikat nito.
"Sus, tignan mo 'nga sarili mo," natatawang sabi niya.
Hindi na sumagot si Irine at halatang natutulog na kaya bahagya niyang niyugyog ang balikat nito.
"Kumain ka muna. Rus, subuan mo 'to."
Agad namang napangiwi si Rus. "May kamay siya."
Pinanlakihan niya ito ng mata. "Putulan kaya kita ng kamay."
Nakangusong umayos ng upo si Rus at binalatan ang pagkain. "Eto na 'nga eh."
"Good dog," nakangising sabi niya kaya sinamaan siya ng tingin nito.
Hindi niya na pinansin si Rus na dahan-dahan pinapakain si Irine.
"Halos ilang linggo ka ng gan'yan, Irine. Natutulog ka pa ba?" nakangiwing tanong ni Kae at marahang pinipisil ang mga braso nito.
She whispered hopelessly, "I need to focus on my studies. I can't disappoint my parents."
Hindi na umimik pa ang dalawa at pinagpatuoy na lamang ang kaniya-kaniyang ginagawa.
"Oh subo, mahal na prinsesa," nakangiting sabi ni Rus habang nakalahad sakaniya ang pagkain.
Agad naman niyang kinagatan ang tinapay ngunit nanlaki ang mata nya ng kagatan din iyon ni Rus.
"Kadiri ka naman," nasusukang sabi niya kaya malakas siyang tinawanan ni Rus.
"Wala namang nakakadiri. Maarte ka lang."
"Wag mong isubo sa'akin 'yan, may laway mo na 'yan."
Napanguso naman ito kaya agad nag-iwas ng tingin si Kae ng bigla na lang namula ang pisngi niya.
Ang cute.
"Hindi ka man lang naawa sa gwapong katulad k- Aray ko naman!"
"Deserve," Irine laugh.
Napangisi na lang siya ng sapul sa mukha ang binato niyang lata kay Rus.
"Ang sama niyo talaga!"
Hindi na nila pinansin si Rus na naging isip bata na lang bigla. Malapit na ang oras na matatapos na ang recess kaya agad na nila tinapos ang kaniya-kaniya nilang kinakain at nagpaalam na.
⋇⊶⊰♡⊱⊷⋇
"Flowers for you, miss gorgeous," bungad ni Rus ng mabuksan niya ang pintuan.
Natatawang tinaggap niya naman ang crochet flower na ginawa niya at dumiretsyo muli sa loob ng bahay nila. Agad namang sumunod sakaniya si Rus papunta sa kwarto niya.
Nilagay niya sa malaking vase ang crochet flower at nakangiting inayos iyon. Marami-rami na iyon at iba't-ibang kulay ang meron doon kaya mas lalong gumanda sa paningin niya.
"Iniipon mo pala d'yan," natatawang sabi niya at mabilis na hinalikan siya sa ulo.
Tango ang sinagot niya at naka krus ang mga brasong humarap sa kanya. Kailangan niya pang tumingala upang magtama ang tingin nila.
"Bakit hindi fake or tunay na flower ang binibigay mo sa'akin?"
"Mas gusto kong bigyan ka na mismo ako ang gumawa ng flower. Para rin hindi siya madaling masira o mabulok. Plus may design pa kayo sa kwarto niyo ni kuya Kaylan. Galing ko 'no?" At kumindat siya kaya napangiwi si Kae.
"Magaling ka talaga. Sa katunayan ay ikaw lang ang lalaking nakikita kong crochet flower ang binibigay sa nililigawan niya," manghang sabi niya kaya napalawak ang ngisi ni Rus.
"Unique kasi ako."
Tumango siya at pabiro siyang sinampal. "Oo na. Unique rin naman ako."
"Of course, kaya 'nga ikaw pinili ko," nakangising sabi niya at kinindatan siya.
Nginisian naman siya ni Kae ng malawak. "Ang tanong, pipiliin ka ba?"
Bigla namang nawala ang ngisi sa labi ni Kae ng makitang sumeryoso ang mukha ni Rus. Agad siyang napa atras ng bigla namang lumapit sa kanya si Rus habang pinapantay ang mukha sa mukha niya.
"H-Hoy l-lumayo ka-"
"Paano kung ayoko?"
Mariin napakagat si Kae sa labi niya ng tumama na ang bewang niya sa isang matigas na bagay. Wala na siyang ma atrasan.
"Paano kung sipain ko pagkalalaki mo?"
Hindi naman ito kumilos man lang, sa halip ay sinandal ni Rus ang palad niya sa gilid ng ulo ni Kae.
"Hinga, Kae. Baka mamatay ka sa harapan ko, ayokong ma byudo agad."
Malakas siyang napa buga ng hangin at puno ng inis na tinignan ang mata nitong mapang-asar. "Bwisit ka."
"Mahal kita."
Napakurap ng ilang beses si Kae dahil sa narinig. Para siyang naputulan ng dila habang nakatitig sa mga mata nito na puno ng pagmamahal.
"Liar," she bitterly whispered.
Kita niya ang pagkagulat sa mata ng binata ngunit agad din naman iyon napalitan ng pagkalambot.
Kahit naman siya ay nagulat sa bigla na lang niyang nasabi. Sa katunayan ay hindi pa rin talaga niyaa tuluyang matanggap na may nagsasabi sakaniya ng gano'n ng puno ng pagmamahal.
Kitang-kita niya naman ang kaseryosohan at katotohonan sa nararamdaman sakaniya ni Rus.
The sincerity and the love that Rus gives to him still feel surreal. She can't accept it. Kae still lingers in her mind that she doesn't deserve this treatment.
"Kae."
"Sorry-"
"No." He immediately cupped her cheeks and gently kissed her on the forehead. "You don't have to say sorry and feel sorry for what you said. I understand you."
Hindi makapaniwalang napatitig sakaniya si Kae. "T-Totoo ba? N-Naniintindihan mo ko?"
Parang may kung anong humaplos sa puso ni Rus ng makitang nangilid ang luha sa mata ni Kae. Hindi niya na napigilan ang sarili at mabilis itong kinabig payakap sakaniya.
"I will always understand you, Kae." There's no way my understanding of you will be gone. There's no fucking way. I will forever understand you, even if it's killing me and any circumstance."
Kae's heart is now overflowing with happiness. Her mind is now accepting that Rus is very different to other boys, especially her ex. Her heart, however, remained skeptical.
"M-my mind accepts you, Rus. But my heart doubts it. Sorr-"
"I said, stop saying sorry."
Seryoso siyang tinignan ni Rus diretsyo sa mata. Marin na kagat ni Kae ang labi niya. Hindi niya na yata kayang labanan ang titig ni Rus kaya tumitig lang siya sa matulis na adams apple nito.
"Sorr-"
"Kakasabi ko lang."
Halatang napipikon na ito kaya mas lalo siyang nakaramdam ng kaba. Hindi na siya nagsalita at napalabi na lang.
Nagtaas baba ang dibdib ni Rus at himiwalay na sakaniya saka marahang pinagsiklop ang kamay nila. Sabay silang napatitig sa perpekto nilang kamay na magkasiklop.
"Then I will make it up to your heart. I will not stop until your heart fully accepts me. Even if that pretty heart of yours accepts me, I will never stop making you feel that there is nothing wrong with you. That means you deserve better. I will be better if I'm not better for you. There's no way I will let any man be better to you."
Malakas na napasinghap si Kae sa hangin upang makakuha siya ng nawalang hangin ng marinig ang sinabi ni Rus. Para na siyang malulunod sa tinatago niyang luha.
Kae can't take what Rus is making her feel.
Naramdaman naman ni Rus na bigla na lang nahihirapan si Kae na makahinga at bahagya pang nanginginig ang katawan nito. Mabilis niya itong pinangko at dumiretsyo sa sala nila.
Mabilis siyang kumuha ng tubig at binuksan ang fan saka tinapat ayon kay Kae na nakalatag lang ang buong katawan sa sofa.
"Inumin mo muna 'to." Saka niya inalalayan ang dalaga sa likuran upang maayos itong makainom.
Hinayaan niya na ibagsak ni Kae ang buong bigat niya sakaniya. Binaba niya na muna ang baso ng tubig sa lamesa at marahang minasahe ang sentido ni Kae na nakapikit.
"Oh, anong nangyari sa kanya?" nag-aallang tanong ni Maria at mabilis na lumapit sakanila.
Humahangos namang pumunta si Kaylan sa kapatid habang may hawak na garapon na puno ng mga tableta.
"Kailangan ni ate uminom ng gamot. Baka masakit ang ulo niya at nahihilo siya," nag-aalalang senyas sa kanila ni Kaylan.
Si Maria na ang kumuha ng garapon at naghahanap ng tamang gamot. Ng makahanap ay agad din nilang pinainom si Kae nanatiling naka pikit.
Hindi naman maiwasan ni Rus na sisihin ang sarili. Nagtatanong na rin siya sa kanyang isipan kung may mali ba siyang nasabi o masyado ba talagang nabigla si Kae sa mga pinagsasabi niya.
Paulit-ulit niya pang inaalala sa utak niya kung anong mali niyang nasabi.
"Bwsit kasi si Rus, binibigla ako."
Malakas na napasinghap si Maria habang sabay na kumunot ang noo nila ni Kaylan at Rus.
"Anong klaseng pagkabigla ang ginawa niya sa'yo, Kae!? Wag kang matakot na magsabi sa'akin- Aray!"
"Ang oa mo talaga. Konting-konti na lang talaga at kakalimutan na naging pinsan pa kita," inis na sabi niya ng maibato niya ang unan sa mukha ng pinsan.
"Anong oa!? Baka ginalaw mo na si Kae-"
"Kakalimutan na naging kaibigan pa kita, Maria," inis na sabi ni Kae kaya bigla namang nakahinga ng maluwag si Maria.
"Ang akala ko talaga."
"Hindi ko iyon gagawin hangga't wala pang singsing sa magandang daliri ni Kae na sumisimbolo na sa'akin lang siya. At sakaniya lamang ako. Well kahit wala pa akong singsing ngayon, kaniyang-kaniya na ko."