မိုးကသဲသဲမဲမဲရြာေနၿပီး အေဆာင္တစ္ခုလံုးမီးမိွတ္အိပ္ေနၾကသၫ့္အခ်ိန္တြင္ အေဆာင္ေအာက္က တံစက္ၿမိတ္တြင္ေမွာင္ႀကီးမဲမဲငုတ္တုတ္ထိုင္ကာ က်လာေသာေရစက္ကေလးမ်ားကို ေဆာ့ကစားလ်က္သီခ်င္းသည္းေနသံသဲ့သဲ့ေလးတစ္ခု......မိုးရြာသၫ့္အခါအလိုလိုအိပ္မေပ်ာ္ေတာ့၍ မိုးသံမ်ားကိုနားေထာင္ေနသူတစ္ေယာက္.....မိုးသံမ်ားၾကားအိပ္မေပ်ာ္ျခင္းမ်ားျဖင့္အခန္းမီးဖြင့္ကာ တံခါးဖြင့္ၿပီးေျခေညာင္းလက္ဆန႔္လုပ္ေလသည္။
ေျခေညာင္းလက္ဆန႔္လုပ္ရင္းသူမ ႏွင္းတို႔အခန္းေလးကိုၾကၫ့္လိုက္မိသည္။ဒီအခ်ိန္ဆိုမိုးေအးေအးႏွင့္ထိုကေလးအိပ္ေနေလာက္ၿပီေပါ့.......အိပ္ေနသၫ့္မ်က္ႏွာေလးကိုျမင္ခြင့္ရသၫ့္ႏွင္းလက္ဒဏ္ရာရသၫ့္ေန့ေလးကိုျပန္ျမင္ေယာင္မိသည္။ထိုကေလးမေလးကို ၾကၫ့္ေနရင္း နမ္းပစ္ခ်င္သၫ့္စိတ္မ်ားကိုထိန္းထားရသၫ့္ထိုည......တစ္ခါတစ္ခါၾကၫ့္ေနရင္း ေဒါသထြက္မိသၫ့္အခ်ိန္မ်ားလည္းရိွသည္။ဆရာမမ်ား၏အခ်စ္ေတာ္ကေလးျဖစ္သၫ့္အေလ်ာက္ ဘယ္ေနရာေရာက္ေရာက္ ထိုကေလးကိုခ်စ္ၾကေသာဆရာမ်ားကိုျမင္ေနရသည္မွာ သူမႏွလံုးသားသို႔မီးေတာက္တစ္ခုႏွင့္ထိုးဆြသၫ့္ႏွယ္ခံစားရသည္။
သို႔ျဖစ္၍ထိုကေလးမအေပၚ မၾကာခဏဆိုသလိုစိတ္တိုမိသည္။ဤအရာသည္စိတ္ဆိုးသင့္သၫ့္အေၾကာင္းအရင္းမဟုတ္ေသာ္လည္း ထိန္းခ်ဳပ္ရခက္ေသာစိတ္တို႔ေၾကာင့္ ထိုကေလးမကိုမာမာထန္ထန္ဆက္ဆံမိသည္။အရာရာသည္စိတ္ထဲကမပါေသာ္လည္း ေျပာမိဆိုမိသည္။ေျပာဆိုၿပီးလ်ွင္လည္း ထိုကေလးစိတ္တြင္ဒဏ္ရာအနာတရျဖစ္မည္ကိုလည္း ထပ္တိုးပူပန္မိျပန္သည္။အစိုးမရေသာစိတ္ႏွင့္သံေယာဇဉ္ပါးပါးေလးသာအုပ္ထားေသာ အခ်စ္စိတ္တို႔က တိုးထြက္ခ်င္ေနခဲ့ၿပီ........
မိုးစက္မ်ားကို၀ရန္တာမွၾကၫ့္ေနရင္းအေဆာင္ေအာက္ထပ္သို႔အေပါ့သြားရန္ ထီးေလးယူကာ လက္ႏိွပ္ဓာတ္မီးႏွင့္ေလွကားမွဆင္းလာခဲ့သည္။အေပါက္၀ေရာက္ေသာအခါမိမိေရ႔ွတြင္ငုတ္တုတ္ထိုင္ေနေသာအရိပ္တစ္ခုကိုေတြ့ရသည္။ညႀကီးေမွာင္ေမွာင္မဲမဲမို႔လူစိမ္းလား ေက်ာင္းသားလားသိရေအာင္ ဓာတ္မီးထိုးၾကၫ့္လိုက္ရာ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္၍ အသံျပဳ၍ -
"ဘယ္သူလဲ"
သူမအသံေၾကာင့္လွၫ့္ၾကၫ့္လိုက္ေသာထိုမိန္းကေလးမွာႏွင္းျဖစ္ေနၿပီး ညႀကီးမိုးခ်ဳပ္ေအာက္ဆင္းဘာလုပ္ေနမွန္းမသိ။ထို႔ေၾကာင့္သူမက ေငါက္လိုက္ကာ -
"ညႀကီးမိုးခ်ဳပ္ေအာက္ကို ဘာထိုင္လုပ္ေနတာလဲ"
"အေပၚျပန္တက္ သြား"
"ႏွင္းမိုးရြာတာၾကၫ့္ခ်င္လို႔ ေအာက္ကိုဆင္းမိတာပါတီခ်ယ္"
ႏွင္းသည္ထိုင္ေနရာကထလာကာ သူမလက္ကိုဆြဲ၍တံစက္ၿမိတ္ေအာက္ေခၚသြားၿပီး သူမလက္ႏွင့္ႏွင္းလက္ကိုထပ္လိုက္ၿပီးေနာက္ တံစက္ၿမိတ္ကက်ေနေသာမိုးစက္မ်ားေအာက္ခံထားလိုက္စဉ္ -
"ေအးလား တီခ်ယ္"
"မိုးေရပါဆို ေအးတာေပါ့"
"အဲ့ဒီမိုးေရေတြထက္ တီခ်ယ္ကပိုေအးစက္စက္ႏိုင္တယ္"
"တျခားသူေတြအေပၚ ေနြးေထြးပ်ဳဌာသေလာက္ႏွင္းကိုေတာ့အၿမဲေအးတိေအးစက္ဆက္ဆံတယ္"
"အဲ့တာဘာလို႔လဲတီခ်ယ္"
"ႏွင္းကိုဘာေၾကာင့္စိတ္ဆိုးေနရတာလဲ"
"ႏွင္းဘယ္ခ်ိန္ထိေအးတိေအးစက္ဆက္ဆံခံေနရဦးမွာလဲ ေျပာပါဦးတီခ်ယ္"
"ႏွင္းအဲ့တာေတြကိုဘယ္ေလာက္ထိမသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေပးရဦးမွာလဲ"
"ေတာ္ၿပီႏွင္း အိပ္ေတာ့"
"တီခ်ယ္အိပ္ခ်င္အိပ္ပါ မိုးေရထဲမွာႏွင္းအပူေတြကိုဆက္ၿငိမ္းသတ္ပါရေစ"
ႏွင္းသူမလက္ေအာက္မွသူ႔လက္ေလးကိုဆြဲႏႈတ္သြားကာမိုးေရထဲသို႔ေျပးထြက္သြားၿပီး ခုန္ေပါက္ေဆာ့ကစားေနေလသည္။သူမလည္းခ်က္ခ်င္းထီးႏွင့္ေျပးသြားၿပီး ႏွင္းလက္ကိုဆြဲကာ အတင္းျပန္ေခၚေသာ္လည္း ႏွင္းကအတင္းရုန္းကန္၍ မိုးေရထဲမွာေျပးေဆာ့ေနျပန္သည္။ႏွင္းေျပးေဆာ့ေနပံုမွာမိုးရြာသည္ကိုေပ်ာ္၍ေျပးေဆာ့ေနျခင္းမဟုတ္ပဲ စိတၲဇဆန္လွေသာအၿပံဳးေလးျဖင့္ စိတ္တြင္းပူေလာင္မႈကိုမခံႏိုင္သၫ့္အဆံုးပတ္ေျပးေနေသာအရူးတစ္ေယာက္သာသာပင္။ထိုကေလးရင္ထဲတြင္မည္မ်ွပူေလာင္ေန၍ အသိစိတ္လြတ္သကဲ့သို႔ေျပးလႊားေနရပါသနည္း.......ထိုပူေလာင္မႈမွာမိမိေၾကာင့္ျဖစ္လာရသည္......ဘာလုပ္ေပးရမွန္းမသိပဲျဖစ္ေနၿပီးထီးႏွင့္ရပ္ေနရင္း လ်ွပ္စီးတစ္ခ်က္လက္သြားၿပီး မိုးႀကိဳးထစ္လိုက္ရာ ႏွင္းမွာဆက္ကနဲရပ္သြားသည္။ထီးေဆာင္းထားေသာသူမလည္းထီးကိုလႊတ္ခ်၍ ႏွင္းကိုေနာက္မွသိုင္းဖက္လိုက္ရာ ႏွင္း၏ခႏၶာကိုယ္ေလးမွာ မိုးေရေၾကာင့္ေအးစက္လ်က္ရိွေနသည္။သူမဖက္ထားရင္း ႏွင္းအားတိုးေဖ်ာ့ေသာေလသံေလးျဖင့္ေျပာလိုက္ရာ -
"သမီး ေအးေနၿပီလား"
"ဟုတ္ကဲ့"
"တီခ်ယ္နဲ႔အေဆာင္ကိုျပန္ရေအာင္ပါကြယ္ ငါ့သမီးတစ္ကိုယ္လံုးစိုရြဲေနၿပီ"
"တီခ်ယ္သမီးမျပန္ရင္သမီးနဲ႔တူတူဒီမိုးရြာထဲမွာတစ္ညလံုးရပ္ေနမွာ"
"မရပ္ပါနဲ႔တီခ်ယ္ အေအးမိကုန္ပါ့မယ္ ႏွင္းအေဆာင္ျပန္လိုက္ခဲ့ပါ့မယ္"
"လိမၼာလိုက္တဲ့သမီး"
"ခဏေလးထီးသြားယူဦးမယ္"
လႊတ္ခ်ထားခဲ့ေသာထီးကိုသြားျပန္ယူကာ ထီးကိုပိတ္လိုက္ၿပီး လက္ကကိုင္လာလ်က္ ႏွင္းလက္ေလးကိုဆြဲလ်က္အေဆာင္သို႔သြားခဲ့သည္။မိမိအခန္းေရ႔ွေရာက္လ်ွင္ -
"သမီး ေနာက္ဒါမ်ိဳးထပ္မလုပ္နဲ႔"
"တီခ်ယ္သမီးကိုစိတ္ဆိုးတာကိုသမီးျမင္တယ္မလား ေနာက္ဆိုအဲ့ဒီေနာက္ကတီခ်ယ့္အေတြးေတြပါသမီးၾကားေအာင္နားေထာင္ပါ"
"အေျဖသိလာတဲ့တစ္ေန့တီခ်ယ့္ကိုလာေျပာျပ တီခ်ယ္ကိုယ္တိုင္လည္းအေျဖကမ ေသခ်ာေသးလို႔သမီးနဲ႔အေျဖတိုက္ၾကၫ့္ခ်င္တယ္ကြယ္"
"သမီးအ၀တ္အစားေတြစိုကုန္ၿပီ ဖူးငံုကိုပဲအကူအညီေတာင္းရေတာ့မယ္ ဒီပံုနဲ႔အိပ္လို႔မရဘူး"
အခန္းထဲသို႔ေရစို၀တ္ႏွင့္၀င္သြားၿပီး ဖုန္းေခၚလိုက္ရာ တီခ်ယ္ငံုအားအမ်ိဳးသမီး၀တ္ထမီႏွစ္ထည္အက်ႌႏွစ္ထည္ယူခဲ့ရန္ အေနြးထည္ႏွစ္ထည္ တဘက္ႏွစ္ထည္ယူခဲ့ရန္မွာေနေလသည္။ခဏအၾကာတီခ်ယ္ငံုလည္းထီးေလးတစ္ေခ်ာင္းႏွင့္ေရာက္လာၿပီး -
"ေရာ့သက္ေဝ မင္းေတာင္းတာေတြ"
"မင္းေရာႏွင္းေရာ တစ္ကိုယ္လံုးစိုလို႔ဘာျဖစ္ၾကတာလဲကြ"
"ေနာက္မွကိုယ္ရွင္းျပမယ္ဖူးငံု"
"ေအးပါ ကိုယ္ျပန္ၿပီဒါဆို"
"ေက်းဇူးဖူးငံု"
တီခ်ယ္ငံုထြက္သြားၿပီးသူမကႏွင္းကိုသူ႔အခန္းထဲေခၚသြားေလသည္။အေၾကာင္းမွာတစ္ဖက္အခန္းကိုသြားလ်ွင္ညိုမီႏိုးသြားမွာစိုး၍ပင္။ႏွစ္ေယာက္သားေရစို၀တ္မ်ားကိုလဲလွယ္ၿပီးေသာအခါ အေနြးထည္ကိုယ္စီ၀တ္လိုက္သည္။ႏွင္းအေနြးထည္ေလး၀တ္ၿပီးမတ္တပ္ကေလးရပ္ေနရာ သူမကကုတင္ေပၚထိုင္လ်က္လက္ယပ္ေခၚ၍ ေဘးတြင္ထိုင္ရန္ အရိပ္အကဲျပေလသည္။
ႏွင္းမွာအရိပ္အကဲသိသူပီပီခ်က္ခ်င္းသြားထိုင္လိုက္ရာ ေခါင္းေလးကိုတဘက္ေလးႏွင့္ေျခာက္ေနေအာင္သုတ္ေပးေလေတာ့သည္။
ခါတိုင္းထက္ပိုႏူးညံ့သြားေသာတီခ်ယ့္ကိုျမင္ရသည္က အိပ္မက္မက္ေနသလားဟုႏွင္းစိတ္ထဲထင္ေနမိသည္။အသံကအစအၾကၫ့္အဆံုးႏူးညံ့သိမ္ေမြ့သြားသည္ကိုေတြ့ရသၫ့္အခါ ႏွင္းေပ်ာ္မိပါသည္။ဒီတိုင္းေလးသာအၿမဲတမ္းျဖစ္ေစခ်င္သည္။ေနာက္တစ္ေန့ေရာက္လ်ွင္ဒီအၿပံဳးမ်ားကဆက္ၿပီးရိွေနပါဦးမလားဟု ေတြးပူမိသည္။ေခါင္းသုတ္ေနေသာႏွင္းမွာ သူမအေၾကာင္းကိုဦးေနွာက္အားအလုပ္ေပးရွာေဖြေတြးေတာေစခဲ့သည္။ေခါင္းသုတ္ေပးၿပီးေသာအခါသူမႏွင္းကိုေသခ်ာၾကၫ့္ကာ -
"တီခ်ယ္ကအၿမဲစိတ္ဆိုးေနတတ္တဲ့သူမဟုတ္ပါဘူးသမီးရယ္"
"လူဆိုတာေဒါသထြက္စရာရိွရင္ေတာ့ေဒါသထြက္တယ္"
"အဲ့ဒီေဒါသဟာမုန္းလို႔ထြက္တာမဟုတ္ဖူးသမီး"
"တီခ်ယ့္အေတြးေတြကို သိပ္ႏိွပ္စက္လြန္းလို႔ထြက္တာ"
"တီခ်ယ္မႀကိဳက္တဲ့အရာတစ္ခုကိုသမီးလုပ္တယ္ဒါေပမယ့္သမီးမသိပဲလုပ္မိတာျဖစ္ေနတယ္"
"အဲ့ဒီအေပၚမွာတီခ်ယ့္ရဲ့အေတြးေတြငရဲၾကရတယ္ ခုလိုညေတြဆိုသိပ္ဆိုးတယ္သမီး"
"တီခ်ယ္ဟာေျပာခြင့္ရိွရင္ေတာင္ ဖြင့္အံထြက္မျပႏိုင္တဲ့လူစားမ်ိဳးသမီး"
"တီခ်ယ့္စိတ္ထဲမွာ မီးလိုပူေနရရင္ေတာင္ အဲ့ဒီလိုပူေအာင္လုပ္တဲ့ကို သူ႔ေၾကာင့္ပူေလာင္ေနရပါတယ္လို႔ တီခ်ယ္မေျပာတတ္ဖူး"
"တီခ်ယ့္စိတ္ကၾကမ္းသလိုနဲ႔ တကယ္တမ္းကအထိခိုက္နည္းနည္းမွမခံဘူးသမီး"
"တီခ်ယ္စိတ္ႏုလာတဲ့အခါ သမီးတို႔ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္ကိုျပန္ေရာက္သြားရတယ္"
"အလုပ္တာ၀န္အရ တီခ်ယ္ဟာသမီးဆရာမေနရာယူထားရေပမယ့္ စိတ္ဆိုးေဒါသထြက္လာခ်ိန္မွာအမ်ားနည္းတူပါပဲ မထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ဘူး"
"သမီးဘက္ကၾကၫ့္ရင္တီခ်ယ္ကအေၾကာင္းမဲ့သမီးကိုစိတ္ဆိုးတယ္လို႔ထင္မွာေပါ့"
"ဒါေပမယ့္သမီး
အရာရာဟာအေၾကာင္းရိွသလိုအက်ိဳးလည္းရိွပါတယ္"
"တီခ်ယ့္မွာအက်ိဳးတရားကိုပြင့္ပြင့္လင္းလင္းသမီးျမင္သာေအာင္ျပႏိုင္ေပမယ့္ အေၾကာင္းတရားကိုေတာ့ တီခ်ယ္မပြင့္လင္းႏိုင္ေသးဘူးသမီး"
"တီခ်ယ္အခုခ်ိန္မွာ ဒီေလာက္ပဲေျပာႏိုင္မယ္ သမီး သမီးအေျဖရလာရင္လာေျပာေပါ့ အဲ့ဒီအခါသမီးရဲ့အေျဖတစ္၀က္နဲ႔တီခ်ယ့္အေျဖတစ္၀က္ဆက္ၿပီး ရုပ္လံုးေပၚလာမယ့္အေျဖတစ္ခုကိုေတြ့ရမွာေပါ့"
"ႏွင္းကိုယ္တိုင္လည္းဒီပူေလာင္မႈေတြဟာဘာေၾကာင့္ျဖစ္တယ္ဆိုတာ ေသခ်ာသိတဲ့တစ္ေန့ ႏွင္းလြတ္ေျမာက္သြားမယ္လို႔ယံုၾကည္ပါတယ္"
"တီခ်ယ္.....ကန္ေတာ့ပါေနာ္ ခုနကႏွင္းစိတ္ထဲရိွတာေတြကိုေအာ္ေျပာမိတဲ့အတြက္"
"ရပါတယ္သမီးရယ္ ကေလးပဲဘာကိုဖံုးကြယ္စရာလိုလဲ သမီးရင္ထဲမွာရိွတာထုတ္ျပလို႔ရပါတယ္"
"အိပ္ေတာ့မလားသမီး"
"ဟုတ္"
"ခ်မ္းတယ္သမီး ေစာင္ေလးၿခံဳထား"
"တီခ်ယ္.....ဒီလိုလုပ္ပါလား ေစာင္ကႏွစ္ထည္ပဲရိွတာကိုတစ္ေယာက္တစ္ထည္စီမခြဲပဲ ႏွစ္ထည္ထပ္ၿခံဳလိုက္ရင္ပိုေနြးသြားမွာေပါ့"
"ေကာင္းသားပဲၿခံဳေလ"
ဂြမ္းေစာင္ႏွစ္ထည္ကိုထပ္လိုက္ကာ တစ္ေစာင္တည္းတြင္ႏွစ္ေယာက္သားၿခံဳလိုက္ၾကၿပီး ႏွင္းကသူမအနားကိုတိုးကပ္အိပ္လိုက္ရာ -
"တအားမတိုးနဲ႔ေလ ဟိုဘက္ျပဳတ္က်သြားမယ္"
"ဒါဆိုႏွင္းဘက္ကနံရံရိွတယ္ႏွင္းဆီကိုတိုးေလတီခ်ယ္"
(ေစာင္ထဲကလက္မွာသူမခါးကိုသြားဖက္ထားလိုက္ၿပီး)
"သမီး တီခ်ယ္မေနတတ္ဖူး လႊတ္ကြယ္"
"ခ်မ္းလို႔ပါတီခ်ယ္ရယ္"
"လူလူခ်င္းကပ္ထားေတာ့လူေငြ့နဲ႔ႏြေးတာေပါ့"
"စိတ္ရိွတိုင္းသာလုပ္ပါေတာ့ကြယ္"
"ႏွင္းတီခ်ယ္ခြင့္ျပဳမွကပ္ပါ့မယ္"
(ဖက္ထားေသာလက္ေလးကိုလႊတ္လိုက္ကာ)
"ခ်မ္းတယ္သမီးရယ္"
(ဖယ္သြားေသာႏွင္းလက္ကို သူမျပန္ဖမ္းဆြဲရင္း)
"သမီးရိွရင္မခ်မ္းေစရဘူး သမီးကတီခ်ယ့္ရဲ့အေနြးဓာတ္ေလးျဖစ္ေပးမယ္ေလ"
(သူမရင္ခြင္ထဲသို႔မ်က္ႏွာအပ္လိုက္ၿပီး ခြၽဲႏြဲ႔ေနလိုက္သၫ့္ႏွင္း)
ညရဲ့လမင္းဟာမိုးစက္ေတြေၾကာင့္မသာႏိုင္ေပမယ့္ အခ်စ္ရဲ့လမင္းကေတာ့ဒီအခန္းေလးထဲမွာသာေနခဲ့ပါၿပီ.....
ေအးခ်မ္းတဲ့အခ်စ္လရိပ္ေလးဟာ ေဒၚသက္ေဝနဲ႔ႏွင္းတို႔ရဲ့စိတ္အစဉ္ကိုၾကည္ႏူးမႈမ်ားေပးစြမ္းခဲ့ေလသည္။ႏွင္း၏ခ်စ္စရာအျပဳအမူေလးမ်ား ၀မ္းနည္းေၾကကြဲေနသၫ့္စကားလံုးမ်ားႏွင့္အတူ ေဒၚသက္ေဝအခ်စ္ႏြံထဲသို႔ေျခတစ္ဖက္က်ခဲ့ေလၿပီ.......က်ေနေသာေျခတစ္ဖက္ကိုအရင္ကအတင္းႏုတ္ယူရန္ႀကိဳးစားခဲ့ေသာ္လည္း ႏွင္းေရ႔ွတြင္အားလံုးေသာမာနမ်ားကိုခဝါခ်ကာ အရႈံးေပးခဲ့ရသည္။ရုန္းေလနစ္ေလ ေျပးေလနီးေလျဖစ္ေနေသာအေျခအေနတြင္ တစ္ႀကိမ္တစ္ခါမိမိစိတ္ကိုလႊတ္ထားေပးရန္သာဆံုးျဖတ္လိုက္ေတာ့သည္။
မနက္ခင္းေနေရာင္ျခည္ႏုႏုေလးက ျပတင္းေပါက္ကိုထိုးေနၿပီး ဖုန္းကႏိႈးစက္သံမွာထျမည္လာ၍ ႏွင္းႏိုးသြားသၫ့္အတြက္ဖုန္းအသံကိုပိတ္လိုက္ၿပီး ျပန္အိပ္လိုက္ကာ သူမမ်က္ႏွာကိုေဘးခ်င္းယွဉ္အိပ္လ်က္ၾကၫ့္ေနေလသည္။အားရေအာင္ၾကၫ့္ခ်င္စမ္းပါဘိ တီခ်ယ္.....အိပ္ေနရင္ေတာင္သိပ္လွတာပဲ......မေန့ညကမိုးသည္းထဲမွာႏွင္းဆီလိုက္လာကတည္းကသိႏွင့္ေနေပမယ့္ ႏွင္းအေပၚထားတဲ့ေဒါသေတြဟာတမင္ဖန္တီးထားတာမဟုတ္ဖူးဆိုတာသိရလို႔ ေနာက္ဆိုႏွင္း၀မ္းမနည္းေတာ့ပါဘူး.....ဒီအေၾကာင္းဟာဘာလဲဆိုတာသိၿပီးတဲ့ေနာက္ ႏွင္းေနာက္ဆိုတီခ်ယ့္အေတြးေတြပါၾကားေအာင္နားေထာင္ရင္း ၾကည္လင္ေနတဲ့မ်က္ႏွာေလးအတိုင္းျဖစ္ေအာင္ထားပါ့မယ္......စိတ္မဆိုးေအာင္ေနမယ္တီခ်ယ္......ဖြင့္ေျပာဖို႔ခက္ေနတဲ့အရာကိုလည္းျဖစ္ႏိုင္ရင္ဖြင့္ေျပာေစခ်င္တယ္........အတင္းအၾကပ္ႀကီးေတာ့လည္း ဖိအားမေပးခ်င္ျပန္ဘူး...........ဒီေန့ကစတီခ်ယ့္ကိုစိတ္မကြက္ေတာ့ဘူး နားလည္ေပးပါ့မယ္ တီခ်ယ္ထားခဲ့မယ့္အခ်ိန္ထိနားလည္ေပးပါ့မယ္.......။စိတ္အေတြးထဲမွစကားတစ္ခ်ိဳ႕ကိုဆိုရင္း ႏွင္းမ်က္ရည္ေလးမ်ားစို႔လာ၍လက္ႏွင့္သုတ္လိုက္ကာ -
"Morning တီခ်ယ္"
"ႏွင္း ႏိုးၿပီလား"
(ႏွင္းအသံကိုၾကား၍ သူမႏိုးလာစဉ္)
"ဟုတ္ကဲ့ "
"ထၾကတာေပါ့ဒါဆိုမနက္လည္းလင္းၿပီမို႔"
"ညိုမီကႏွင္းေပ်ာက္လို႔လိုက္ရွာေနေတာ့မယ္"
"သြားေတာ့မယ္ တီခ်ယ္"
"ေအးကြယ္ "
အခန္းဘက္ျပန္သြားေသာအခါညိုမီကအခန္း၀တြင္ရပ္ေစာင့္ကာ ဆီး၍ေအာ္ေတာ့သည္။ႏွင္းကိုအခန္းထဲအတင္းဆြဲေခၚသြားၿပီး -
"အရူးမ ဆရာမနဲ႔အိပ္မယ္ဆိုလည္းအိပ္မယ္မေျပာဘူး"
"နင္တို႔ကိုမိုးရြာတုန္းအငံုကအ၀တ္လာေပးေတာ့ငါလူသံၾကားတာနဲ႔အခန္းထဲကေနေခ်ာင္းၾကၫ့္ေသးတယ္"
"ဆရာမနဲ႔အိပ္ပါေစဆိုၿပီးမေခၚေတာ့တာထြက္ၿပီး"
"ေနပါဦးဘယ္လိုျဖစ္တာလဲငါ့ကိုရွင္းစမ္းပါဦး"
"သိခ်င္နားေထာင္ငါရွင္းျပမယ္"
မိမိသူမကိုလြမ္းေန၍ မိုးရြာေနတုန္းတံစက္ၿမိတ္ေအာက္သြားထိုင္ေနမိေၾကာင္း ထိုအခ်ိန္တြင္ေနာက္ကေရာက္လာၿပီး ႏွစ္ေယာက္သားအျပန္အလွန္ေျပာၾကဆိုၾကရင္းစကားမ်ားခဲ့ေၾကာင္း သို႔ေသာ္မိမိသူမဆီမွထင္မထားေသာေျပာင္းလဲမႈကိုေတြ့ခဲ့ရေၾကာင္းတို႔ကိုေျပာျပရာညိုမီက ေမးေလးတစ္ကိုင္ကိုင္လုပ္လ်က္ -
"ႀကီးမားတဲ့အေျပာင္းအလဲလို႔ဆိုရမွာေပါ့"
"ဆရာမကနင့္အေပၚျဖည္းျဖည္းခ်င္းစီႏူးညံ့လာေတာ့မယ့္သေဘာ နင္သာအေနအထိုင္ဆင္ျခင္ရင္"
"ညိုမီ နင္ေျပာေပါက္ကငါကပဲကလပ္တတ္တတ္ျဖစ္ေနသလိုႀကီး"
"မဟုတ္ပါဘူးငါေျပာတာအဲ့လိုမ်ိဳးမဟုတ္ဖူး"
"နင္ကဆရာမေတြအခ်စ္ေတာ္ နင့္အခ်စ္ေတာ္ေတြနဲ႔ေဝးေဝးေနဖို႔ေျပာတာ"
"ဟိုဆရာမေတြကနင့္ကိုအေရးတယူလုပ္တဲ့အခါမ်ိဳးဆရာမေတြ့သြားေတာ့ သူလည္းေဂ်ကိုက္မွာေပါ့ နင္နားလည္စမ္းပါဟယ္"
"ေအး ျဖစ္ႏိုင္ေလာက္တယ္ သူငါ့ကိုမ်က္လံုးစိမ္းစိမ္းႀကီးေတြနဲ႔ၾကၫ့္တိုင္း အဲ့ဒီလိုတျခားဆရာမေတြနဲ႔ငါရိွေနတဲ့အခ်ိန္တိုင္းပဲ"
"အဲ့တာ Main point"
"နင္ကသူတမင္ေဒါသထြက္ေအာင္လုပ္ေပးေနသလိုျဖစ္ေနတာ"
"နင္စဉ္းစားၾကၫ့္ဒီေဒါသကလည္းအေၾကာင္းမဲ့ျဖစ္တာမဟုတ္ဖူး နင့္ကိုသူကလြဲလို႔တျခားသူခ်စ္တာမႀကိဳက္တဲ့အပ်ိဳႀကီးရဲ့အံု႔ပုန္းအခ်စ္စိတ္"
"နင္တကယ္ေၾကကြဲ၀မ္းနည္းေနေတာ့လည္းသူစိတ္ဆိုးႏိုင္ေသးလား ၾကၫ့္ေလသံလိုက္မွာအဖိုနဲ႔အမကခြဲထားလည္းေဝးေနတုန္းပဲမကပ္တာ နီးေလကပ္ေလပဲ"
"နင္တို႔ႏွစ္ေယာက္ကအေျခအေနကဘယ္လိုပဲေဝးေအာင္ဖန္လာပါေစ နင္တို႔ရဲ့ပင္ကိုအခ်စ္စိတ္ေၾကာင့္ နီးကပ္ေစမယ့္အေျခအေနေတြဖန္လာျပန္ေတာ့တန္းအဆင္ေျပသြားတာေပါ့"
"ၾကားဖူးတယ္မလား ဟိုဟာနဲ႔ဟိုဟာ လ်ွာနဲ႔သြားတဲ့"
"ဟယ္ ငရဲႀကီးေတာ့မွာပဲငါ့တီခ်ယ္ကို"
"နင့္အမူတံုးႀကီးက နင္လႈပ္ရမ္းႏိုင္မွေႂကြၾကမွာေနာ္"
"ဒီေတာ့ ကိုယ့္ဆရာ မမွီရင္ေတာ့တံုးခုလွမ္းဖို႔သာစဉ္းစားထားေတာ့"
"ျပဳတ္ေတာ့မက်ေစနဲ႔ေပါ့ "
"သူမ်ားအေၾကာင္းခ်ည္းဆရာမႀကီးလာလုပ္မေနနဲ႔နင္နဲ႔တီခ်ယ္ငံုဘယ္အေျခအေနေရာက္ၿပီလဲ"
"Facebookမွာသြားaddၿပီး ညတိုင္းစကားေျပာျဖစ္တယ္ ငါအတန္းဆင္းတာနဲ႔"
"ထင္သားပဲညဆိုေတာ္ေတာ္နဲ႔မအိပ္ဖူး နင့္ဖုန္း vibrationကျမည္ေနတာ"
"ေစာင္ၿခံဳထဲမွာ Roေနတာေပါ့လက္စသတ္ေတာ့"
"နင္ဖြင့္မေျပာေတာ့ဘူးလား ညိုမီ"
"ေျပာခ်င္တာေပါ့ဟာ သူမႀကိဳက္လို႔မုန္းတယ္ေျပာရင္ငါကြဲမွာ"
"အရူးမရယ္နင့္ကိုသေဘာမက်ပဲ ညတိုင္းထိုင္စကားေျပာေပးမေနဘူးသူ႔စိတ္ထဲမွာနင္တစ္ေနရာေတာ့ယူထားတာေသခ်ာတယ္"
"အဲ့တာဆို ငါေျပာလိုက္ရမလား"
"ေျပာေလ ငါအားေပးတယ္"
"လိုအပ္ရင္ဇာတ္ပါပို႔ေပးလိုက္မယ္"
"ခုတေလာဆရာဦးမ်ိဳးေနာင္က တီခ်ယ္ငံုတို႔တိုက္ထဲကခဏခဏထြက္လာတာျမင္ရတာ ငါ့စိတ္ထဲမသိုးမသန႔္ႀကီး"
"ငါလည္းသိတယ္ႏွင္း အငံုကိုေမးၾကၫ့္ေတာ့ဒီတိုင္းရိုးရိုးတန္းတန္းလာတာပဲေျပာတာ"
"ဒါေပမယ့္ဆရာမ်ိဳးေနာင္က အငံုေရ႔ွဆိုငါ့ကိုေလွာင္ၿပံဳးၿပံဳးၾကၫ့္တာငါအျမင္အကတ္ဆံုးပဲ "
"ဆရာဆိုေတာ့ဟာ ငါ့အငံုနားမကပ္နဲ႔ဆိုၿပီးေျပာလို႔မရ"
"စိတ္ညစ္မေနပါနဲ႔ဟာ အျမန္ေျပာလိုက္ နင္လက္ဦးမႈယူလိုက္"
"ဒီႏွစ္ေဆာင္းရာသီ Tripထြက္မယ္ၾကားတယ္အဲ့ဒီက်ငါဖန္တီးေပးမယ္ နင္ေျပာခ်လိုက္"
"ေအးပါဟာ ဒါနဲ႔နင္ေရာအဆင္ေျပလား"
"နင့္ကိုေျပာခ်င္ေနတာၾကာၿပီ"
"နင္လည္းသူနဲ႔အျပင္မွာရင္းႏွီးမႈမရရင္ Fbကေနလမ္းေၾကာင္းေျပာင္းၾကၫ့္ပါလား"
"ဆရာမနဲ႔ငါက Friendျဖစ္ေနၿပီ"
"အရူးမ အဲ့တာက်ေစာေစာကမေျပာဘူး"
"နင္မွမေမးတာ"
"ေပး ေပး အခု"
"အမယ္ေလးေလး ဇြတ္"
"အခ်ိန္ႏွင့္ဒီေရသည္လူကိုမေစာင့္တဲ့"
"ေဒၚသက္ေဝကေတာ့နင့္ကိုေစာင့္မွာပါ အပ်ိဳႀကီးဆိုေတာ့သူ႔ႀကိဳက္မယ့္ဘဲႀကီးေတြဆိုတာလည္းမရိွသေလာက္နည္းေနမွာ ဒီအသက္အရြယ္ေရာက္ေနၿပီ"
"မထင္နဲ႔ေနာ္ ပန္းတိုင္းေမႊးတယ္"
"ေမႊးတိုင္းပ်ားကလာတယ္ေနာ"
"ပ်ားအေရအတြက္နည္းတာမ်ားတာပဲကြာတယ္ အရင္ကတစ္မိုင္ေလာက္ဆိုအခုတစ္မိုင္ရဲ့တစ္၀က္ပဲေမႊးေတာ့တာပဲကြာတာပါဟာ"
"လွေသာပန္းတိုင္းေမႊးပါတယ္"
"ေတာ္ေတာ့ ကဗ်ာဆရာမေရ ငါအိမ္ျပန္ရဦးမယ္ က်န္တာေနာက္မွေျပာ"
"ေအးေအး ငါလည္းျပန္ၿပီ"
......... Episode - 15ဆက္ရန္.........
May Tharaphu ✍️✍️