Nagising ako kinabukasan na masakit ang katawan. Si Luca, hindi ako tinigilan kagabi. Noong madaling araw na saka pa ako hinayaang matulog. Nakita rin niya ang pagod ko kagabi kaya siguro pinatulog na ako.
Bumangon ako at nakitang wala na si Luca sa tabi ko. Nang tignan ko ang orasan na nakasabit sa pader ay saka ko lang nakitang late na akong nagising. Tumayo ako at umalis mula sa kama para makapag-ayos na. Baka maabutan ako ng anak kong ganito ang ayos.
Naligo muna ako kahit masakit pa ang katawan ko. Nang matapos akong maligo ay saka ko lang naalalang wala pala akong damit. Napapikit ako ng mariin sa inis. Wala akong damit. At 'yung dala namin ni Luca kagabi ay mga gamit niya 'yon. Isang pares lang ang damit ko doon at ginamit ko na kahapon.
Inis pa rin akong lumabas suot ang bath robe ni Luca. Wala akong pantakip, e. Naghanap ako ng damit sa closet niya at nakitang may mga damit pambabae. Nagtaka ako. May dinadala ba siyang babae rito? At meron ding mga malalaswang damit. Bakit nandito ang mga ito rito?
Inis akong kumuha na lang doon. Hindi na ako namili, basta na lang akong naghila mula roon. Wala akong pakialam kung walang permiso niya o ng babaeng may-ari nito. Wala akong isusuot.
Naghanap na rin ako ng underwear at nakitang may bago pa. Wow. Kabibili lang ba niya 'to. Naghila na rin ako ng panty at hindi na nag-abala sa bra. Nakita na rin niya naman 'to. Sinipsip pa nga niya.
Hindi na ako nag-abalang tignan ang sarili ko sa salamin. Alam ko naman ang itsura ko. Pero ang ganda ng damit, a. Ba't noong nasa condo ako ni Luca noon ay ang papangit ang binibili niya para sa'kin?
I rolled my eyes. Who cares. Hindi pa ako nakakarating sa kusina ay dinig ko na ang usapan ni Luca at Lucas.
"Dad, bakit hindi pa po gising si mom? Did something happened?" Napangiti ako sa boses ng anak ko. I really love hearing his cute voice.
"She's tired from last night, Lucas. You know, she enjoyed my company so much."
Nagtagis ang bagang ko. Ako pa talaga ang nag-enjoy? Ang kapal talaga ng mukha ng gagong 'to.
"Tired po? She enjoyed you so much po?"
"Yes, buddy. So don't disturb your mom in the morning, okay? Lagi siyang mapapagod sa gabi," he really said that to my son?
Hindi na ako nakatiis at pumasok sa kusina. Nakuha ko ang atensyon nilang dalawa sa pagpasok ko.
"Good morning, mom!" Naglakad ako palapit sa anak ko at nginitian siya. Binigyan ko siyang ng matagal na halik sa noo at nang ngumuso at natawa na ako. He always wants me to kiss him on the lips.
Pinagbigyan ko siya at hinalikan sa labi. Ngumiti siya ng malawak sa'kin bago tinuon ang atensyon sa kinakaing manok. Tumingin ako kay Luca na nakatitig sa'kin na parang my hinihintay.
"What?" mataray kong tanong.
"Where's my morning kiss?" he asked. At sino siya para halikan ko? Gosh. Kahit kailan talaga ang kapal ng mukga niya.
"And who are you again?"
"Your son's father."
"Exactly. You're not my husband nor boyfriend." Ngumuso siya at tumingin kay Luca na nakatitig na sa amin.
Nagbaba ako ng tingin kay Lucas na diretso rin ang tingin sa'kin. "Mommy, why don't you give daddy a kiss?"
At kailan ulit niya nalamang ama niya si Luca. Tumalim ang tingin ko kay Luca nang bumaling sa kanya. Lumapit ako sa kanya para bigyan din ng halik. I don't want my son to get curious.
Tumingkayad ako para maabot ang labi niya pero siya na mismo ang nagbaba ng sarili para mahalikan ako. Naglapat ang mga labi namin at nang subukan kong lumayo ay hinapit niya ako sa baywang at pinalalim ang halik sa'kin. He bit my lower lip ang lightly sucked it. Dinilaan pa niya ang labi ko bago ako pakawalan.
I glared at him nang makalayo na ako sa kanya. Sa harap pa talaga ni Lucas. Ngumisi lang siya at tinuon na ang atensyon sa niluluto.
Kumain kami pagkatapos na si Lucas lang ang nagsasalita. He keeps telling Luca stories. Nakinig naman si Luca at hindi pinatahimik si Lucas dahil naaaliw na rin sa mga kwento ng anak ko.
Ako na ang naghugas ng mga pinagkainan namin pagkatapos dahil siya ang nagluto kanina. Nakakahiya naman sa kanya kung wala akong ginagawa.
Habang naghuhugas ng plato ay naramdaman kong may pumalibot na braso sa baywang ko. At hindi na ako magtataka kung sino. Sino pa ba ang manyakis dito maliban kay Luca?
"Luca, nandiyan 'yung anak mo," saway ko. Hindi ba 'to nagsasawa? Ilang beses na siya kagabi, a.
"He's watching in the living room," he said. Ang isang kamay niya ay tumaas sa dibdib ko at pinisil pa ang kaliwa.
Ramdam ko ang dibdib niyang nakadikit sa likod ko. "Luca."
"You're not wearing bra. Are you trying to seduce me? Hindi na tayo aabot sa kama niyan kapag wala si Lucas."
Binaba ko ang hawak kong pinggan at tinanggal ang braso niyang nakapulupot sa'kin. Hindi naman iyon mahigpit at hinayaan niya akong kalasin. Pero inipit niya naman ako sa sandalan ng lababo pagkaharap ko sa kanya.
Tumingala ako para mapantayan ang tingin niya. Tinukod niya ang dalawang braso sa gilid ko. Talagang kinulong talaga ako.
"Why not? Nakita mo naman na 'to at wala na akong maitatago—" napatigil ako at muntik nang mapatili.
"Luca!" matigas kong saway sa kanya nang walang sabi niyang itinaas ang bistidang suot ko at kinapa ang panty ko.
"Just making sure if you're wearing panties." He cupped my sex and smirked before letting go and left me after.
Napatanga na lang ako sa kanya. Nakatitig ako sa likod niyang papalayo. Napabuntong hininga na lang ako at pinagpatuloy ang ginagawa.
Pinaliguan ko si Lucas habang kaharap naman ni Luca ang laptop niya. Hindi ko na siya inistorbo dahil alam kong nagtatrabaho siya. Pinigilan ko rin si Lucas na kulitin siya pero hinayaan lang ni Luca na kulitin siya ni Lucas.
Nag-uusap pa rin sila kahit may ginagawa si Luca. Nang magsawa saka ko lang pinaliguan si Lucas. Nang pinulupot ko kay Lucas ang tuwalya saka ko lang naisip na wala rin pala siyang damit.
"Wait here, okay? I'll get you clothes." Binuhat ko ang anak ko at pinaupo sa kama.
"Okay, mommy."
Lumabas na ako ng kwartong pinagtulugan ni Lucas at pinuntahan si Luca. Naabutan ko siyang may kausap sa phone kaya tumigil na muna ako at hinintay na matapos sila ng kausap niya.
"Just come here before five. Dito ko na lang pipirmahan. I'll text you the address." Binaba ni Luca ang phone at tumingin sa'kin.
"Walang damit si Lucas," I informed.
"May inutusan na akong magdala ng mga damit niya. Papunta na siguro rito 'yon."
"Siya ba 'yung kausap mo? I heard before five."
Alangan namang maghihintay si Lucas ng dalawang oras bago makapagdamit? "No."
"How about my clothes? Nagpakuha ka rin ba?" I crossed my arms again my chest and raised my eyebrow.
"Ang daming damit ang nasa closet, Denise."
"At para saan ang mga 'yon? Sa mga babae mo?"
May sumilay na ngiti sa mga labi niya pero agad niyang pinigilang lumabas. Sinalubungan ko siya ng kilay.
"No. I bought those for you. Come on, don't be jealous." Hindi na niya mapigilan ang ngiti niya at hinila ako palapit sa kanya.
He placed me between his legs while holding me on the waist. Nagpantay ang taas naming dalawa kahit pa nakaupo siya.
"What the fuck? Selos? You know what, nakakadiri ang sinabi mo." Tinulak ko siya pero hinila niya ako palapit sa kanya. He buried his face on the side of my neck and smelt it before giving small kisses.
"I want Lucas to be an official Salvatore," he informed me.
Inaasahan ko na 'to at hindi ako tutol. He deserves it. Siya pa rin ang ama ng anak ko at dapat lang na kunin ni Lucas ang apelyido niya. Hinawakan ko ang buhok niya at pinaglaruan.
"You have all the rights. Hindi ko ipagkakait ang apelyido mo para sa anak ko."
He pulled me closer to him. I let him. He started to put his hand inside my dress but I shoved his hand.
"Hindi ka ba nagsasawa? Hindi ako bitamina para araw-arawin mo, Luca."
"Hindi naman araw, a. Gabi naman kita tinitikman."
"Parehas na rin 'yon."
He nozzled my my neck. "No. It's not the same thing."
Pilit niyang ipinasok ang kamay sa loob ng bistida ko. "Come on, this will be quick."
"No. I know you. Hindi ka natatapos sa isa."
Sa huli ay binaba na rin niya ang kamay niya. He only hugged me while nuzzling my neck.
Ilang minuto kaming natahimik hanggang sa siya na rin ang bumasag. "You left me."
Hindi ako nakapagsalita. "Because you were mad at me that night?" patanong na sabi ko. I know that that wasn't the reason why I left.
Ramdam kong napatigil siya ng bahagya pero tinuloy din ang ginagawa. "But that doesn't mean you'll leave me," mahina pero sapat na para marinig ko.
"Really? You were so mad that you almost kill me? Sa tingin mo hindi ako aalis dahil doon?"
Napalayo siya sa'kin. He stared right at my eyes. Tumagal ang tinginan namin.
"You left because of that?"
Hindi ako sumagot agad at kinabisado ang mukha niya.
"No."
"Then why did you leave?" muling tanong niya.
"Because I have to."
"Why do you have to?"
I shook my head and grabbed him by the neck to hug him. I don't want to answer his question. Baka sabihing sinisiraan ko ang ina niya. As much as possible, gusto kong panatilihin lamang iyon sa aming dalawa.
He hugged me again. Hindi na niya ako pinilit pang sagutin ang tanong niya. Nakuha siguro niyang ayaw ko siyang sagutin.
Binitawan lang niya ako nang may nagdoor bell. Nagpumilit akong ako na ang nagbubukas pero hindi niya ako hinayaan.
"I'll open the door."
"No," mabilis niyang tugon. Umiiling-iling pa siya.
"Bakit?"
"You're not wearing bra. Stay here, I'll open the door." Binuhat niya ako at pinaupo sa kinauupuan niya nang tumayo siya.
Binigyan pa niya ako ng nagbabantang tingin. Naparolyo ako ng mga mata. Seloso. Hindi naman siguro lalaki 'yon, 'no? At bakit ba? Hindi naman nakikita ang buong dibdib ko. Bakat nga lang.
Iniwan na niya ako at siya ang humarap sa tao sa labas. Nang bumalik siya ay mga hawak-hawak siyang mga paper bag.
"Here. Nagpabili na ako ng mga damit ni Lucas."
Inabot ko na 'yon. Kanina pa naghihintay ang anak ko. Baka nainip na iyon sa kahihintay.
"Sige na. Magtatrabaho ka na."
"Can we? Later?"
Oh my gash. Nasa isip pa talaga niya iyon? I rolled my eyes in response. Anong magagawa ko? Kahit sabihin ko na ayaw ko, gumagawa siya ng paraan para mapapayag ako.
Tumalikod ako at dumiretso sa kwarto ng anak ko. Nang buksan ko ang pinto ay naabutang sinsubukan ni Lucas na bumaba sa kama kaso nahihirapan siya dahil nakabalot sa kanya 'yung tuwalya.
Napaangat siya ng tingin. "Ang tagal mo po, mommy. What took you so long, mommy?"
"Kumuha lang si mommy ng damit mo. Natagalan kasi 'yung nagdala. Hmm..."
"Okay po."
Sinuotan ko siya ng damit. Sinuot ko sa kanya 'yung cute na pajama na may design pang Marvel at isang navy blue tee shirt. Malawak akong napangiti sa anak ko.
Ang gwapo talaga ng anak ko. Mana sa'kin. Maganda naman ako kaya siguradong sa'kin siya nagmana. At sinong niloloko ko? Kitang-kita na ngang kay Luca nagmana. Inangkin na talaga lahat ni Luca.
Ang itsura ng anak ko, ang pangalan niya. But I don't mind. I like it though.
"Lucas, sleep na. Anong oras na, oh."
Napatigil siya sa pakikipaglaro kay Luca. Kanina pa nakaalis ang abogadong katawag niya kanina. Since it needs our signatures both for the papers. Para sa pagpapalit ni Lucas ng apelyido.
"Mommy, another five minutes. Please?" He looked at me with puppy eyes.
At kailan pa 'to natutong magbilang?
"No. Lucas, it's already eight."
Bumusangot siya at tumingin sa ama para humingi ng tulong.
"Sleep. Let's play again tomorrow," sabi ni Luca.
Masunuring tumango si Luca at lumapit sa'kin. Binuhat ko siya.
"Go to our room after."
Inirapan ko si Luca. I know what he's planning. Sa tingin naman niya sisiputin ko siya.
Pinatulog ko si Luca. Tumabi ako sa kanya para tuluyan siyang makatulog. Mula noong tumira kami rito hindi na niya ako hinahanap sa pagtulog. I wonder why.
Nakatulog na rin ako nang makaramdam ng antok. Naramdaman ko na lang na nakalutang na ako. Nang bahagya kong binukas ang mga mata ko at ang mukha ni Luca ang una kong nabungaran.
"Luca?"
"Let's sleep in our room."
...