[Zawgyi]
အပိုင္း ၆၀ (သတိလစ္ေမ့ေမ်ာျခင္း )
ဒါဆို ဒုတိယသားက ဒီဝက္ဝံကိုရဖို႔ သူ႔ဘဝႀကီးတစ္ခုလုံးနဲ႔ အလဲအလွယ္လုပ္ခဲ့တာေပါ့ ။ ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေက်ာက္မိသားစုကိုေတာ့ အက်ိဳးခံစားမႈေတြအကုန္လုံးကို ခံစားခြင့္မေပးႏိုင္ဘူး! အမ်ိဳးသမီးႀကီးက်န္းက ေက်ာက္ပုဖန္းကို အခန္းထဲ အေလာသုံးဆယ္ တြန္းပို႔ေနတုန္း စိတ္ထဲမွာ သူမ ပိုက္ဆံ ဘယ္ေလာက္ရႏိုင္လဲဆိုတာကို တြက္ခ်က္ေနတယ္ ။
ေက်ာက္ပုဖန္းက သူမရဲ႕လက္ကို အသာတြန္းဖယ္လိုက္ၿပီးေနာက္ အဖိုးယြီဆီ ေျခလွမ္းက်ဲႀကီးေတြနဲ႔ ေလွ်ာက္သြားလိူက္တယ္ ။ ၿပီးေနာက္ သူက အဖိုးယြီေရွ႕မွာ သူ႔လက္ထဲပါလာတဲ့ ခပ္ေလးေလးအထုပ္တစ္ထုပ္ကို ျဖည္လိုက္တယ္ ။
အိတ္ထဲက တလက္လက္ေတာက္ပေနတဲ့ ေငြတုံးေတြေၾကာင့္ အမ်ိဳးသမီးႀကီးက်န္း မ်က္စိက်ိန္းသြားမိတယ္ ။ခဏေလာက္ ေၾကာင္အ မွင္သက္သြားၿပီးေနာက္ သူမရဲ႕ ၫြတ္ေကြးေနတဲ့ ႀတိဂံပုံ မ်က္လုံးေတြက ျပဴးထြက္လာတယ္ ။ တစ္ခုကို ဆယ္လ်န္ေလာက္ တန္ဖိုးရွိမယ့္ ေငြေခ်ာင္းေတြျပည့္ေနတဲ့ အိတ္ႀကီးက အနည္းဆုံး လ်န္ ႏွစ္ရာ သုံးရာေလာက္ တန္မယ့္ပုံပဲ!
အဖြားႀကီးက်န္းက အစားအေသာက္ အဝတ္အထည္အတြက္ ပိုက္ဆံသုံးရမွာႏွေျမာတဲ့ အလြန္ကပ္စီးႏွဲတဲ့ မိန္းမႀကီးျဖစ္တယ္ ။ ယြီဟိုင္ တစ္ေနကုန္ ပင္ပင္ပန္းပန္း အလုပ္လုပ္တဲ့ဆီကေနရတဲ့ ပိုက္ဆံေတြ အကုန္လုံးကို အဖြားႀကီးက်န္းက ဆယ္စုႏွစ္တစ္ခုေက်ာ္သည့္တိုင္ ေစ့ေစ့စပ္စပ္ စုလာခဲ့တာ။ ဒါေပမယ့္ ယြီေပၚရဲ႕ေက်ာင္းစားရိတ္ အိမ္အသုံးစားရိတ္ေတြကို ႏႈတ္လိုက္ရင္ အဲ့ဆယ္စုႏွစ္တစ္ခုေက်ာ္စုမွ လ်န္ တစ္ရာေက်ာ္ေက်ာ္ေလးပဲရတယ္ ။ အခု ဒီဝက္ဝံတစ္ေကာင္ကို ေရာင္းတာ လ်န္ ႏွစ္ရာသုံးရာေလာက္ေတာင္ရတယ္ေပါ့ !
ဒါ ကြၽန္မတို႔ ဒုတိယသားအတြက္ ေဝစုလား ဘုရား ဘုရား ဝက္ဝံတစ္ေကာင္က အဲ့ေလာက္ထိ တန္ဖိုးႀကီးမယ္မွန္း မထင္ခဲ့ဘူး...
အဖြားႀကီးက်န္းက ၿပဳံးၿဖဲၿဖဲလုပ္ေနၿပီး သူမရဲ႕ မ်က္ႏွာကလည္း ဂႏၶမာပန္းလို ႐ႊင္လန္းေနတယ္ ။
ေက်ာက္ပုဖန္းက အဖြားႀကီးက်န္းရဲ႕ လက္ကို ပိုက္ဆံထုပ္ေပၚ ကို အဝဲမခံဘူး ။ သူက ပိုက္ဆံထုပ္ကို အဖိုးယြီကို ေပးလိုက္ၿပီးေနာက္ တည္ၾကည္စြာျဖင့္
ဦးေလးယြီ , ဒီ ပိုက္ဆံေတြက ဝက္ဝံေရာင္းၿပီးရတဲ့ေငြေတြပါ အကိုယြီဟိုင္နဲ႔ပဲ ထိုက္တန္တာပါ တကယ္လို႔ သူသာ မရွိခဲ့ဘူးဆို ကုတင္ေပၚ လဲေနရမယ့္သူက ကြၽန္ေတာ္ ျဖစ္ေနမွာ !
အဖိုးယြီက ပိုက္ဆံေတြကို မယူေသးဘဲ သက္ျပင္းခ်က္လိုက္ၿပီးေနာက္
မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ ညီအကို အရင္းအခ်ာေတြလို ေသြးစီးၾကတာ... တကယ္လို႔ ဒီေန႔ သာ့ဟိုင္သာ အႏၲရာယ္တြင္းထဲ က်တဲ့သူျဖစ္ခဲ့ရင္ မင္းဆိုလည္း သူ႔ကို ေသခ်ာေပါက္ ဒီလိုနည္းနဲ႔ ကယ္မွာပဲ! မင္းတို႔က အမဲလိုက္လို႔ရတဲ့ ေဝစုေတြကို အၿမဲ အညီအမွ် ခြဲေနၾကပဲ... ဒီေန႔လည္း အဲ့လိုပဲ လုပ္သင့္တာေပါ့
အဖိုးႀကီး! ကြၽန္မတို႔ သာ့ဟိုင္က အခုထိ ကုတင္ေပၚလွဲရင္း သူ႔အသက္ကို ကယ္ဖို႔ ပိုက္ဆံအလာကို ေစာင့္ေနရတာ! ကြၽန္မတို႔ ဒုတိယသားက ဒီပိုက္ဆံေတြအတြက္ သူ႔အသက္ကိုေတာင္ အရဲ စြန႔္ထားရတာေလ! ေနာက္ၿပီးမုဆိုးေက်ာက္သာ ဒီပိုက္ဆံေတြခြဲယူတဲ့အေၾကာင္းသိရင္ ႐ြာသားေတြလည္း သူ႔ကြယ္ရာမွာ မေကာင္းေျပာၾကလိမ့္မယ္ "
သူမရဲ႕ ခင္ပြန္းက မုဆိုးေက်ာက္ကို ပိုက္ဆံအညီအမွ်ခြဲေပးဖို႔ စကားစေနတာလည္းၾကားေရာ အဖြားႀကီးက်န္းက ခ်က္ခ်င္းထေျပာေတာ့တယ္ ။
တစ္ေယာက္တစ္ဝက္ ဒါဆို သူတို႔က လ်န္သုံးရာမွာ တစ္ရာ့ငါးဆယ္ေလာက္ပဲ ရေတာ့မွာေပါ့ အဓိပၸာယ္မရွိတာ! ဆယ္ႏွစ္ေလာက္ အငတ္ခံစုေတာင္ ဒီေလာက္ပိုက္ဆံကို မရႏိုင္တဲ့ဟာ!
ေက်ာက္ပုဖန္းက ေဘးကေန ငမ္းငမ္းတက္ျဖစ္ေနတဲ့ အဖြားႀကီးက်န္းကို မျမင္သလိုေနလိုက္ၿပီး ပိုက္ဆံထုပ္ကို အဖိုးယြီလက္ထဲ ထိုးေပးလိုက္ရင္း
ဦးေလးယြီ, ကြၽန္ေတာ့မွာ ေတာင္းဆိုစရာ တစ္ခုပဲ ရွိပါတယ္! အရီးက်န္း အေစာက ေျပာခဲ့သလိုပဲ သာ့ဟိုင္က ဒီပိုက္ဆံရဖို႔ သူ႔အသက္ကိုေတာင္ အရဲစြန႔္ထားရတာ... အဲ့တာေၾကာင့္ ဒီပိုက္ဆံထဲက တစ္ဝက္ကို ညီေလးသာ့ဟိုင္နဲ႔သူ႔မိသားစုကိုပဲ ေပးေပးပါ... အဲ့တာ လိုက္ေလ်ာဖို႔ ခက္တဲ့ ေတာင္းဆိုမႈေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး !
ဒါေပါ့ ဟုတ္တာေပါ့! ဒီပိုက္ဆံေတြကို ဒုတိယသားကို ေဆးကုဖို႔ သုံးမွာေလ... တကယ္လို႔ တစ္ခုခုမေကာင္းတာျဖစ္သြားခဲ့ရင္... ဒါေတြကို သူ႔ကေလးေတြ အိမ္ေထာင္ျပဳတဲ့အခါ သုံးရေအာင္ စုထားမယ္!
အဖိုးယြီက ယြီဟိုင္ရဲ႕ အေဖအရင္းျဖစ္တာေၾကာင့္ သူတို႔ၾကားမွာ သားအဖသံေယာဇဥ္ကေတာ့ ရွိေသးတယ္ ။
အဖြားႀကီးက်န္းက ခ်က္ခ်င္းပဲ သူ႔အမ်ိဳးသား လက္ထဲက ပိုက္ဆံထုပ္ကို ဆြဲယူၿပီး သူ႔လက္ထဲ ေပ်ာ္႐ႊင္စြာပိုက္လိုက္ရင္း သူမက သေဘာတူညီေၾကာင္းဆိုတယ္ ။
မုဆိုး ေက်ာက္ စိတ္မပူပါနဲ႔! သာ့ဟိုင္က ကြၽန္မေယာက္်ားရဲ႕ သားအရင္းမလို႔ ကြၽန္မတို႔ သူ႔ကို ဘယ္လိုလုပ္ ဆိုးဆိုးဝါးဝါး ဆက္ဆံႏိုင္မွာလဲ? ေတြ႕လား ကြၽန္မတို႔ ၿမိဳ႕က အေကာင္းဆုံး ေဆးဆရာကိုေတာင္ ပင့္ထားၿပီးၿပီ... အဲ့ေဆးဆရာ ၫႊန္တဲ့ ေဆးတစ္ဖုံတစ္ဖုံကို တစ္လ်န္ေလာက္ေတာင္က်တယ္... ကြၽန္မအခု ေဆးဖိုးသြားရွင္းလိုက္ဦးမယ္... ရွင္တို႔ ဒီမွာ စကားဆက္ေျပာေနၾကဦး!
လက္ထဲမွာ လ်န္သုံးရာေလာက္ ရေနၿပီးမွေတာ့ အဖြားႀကီးက်န္းက ေဆးကုစရိတ္ ငါးလ်န္ေလာက္ကို ေပးဖို႔အတြက္ တြန႔္ဆုတ္မေနေတာ့ဘူး ။ သူမက ျမန္ျမန္ပဲ ေဆးဖိုးရွင္းလိုက္ၿပီး ယြီက်န္းကို ျမည္းလွည္းနဲ႔ ၿမိဳ႕ကို ျပန္ပို႔ခိုင္းလိုက္တယ္ ။
ကဲ အားလုံးျပန္သင့္ၿပီ! သာ့ဟိုင္က အားျပန္ျပည့္ဖို႔ ေအးေအးေဆးေဆး အနားယူဖို႔ လိုေသးတယ္... သူႏိုးလာရင္အားလုံးကို အသိေပးပါ့မယ္ !
ၿခံဝင္းထဲမွာ လူေတြရွိေနတာက သူမအတြက္ အဆင္မေျပလွဘူး ။ ေတာ္ၾကာ ေငြ လ်န္သုံးရာကို ျမင္ၿပီး သူတို႔ေတြေလာဘတက္သြားမွာ စိုးရတယ္ ။ အဖြားႀကီးက်န္းဆီေရာက္သြားတဲ့ ပိုက္ဆံထုပ္ကေတာ့ ေခြးကို ပစ္ေကြၽးလိုက္တဲ့ အမဲသားတုံးေလးလိုပဲ --- ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္လာမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး
အေနာက္ဘက္အခန္းထဲမွာေတာ့ အမ်ိဳးသမီးလ်ိဳက သူ႔အမ်ိဳးသားနားထိုင္ရင္း တိတ္တဆိတ္ ငိုေႂကြးေနတယ္ ။ေရွာင္လ်န္နဲ႔ရွီထုံေလးကလည္း သူတို႔အေမကို အေဖာ္ျပဳေပးရင္း မ်က္လုံးေတြနီရဲေဖာင္းမို႔ လာတဲ့အထိ ငိုေႂကြးေနၾကတယ္ ။ ေရွာင္ေခ်ာင္းကေတာ့ အခန္းအျပင္ဘက္က မီးဖိုေပၚေဆးျပင္ေနရင္း သူမအေဖရဲ႕အေျခအေနကိုခဏခဏ လာစစ္ေဆးေနတယ္ ။
ေနကအေနာက္အရပ္ကို ဝင္ေနၿပီ ။ ယြီမိသားစုက မနက္စာေရာ ေန႔လည္စာပါ စားဖို႔ လြတ္သြားတယ္ ။ အစားပင္စားခ်င္စိတ္မရွိတဲ့ ဒုတိယမိသားစုကလြဲလို႔ အားလုံးက ဆာေနၾကၿပီ ။
ယြီဟိုင္ရဲ႕ ေငြ လ်န္သုံးရာေၾကာင့္ အဖြားႀကီးက်န္းက ဒီအခ်ိန္မွာ ဒုတိယမိသားစုကို အလုပ္မခိုင္းဘဲ မ်က္ႏွာသာေပးထားတယ္ ။ ဒီေတာ့ သူကအေရွ႕ခန္းကိုၾကည့္ၿပီး ေအာ္ဟစ္လိုက္တယ္ ။
ငပ်င္းမ လီေကြ႕ဟြား ! အခု ဘယ္အခ်ိန္ရွိေနၿပီဆိုတာေရာ သိရဲ႕လား အခု ျမန္ျမန္ ညစာသြားခ်က္ေခ်! နင္ ငါတို႔ကို ငတ္ေသေစခ်င္ေနတာလား!
တကယ္ေတာ့ အမ်ိဳးသမီးလီနဲ႔ သူ႔သားက အခန္းထဲမွာ မုန႔္ေတြ တိတ္တိတ္ေလး ခိုးစားထားၿပီးသား ။ ပူညံပူညံအသံလည္းၾကားေရာ အမ်ိဳးသမီးလီက အခန္းထဲက ထြက္ၿပီး ထမင္းခ်က္ဖို႔ ေလးတိေလးကန္နဲ႔ မီးေမႊးလိုက္တယ္ ။ ယြီခ်ိဳင္သ်ဲ႕က သူမရဲ႕ နီျမန္းေနတဲ့ မ်က္လုံးေတြနဲ႔ အေနာက္ခန္းကို ၾကည့္လိုက္ၿပီး မီးဖိုေခ်ာင္ထဲ ထမင္းခ်က္ကူဖို႔ ျမန္ျမန္ဝင္လာခဲ့လိုက္တယ္ ။
ဒီညကေတာ့ အေနာက္ခန္းမွာရွိတဲ့ ဒုတိယမိသားစုအတြက္ အိပ္မေပ်ာ္တဲ့ညတစ္ညပဲ ။ သူတို႔ေတြအကုန္ ယြီဟိုင္ေဘးမွာေနၿပီး သူတို႔ မိသားစုရဲ႕ ေထာက္တိုင္ႀကီး ၿပိဳလဲသြားမွာကို စိုးရိမ္ထိတ္လန႔္ေနၾကတယ္ ။
အာ႐ုဏ္တက္ခါနီးက်ေတာ့ အသက္ေျဖးေျဖး မွန္မွန္ရႉေနတဲ့ ယြီဟိုင္က အဖ်ားတက္လာတယ္ ။ အသက္ရႉႏႈန္းတိုေတာင္းၿပီး ျမန္ဆန္လာတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ သူ႔ရဲ႕ ျဖဴေဖ်ာ့ၿပီး ေသြးမရွိတဲ့ မ်က္ႏွာက ဂေဟဆက္တဲ့ ေဂါက္တိုင္လို နီရဲတက္လာတယ္ ။
တစ္ညလုံး မအိပ္ရေသးတာေၾကာင့္ အမ်ိဳးသမီးလ်ိဳရဲ႕မ်က္ႏွာက အားနည္းၿပီး ျဖဴစုတ္ေနတယ္ ။ သူမ မ်က္တြင္းေတြကလည္း ညိဳမဲၿပီး အထဲကိုခ်ိဳင့္ဝင္ေနၿပီ ။ နဂိုထဲက ပိန္လွီၿပီးအားမရွိတဲ့ သူမရဲ႕ခႏၶာကိုယ္က အခုဆို ေလတိုက္ရင္ေတာင္ လဲက်မယ့္အေနအထားကိုေရာက္ေနတယ္ ။
နီရဲေနတဲ့ ခင္ပြန္းျဖစ္သူ မ်က္ႏွာကိုၾကည့္ၿပီး အမ်ိဳးသမီးလ်ိဳက မ်က္ရည္ေတြ အဆက္မျပတ္က်ဆင္းေနတယ္။ သမားေတာ္စန္းေျပာသြားတဲ့စကားက သူမ နားထဲမွာ တဝဲလည္လည္နဲ႔ : 'တကယ္လို႔ သူ အနာပိုးဝင္ၿပီး ဖ်ားမယ္ဆို သူ႔ အသက္ကို ကယ္တင္ဖို႔ ခက္ခဲလိမ့္မယ္ '
ပူလိုက္တာ! အေဖ အဖ်ားအရမ္းတက္ေနတယ္! ကြၽန္မ အဖိုးဆီသြားၿပီး သမားေတာ္ေခၚဖို႔ ေျပာလိုက္မယ္ !
ေရွာင္လ်န္က ပါးေပၚက မ်က္ရည္ေတြကို သုတ္လိုက္ၿပီး ခန္းမထဲကို တံခါးေခါက္လိုက္တယ္ ။ သိပ္မၾကာလိုက္, ယြီသာ့ရွန္း ႏိုးလာၿပီး ၿမိဳ႕က သမားေတာ္ပင့္ဖို႔ ေျပာတယ္ ။
တစ္ညလုံး မ်က္လုံးတစ္ခ်က္ မွိတ္ဖို႔ေတာင္ မရဲတဲ့ ေရွာင္ေခ်ာင္းက သူမအေဖအတြက္ ဒုတိယအႀကိမ္တိုက္ရမယ့္ေဆးကို က်ိဳေနတယ္။ သူမက ေဆးက်ိဳတဲ့အထဲကို အံ့ဖြယ္ေက်ာက္တုံးေရ ႏွစ္စက္ေလာက္ထည့္လိုက္ၿပီး စိုးရိမ္တႀကီးနဲ႔ အံ့ဖြယ္ေက်ာက္တုံးကို စိတ္ထဲကေန လွမ္းဆက္သြယ္လိုက္တယ္ ။
[ေကာက္ညႇင္းဖက္ထုပ္ေလး, ေကာက္ညႇင္းဖက္ထုပ္ေလး, မင္းရွိလား]
[ ဘယ္ႏွခါေလာက္ေျပာရမွာလဲ အဲ့နာမည္ႀကီး
မေခၚပါနဲ႔ဆိုမွ! ဒီလို ခ်ာတူးလန္နာမည္အေခၚခံရတာ ျမင့္ျမတ္တဲ့ေက်ာက္တုံးတစ္တုံးအတြက္ ဂုဏ္သိကၡာကို ေစာ္ကားမႈတစ္မ်ိဳးပဲ! ]
အံ့ဖြယ္ေက်ာက္တုံးေလးက ၿငီးေငြ႕စြာဆိုတယ္ ။
ငါ့အေဖကို မင္းေဆးကုေပးရင္ သူသက္သာလာမယ္လို႔ မင္းေျပာခဲ့တယ္မလား အဲ့ဒါကို ဘာလို႔ အခု သူ႔ဆီထပ္ၿပီး အဖ်ားပိုး ဝင္ေနရတာလဲ
ေရွာင္ေခ်ာင္းက မသက္မသာဆိုတယ္ ။
[ အဖ်ားဝင္တာမဆန္းပါဘူး ! သူက အံ့ဖြယ္ေက်ာက္တုံးေရေတြ အမ်ားႀကီးေသာက္ထားတာေလ! ငါမင္းကိုေျပာထားသားပဲ က်န္းမာတဲ့လူတစ္ေယာက္က အံ့ဖြယ္ေက်ာက္တုံးေရေတြ အမ်ားႀကီးေသာက္ရင္ အင္အားႀကီးၿပီးဖ်တ္လက္ေနမယ္ ဒါေပမယ့္ မင္းအေဖလို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ဒဏ္ရာရထားတဲ့သူဖို႔က်ေတာ့ ဒီလိုအခ်ိန္မွာ သူ႔ခႏၶာကိုယ္က အံ့ဖြယ္ေက်ာက္တုံးေရတဲ့ အားကို ခံႏိုင္စြမ္းမရွိေသးဘူး... အဲ့တာေၾကာင့္ သူအခု အဖ်ားဝင္တာပဲ! ]
အံ့ဖြယ္ေက်ာက္တုံးက ခပ္တည္တည္ဆိုတယ္။ ဒါေပမယ့္ စိတ္ထဲမွာေတာ့ သူ႔သခင္ရဲ႕အေဖကို ကယ္လိုက္တာဆိုေတာ့ သူ႔အတြက္ဘယ္လို ေက်းဇူးေတြ ရလာမလဲဆိုတာကို စဥ္းစားေနမိတယ္ ။ တကယ္လို႔မ်ား သူ႔ကို ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားတဲ့ အခ်ဳပ္အေႏွာင္သာ အနည္းငယ္ေျပေလ်ာ့သြားမယ္ဆိုရင္ သူ...
ဒါဆို ငါ့အေဖက အခု တစ္ခုခုျဖစ္ေတာ့မွာလား!
ေရွာင္ေခ်ာင္းရဲ႕ ဗဟုသုတအေတြ႕အႀကဳံအရ တန္ေဆးလြန္ေဘး ဆိုတဲ့ စကားကို ေကာင္းေကာင္းႀကီးသိေနတယ္။ အဲ့ေတာ့ အံ့ဖြယ္ေက်ာက္တုံးေရေတြ အမ်ားႀကီးေသာက္လိုက္ျခင္းမွာလည္း ဆိုးဝါးတဲ့ အက်ိဳးဆက္ေတြေတာ့ ရွိမွာပဲ ။
ေရွာင္ေခ်ာင္းစကားေၾကာင့္ အံ့ဖြယ္ေက်ာက္တုန္းေလးရဲ႕ အေတြးယာဥ္ေၾကာ ျပတ္ေတာက္သြားၿပီး သူက စိတ္မရွည္စြာဆိုလိုက္တယ္ ။
ဘာျဖစ္ႏိုင္လဲဆိုေတာ့ အမ်ားဆုံးျဖစ္ႏိုင္တာက သူရက္နည္းနည္းၾကာတဲ့အထိ အိပ္ေပ်ာ္ေနလိမ့္မယ္! ငါ, ျမင့္ျမတ္တဲ့ အံ့ဖြယ္ေက်ာက္တုံးက ငါ့ကိုယ္က်င့္တရားနဲ႔ အာမခံခ်က္ေပးတယ္... ဒါကိုေတာင္ မင္းဘာလို႔ စိုးရိမ္ေနေသးတာလဲ အေျခအျမစ္မရွိတာေတြေတြးၿပီး အစိုးရိမ္လြန္ေနတာ ရပ္လိုက္စမ္းပါ! ငါ အခ်ိန္ခဏေလာက္ အနားယူဖို႔လိုေသးတယ္ အဲ့ေတာ့ ငါ့ကို လာမေႏွာင့္ယွက္နဲ႔ေတာ့]
ေက်ာက္တုံးေလးရဲ႕ အာမခံခ်က္ေၾကာင့္ ေရွာင္ေခ်ာင္းက စိတ္သက္သာရာေတာ့ ရသြားတယ္ ။ သူမက သူမအေဖအတြက္ ျပင္ဆင္ထားတဲ့ေဆးကို ၾကည့္ရင္း ေတြးေနမိတယ္ ။
ဒီေဆးက်ိဳထားတဲ့ အိုးထဲမွာလည္း အံ့ဖြယ္ေက်ာက္တုံးေရေတြပါေသးတယ္... ဒါဆို အေဖ့ကို ဒီေဆး ဆက္တိုက္ရဦးမွာလား မတိုက္ရေတာ့ဘူးလား
အံ့ဖြယ္ေက်ာက္တုံးေလးက ဘာေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳးမွမရွိဘူးလို႔ အာမခံေပးသြားတာပဲ
အေဖက ေနာက္ထပ္ ရက္အၾကာႀကီး ထပ္အိပ္ေနရ႐ုံပဲဆိုေတာ့... အိပ္စက္ျခင္းက အနာေရာဂါေတြ သက္သာဖိူ႔ကူညီေပးတယ္လို႔ လူေတြ ေျပာၾကတယ္ မဟုတ္လား
သမားေတာ္ စန္းေရာက္လာခ်ိန္မွာေတာ့ ယြီဟိုင္ရဲ႕ အဖ်ားက မရွိေတာ့ဘူး ။ ဒါေပမယ့္ သူ႔ဆီမွာ ျပန္ ႏိုးထလာမယ့္အရိပ္အေယာင္ေတာ့ မေတြ႕ရေသးဘူး ။
သမားေတာ္စန္းက ယြီဟိုင္ရဲ႕ အေျခအေနကို အေသးစိတ္ ထပ္ၾကည့္ရႈလိုက္တယ္ ဒါေပမယ့္ သူ ယုံၾကည္စိတ္ခ်တဲ့ ပုံေတာ့မေပၚေသးဘူး ။
လူနာက ေနာက္ႏွစ္ရက္အတြင္းမွ ထ မလာရင္ ေနာက္ သူ ထလာႏိုင္မယ့္ အခြင့္အေရး အလားအလာနည္းမွာေၾကာက္မိတယ္ ! တကယ္လို႔ သူ ထ လာႏိုင္ခဲ့ရင္ေတာင္ သူ႔ ေျခေထာက္ေတြက... ထားပါေတာ့ေလ သူ အဖ်ားက်သြားတာပဲ ေကာင္းလွပါၿပီ... ေဆးေတြေတာ့ ဆက္ေသာက္ဖို႔ လိုေသးတယ္... တကယ္လို႔ တစ္ခုခု ျဖစ္ရင္ ၿမိဳ႕မွာက်ဳပ္ကို လာရွာလွည့္ပါ
အဲ့ဒီေနာက္မွာေတာ့ အရက္အေတာ္အတန္ၾကာသည္အထိ ယြီဟိုင္က ႏိုးလာဖို႔ အရိပ္အေယာင္မရွိေသးဘူး။ ေရွာင္ေခ်ာင္းကလြဲၿပီး တစ္မိသားစုလုံးက လက္ေလွ်ာ့ေနၾကၿပီ ။ သမားေတာ္က လက္ေလ်ာ့ရေတာ့မယ္ေျပာထားတဲ့ ေသမင္းတံခါးဝမွာ ရွိေနတဲ့ သူမအေဖက အေျခအေနပိုဆိုးမွာ မဟုတ္တာကို ေရွာင္ေခ်ာင္းတစ္ေယာက္သာ သိတယ္ ။ ဒါ့အျပင္ အံ့ဖြယ္ေက်ာက္တုံးေရလည္း ေန႔တိုင္းတိုက္ေနတာမို႔ အစားမစား ေရမေသာက္ရင္ေတာင္ သူက အသက္ရွင္ေနႏိုင္ေသးတယ္။ ေနာက္ထက္အံ့ဖြယ္ေက်ာက္တုံးေရသာ ထပ္ေသာက္သြားရင္ သူမ အေဖက ေသခ်ာေပါက္ သက္သာလာလိမ့္မယ္လို႔ ေရွာင္ေခ်ာင္းက ယုံၾကည္ေနတယ္ ။
အံ့ဖြယ္ေက်ာက္တုံးေလးက သူမအေဖရဲ႕ဒဏ္ရာကိုကုသဖို႔ သူ႔အစြမ္းေတြအကုန္ သုံးလိုက္တဲ့ေန႔ကစၿပီး အခုဆိုသုံးရက္ရွိသြားၿပီ။ အခုထိ သူ႔ရဲ႕ဝိဉာဥ္ပုံစံေလးကို ျပန္လည္ကုသေနဆဲပဲျဖစ္သည္။
ၾကည့္ပါဦး , အဲ့ဒီ ေ႐ႊေရာင္ အလင္းေဘာလုံးေလးက ေရထဲမွာ ေပ်ာ္႐ႊင္ျမဴးတူးေနၿပီး သူ႔ရဲ႕ ရင္ဘတ္ကို ယုံၾကည္မႈအျပည့္နဲ႔ ပုတ္ျပေနတာ ။
[ မစိုးရိမ္ပါနဲ႔ , သူ႔ကို အံ့ဖြယ္ေက်ာက္တုံးေရေတြ အမ်ားႀကီးထပ္မတိုက္ထားရင္ သူေနာက္နည္းနည္းၾကာရင္ ႏိုးလာေတာ့မွာပါ ]
အံ့ဖြယ္ေက်ာက္တုံးေလးက ေရွာင္ေခ်ာင္းဆီကေန သမားေတာ္က သူ႔အေဖေျခေထာက္ ျပန္မေကာင္းႏိုင္ဘူး ေျပာတယ္ဆိုတာလည္း ၾကားေရာ အထင္ေသးတဲ့ပုံစံနဲ႔
[ အဲ့ရမ္းကု ေျပာတာကို ယုံမေနစမ္းပါနဲ႔ ! ဒီ ႀကီးျမတ္တဲ့ အံ့ဖြယ္ေက်ာက္တုံးက အစြမ္းေတြကို ဒီထက္ပိုသုံးၿပီး ကုေပးမယ္... တစ္လအတြင္း မင္းအေဖ လမ္းျပန္ေလွ်ာက္ႏိုင္ေစရမယ္... အဲ... ဒါေပမယ့္... ေျခေထာက္ထဲကအ႐ိုးေတြအ႐ြတ္ေတြက ေတာ္ေတာ္ ထိခိုက္ထားတာဆိုေတာ့ လူေကာင္းတစ္ေယာက္လိုေတာ့ ျပန္ေလွ်ာက္ႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး... ေရွ႕ေလွ်ာက္ ေထာ့က်ိဳးေလးေတာ့ ျဖစ္ေနမွာေပါ့]
သူ ေထာ့နဲ႔နဲ႔ပဲ လမ္းေလွ်ာက္ႏိုင္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ေတာင္ အဆင္ေျပပါတယ္ ။ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္အနည္းငယ္ေလာက္တည္းက အေဖက သူတို႔ ဒုတိယမိသားစုရဲ႕ အဓိက ေထာက္တိုင္ တစ္ခုမွန္း ေရွာင္ေခ်ာင္းနားလည္ခဲ့ရတယ္ ။ အဲ့ေတာ့ သူသာ တစ္ခုခု ျဖစ္သြားရင္ သူတို႔ဒုတိယမိသားစုတစ္ခုလုံး ၿပိဳလဲသြားလိမ့္မယ္ ။
ရက္အတန္ၾကာ အသံတိတ္ေနခဲ့တဲ့ အမ်ိဳးသမီးႀကီးက်န္းကလည္း ယြီဟိုင္ ျပန္ေကာင္းလာဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မထားေတာ့ဘူး ။ အဲ့ေတာ့ သူက အရင္လိုပဲ ဇာတိျပန္ျပလာတယ္ ။
ဘယ္အခ်ိန္ရွိေနၿပီလဲ အခုထိ ဘယ္သူမွ ဝက္စာေကြၽး၊ထင္းေကာက္တာ မေတြ႕ေသးဘူး! အလုပ္မလုပ္ရင္ ငါ့အိမ္မွာ မေနၾကနဲ႔! ငါတို႔မိသားစုမွာ ေဘာ္ေၾကာ့ေနတဲ့သူေတြ မထားဘူး !
ဒီရက္ပိုင္းေတြအတြင္း စိတ္ထိခိုက္ေနရတဲ့ အမ်ိဳးသမီးလ်ိဳက အဖြားႀကီးက်န္းရဲ႕ ေအာ္သံေၾကာင့္ ကုတင္ေပၚကေန ေလးကန္စြာ ထ လိုက္တယ္ ။ ဆက္ေပါင္းမ်ားစြာ ဆက္တိုက္ အိပ္ေရးပ်က္ထားတာေရာ စိတ္ထိခိုက္ရတာေတြေရာေၾကာင့္ အမ်ိဳးသမီးလ်ိဳက အိပ္ရာထဲလဲေနတဲ့ ယြီဟိုင္ထက္ကို အားမရွိပုံေပါက္ေနတယ္ ။
ဒါကို ေရွာင္ေခ်ာင္းက ျမင္ေတာ့
အေမ , အိမ္အလုပ္ေတြကို ကြၽန္မနဲ႔ ေရွာင္လ်န္ လုပ္ႏိုင္ပါတယ္... အေမက နားပဲ နားေနပါ... စိတ္မပူပါနဲ႔ အေဖ့အေျခအေနက ပိုဆိုးမလာႏိုင္ေတာ့ပါဘူး... အေဖက သူ႔ရဲ႕ မြန္ျမတ္တဲ့ ဇနီးနဲ႔ ကြၽန္မတို႔လို ဉာဏ္ေကာင္းတဲ့ကေလးေတြကို ခြဲသြားမွာ မဟုတ္ပါဘူး... ကြၽန္မတို႔အေဖက သမာဓိေကာင္းၿပီး အေၾကာက္တရားကင္းမဲ့တဲ့သူပါ... သူ ဒီအခက္အခဲကေန လြတ္ေျမာက္ႏိုင္မွာ ေသခ်ာတယ္... အေမ အေဖ့အေပၚ နည္းနည္းေလာက္ ထပ္ယုံၾကည္သင့္တယ္!
ေကာင္မေလး! ကိုယ့္ကိုယ္ကို အမႊန္းကလည္း တင္တတ္ပါ့!
အမ်ိဳးသမီးလ်ိဳရဲ႕ ခံစားေနရတဲ့ စိတ္က ေျပေလ်ာ့သြားၿပီး သူ႔သမီးငယ္ေလးကို ၾကည့္ေနလိုက္တယ္ ။ ဒီမိသားစုမွာ မၿပီးဆုံႏိုင္တဲ့အလုပ္ေတြ ၊ ဆူသံဆဲသံေတြ ရွိေနေပမယ့္လည္း သူမ ခင္ပြန္းက သူမအတြက္ အရမ္းကို ေကာင္းေပးတယ္ ။ တကယ္လို႔ သူသာ ဒီကံၾကမၼာဆိုးႀကီးကေန လြတ္ေျမာက္လာႏိုင္မယ္ဆို ေရွ႕ေလွ်ာက္ ဘယ္လိုအခက္အခဲမ်ိဳးပင္ျဖစ္ေစ သူမ ရင္ဆိုင္ႏိုင္ပါတယ္ ။
အမ်ိဳးသမီးလ်ိဳက ေခါင္းကို ငုံ႔ကာ ယြီဟိုင္ကို လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာက သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ပထမဆုံးစေတြ႕ခ်ိန္ကလို တိတ္တဆိတ္ေလး အေသအခ်ာၾကည့္လိုက္တယ္ ။ သတိလစ္ေနတာ ငါးရက္ေလာက္ရွိၿပီဆိုေတာ့ ယြီဟိုင္ရဲ႕ပုံစံက တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းေနတယ္ ။ မသိရင္ သူက ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္လိုပဲ။ ေနာက္တစ္ခါ သူ႔မ်က္လုံးေတြ ျပန္ဖြင့္ႏိုင္တဲ့ အခ်ိန္က်ရင္ေတာ့ သူက သူမကို အ႐ူးတစ္ေယာက္လို ၿပဳံးျပၿပီး ငါ့ဇနီးေလး ဆိုၿပီး ေခၚေလာက္မယ္ထင္ပါရဲ႕ ။
ေရွာင္ေခ်ာင္းေျပာသလိုပဲ သူ ဒီအခက္အခဲကေန ျပန္လည္ရွင္သန္လာလိမ့္မယ္လို႔ သူမတကယ္ကို ေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္...
[Unicode]
အပိုင်း ၆၀ (သတိလစ်မေ့မျောခြင်း )
ဒါဆို ဒုတိယသားက ဒီဝက်ဝံကိုရဖို့ သူ့ဘဝကြီးတစ်ခုလုံးနဲ့ အလဲအလှယ်လုပ်ခဲ့တာပေါ့ ။ ဘာပဲ ဖြစ်ဖြစ် ကျောက်မိသားစုကိုတော့ အကျိုးခံစားမှုတွေအကုန်လုံးကို ခံစားခွင့်မပေးနိုင်ဘူး! အမျိုးသမီးကြီးကျန်းက ကျောက်ပုဖန်းကို အခန်းထဲ အလောသုံးဆယ် တွန်းပို့နေတုန်း စိတ်ထဲမှာ သူမ ပိုက်ဆံ ဘယ်လောက်ရနိုင်လဲဆိုတာကို တွက်ချက်နေတယ် ။
ကျောက်ပုဖန်းက သူမရဲ့လက်ကို အသာတွန်းဖယ်လိုက်ပြီးနောက် အဖိုးယွီဆီ ခြေလှမ်းကျဲကြီးတွေနဲ့ လျှောက်သွားလိူက်တယ် ။ ပြီးနောက် သူက အဖိုးယွီရှေ့မှာ သူ့လက်ထဲပါလာတဲ့ ခပ်လေးလေးအထုပ်တစ်ထုပ်ကို ဖြည်လိုက်တယ် ။
အိတ်ထဲက တလက်လက်တောက်ပနေတဲ့ ငွေတုံးတွေကြောင့် အမျိုးသမီးကြီးကျန်း မျက်စိကျိန်းသွားမိတယ် ။ခဏလောက် ကြောင်အ မှင်သက်သွားပြီးနောက် သူမရဲ့ ညွတ်ကွေးနေတဲ့ တြိဂံပုံ မျက်လုံးတွေက ပြူးထွက်လာတယ် ။ တစ်ခုကို ဆယ်လျန်လောက် တန်ဖိုးရှိမယ့် ငွေချောင်းတွေပြည့်နေတဲ့ အိတ်ကြီးက အနည်းဆုံး လျန် နှစ်ရာ သုံးရာလောက် တန်မယ့်ပုံပဲ!
အဖွားကြီးကျန်းက အစားအသောက် အဝတ်အထည်အတွက် ပိုက်ဆံသုံးရမှာနှမြောတဲ့ အလွန်ကပ်စီးနှဲတဲ့ မိန်းမကြီးဖြစ်တယ် ။ ယွီဟိုင် တစ်နေကုန် ပင်ပင်ပန်းပန်း အလုပ်လုပ်တဲ့ဆီကနေရတဲ့ ပိုက်ဆံတွေ အကုန်လုံးကို အဖွားကြီးကျန်းက ဆယ်စုနှစ်တစ်ခုကျော်သည့်တိုင် စေ့စေ့စပ်စပ် စုလာခဲ့တာ။ ဒါပေမယ့် ယွီပေါ်ရဲ့ကျောင်းစားရိတ် အိမ်အသုံးစားရိတ်တွေကို နှုတ်လိုက်ရင် အဲ့ဆယ်စုနှစ်တစ်ခုကျော်စုမှ လျန် တစ်ရာကျော်ကျော်လေးပဲရတယ် ။ အခု ဒီဝက်ဝံတစ်ကောင်ကို ရောင်းတာ လျန် နှစ်ရာသုံးရာလောက်တောင်ရတယ်ပေါ့ !
ဒါ ကျွန်မတို့ ဒုတိယသားအတွက် ဝေစုလား ဘုရား ဘုရား ဝက်ဝံတစ်ကောင်က အဲ့လောက်ထိ တန်ဖိုးကြီးမယ်မှန်း မထင်ခဲ့ဘူး...
အဖွားကြီးကျန်းက ပြုံးဖြဲဖြဲလုပ်နေပြီး သူမရဲ့ မျက်နှာကလည်း ဂန္ဓမာပန်းလို ရွှင်လန်းနေတယ် ။
ကျောက်ပုဖန်းက အဖွားကြီးကျန်းရဲ့ လက်ကို ပိုက်ဆံထုပ်ပေါ် ကို အဝဲမခံဘူး ။ သူက ပိုက်ဆံထုပ်ကို အဖိုးယွီကို ပေးလိုက်ပြီးနောက် တည်ကြည်စွာဖြင့်
ဦးလေးယွီ , ဒီ ပိုက်ဆံတွေက ဝက်ဝံရောင်းပြီးရတဲ့ငွေတွေပါ အကိုယွီဟိုင်နဲ့ပဲ ထိုက်တန်တာပါ တကယ်လို့ သူသာ မရှိခဲ့ဘူးဆို ကုတင်ပေါ် လဲနေရမယ့်သူက ကျွန်တော် ဖြစ်နေမှာ !
အဖိုးယွီက ပိုက်ဆံတွေကို မယူသေးဘဲ သက်ပြင်းချက်လိုက်ပြီးနောက်
မင်းတို့နှစ်ယောက် ညီအကို အရင်းအချာတွေလို သွေးစီးကြတာ... တကယ်လို့ ဒီနေ့ သာ့ဟိုင်သာ အန္တရာယ်တွင်းထဲ ကျတဲ့သူဖြစ်ခဲ့ရင် မင်းဆိုလည်း သူ့ကို သေချာပေါက် ဒီလိုနည်းနဲ့ ကယ်မှာပဲ! မင်းတို့က အမဲလိုက်လို့ရတဲ့ ဝေစုတွေကို အမြဲ အညီအမျှ ခွဲနေကြပဲ... ဒီနေ့လည်း အဲ့လိုပဲ လုပ်သင့်တာပေါ့
အဖိုးကြီး! ကျွန်မတို့ သာ့ဟိုင်က အခုထိ ကုတင်ပေါ်လှဲရင်း သူ့အသက်ကို ကယ်ဖို့ ပိုက်ဆံအလာကို စောင့်နေရတာ! ကျွန်မတို့ ဒုတိယသားက ဒီပိုက်ဆံတွေအတွက် သူ့အသက်ကိုတောင် အရဲ စွန့်ထားရတာလေ! နောက်ပြီးမုဆိုးကျောက်သာ ဒီပိုက်ဆံတွေခွဲယူတဲ့အကြောင်းသိရင် ရွာသားတွေလည်း သူ့ကွယ်ရာမှာ မကောင်းပြောကြလိမ့်မယ် "
သူမရဲ့ ခင်ပွန်းက မုဆိုးကျောက်ကို ပိုက်ဆံအညီအမျှခွဲပေးဖို့ စကားစနေတာလည်းကြားရော အဖွားကြီးကျန်းက ချက်ချင်းထပြောတော့တယ် ။
တစ်ယောက်တစ်ဝက် ဒါဆို သူတို့က လျန်သုံးရာမှာ တစ်ရာ့ငါးဆယ်လောက်ပဲ ရတော့မှာပေါ့ အဓိပ္ပာယ်မရှိတာ! ဆယ်နှစ်လောက် အငတ်ခံစုတောင် ဒီလောက်ပိုက်ဆံကို မရနိုင်တဲ့ဟာ!
ကျောက်ပုဖန်းက ဘေးကနေ ငမ်းငမ်းတက်ဖြစ်နေတဲ့ အဖွားကြီးကျန်းကို မမြင်သလိုနေလိုက်ပြီး ပိုက်ဆံထုပ်ကို အဖိုးယွီလက်ထဲ ထိုးပေးလိုက်ရင်း
ဦးလေးယွီ, ကျွန်တော့မှာ တောင်းဆိုစရာ တစ်ခုပဲ ရှိပါတယ်! အရီးကျန်း အစောက ပြောခဲ့သလိုပဲ သာ့ဟိုင်က ဒီပိုက်ဆံရဖို့ သူ့အသက်ကိုတောင် အရဲစွန့်ထားရတာ... အဲ့တာကြောင့် ဒီပိုက်ဆံထဲက တစ်ဝက်ကို ညီလေးသာ့ဟိုင်နဲ့သူ့မိသားစုကိုပဲ ပေးပေးပါ... အဲ့တာ လိုက်လျောဖို့ ခက်တဲ့ တောင်းဆိုမှုတော့ မဟုတ်ပါဘူး !
ဒါပေါ့ ဟုတ်တာပေါ့! ဒီပိုက်ဆံတွေကို ဒုတိယသားကို ဆေးကုဖို့ သုံးမှာလေ... တကယ်လို့ တစ်ခုခုမကောင်းတာဖြစ်သွားခဲ့ရင်... ဒါတွေကို သူ့ကလေးတွေ အိမ်ထောင်ပြုတဲ့အခါ သုံးရအောင် စုထားမယ်!
အဖိုးယွီက ယွီဟိုင်ရဲ့ အဖေအရင်းဖြစ်တာကြောင့် သူတို့ကြားမှာ သားအဖသံယောဇဉ်ကတော့ ရှိသေးတယ် ။
အဖွားကြီးကျန်းက ချက်ချင်းပဲ သူ့အမျိုးသား လက်ထဲက ပိုက်ဆံထုပ်ကို ဆွဲယူပြီး သူ့လက်ထဲ ပျော်ရွှင်စွာပိုက်လိုက်ရင်း သူမက သဘောတူညီကြောင်းဆိုတယ် ။
မုဆိုး ကျောက် စိတ်မပူပါနဲ့! သာ့ဟိုင်က ကျွန်မယောက်ျားရဲ့ သားအရင်းမလို့ ကျွန်မတို့ သူ့ကို ဘယ်လိုလုပ် ဆိုးဆိုးဝါးဝါး ဆက်ဆံနိုင်မှာလဲ? တွေ့လား ကျွန်မတို့ မြို့က အကောင်းဆုံး ဆေးဆရာကိုတောင် ပင့်ထားပြီးပြီ... အဲ့ဆေးဆရာ ညွှန်တဲ့ ဆေးတစ်ဖုံတစ်ဖုံကို တစ်လျန်လောက်တောင်ကျတယ်... ကျွန်မအခု ဆေးဖိုးသွားရှင်းလိုက်ဦးမယ်... ရှင်တို့ ဒီမှာ စကားဆက်ပြောနေကြဦး!
လက်ထဲမှာ လျန်သုံးရာလောက် ရနေပြီးမှတော့ အဖွားကြီးကျန်းက ဆေးကုစရိတ် ငါးလျန်လောက်ကို ပေးဖို့အတွက် တွန့်ဆုတ်မနေတော့ဘူး ။ သူမက မြန်မြန်ပဲ ဆေးဖိုးရှင်းလိုက်ပြီး ယွီကျန်းကို မြည်းလှည်းနဲ့ မြို့ကို ပြန်ပို့ခိုင်းလိုက်တယ် ။
ကဲ အားလုံးပြန်သင့်ပြီ! သာ့ဟိုင်က အားပြန်ပြည့်ဖို့ အေးအေးဆေးဆေး အနားယူဖို့ လိုသေးတယ်... သူနိုးလာရင်အားလုံးကို အသိပေးပါ့မယ် !
ခြံဝင်းထဲမှာ လူတွေရှိနေတာက သူမအတွက် အဆင်မပြေလှဘူး ။ တော်ကြာ ငွေ လျန်သုံးရာကို မြင်ပြီး သူတို့တွေလောဘတက်သွားမှာ စိုးရတယ် ။ အဖွားကြီးကျန်းဆီရောက်သွားတဲ့ ပိုက်ဆံထုပ်ကတော့ ခွေးကို ပစ်ကျွေးလိုက်တဲ့ အမဲသားတုံးလေးလိုပဲ --- ဘယ်တော့မှ ပြန်လာမှာ မဟုတ်တော့ဘူး
အနောက်ဘက်အခန်းထဲမှာတော့ အမျိုးသမီးလျိုက သူ့အမျိုးသားနားထိုင်ရင်း တိတ်တဆိတ် ငိုကြွေးနေတယ် ။ရှောင်လျန်နဲ့ရှီထုံလေးကလည်း သူတို့အမေကို အဖော်ပြုပေးရင်း မျက်လုံးတွေနီရဲဖောင်းမို့ လာတဲ့အထိ ငိုကြွေးနေကြတယ် ။ ရှောင်ချောင်းကတော့ အခန်းအပြင်ဘက်က မီးဖိုပေါ်ဆေးပြင်နေရင်း သူမအဖေရဲ့အခြေအနေကိုခဏခဏ လာစစ်ဆေးနေတယ် ။
နေကအနောက်အရပ်ကို ဝင်နေပြီ ။ ယွီမိသားစုက မနက်စာရော နေ့လည်စာပါ စားဖို့ လွတ်သွားတယ် ။ အစားပင်စားချင်စိတ်မရှိတဲ့ ဒုတိယမိသားစုကလွဲလို့ အားလုံးက ဆာနေကြပြီ ။
ယွီဟိုင်ရဲ့ ငွေ လျန်သုံးရာကြောင့် အဖွားကြီးကျန်းက ဒီအချိန်မှာ ဒုတိယမိသားစုကို အလုပ်မခိုင်းဘဲ မျက်နှာသာပေးထားတယ် ။ ဒီတော့ သူကအရှေ့ခန်းကိုကြည့်ပြီး အော်ဟစ်လိုက်တယ် ။
ငပျင်းမ လီကွေ့ဟွား ! အခု ဘယ်အချိန်ရှိနေပြီဆိုတာရော သိရဲ့လား အခု မြန်မြန် ညစာသွားချက်ချေ! နင် ငါတို့ကို ငတ်သေစေချင်နေတာလား!
တကယ်တော့ အမျိုးသမီးလီနဲ့ သူ့သားက အခန်းထဲမှာ မုန့်တွေ တိတ်တိတ်လေး ခိုးစားထားပြီးသား ။ ပူညံပူညံအသံလည်းကြားရော အမျိုးသမီးလီက အခန်းထဲက ထွက်ပြီး ထမင်းချက်ဖို့ လေးတိလေးကန်နဲ့ မီးမွှေးလိုက်တယ် ။ ယွီချိုင်သျဲ့က သူမရဲ့ နီမြန်းနေတဲ့ မျက်လုံးတွေနဲ့ အနောက်ခန်းကို ကြည့်လိုက်ပြီး မီးဖိုချောင်ထဲ ထမင်းချက်ကူဖို့ မြန်မြန်ဝင်လာခဲ့လိုက်တယ် ။
ဒီညကတော့ အနောက်ခန်းမှာရှိတဲ့ ဒုတိယမိသားစုအတွက် အိပ်မပျော်တဲ့ညတစ်ညပဲ ။ သူတို့တွေအကုန် ယွီဟိုင်ဘေးမှာနေပြီး သူတို့ မိသားစုရဲ့ ထောက်တိုင်ကြီး ပြိုလဲသွားမှာကို စိုးရိမ်ထိတ်လန့်နေကြတယ် ။
အာရုဏ်တက်ခါနီးကျတော့ အသက်ဖြေးဖြေး မှန်မှန်ရှူနေတဲ့ ယွီဟိုင်က အဖျားတက်လာတယ် ။ အသက်ရှူနှုန်းတိုတောင်းပြီး မြန်ဆန်လာတဲ့အချိန်မှာတော့ သူ့ရဲ့ ဖြူဖျော့ပြီး သွေးမရှိတဲ့ မျက်နှာက ဂဟေဆက်တဲ့ ဂေါက်တိုင်လို နီရဲတက်လာတယ် ။
တစ်ညလုံး မအိပ်ရသေးတာကြောင့် အမျိုးသမီးလျိုရဲ့မျက်နှာက အားနည်းပြီး ဖြူစုတ်နေတယ် ။ သူမ မျက်တွင်းတွေကလည်း ညိုမဲပြီး အထဲကိုချိုင့်ဝင်နေပြီ ။ နဂိုထဲက ပိန်လှီပြီးအားမရှိတဲ့ သူမရဲ့ခန္ဓာကိုယ်က အခုဆို လေတိုက်ရင်တောင် လဲကျမယ့်အနေအထားကိုရောက်နေတယ် ။
နီရဲနေတဲ့ ခင်ပွန်းဖြစ်သူ မျက်နှာကိုကြည့်ပြီး အမျိုးသမီးလျိုက မျက်ရည်တွေ အဆက်မပြတ်ကျဆင်းနေတယ်။ သမားတော်စန်းပြောသွားတဲ့စကားက သူမ နားထဲမှာ တဝဲလည်လည်နဲ့ : 'တကယ်လို့ သူ အနာပိုးဝင်ပြီး ဖျားမယ်ဆို သူ့ အသက်ကို ကယ်တင်ဖို့ ခက်ခဲလိမ့်မယ် '
ပူလိုက်တာ! အဖေ အဖျားအရမ်းတက်နေတယ်! ကျွန်မ အဖိုးဆီသွားပြီး သမားတော်ခေါ်ဖို့ ပြောလိုက်မယ် !
ရှောင်လျန်က ပါးပေါ်က မျက်ရည်တွေကို သုတ်လိုက်ပြီး ခန်းမထဲကို တံခါးခေါက်လိုက်တယ် ။ သိပ်မကြာလိုက်, ယွီသာ့ရှန်း နိုးလာပြီး မြို့က သမားတော်ပင့်ဖို့ ပြောတယ် ။
တစ်ညလုံး မျက်လုံးတစ်ချက် မှိတ်ဖို့တောင် မရဲတဲ့ ရှောင်ချောင်းက သူမအဖေအတွက် ဒုတိယအကြိမ်တိုက်ရမယ့်ဆေးကို ကျိုနေတယ်။ သူမက ဆေးကျိုတဲ့အထဲကို အံ့ဖွယ်ကျောက်တုံးရေ နှစ်စက်လောက်ထည့်လိုက်ပြီး စိုးရိမ်တကြီးနဲ့ အံ့ဖွယ်ကျောက်တုံးကို စိတ်ထဲကနေ လှမ်းဆက်သွယ်လိုက်တယ် ။
[ကောက်ညှင်းဖက်ထုပ်လေး, ကောက်ညှင်းဖက်ထုပ်လေး, မင်းရှိလား]
[ ဘယ်နှခါလောက်ပြောရမှာလဲ အဲ့နာမည်ကြီး
မခေါ်ပါနဲ့ဆိုမှ! ဒီလို ချာတူးလန်နာမည်အခေါ်ခံရတာ မြင့်မြတ်တဲ့ကျောက်တုံးတစ်တုံးအတွက် ဂုဏ်သိက္ခာကို စော်ကားမှုတစ်မျိုးပဲ! ]
အံ့ဖွယ်ကျောက်တုံးလေးက ငြီးငွေ့စွာဆိုတယ် ။
ငါ့အဖေကို မင်းဆေးကုပေးရင် သူသက်သာလာမယ်လို့ မင်းပြောခဲ့တယ်မလား အဲ့ဒါကို ဘာလို့ အခု သူ့ဆီထပ်ပြီး အဖျားပိုး ဝင်နေရတာလဲ
ရှောင်ချောင်းက မသက်မသာဆိုတယ် ။
[ အဖျားဝင်တာမဆန်းပါဘူး ! သူက အံ့ဖွယ်ကျောက်တုံးရေတွေ အများကြီးသောက်ထားတာလေ! ငါမင်းကိုပြောထားသားပဲ ကျန်းမာတဲ့လူတစ်ယောက်က အံ့ဖွယ်ကျောက်တုံးရေတွေ အများကြီးသောက်ရင် အင်အားကြီးပြီးဖျတ်လက်နေမယ် ဒါပေမယ့် မင်းအဖေလို ပြင်းပြင်းထန်ထန် ဒဏ်ရာရထားတဲ့သူဖို့ကျတော့ ဒီလိုအချိန်မှာ သူ့ခန္ဓာကိုယ်က အံ့ဖွယ်ကျောက်တုံးရေတဲ့ အားကို ခံနိုင်စွမ်းမရှိသေးဘူး... အဲ့တာကြောင့် သူအခု အဖျားဝင်တာပဲ! ]
အံ့ဖွယ်ကျောက်တုံးက ခပ်တည်တည်ဆိုတယ်။ ဒါပေမယ့် စိတ်ထဲမှာတော့ သူ့သခင်ရဲ့အဖေကို ကယ်လိုက်တာဆိုတော့ သူ့အတွက်ဘယ်လို ကျေးဇူးတွေ ရလာမလဲဆိုတာကို စဉ်းစားနေမိတယ် ။ တကယ်လို့များ သူ့ကို ချုပ်နှောင်ထားတဲ့ အချုပ်အနှောင်သာ အနည်းငယ်ပြေလျော့သွားမယ်ဆိုရင် သူ...
ဒါဆို ငါ့အဖေက အခု တစ်ခုခုဖြစ်တော့မှာလား!
ရှောင်ချောင်းရဲ့ ဗဟုသုတအတွေ့အကြုံအရ တန်ဆေးလွန်ဘေး ဆိုတဲ့ စကားကို ကောင်းကောင်းကြီးသိနေတယ်။ အဲ့တော့ အံ့ဖွယ်ကျောက်တုံးရေတွေ အများကြီးသောက်လိုက်ခြင်းမှာလည်း ဆိုးဝါးတဲ့ အကျိုးဆက်တွေတော့ ရှိမှာပဲ ။
ရှောင်ချောင်းစကားကြောင့် အံ့ဖွယ်ကျောက်တုန်းလေးရဲ့ အတွေးယာဉ်ကြော ပြတ်တောက်သွားပြီး သူက စိတ်မရှည်စွာဆိုလိုက်တယ် ။
ဘာဖြစ်နိုင်လဲဆိုတော့ အများဆုံးဖြစ်နိုင်တာက သူရက်နည်းနည်းကြာတဲ့အထိ အိပ်ပျော်နေလိမ့်မယ်! ငါ, မြင့်မြတ်တဲ့ အံ့ဖွယ်ကျောက်တုံးက ငါ့ကိုယ်ကျင့်တရားနဲ့ အာမခံချက်ပေးတယ်... ဒါကိုတောင် မင်းဘာလို့ စိုးရိမ်နေသေးတာလဲ အခြေအမြစ်မရှိတာတွေတွေးပြီး အစိုးရိမ်လွန်နေတာ ရပ်လိုက်စမ်းပါ! ငါ အချိန်ခဏလောက် အနားယူဖို့လိုသေးတယ် အဲ့တော့ ငါ့ကို လာမနှောင့်ယှက်နဲ့တော့]
ကျောက်တုံးလေးရဲ့ အာမခံချက်ကြောင့် ရှောင်ချောင်းက စိတ်သက်သာရာတော့ ရသွားတယ် ။ သူမက သူမအဖေအတွက် ပြင်ဆင်ထားတဲ့ဆေးကို ကြည့်ရင်း တွေးနေမိတယ် ။
ဒီဆေးကျိုထားတဲ့ အိုးထဲမှာလည်း အံ့ဖွယ်ကျောက်တုံးရေတွေပါသေးတယ်... ဒါဆို အဖေ့ကို ဒီဆေး ဆက်တိုက်ရဦးမှာလား မတိုက်ရတော့ဘူးလား
အံ့ဖွယ်ကျောက်တုံးလေးက ဘာဘေးထွက်ဆိုးကျိုးမှမရှိဘူးလို့ အာမခံပေးသွားတာပဲ
အဖေက နောက်ထပ် ရက်အကြာကြီး ထပ်အိပ်နေရရုံပဲဆိုတော့... အိပ်စက်ခြင်းက အနာရောဂါတွေ သက်သာဖိူ့ကူညီပေးတယ်လို့ လူတွေ ပြောကြတယ် မဟုတ်လား
သမားတော် စန်းရောက်လာချိန်မှာတော့ ယွီဟိုင်ရဲ့ အဖျားက မရှိတော့ဘူး ။ ဒါပေမယ့် သူ့ဆီမှာ ပြန် နိုးထလာမယ့်အရိပ်အယောင်တော့ မတွေ့ရသေးဘူး ။
သမားတော်စန်းက ယွီဟိုင်ရဲ့ အခြေအနေကို အသေးစိတ် ထပ်ကြည့်ရှုလိုက်တယ် ဒါပေမယ့် သူ ယုံကြည်စိတ်ချတဲ့ ပုံတော့မပေါ်သေးဘူး ။
လူနာက နောက်နှစ်ရက်အတွင်းမှ ထ မလာရင် နောက် သူ ထလာနိုင်မယ့် အခွင့်အရေး အလားအလာနည်းမှာကြောက်မိတယ် ! တကယ်လို့ သူ ထ လာနိုင်ခဲ့ရင်တောင် သူ့ ခြေထောက်တွေက... ထားပါတော့လေ သူ အဖျားကျသွားတာပဲ ကောင်းလှပါပြီ... ဆေးတွေတော့ ဆက်သောက်ဖို့ လိုသေးတယ်... တကယ်လို့ တစ်ခုခု ဖြစ်ရင် မြို့မှာကျုပ်ကို လာရှာလှည့်ပါ
အဲ့ဒီနောက်မှာတော့ အရက်အတော်အတန်ကြာသည်အထိ ယွီဟိုင်က နိုးလာဖို့ အရိပ်အယောင်မရှိသေးဘူး။ ရှောင်ချောင်းကလွဲပြီး တစ်မိသားစုလုံးက လက်လျှော့နေကြပြီ ။ သမားတော်က လက်လျော့ရတော့မယ်ပြောထားတဲ့ သေမင်းတံခါးဝမှာ ရှိနေတဲ့ သူမအဖေက အခြေအနေပိုဆိုးမှာ မဟုတ်တာကို ရှောင်ချောင်းတစ်ယောက်သာ သိတယ် ။ ဒါ့အပြင် အံ့ဖွယ်ကျောက်တုံးရေလည်း နေ့တိုင်းတိုက်နေတာမို့ အစားမစား ရေမသောက်ရင်တောင် သူက အသက်ရှင်နေနိုင်သေးတယ်။ နောက်ထက်အံ့ဖွယ်ကျောက်တုံးရေသာ ထပ်သောက်သွားရင် သူမ အဖေက သေချာပေါက် သက်သာလာလိမ့်မယ်လို့ ရှောင်ချောင်းက ယုံကြည်နေတယ် ။
အံ့ဖွယ်ကျောက်တုံးလေးက သူမအဖေရဲ့ဒဏ်ရာကိုကုသဖို့ သူ့အစွမ်းတွေအကုန် သုံးလိုက်တဲ့နေ့ကစပြီး အခုဆိုသုံးရက်ရှိသွားပြီ။ အခုထိ သူ့ရဲ့ဝိဉာဉ်ပုံစံလေးကို ပြန်လည်ကုသနေဆဲပဲဖြစ်သည်။
ကြည့်ပါဦး , အဲ့ဒီ ရွှေရောင် အလင်းဘောလုံးလေးက ရေထဲမှာ ပျော်ရွှင်မြူးတူးနေပြီး သူ့ရဲ့ ရင်ဘတ်ကို ယုံကြည်မှုအပြည့်နဲ့ ပုတ်ပြနေတာ ။
[ မစိုးရိမ်ပါနဲ့ , သူ့ကို အံ့ဖွယ်ကျောက်တုံးရေတွေ အများကြီးထပ်မတိုက်ထားရင် သူနောက်နည်းနည်းကြာရင် နိုးလာတော့မှာပါ ]
အံ့ဖွယ်ကျောက်တုံးလေးက ရှောင်ချောင်းဆီကနေ သမားတော်က သူ့အဖေခြေထောက် ပြန်မကောင်းနိုင်ဘူး ပြောတယ်ဆိုတာလည်း ကြားရော အထင်သေးတဲ့ပုံစံနဲ့
[ အဲ့ရမ်းကု ပြောတာကို ယုံမနေစမ်းပါနဲ့ ! ဒီ ကြီးမြတ်တဲ့ အံ့ဖွယ်ကျောက်တုံးက အစွမ်းတွေကို ဒီထက်ပိုသုံးပြီး ကုပေးမယ်... တစ်လအတွင်း မင်းအဖေ လမ်းပြန်လျှောက်နိုင်စေရမယ်... အဲ... ဒါပေမယ့်... ခြေထောက်ထဲကအရိုးတွေအရွတ်တွေက တော်တော် ထိခိုက်ထားတာဆိုတော့ လူကောင်းတစ်ယောက်လိုတော့ ပြန်လျှောက်နိုင်မှာမဟုတ်ဘူး... ရှေ့လျှောက် ထော့ကျိုးလေးတော့ ဖြစ်နေမှာပေါ့]
သူ ထော့နဲ့နဲ့ပဲ လမ်းလျှောက်နိုင်တော့မယ်ဆိုရင်တောင် အဆင်ပြေပါတယ် ။ လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်အနည်းငယ်လောက်တည်းက အဖေက သူတို့ ဒုတိယမိသားစုရဲ့ အဓိက ထောက်တိုင် တစ်ခုမှန်း ရှောင်ချောင်းနားလည်ခဲ့ရတယ် ။ အဲ့တော့ သူသာ တစ်ခုခု ဖြစ်သွားရင် သူတို့ဒုတိယမိသားစုတစ်ခုလုံး ပြိုလဲသွားလိမ့်မယ် ။
ရက်အတန်ကြာ အသံတိတ်နေခဲ့တဲ့ အမျိုးသမီးကြီးကျန်းကလည်း ယွီဟိုင် ပြန်ကောင်းလာဖို့ မျှော်လင့်ချက်မထားတော့ဘူး ။ အဲ့တော့ သူက အရင်လိုပဲ ဇာတိပြန်ပြလာတယ် ။
ဘယ်အချိန်ရှိနေပြီလဲ အခုထိ ဘယ်သူမှ ဝက်စာကျွေး၊ထင်းကောက်တာ မတွေ့သေးဘူး! အလုပ်မလုပ်ရင် ငါ့အိမ်မှာ မနေကြနဲ့! ငါတို့မိသားစုမှာ ဘော်ကြော့နေတဲ့သူတွေ မထားဘူး !
ဒီရက်ပိုင်းတွေအတွင်း စိတ်ထိခိုက်နေရတဲ့ အမျိုးသမီးလျိုက အဖွားကြီးကျန်းရဲ့ အော်သံကြောင့် ကုတင်ပေါ်ကနေ လေးကန်စွာ ထ လိုက်တယ် ။ ဆက်ပေါင်းများစွာ ဆက်တိုက် အိပ်ရေးပျက်ထားတာရော စိတ်ထိခိုက်ရတာတွေရောကြောင့် အမျိုးသမီးလျိုက အိပ်ရာထဲလဲနေတဲ့ ယွီဟိုင်ထက်ကို အားမရှိပုံပေါက်နေတယ် ။
ဒါကို ရှောင်ချောင်းက မြင်တော့
အမေ , အိမ်အလုပ်တွေကို ကျွန်မနဲ့ ရှောင်လျန် လုပ်နိုင်ပါတယ်... အမေက နားပဲ နားနေပါ... စိတ်မပူပါနဲ့ အဖေ့အခြေအနေက ပိုဆိုးမလာနိုင်တော့ပါဘူး... အဖေက သူ့ရဲ့ မွန်မြတ်တဲ့ ဇနီးနဲ့ ကျွန်မတို့လို ဉာဏ်ကောင်းတဲ့ကလေးတွေကို ခွဲသွားမှာ မဟုတ်ပါဘူး... ကျွန်မတို့အဖေက သမာဓိကောင်းပြီး အကြောက်တရားကင်းမဲ့တဲ့သူပါ... သူ ဒီအခက်အခဲကနေ လွတ်မြောက်နိုင်မှာ သေချာတယ်... အမေ အဖေ့အပေါ် နည်းနည်းလောက် ထပ်ယုံကြည်သင့်တယ်!
ကောင်မလေး! ကိုယ့်ကိုယ်ကို အမွှန်းကလည်း တင်တတ်ပါ့!
အမျိုးသမီးလျိုရဲ့ ခံစားနေရတဲ့ စိတ်က ပြေလျော့သွားပြီး သူ့သမီးငယ်လေးကို ကြည့်နေလိုက်တယ် ။ ဒီမိသားစုမှာ မပြီးဆုံနိုင်တဲ့အလုပ်တွေ ၊ ဆူသံဆဲသံတွေ ရှိနေပေမယ့်လည်း သူမ ခင်ပွန်းက သူမအတွက် အရမ်းကို ကောင်းပေးတယ် ။ တကယ်လို့ သူသာ ဒီကံကြမ္မာဆိုးကြီးကနေ လွတ်မြောက်လာနိုင်မယ်ဆို ရှေ့လျှောက် ဘယ်လိုအခက်အခဲမျိုးပင်ဖြစ်စေ သူမ ရင်ဆိုင်နိုင်ပါတယ် ။
အမျိုးသမီးလျိုက ခေါင်းကို ငုံ့ကာ ယွီဟိုင်ကို လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်ပေါင်းများစွာက သူတို့နှစ်ယောက် ပထမဆုံးစတွေ့ချိန်ကလို တိတ်တဆိတ်လေး အသေအချာကြည့်လိုက်တယ် ။ သတိလစ်နေတာ ငါးရက်လောက်ရှိပြီဆိုတော့ ယွီဟိုင်ရဲ့ပုံစံက တည်ငြိမ်အေးချမ်းနေတယ် ။ မသိရင် သူက အေးအေးချမ်းချမ်း အိပ်ပျော်နေတဲ့ လူတစ်ယောက်လိုပဲ။ နောက်တစ်ခါ သူ့မျက်လုံးတွေ ပြန်ဖွင့်နိုင်တဲ့ အချိန်ကျရင်တော့ သူက သူမကို အရူးတစ်ယောက်လို ပြုံးပြပြီး ငါ့ဇနီးလေး ဆိုပြီး ခေါ်လောက်မယ်ထင်ပါရဲ့ ။
ရှောင်ချောင်းပြောသလိုပဲ သူ ဒီအခက်အခဲကနေ ပြန်လည်ရှင်သန်လာလိမ့်မယ်လို့ သူမတကယ်ကို မျှော်လင့်မိပါတယ်...