Hallo! Daar ben ik weer. Ik heb deze keer niet zoveel te zeggen, alleen maar, geniet ervan! Veel lees plezier
Foto is: Victoria Jones
________________________________________________________________
Buiten sta ik alleen op de parkeer plaats te wachten op mijn vader. Ik heb hem geappt dat ik om 16:00 wel klaar zou zijn, maar het is nu al 16:15. Boos app ik hem elke minuut die voorbij gaan, maar het helpt niet. Hij leest ze niet en ik denk zelfs dat hij hem niet eens aan heeft.
Boos loop ik naar de sportvelden waar ze aan het trainen zijn.
Ze zijn rondjes aan het rennen in hun uniform voor american football.
Ik ga maar op de tribune zitten omdat ik door heb dat mijn vader toch nog niet komt. Ik weet de weg naar huis ook niet, dus ik kan moeilijk lopend gaan.
'Hee engel, kom je me nu al stalken?'
'Nee mijn vader laat me wachten' Ik heb nu geen zin in dit. Als hij arrogant wil doen, mag die dat doen. Nu ben ik boos op mijn vader en ik heb niet zoveel woede in me om ook op hem boos te zijn.
En ik ben het van vanmiddag ook alweer vergeten, als hij arrogant wil doen en zelfverzekerd, mag dat van mij.
'Ik zou je nooit laten wachten' Ugh walgelijk. Hij komt dichterbij en strijkt zijn hand over mijn arm. Ik trek snel weg en kijk hem aan.
'Kun je nu weg gaan, ik ben liever alleen'
'Maar ik niet, en ik ben de baas zoals je weet'
'Goed, dan ga ik wel weg'
Ik sta snel op en ga 4 treden boven hem zitten. Dat die maar niet denkt dat ik onder hem ga zitten, arrogante zak. Ik mag hem nu al niet, maar dat was al duidelijk.
'Gaan we het zo spelen he' Hij gaat weer 4 treden boven me zitten waarna ik het zelfde doe. Als hij 2 treden van boven gaat zitten klim ik naar de hoogste treden en ga zitten. Ha ik heb gewonnen.
'Goed, jij hebt gewonnen, wil je je beloning' Hij komt op me af met zijn handen gestrekt, kut ik kan niet weg.
'Sodemieter op'
'Kom op, iedereen wil een kusje van mij'
'Ik niet, en laat me er nu langs'
Hij heeft zijn handen op schouder hoogte tegen de muur achter me gezet zodat ik niet weg kan. Ik duik snel naar beneden om onder zijn arm door te gaan, maar hij heeft me door. Simpel weg verzet hij zijn arm en ik stoot me wang hard.
'Au' Ik grijp me wang vast en kijk hem boos aan. Hij kijkt me vurig aan, en ik zie de woede in zijn ogen.
'Als je met me naar bed gaat, zijn we klaar' Zijn lippen komen dichterbij maar ik kijk de andere kant op. Denk maar niet dat ik hem ga kussen, als ik dat wil doe ik het, maar ik wil het niet.
'Kom op Tori' Ik kijk hem boos aan, nu heeft die echt iets verkeerds gezegd. Niemand noemt me zo.
Met alle kracht die ik heb haal ik mijn knie omhoog en hoor een kreun kort daarna. Zijn handen verdwijnen van de muur waardoor ik weg kan.
'Ik zie je morgen schatje' Ik druk een kus op zijn voorhoofd terwijl hij in elkaar gekrompen is. Ik moet toegeven dat ik wel wat medelijden heb met hem, maar ik kan het niet helpen om toch te lachen.
Ik loop van de tribune af en loop waar naar de parkeerplaats waar mijn vader me vanochtend heeft afgezet.
Het is nu al 16:30 en ik wil nu wel naar huis. Bovendien moet ik hier snel weg omdat ik Nick erg boos heb gemaakt. Ik zou het ook zijn als iemand in mijn ballen zou trappen. Ik kijk even om en zie dat die al weer staat. Hij kijkt boos om zich heen en ik weet dat die mij zoekt. Snel probeer ik me nog achter een boom te verstoppen, maar het is te laat. Hij heeft me gezien.
Voor ik het weet stormt die de tribune af, en ik maak dat ik weg kom. Ik kies voor links, want ik ga altijd links. Ik ren zo snel ik kan de stoep op die naast de weg ligt.
Shit had ik nou maar voor rechts gekozen, dit is een super lange rechte weg. Hier kan ik hem nooit afsnijden.
Ik blijf rennen maar als ik zie dat die niet achter me aankomt minder ik snelheid. Gelukkig kan ik erg goed lopen en rennen op hakken, anders zou ik geen kans hebben.
Steeds blijf ik achter om kijken of hij achter me aan komt, maar ik zie niks.
Moet ik nou terug lopen of niet? Eigenlijk wel he want ik heb geen idee waar we zijn.
Langzaam loop ik terug naar de parkeerplaats als ik even later een zwarte luxe auto voorbij zie scheuren. Ik duik snel achter een boom voor de zekerheid. Misschien is het Nick wel.
Als ik bijna bij de parkeer plaats ben zie ik nog maar 10 auto's staan. Geweldig mijn vader is er nog steeds niet. Ik pak me mobiel uit de tas en begin hem te bellen.
'Hallo met mij. Ik sta hier nu al drie kwartier te wachten op je! Waar blijf je. En ik zou graag naar huis willen lopen, maar ik ken de weg niet weetje nog. Omdat jij zo nodig moest verhuizen met je tuthola. Dus kom me snel ophalen!' Ik gooi de mobiel in mijn tas en loop de hoek om van de parkeerplaats.
Ik word stevig vast gepakt en tegen de muur aangedrukt. De hand voor mijn ogen bedekt mijn zicht en ik hoor gehijg vlakbij me oor.
Natuurlijk, hoe kan ik zo dom zijn. Nick is me gewoon opgewacht! Sukkel dat je bent!
'Dus engeltje houd van spelletjes spelen he' De boze stem hijgt in me oor.
'Alleen als ik win' Zeg ik kalm. En ik ben ook kalm, want wat wil hij hier met me doen. Er rijden auto's voorbij en zodra ik schreeuw hebben de mensen van het veld me gehoord.
'Dit keer niet' De hand verdwijnt voor me ogen en ik zie een moordlustige Nick voor me staan. Oke misschien voel ik me een beetje geïntimideerd, maar niet bang.
'Laat me los' Eis ik. Ik weet dat hij me niet loslaat, maar zo laat ik zien dat ik niet bang ben.
'Waarom zou ik dat doen?'
'Omdat ik anders ga gillen' hij drukt hard zijn hand op me mond waardoor ik me hoofd hard stoot aan de muur achter me. Ik laat een geschrokken 'au' maar die hoor je amper door zijn grote hand.
'En wat nu dan he' Pfff ik ben echt niet bang voor hem. Mijn vader kan ieder moment komen en dan slaat die hem in elkaar. En ik word dan door deze school afgestuurd omdat hij het te onveilig voor me vind. Alles komt goed.
Ik kijk hem zo verveeld mogelijk aan en geef geen krimp ondanks de pijn op mijn achterhoofd.
Hij blijft me indringend aankijken, maar ik geef er niks om.
'Dus hier is hoe het gaat. Ik ben de baas van deze school. Als ik zeg dat je uit de weg moet, dan ga je dat. Als ik zeg dat je me een kus geeft, dan doe je dat. En ik wil jou, dus je bent van mij' Met een rustige maar dreigende toon fluistert die het in me oor. Als die langs mijn nek gaat en er een spoor van kleine kusjes achterlaat sta ik verstijfd. Nu heb ik een beetje bang.
Met een harde dreun maakt hij zijn hand los van me mond waardoor ik nog eens hard tegen de muur aan kom. AU!!!
'Au sukkel!' Ik pak me hoofd beet en kijk hem boos aan. Hij geeft me enkel een grijns en verdwijnt dan.
Een beetje geschrokken ga ik op de stoep zitten wachten tot me vader komt. Maar die komt maar niet.
Ik loop wat rondjes om het parkeer terrein om de tijd te doden.
Als ik maar me adres wist, dan kon ik het googlen en zo naar huis lopen. Maar nee natuurlijk heeft mijn vader me niet vertelt wat mijn adres is!
Dan krijg ik een goed idee. Ik ren naar binnen en loop naar de receptie. Die moeten vast mijn adres wel weten!
Het is nu al 17:30 dus ze hij is me gewoon echt vergeten.
'Hee, ik ben net nieuw en ik weet mijn adres niet. Mijn vader is me vergeten op te halen. Zou ik mijn adres mogen weten zodat ik naar huis kan lopen'
De vrouw knikt meelevend en zoekt het adres voor me op. ze schrijft het op een papiertje en ik ren snel naar buiten nadat ik haar heb bedankt.
Dan begin ik aan mijn wandeling, die trouwens drie kwartier duurt! Ik ben zo boos op mijn vader, ik onterf hem als ik rijk word!
Om 6 uur word ik gewekt door mijn irritante wekker. Het zingt een ochtend liedje wat op de radio is. Ik druk hem uit en kom overeind. Gisteren heb ik dikke ruzie gehad met mijn vader. Hij was me zoals ik al had gedacht vergeten omdat hij bezig was in de slaapkamer, iewl ik wil het niet weten. Ze zeiden dat ze de tijd waren vergeten en zich erg schuldig voelden. Maar ik heb natuurlijk de hele boel bij elkaar geschreeuwd en daarna ben ik boos naar boven gestormd. Ik heb nog geen kleren in mijn kast hangen, nog geen boeken uit me tas gehaald en ik weet zeker dat alle persoonlijke spullen van mij nu wel ergens in een plas liggen.
Ik loop naar beneden waar ik een sport broek en bh uit haal. Dan kleed ik me om en begin aan mijn dagelijkse bezigheid, sporten.
Het is al warm aan het worden, zo’n 20 graden is het nu. En het is nog maar 6:10 uur, dus dat zal wat worden vandaag.
Thuis hebben we gelukkig airco, anders zou mevrouw tuthola het niet uithouden. Het klopt dat ik boos op haar ben, en misschien onterecht. Want mijn vader is het probleem eigenlijk.
‘Hallo’ Er komt een jongen naast me joggen.
‘Hallo’
‘Ik ben Wesley, en jij?’
‘Victoria, aangenaam’
‘Dus jij bent de nieuwe die het voor elkaar heeft gekregen om binnen 1 minuut naar de directeur gestuurd te worden’ De jongen moet lachen, en moet zeggen dat het ook wel grappig klinkt.
‘Hoe weet je dat?’
‘Ow, ik zat in de les’
‘Ow, haha. Ja het was niks. De directeur vond het ook onzin, dus ik ben er goed mee weg gekomen’
‘Gelukkig maar’
We joggen een stukje verder terwijl we wat over school praten. Hij legt me uit wie de belangrijke mensen zijn op school, wat uiteraard Nick ook was.
‘Ik woon hier, maar ik zie je op school’ Een brede glimlach vormt zijn lippen en ik geef een terug.
_______________________________________________________
En vonden jullie het leuk!? Stemmen en reageren dan!:D