Amara's POV
"Good morning sweetheart." I greeted Calli. Dito ako natulog sa tabi niya. I kissed her forehead then tumayo ako para makakain na rin ng breakfast.
She's recovering na and natatawag na niya ako and si Alex. That makes me so happy dahil kaunti nalang at makakasama na namin siya sa bahay. Makakauwi na rin siya after her recovery and therapy.
Ang aga naman umalis ni Alex. Kami lang kasi ni Calli ang nandito. She's still sleeping kaya i took the time to prepare my breakfast. Dinala ko yung bowl of cereals and umupo ako sa tabi niya.
"Calli, wake up na. It's already morning." I said habang tinatapik siya. Medyo nagulat ako when i touched her. Bakit sobrang lamig niya? I looked at her face and she's so pale. Parang wala nang dugo.
"Calli. Calli, huwag kang magbibiro ng ganyan." I said while shaking her arm. Hinawakan ko yung pulso niya and i don't feel any heartbeats. Calli, huwag kang ganyan.
"Calli!!!" I yelled. Tumakbo ako palabas ng kwarto and I'm already panicking.
"Doc!!!" Sigaw ko na umaalingawngaw sa hallway ng hospital. After a few seconds, dumating na yung doktor na may kasamang nurse and pumasok kami sa loob ng room.
I dialed Alex's number sa phone ko but he's not answering. "Alexxxx!!!!" I yelled in frustration. Why are you not picking up the phone?
"A-anong nangyayari?" I asked pero pinipigilan ako ng isang nurse na lumapit. My tears are flowing down from my eyes. Huwag naman po please! She's too young.
"Set to 200 joules." I heard the doctor said while she's holding the defibrillator.
"Clear!" The doctor yelled.
They did that a couple of times. Nagrerespond naman si Calli on the first few times pero she stopped responding.
"Doc? W-what happened?" I asked habang nanginginig. The doctor looked at her watch and tumingin sa akin.
"No! No! Hindi pwede!" Gusto kong magwala but i felt na nawawalan ako ng energy. And everything turned black.
~~~~~~
"Amara. Wake up." Nagising ako because i felt someone shaking my arm. Agad akong napabangon. Nakahiga ako sa hospital bed and katabi ko si Calli. I held her hand immediately and i took a breathe of relief when i felt that it was warm.
"Anong nangyari?" I asked. Nanginginig pa rin yung mga kamay ko.
"You were having a nightmare." Alex said. Agad akong yumakap sa kaniya at umiyak.
"Panaginip lang yon. Shhh." He said habang hinihimas ang buhok ko. Hindi ako makapagsalita because I'm drowning on my own tears.
"A-akala ko.... w-wala na si...si Calli." Putol putol kong sabi dahil sa paghikbi ko. He patted my back and he swayed a little habang nakayakap sa akin.
"Nandyan si Calli. She's fine." Inilayo niya ng kaunti ang mukha ko para mapunasan niya yung luha ko. Sinubsob ko ang mukha ko sa dibdib niya at nagpatuloy pa rin ako sa pag-iyak. I got so scared, akala ko nawala na si Calli sa amin.
"Tahan na. That was just a nightmare. Hindi yon mangyayari." He said then he kissed the top of my head.
Lumayo siya and pumunta sa table to get a botte of water.
"Uminom ka muna." Inabot niya sa akin yung bote and uminom ako ng kaunti. I can still feel my heartbeat racing. That dream feels so real. Binalik ko sa kaniya yung bote then niyakap ko si Calli. I kissed her forehead and hinawakan ko yung kamay niya.
"Go back to sleep din mamaya. 4 am palang." Sabi ni Alex habang nasa tabi ko.
Calli opened her eyes and napatingin sa akin. Kumunot ang noo niya nang mapansin siguro na puro luha ang mata ko.
"I'm sorry nagising kita. Go to sleep na." I said pero nakatingin pa rin siya sa akin at nakafocus sa mata ko.
"I'm fine. Don't worry. Hahaha. I just had a nightmare. Sige na, matulog ka na ulit." Humiga ako sa tabi niya and i caressed her hair habang nakayakap ako sa kaniya.
Pinipisil niya yung kamay ko kaya napatingin ako sa kaniya.
"What's wrong? May masakit ba sayo?" I asked. Umiling lang siya.
"Can't.....sleep." She said slowly. Uhhh, paano ba ito?
Oh! I know. Kinuha ko yung phone ko na nakapatong sa side table.
"Alam ko na. There's this vlogger na you always watch.
And minsan, nakakatulugan mo na pinapanood siya." I said habang nagsesearch sa phone ko. I played Luna's vlog sa phone and pinanood ko sa kaniya. Nakatukod lang yung isa kong kamay sa side ng ulo ko and nakahawak sa phone yung isa.
"Do you remember her?" I asked. Umiling lang siya which made me sad. Anak, it's Luna, yung favorite mo. Halos magwala ka nga kapag nakikita mo siya and yung family niya eh.
Nalulungkot ako. Parang hindi siya si Calli. Wala siyang reaksyon while watching. When i remember clearly noon, she would jump for joy kapag may bagong vlog si Luna.
"That's Luna. You've met her before pati yung family niya." Pagpapakilala ko.
"You love her and her family diba? The Bustamantes. Nandoon si Luna and yung mommy niya sa birthday mo remember?" I asked. Ngumiti siya ng tipid and she pressed my hand which means naaalala na niya.
"Si Luna?" She asked.
"Yes. Yes, that's her." I said then i pulled her closer to me. We continued watching the vlog and after a few minutes, she's already asleep. I turned off my phone and carefully moved para hindi maistorbo ang tulog niya. I'm feeling sleepy myself kaya i closed my eyes and i feel asleep.
~~~~~
It's almost noon and ngayon ang start ng therapy ni Calli. The doctor said na kahit two weeks lang siyang tulog, her brain will have a hard time functioning dahil ganoon ito katagal na hindi nagfunction ng maayos. Magfofocus muna sa motor skills ni Calli. Kanina pa nagsstart ang therapy and nakatayo ngayon si Calli habang nakahawak sa kamay ng nurse.
"Okay, try to move your foot forward. Slowly." Sabi ng nurse. Sinunod niya ito and she was able to take a step. Napatingin siya sa akin and ngumiti. How i missed that smile.
"Another step." Sabi ng nurse habang inaabot ni Calli yung kamay ko.
"Pwede ba?" I asked the nurse first kung pwede rin akong umalalay kay Calli. "Opo naman." She answered so hinawakan ko yung kamay niya.
"One step, my love. You can do this." I said to cheer her up. Lumakad pa siya ng ilang steps and she smiles tuwing nagagawa niyang lumakad.
"Last one." Sabi ko. She took that step palapit then yumakap sa akin.
"Very good! You did a great job!" Sabi ko then inalalayan namin siyang umupo sa bed. Almost 2 hours na rin yung therapy and tomorrow daw ulit.
"Thank you so much!" I said to the nurse. Ngumiti siya and tumingin kay Calli. "Ang galing mo! Ang laki ng improvement. Continue mo yan ha! Excuse me po." She said then lumabas na siya ng room.
"I'm so proud of you. You're so brave." I said which made her smile. Tumayo ako to get a glass of water.
Gusto ko na agad siyang gumaling para maiuwi na namin siya.
"Here. Drink this first." I helped her to drink water. Naigagalaw na niya ng maayos yung kamay at paa niya.
"Veggies yung lunch mo ha. You have to eat a lot of vegetables para gumaling ka kaagad." Sinabi ko lang para alam niya. Kumakain naman siya ng gulay eh so that won't be a problem.
Someone knocked on the door kaya pumunta ako doon at pinagbuksan ko.
"Hi ate!" It's Tarra and Pretty!!!
"Buti nakarating kayo. Come inside." Yaya ko sa kanila. Ngumiti agad si Calli when she saw her two ate's.
"Hi Calli! Sorry ngayon lang ako nakarating ah. Marami kasing gawain sa work." Sabi ni Tarra.
"Ako din eh. Tinawagan lang ako ni Tarra. Kamusta ka na?" Tanong ni Pretty.
"Hindi...hindi ko po a-alam yung pangalan n-niyo." Sabi ni Calli. She doesn't remember their names pero kilala niya yung tao. Tsaka ko lang naintindihan, she can remember our faces but she can't remember our names. Kaya si Luna, naaalala niya but she can't remember the name.
"I'm ate Tarra. Assistant ng mommy mo." Pagpapakilala ni Tarra.
"I'm ate Pretty naman. Halata naman sa face ko. Joke. Hahaha. Pinsan mo ako." She said. Alam na niya na anak ko si Calli. She just introduced herself that way para hindi maguluhan si Calli.
"Kamusta ka na?" Tanong nila then umupo sila sa tabi niya.
"Okay...lang po." Sagot ni Calli.
"Magpagaling ka na ah. Para makakain ulit tayo sa labas. Hehehe." Sabi ni Tarra. Hinayaan ko muna sila na mag-usap. Inayos ko yung food dito sa table and naglagay ako sa plate ng lunch naming lahat. Nagpaluto kasi ako kay manang ng pagkain and dinala niya dito kanina para din makabisita siya kay Calli.
Chopsuey and tinola ang food for today. Pinadagdagan ko ng veggies and soup for Calli. Binuksan ko na rin yung tupperware ng rice.
"Girls, kain muna kayo dito ng lunch." I said to Tarra and Pretty.
"Ay sige po. Thank you." Sabi nila. Dinala ko yung plate ng food ni Calli and umupo ako sa tabi niya. Hindi pa niya masyadong kayang kumain mag-isa eh.
"Masarap?" I asked pagkasubo ko sa kaniya ng kanin at ulam. Ngumiti siya as an answer habang nginunguya yung pagkain.
"How are you feeling?"
"Okay." Sagot niya. That's good.
~~~
Tapos nang kumain si Calli. I secretly put the spoon na ginamit niya sa zip plastic bag. Dadalhin ko ito mamaya sa DNA testing clinic together with my samples para makasigurado kami. Sigurado akong anak ko si Calli but having a proof would be better.
"Uhh Girls, uuwi na ba kayo?" Tanong ko kila Tarra na kakwentuhan ni Calli.
Nagkatinginan muna sila before answering.
"Hindi pa naman po." Sagot ni Tarra.
"Okay. Pwede niyo ba munang bantayan si Calli? May pupuntahan lang ako saglit. Babalik din ako agad."
"Sige po." Sabay nilang tugon. Kinuha ko na yung bag ko and i kissed Calli's forehead. "I'll be back later. May kailangan lang akong asikasuhin ha." I said then lumabas na ako ng kwarto.
~~~~~~
I gave them Calli's samples then kinuhanan din ako ng saliva kanina. Just like the last time, i'll be able to get the results after 3 to 5 working days. Naeexcite ako to see the results. Kahit na alam ko kung anong resulta, naeexcite pa rin ako.
Nakabalik na ako sa hospital and parang i saw mama dito sa parking lot. Lumapit ako and ang mama nga.
"Ma!" I called her. Lumingon siya and parang nagulat to see me here.
"What are you doing here?" Tanong niya.
"Remember, naospital si Calli. Diba i told you?"
"Ah right. I just had a check up with my doctor." She said. Tumango lang ako then i thought of something.
"Ma, do you want to visit Calli?" Tumingin lang siya. I know she doesn't like Calli.
"Maybe next time." Sabi niya.
"Baka magbago pa po ang isip mo when i say na siya si Isabella." Napatingin siya sa akin with a surprised face.
"What did you say?"
"She's Isabella ma. Anak ko siya." Her eyebrows met dahil sa sinabi ko.
"What do you mean? Isabella's gone for years."
"It's a long story po. But she's here now. Aren't you happy?"
"Of course i am. Pero sigurado na ba kayo? Have you done a DNA test?"
"Kakagaling ko lang po doon. But i'm sure, anak namin siya ni Alex." I said. Tumango lang ang mama and she patted my shoulder.
"Sige, i'll go see her." She said which made my eyes spark. Totoo ba ito?
"Let's go po." Lumakad na ako and sumunod ang mama.
~~~~
Binuksan ko yung pinto and naabutan kong nagtatawanan sila Tarra. Napaayos naman sila ng upo nang makita ang mama.
"Don't worry girls, wala tayo sa office." Sabi ng mama dahil nahalata niya rin siguro na natakot sa kaniya sila Tarra.
"Calli, you have a visitor." I said then lumapit ang mama sa kaniya.
"Hello Calli. How are you?" Tanong ng mama. Nagpalipat lipat lang ng tingin si Calli sa aming dalawa.
Tumingin din sa akin ang mama dahil hindi nagrerespond sa kaniya si Calli.
"Uhh Calli, naalala mo yung mama ko?" I asked.
"Tita Liandra?" Sabi ni Calli kaya I got surprised.
"Mamita. Mamita nalang." Sabi ng mama. Hindi ko maexplain ang nararamdaman ko. I feel so happy and fulfilled. Sobrang saya ko ngayon.
"Amara, if you need anything, don't hesitate to ask me." She said kaya niyakap ko siya.
"Thank you ma." She patted my back then humiwalay din sa yakap ko.
"Magpagaling ka little lady. Okay?" Hinawakan ng mama yung pisngi ni Calli and she tapped it.
"Sige, i have to go na rin." Sabi ng mama. "Sige po, hatid na kita sa labas." I said then sinamahan ko siyang lumabas.
"Ma, thank you. That means a lot to me."
"No worries. Kung siya si Isabella, then she's my apo. Pamilya ko siya." Napangiti ako sa sinabi niya.
"Salamat po."
"Sige, kailangan ko nang umalis. I'll see you soon." Nagbeso na siya sa akin and lumakad na siya palayo.
Then papasok na sana ako but I saw Alex coming from the other side of the hallway.
"Oh? Napaaga yata uwi mo?" He kissed me before answering.
"Yes. Half day lang." Sagot niya. Pumasok na kami sa loob ng room and hinalikan niya sa noo si Calli before sitting on the couch.
~~~~~~
A/N: So, hello! Hahahaha. Gigil na si imissF kay Sam kaya naisipan niyang gawan ng meme. Hahahaha.
By: imissF
Credits to the rightful owner of the photo. For entertainment purposes only!!!