After sa bahay nila Black i found myself crying at the church. I didn't pray. Iyak lang ako ng iyak. Wala akong mapagsabihan sa sakit. May trabaho si Blade kaya I know na pabigat lang ako. Wala din si Daddy. Ayokong umuwi siya sa akin at worst ay magalit siya kay Black. Ayokong maging abala kay Robin. Nahihiya ako sa kanya. Ayokong isipin niya na tatawag lang ako sa kanya if i need help. This time i am on my own. I have to stand on my own. Iyak lang ako ng iyak.
Lumabas si Father at may dala siyang tubig at inabot sa akin. Alam niyang may mabigat akong dinadala kaya nasa tabi lang siya tahimik na nagdadasal para sa akin malamang. Nagsisimula nang dumilim ng tumayo ako. I found myself sa Roxas Boulevard na upo ako sa tabi habang tinitingnan ko ang bumper to bumper na traffic. Feeling ko ang sakit ng puso ko para ding trafic sa edsa. Steady lang at hindi umusad.
I found myself driving to one of the famous bar. Isang bote ng brandy agad ang inorder ko. I'm not a good drunk but i need this for tonight. Gusto kong umuwi ng bahay na gumapang sa kalasingan. Kalahati na ako ng nagsisimula sa pag tugtog ang banda. Tagay lang ako ng tagay. Hanggang sa nag tanong ang singer kung sino ang may lakas na loob na kumanta. Tulak malang ng alak ay tumayo ako. Pasuray-suray ng konti pero kaya ko pa. Kinuha ko ang microphone. Binirit ko na ang Need You Now ng Lady Antebellum.
"Picture perfect memories scattered all around the floor. Reaching for the phone 'cause I can't fight it anymore. And I wonder if I ever cross your mind? For me, it happens all the time."
Hindi ko na naman napigilan ang luha. Kaya umiyak ako habang kumakanta. Nakisimpatya naman ang mga tao at nakiiyak din. Sobrang bigat ng puso ko.
How could Black push me so quickly?
"It's a quarter after one, I'm all alone, and I need you now. Said I wouldn't call, but I've lost all control, and I need you now. And I don't know how I can do without. I just need you now."
***
Day off ko ngayon. Tamang-tama dahil dumating si Kuya Declan from US. He is a US Air Force. Siya ang idol ko kaya ako nag police. Hindi siya napigil ni dad sa gusto niya kaya ako nag shift din maging police.
"Kuya, bar tayo."
"Libre mo ako? Sure basta ayoko na bigyan mo ako ng babae."
"Nah! May Blade na ako. Tara na!" Gamit ang sasakyan ko ay dinala ko si Kuya sa After SIX. Halos mga kolehiyala at mga office girls ang dito naka tambay palagi.
Bakit ko alam? Si Orange at Green ang suki dito.
"Dito na ba? Bakit maraming babae? Sabi ko ayoko sa babae."
"Mas maganda dito kuya. Iwas away. Konte lang ang lalaki dito." Pagpasok palang namin ay bumulaga na sa akin ang magandang boses ng singer.
"DAMN! SHE'S BEAUTIFUL!"
Agad kong sinundan ang babaeng tiningnan ni kuya. Sa singer siya nakatingin. "Para siyang si Mae." Ani ko at napailing. "Imposibling si Mae yan, as if papayagan siya ng may-ari niyang possesive."
"You know her? Come on, introduce me!"
Tinaasan ko ng kilaya ang kuya ko. "Akala ko ba walang babae? Bakit ngayon gusto mo siyang makilala?"
"She catch my attention. She is too pretty to be alone and lonely." Tiningnan ko ulit ang kumanta malungkot nga siya at may luha sa mata niya.
"Hanap tayo ng table. Lubayan mo ang singer." Nakahanap kami malapit sa stage at pinakatitigan ko ang babae.
"Another shot of whiskey, can't stop looking at the door. Wishing you'd come sweeping in the way you did before. And I wonder if I ever cross your mind? For me, it happens all the time."
Para talaga siyang si Mae.
"It's a quarter after one, I'm a little drunk, and I need you now. Said I wouldn't call, but I've lost all control, and I need you now. And I don't know how I can do without. I just need you now."
"Si Mae nga! Bakit siya nandito?" Napatayo na ako.
"You know her, don't you?"
"Shut up kuya! Dimo siya dapat pag nasahan."
"And why?"
"Kasi magiging pinsan mo siya."
"Talaga? Sinong maswerteng naka huli d'yan?"
"Si Black!"
Biglang naibuga ni kuya ang beer. Hindi ko kasi nasabi sa inyo dati maliit pa kami. Nag away si Kuya at Silver. Pinagtanggol ni Black si Silver. Ang dahilan ay si Abby. Binigyan lang naman sya ni Black nang black eye.
"May puso ang gagong yun? Swerte naman niya sa syota. Baka pwede maagaw."
"Kuya binabalaan kita ako makakalaban mo pag pakikialaman mo sila. Sobrang haba na ang pinagdadaanan nila. Huwag kanang maki sawsaw."
"But look at her she's miserable." Napatingin ako kay Mae. Umiiyak na naman siya.
"Guess I'd rather hurt than feel nothing at all. It's a quarter after one, I'm all alone, and I need you now. And I said I wouldn't call, but I'm a little drunk, and I need you now. And I don't know how I can do without. I just need you now. I just need you now. Oh, baby, I need you now."
Agad kong tinawagan si Blade. At pinaalam ko na nandito ang ate niya. After letting her know ay naglakad ako papalapit sa stage. Tama namang bumaba siya. Kaya sinalubong ko siya. Kamuntikan na siyang matumba kaya mabilis ako sa pag hawak sa kanya.
"Mae...?" Tumingin siya sa akin at umiyak. Saka niyakap ako.
"Allen, bakit ganyan si Black."
Napaawang ang bibig ko, awang-awang ako sa kanya. Wala akong masabi about Black. "Mae... Blade is coming."
Tumango lang siya at nagsimulang bumalik sa mesa niya. Sumunod lang ako. At tiningnan siyang tumatagay. Aagawin ko na sana ang alak ng pinigilan ako ni kuya.
"Let her be. When it hurt too much all you want is to get drunk and forget the pain. Hayaan mo siyang gawin ang gusto niya." Nakatingin lang ako kay kuya. Alam ko ang nangyari sa love of his life niya. Ang reason kong ayaw niya sa babae.
"Masakit ba talaga ang ma in love kuya?" Tumingin lang siya sa akin at tumango.
"Sobrang sakit na parang ayaw mo nang mabuhay. Sobrang sakit na mag iiwan sayo ng bad impression about love and woman."
"Parang ayoko ng ma in love."
"Nah... you could not say that. Love comes when you least expect it. Basta darating nalang na tila isang magnanakaw. Magising ka nalang na wala na ang puso mo kung saan mo ito iniwan."
Napaisip ako. Kami ni Blade were only doing this for fun. At first gusto ko siyang seryosohin pero mahal niya si Matapang. Kaya alam kong masasaktan lang ako.
"Hi... ako pala si Declan or Dicky for short. Kuya ako ni Allen. Maybe you want some Dr. LOVE'S advice?"
Tumango lang Mae at nagsimula na silang mag usap ni kuya. Nakikinig lang ako. Tama nga siguro ang kasabihang "Mysery loves Company." Ilang sandali pa ay dumating si Blade. At umiyak ito ng makita ang kapatid.
"Ate..."
"Blade?" Nagsimula na naman itong umiyak. "We got the result. Si Black ang baog. He pushed me away. Pinalaya niya ako. Ayaw na niya sa akin. Akala ko sapat na ako para sa kanya. Hindi ko pala kayang punan ang anak na gusto niya. Ang sakit Blade. I fight for him but all he did was to push me away. He give me up that quick. Ayoko na sa sakit Blade.
"Ate... tama na... umuwi na tayo. Kung ayaw ng Black sayo, andito pa kami ni daddy. Mahal na mahal ka namin.
***
After the heartbreak of pushing Mae ay nagkulong ako sa banyo. I silently cried and prayed. Hoping she would understand me. I don't know how long I stayed crying. Nagising nalang ako sa malamig na paligid pero ang init ko. I still wear the same clothes I wore yesterday. The blood on my hand is drying. Sinalat ko ang noo ko I'm hot. I have a fever.
Agad akong nalego at nilinis ko ang katawan ko. Pag pasok ko sa kwarto ay malinis na ito. Looks like mom did clean up my messed. May pagkain din sa mesa at gamot. A pain reliever, antibiotic capsule at cream for my wounds even betadine at band aid ay meron din. Natawa akong napailing. Napaka girls scout talaga ni mommy.
Kinain ko ang pagkain at ininom ko ang gamot. Nilinis ko din ang sugat ko saka nahiga. It]s a cold morning for me. Cold kasi I'm all alone. Wala nang Mae na yayakap sa akin. Sinaktan ko siya. Lumabas ako sa terrace. Bukas ang terrace sa kwarto ni Orange at malakas ang music niya.
It's not true na hindi niya kayang punan ang kulangan ng anak because the truth is kayang-kaya niya. Takot lang akong hindi ko siya mapasaya. Hindi ko kayang makita siyang maiingit sa ibang babae na nagdadalang tao.
She is perfectly fine. Bakit ko siya ikukulong sa akin?
Pushing her away is not that easy. Alam kong galit siya sa ginawa ko. Sa mga suntok ni Orange alam kong galit na galit siya. Kahit si White ay ganun din. Hindi ko hiningi na unawain nila ako. Mas maganda na rin ang ganito.
Sorry Mae. If i had to give you up! Believe me it is for all of your happiness. Maybe now kuntento ka sa akin. When we get older ma wish mo na sana may anak ka. Kaya sinasaktan kita ngayon. Kasi kung hindi ko gawin baka hindi na kita kayang itulak pa palayo.
"I love you Mae. I am worth nothing now. I miss you. Sana isang panaginip lang ang lahat ng ito. Dahil ayokong isuko ka at itulak ka. I love you Mae."
Umiyak ako ng umiyak. Sa kabilang side ay nakita ko si Orange. Mukhang umiyak din siya. Pinalaya mo na rin ba si Mae? Gusto kong itanong. Pero bumalik siya sa loob at isinara ang pintoan.
Sana Mae, balikan mo ako. Natawa ako. Hindi, mali... I am the one who pushed you. Alam kong hindi kana babalik pero andito lang ako Mae. Mahal na mahal ka. Tuparin mo ang mga pangarap mo. Alam kong maging mabuti kang ina. Pag wala nang magmamahal sayo balikan mo ako please hihintayin kita kahit hanggang sa huli ng aking hininga. Pag mangyayari yun Mae promise hindi na kita e give up. I will hold on to you like i always hold on to you. Like a child hold on to his mother.