Chapter 62
(Kate’s POV)
I slowly opened my eyes. I felt my body heavy but my head is light. Para akong lasing. Ano bang
nangyayari sa’kin? When I totally opened my eyes, I saw white ceiling and walls. I turned my head to
my right and saw kuya sleeping beside me. Nakayuko yung ulo niya sa kama while holding my right
hand. Kaya pala naramdaman kong mainit ang aking kanang kamay at braso.
Then I realized I’m at the hospital then flash back of memories kung anong nangyari at kung bakit
napunta ako dito. Actually wala na akong maalala after I crawled back at the other side of the room
to get something to smash the door. I blacked out then.
Paano kaya ako natagpuan nina kuya? I could almost imagine his face if he saw me sprawled
across the floor.
I felt him stirred and squeezed my hand then raised his head.
“You’re awake, how’re you feeling?” he asked in a sleepy voice. Kyaaaaa~ that’s so sexey! >///////////<
Shemay! Nagawa ko pang maglandi sa kalagayan kong ‘to.
Psh… =_________=
“I’m okay, a little light headed.” I admit.
“You should sleep back, it’s still 1:00am. You’ll be discharged here at 9:00am. Galing dito ang
tropa kanina, you need to rest so you’ll feel better when you wake up later, okay?”
I nodded at him. Talaga ngang kailangan ko ng pahinga dahil nagsimula nang sumakit ang ulo ko.
Napansin ko lang, parang wala lang nangyaring awkwardness sa amin ni kuya kahapon. Well,
with all what happened to me today, the kiss last night doesn’t matter… for now.
I closed my eyes and drifting to sleep again, feeling kuya’s warmth beside me.
The last thing I heard from him are the words spoken sincerely which made my heart skipped a
beat…
“I love you Kate…”
(Lovi’s POV)
“Hi Yui!” Bati ko sa kanya nang sinundo niya ako early that morning. Nagtataka ba kayo kung bakit
sinundo niya ako ngayong umaga?
Simple lang naman, sabay kaming pupunta doon sa hospital kay K, at dahil wala si Yue, he’ll go on
his stead. Yun din naman daw ang sabi ng grandma ni K. Substitution lang ang drama teh? Well,
willing naman si Yui na makita si K. He told me honestly na nag-alala rin siya sa kalagayan ni K
nung natanggap ko yung text ni Shar. Yes, magkasama nga kami kahapon and skipped our org’s t
ime. May isang nilalang lang talagang ayaw kong makita doon.
“Alam mo ba kung bakit wala ang kakambal mo ngayon?”
He just shrugged.
“I told you already I have no interests in knowing his agenda when it comes to Mafia stuffs. Kung
basta-basta na lang yun mawawala, I’m sure as hell that it concerened Mafia. So hands-off ako
diyan, except na lang kung sasabihan niya ako.”
Okay, okay… I understand. Sinabihan niya ako sa lahat when I knew Kate belongs to a big time
Mafia family and that Yue’s family is also in Mafia. So that means, kasali rin si Yui sa mga Mafia na y
an.
He told me everything, when I confronted him about those stuffs and that he doesn’t even like a bit i
n a Mafia family. Well, hindi naman siya bitter sa layp niya kahit na napabilang siya sa isang Mafia f
amily. He loves his family but not the Mafia thing. Gulo noh? When his family itself is the Mafia. Well t
hat’s Yui anyways. Magulo.
Di niyo alam na magulo siya noh? Di halata noh? Well sa tagal-tagal ba naman naming naging
magkaibigan-slash-special friend, siguradong I’ll know this cute fact about him. (~,^)v
We’re now on our way to the hospital. Pagdating namin doon ay nandoon na ang ibang tropa sina
Eli, Spencer at Benj.
Spencer…
Pagkapasok na pagkapasok namin doon sa hospital ay grabe lungs kung makatitig ang siyokoy.
What’s his problem anyways?
You know it’s rude to stare. At hindi lang talaga sa akin huh… sa aming dalawa pa ni Hapon. Bakit?
Nagseselos siya? Edi magselos siya? Mamatay siya diyan kakaselos! xP
“Where’s Kate?” tanong ko kay Benj.
“Still sleeping, si Jerwin naman ay kakagising lang, ginising na namin para iasikaso ang
pag-discharge ni bunso.” sagot ni Benj.
Di naman nagtagal ay isa-isa namang dumating ang ibang ka-tropa at tamang-tama ay kakagising
lang ni K. Haaaiszt… She’ll always be special for everyone of us here.
Lahat naman ay nakatingin sa amin ni Yui. What?
What’s wrong with them?
Habang naghihintay kami sa may lobby sa paglabas ni K ay nilapitan kami nito ni Yui sa gilid.
Tumikhim muna ito to get our attention.
“Ahmm… are you two dating? We thought dude, si K type mo, si Lovi pala? We just can’t believe
this, akalain mo ba naman, palagi kang nakabuntot at nakadikit kay bunso-“
I cut him off. I know what is up. Nakita ko naman ang iba na klarong-klarong nakikinig sa amin
except ni Spencer. He knew who’s who of course.
Yung iba ay pasimpleng nakinig sa amin.
Lhar is discreetly peeking towards us from his book. Si Jeff naman ay pasipol-sipol sa tabi ngunit
naka-side view naman para yung tenga niya ay nakaharap sa’min. Psh…
Si Benj at Shar ay kunwari nag-uusap sa isa’t isa, ngunit panay naman ang sulyap sa amin. Ang
mga mokong nah ‘toh, kala nila di ko alam? Nagkakamali sila!
Si Vince at Eli? Ayun biglang nawala, ewan ko lang kung saang lupalop ng hospital silang
pumunta. Sana lang they’re not having some private intimate moments somewhere around here.
Ugh! Wut iz gross… =_____=
“Kung anuman ang iniisip niyo diyan sa mga very creative brains cells niyo ay mali. He’s not Yue,
this is Yui anyway his twin. Please don’t mistake him for his twin. Please observe properly.” I
said, a bit annoyed.
After I said that, I heard them sigh in relief. Bakit naman? What’s wrong with Yue? Well, si naman
talaga is a very fishy character. Not that amoy isda siya, actually mabangong mabango nga
siya—ssssh!! Wag kayo maingay na inamoy ko siya ha, he’s a hottie anyways but for me his twin
brother is better.
“Oh, akala namin he’s Yue. Sorry dude.” sabi ni Khian kay Yui.
“It’s okay man. Sanay na rin naman ako sa ganitong bagay. We’re identicals afterall.” Yui
conceded. Ang bait-bait talaga nito! Well, wag lang galitin, of course.
Nakita naming lumabas na si Kate kasama nina tita Lily at tito Red and Jerwin at her side holding
her. Narinig ko pa ngang sabi ni K na…
“Kuya, okay na ako. Tsaka hindi ako napilay, nag-collapse lang, okay? No sweat.” gaga talaga.
Si Jerwin naman ay parang walang narinig ay patuloy pa rin sa pag-akay kay K. Hay naku, okay siya
nah! Siya nah ang super-duper caring na kuya sa buong mundo!
Ang swerte-swerte talaga ni K for having Jerwin as her kuya tsaka may mga extra hot kuyas pah!
Asan ka pah!
(Kate’s POV)
Nakarating na kami sa bahay galing hospital. Sinundo ako nina mom, dad, kuya at ng barkada.
Masaya ako dahil andun silang lahat para sa akin. I know I made them worried again this time.
Ewan ko lang bah… kung bakit ang kapahamakan na mismo ang hahanap sa akin.
Nagpapakabait naman ako bilang anak, kapatid, kaibigan, kapit-bahay, classmate, schoolmate at
mamamayan ng Pilipinas. Pero bakit ganito pa rin? Lagi pa rin akong napapahamak.
Haaaaaaaaay… ano na lang ba ang dapat kong gawin para makatakas ako sa kapalarang ito?
T_____T
Absent ako klase ngayon, opkors dahil rest daw nga muna sabi ng doctor para maka-recover ako
fully. Sina kuyas, Lovi at Shar naman ay pumasok na sa school after akong mahatid dito sa bahay.
Na-touch naman ako sa concern nila para sa akin. Talagang nag-alala silang lahat sa akin. And I’m
very thankful for that, for having them in my life.
Hanubatu! Nagiging emonggoloid na ako ditey! Ms. Otor, kala ko ba humor ang storyang eto? Eh
ba’t ako nag-eemote ditech?
(A/N: Malay ko ba sa’yo diyan?. Ikaw nga lang nag-eemote diyan eh! Psh… =______=)
Uwaaaaaaa~ So hindi si Ms. Otor ang dahilan kung bakit ako nagkakaganitey? >_____<
Eto kaya ang side epek sa paglanghap ng usok na yun? Oh yes, sinabihan ako ni kuya na hindi
ordinaryong usok yung nalanghap ko. Buti naman at nadissolve lang ito itself dahil kung hindi ay
pati ang nasa loob ng building nah yun ay madadamay.
Si kuya ay absent rin sa kanyang klase today. Todo caring siya, sa akin ngayon. But right now,
mag-isa lang ako sa aking kwarto ngayon, nagpapahinga. Okay na man nah ang pakiramdam ko
except na lang sa onting panghihina na nararamdaman ko.
Si kuya naman… biglang nawala.
Ano yun? Magic? Hindeee… sabi niya ay kakausapin lang niya daw muna sina mom and dad.
Nung tinanong ko kung tungkol saan, ang sabi niya sa akin ay malalaman ko rin yun.
Mabuti hindi kami awkward ni kuya ngayon. Na para bang nakalimutan na yung second round ng
kiss namin, which was requested by one of our dear readers na si @Sweet_RockerMen12.
Nyahaha…
Well, honestly, kahit na bah maraming nag-request kay Ms. Otor na mag-kiss kami ni kuya but if
ayaw ko naman, or should I say, feeling kong magpakipot ay wala talagang mangyayari.
Unexpected lang talaga ang pangyayaring yun nung gabi ng second round kiss namen, dahil eto
naman kasing si kuya eh! Sobrang gwapo at sobrang yummy, naglalaway tuloy ako! Kaya di ko na
napigilan ang sarili ko! Nyohohhoo~ >/////////////< (~,^)v
Teka, naglalandi nenemen ako ngayon. Dapat ang ifo-focus ko ngayon ay ang pagbalik ng dati
kong lakas. Papasok na ako ng school bukas, and it’s Friday. Haaaaiszt… sana T.G.I.F. kami bukas
ng mga bruha. Gusto kong magliwaliw bukas to loosen up my nerves dahil since that night in the
hospital when I heard kuya Jerwin whispered the words ‘I love you Kate…’ to me before I fully drifted
to sleep ay bumibilis na lang bigla ang tahip ng puso ko sa tuwing naalala ko ang mga salitang
iyon. Na para bang he meant it more than his life, full of deep feelings.
Ewan ko ba. Kinikilig ako na ewan na ninenerbiyos kapag naalala ko ‘yon. Kaya gusto kong
magpakasaya at magliwaliw muna para naman to forget it kahit sandali man lang…
(Jerwin’s POV)
I’ve decided to talk to mom and dad today to their relief. Di ko kasi sila kinausap or rather, di
pinansin. I felt betrayed kasi, with all those talks with dad na hinding-hindi siya papayag na kunin
nila ng basta-basta na lang si Kate.
Then the next thing I’ll hear ay umayon na silang kunin si Kate ng kanyang lola? Ridiculous!
But now, I’ve realize na dapat nga akong makipag-usap sa kanila ‘coz I know hindi rin itong
madaling desisyon para sa kanila. If that’s the case, maybe there’s a chance na magbago pa ang
isip nila, at ma-realize nila na it’s better for Kate to live here with us.
Kumatok muna ako sa pinto ng study room, at pumasok when father answered.
Naghintay silang makaupo ako when they started.
“This is obviously regarding the matter about Kate. What about it?” tanong agad ni dad nang
makaupo ako.
“Yes dad, mom, I want to talk about the matter regarding Kate and also regarding to your
response to Kate’s grandmother. Ganun na lang ba yon? Ganun na lang bang kadali na hindi na
titira dito si Kate?” I said to them, not ashamed of my emotions. Pain written all over my being.
Nakita ko namang naging teary eyed si mom.
“We know what you feel JR. Actually we all feel the same. Hindi rin madali para sa amin na
sumang-ayon na lang na kunin si Kate mula sa atin. We love her… she’s the only daughter of
this family, kaya napakahirap sa amin ng dad mo na sumang-ayon sa lola ni Kate.” sabi ni mom.
“Then bakit kayo sumang-ayon? Kung nasasaktan rin naman kayo, tayo...”
“We priotirized her safety… her life. We can’t give her the security she needed. Alam mo naman
kung ano ang kanyang papel sa kanilang mundo. She’s not an ordinary girl living an ordinary life.
Siguro noon, she lives an ordinary happy life. But now that she was found, tracked down, and
exposed to other Mafia mobs, she’s in danger. Her life is in danger. So we have no choice…
Jerwin anak, mas importante ang kaligtasan ng buhay ni baby Kate dito. We can’t risk it.” dad
explained.
Natahimik ako. I know… and I knew…I understand fully what are their concerns and what are at
stakes. But, firm pa rin ako na may ibang paraan na malutasan ito without Kate going somewhere
but our home.
“Please anak… I know you understand the situation.” mommy plead.
I only nodded. So I can’t convince them to change their decision eh?
So here enters my contingency plan…
(Kate’s POV)
Sa wakas nakapasok na rin ako sa school and today’s Friday. Hindi ko pa nasabihan si kuya about
sa plan ko tonight which is sana papayagan ako. *cross fingers*
Tinext ko na sina Shar at Lovi about dun. But I told them, I haven’t got kuya’s permission.
Himala wala si Yue ngayon. Walang sumalubong sa akin sa lobby ng building namen. Why would I
care anyways? Mas maganda ngang walang nakabuntot sa akin ngayon.
Nakasalubong ko naman si Mr. Spicy on my way to our Dep’t.
“Bunso! Nasabihan ka na ba ng kuya mo?”
“Tungkol saan kuya?” nagtataka kong tanong kay kuya Spicy.
“Eto talagang si Jerwin, tsk tsk tsk… Mag hang-out tayo mamaya sa bahay nina Vince. TGIF!!
Woooohoooh~ Parteh-parteh tayo doon bunso! Sabay-sabay na tayong lahat pupunta after the
org’s activities.” he said excitedly.
“Wow! Kina kuya Vince? Perstaym kong makapunta doon!” nakaka-excite naman!
“Yup! Karamihan sa’tin perstaym makapunta doon, medyo malayo rin kasi. Bunso, tulungan mo
naman ako kay Lovi oh… please bunso…” nagpuppy-eyes pa si kuya. Nyahahaha~ Hangkyut-kyut
ni kuya!
“Eh ano na naman kasi ang ginawa mo doon at nagiging dragon na naman sa’yo?”
“She just misunderstood something so I have to talk her about it to clear things. Pero ayaw niya
naman akong kausapin, ayaw niyang makinig.” TT________TT
“Osya-sya… I’ll set you both up mamaya sa bahay ni kuya Vince, para magkausap na kayo.”
“Yes! Salamat bunso! You’re the best talaga!” bigla akong ni-hug ni kuya Spencer sa sobrang
galak niyang tutulungan ko siya at si Lovi na magkausap.
Hindi naman nagtagal ay may tumikhim, kaya napakalas si kuya mula sa pagkakayakap sa akin.
“Wala ka na talagang pinipili Spencer ano? Pati ba naman ang bestfriend ko? Don’t you ever
dare lay a finger on her!” galit na sabi ni Lovi.
Oooops… here just someone misunderstood the happening.
“You got it wrong Luvs, you know I wouldn’t that.” paliwanag ni kuya Spencer.
“Halika na K! Don’t waste your time with this creature!” at hinila na ako ni Lovi papasok na ng
aming department.
Lumingon naman ako sa likuran ko at nakita ko ang ngayong nakayukong si kuya Spencer. Oh poor
kuya… I’ll definitely help him. Para rin naman ito kay Lovi, for both of them actually. Pakipot pa kasi
masyadow tong isang ‘toh! Dapat magkaroon ng happily ever after and LovixSpencer couple!!
Binitawan naman na ako nang bruha nung nasa lobby na kami.
“Lovz, you misunderstood-“
“I know.” Huh? “I know naman na mahal na mahal ka ng siyokoy na yun bilang isang kapatid
lamang. Feel ko lang talaga siyang awayin kanina kaya ganun… inaway ko siya. Teehee…!”
nag-peace sign pa ang bruha.
“Ikaw-! Wag mo nga akong i-‘teehee’ diyan! Alam mo ba kung anong ginawa mo kay kuya?”
kawawa naman yung tao. Kitang-kita ko ang pangalumbaba niya nung inaway siya ni Lovi kanina.
“Bestie… I know mahal mo rin si Spencer as one of your kuyas, but mas mahal mo naman ako
di ba?... Di ba?” nag-puppy eyes naman ang bruha. Naku, kung picturan ko kaya silang dalawa na
naka-puppy eyes, magkamukha eh.
“Okay, okay sige nah! Kayo rin naman ang magkatuluyan in the end, so it’s okay.”
“Eeew Kate! How could you say that? Hindi ako pumapatol sa mga syokoy FYI!” nag-roll eyes pa
ang gaga. Ang maldita talaga neto. =________=
“Oi oi oi… Baka nakakalimutan mo kung sino ang uber-duper na umiyak nung… nung… alam
mo nah.”
“Noon pa yun noh! People change and my feelings for him changed.” simangot niya.
“Hoy bruha! Don’t talk crap to me. Kala mo di ko alam kung ano ang nararamdaman mo ngayon
ha. I know you’re denying it, or repressing it to defend yourself dahil natatakot kang masaktan
muli gaya nung panggagagong ginawa niya noon. Pero naman best, sa’yo na rin nanggaling that
people changed and I saw it with kuya Spencer! He’s now determined to win you back, so give
him a chance, I guess everyone of us deserves a second chance.”
“Alam mo tama ka, mahal na mahal ko pa talaga siya. Kung matuturuan ko lang ang puso ay
sana kay Yui ito titibok. But, it’s not… I’ll think about the second chance.”
“Think it over Lovz, para rin yan sa inyong dalawa.”
She nodded.
“Thanks K.”
I hugged her. Haaaaayyyyyyyyyyy… sana naman in good terms na ulet sina kuya Spicy at Lovi, kahit
na ang good terms nila ay parang wala ring pinag-iba sa sitwasyon nila ngayon. But the difference
is medyo seryoso ang sitwasyon nila ngayon.
Haaaaaaaaaaayyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyy……. Talagang nagproblema ako noh?
Hehe… opkors naman, ikaw ba na fan ay matutuwa ka ba kung ang idol na idol mong couple ay
nag-aaway ng ganito? Opkors not! Kaya I have to do something to get them back together. So
mamaya kina kuya Vince’s place, I’ll set them up at nang matapos na nag kaguluhang ito. ;D
*************
“Wooooooh! Go pare!” cheer ni kuya Jeff kay kuya Khian. Kasalukuyang sumayaw si kuya Khian sa
dance pad dito sa entertainment room. Most difficult level yung sinayaw niya na kahit na ako I
wouldn’t dare try, dahil pakinggan mo pa lang ang tugtug at beating nito ay alam na alam kong di ko
‘to makaya. Actually I tried once, pero kakasimula ko pa lang failed na ako, di kasi ako nakahit ng
‘good’ man lang, puro ‘miss’ eh. TT_______TT
Si kuya Jeff naman ay halfway lang ang makayanan niya sa ganitong level tapos wala na. Then
ngayon si kuya Khian naman ang nag-try na kilala as the best dancer ng grupo-
“WOOAAAAAAH!! CONGRATS PARE!” Sigaw nilang lahat, nang matapos ni kuya Khian ang sayaw.
Whew! Si kuya Khian na talaga! Siya nah! xD
“Galing dude! Ikaw pa lang ang nakatapos sa sayaw na ‘yan!” kuya Jeff patted him at the back.
Hihingal-hingal pa si kuya Khian na bumaba sa elevated platform ng dance machine.
“Hindi nga yun perfect eh. B lang yung nakuha ko.” medyo nanghihinayang na sabi ni kuya Khian.
“Ugok! Ang hambog naman! Ahahaha…!” sabi ni kuya Benj.
“Pasalamat ka’t nakatsamba ka ng B! Ahaha!” – kuya Vince.
“Oi hindi yun tsamaba ah, pinaghirapan ko yun!” protesta ni kuya Khian.
“Oo na, oo na! Ikaw na talaga dude!” – kuya Jeff.
“Hoy Kate, focus on your next move, mas lalo kang mawalan ng chance na talunin ako niyan.
Hayaan mo na lang yang mga unggoy doon na sumasayaw.” untag ni kuya JR sa’kin.
Naglalaro kami ngayon ng DaMath ni kuya. Isa itong laro katulad ng Dama pero ang pieces namin
ay mga numbers. May square root, may exponential values at may negative values at ang board nito
ay may plus, minus, divide, and multiply signs. Tapos kapag kakain ka ng isang piyesa ay iso-solve
mo ang piyesa mo at ang piyesa niya na kakainin mo according sa math symbol kung saan
nakapatong yung kakainin mo (Hindi pagkain, okay? xD). Ang may pinakamalaking value na
nakuha ay ang siyang panalo.
Oh devah… kala niyo naman kung gaano ako kagaling sa paglalaro neto, eh basics nga lang ang
alam ko nito at hindi pa yung mga tinatawag nilang ‘moves’. Tapos ang kapal ko pang i-challenge
si kuya ng DaMath na isa itong Math Wizard, katulad nina kuya Lhar at kuya Spencer. Pero si kuya
Spencer, with his usual self, ay di masyadong naeenganyo sa mga ganitong klaseng laro kahit na
bang magaling siya. Di niya lang talaga feel ang mga ganito dahil alam kong mas gusto pa niyang
ifi-feel ang mga chikababes niya. Psh! =________=
Speaking of which ise-setup ko pa pala sila ni Lovi, na ngayon ay kasama ni Shar dun sa kabilang
banda naglalaro ng xbox.
“Ang tagal naman Kate! Ano? Quit ka na? Walang bawian sa punishment ha.” he smiled wickedly.
Waaaah~! Katakot si kuya! Alam na alam niyang matatalo ako dito kaya siya rin ang nag-decide sa
punishment. Ang unfair nga eh! =>______<=
By the way, as you observed, back to normal kami ni kuya. I think we’ve decided non-verbally not to
open up what happened on the night during mom’s party. So kaya ayun, PARANG wala lang
nangyari.
Yung tungkol naman sa punishment sa matatalo ay…
malalaman niyo rin yun mamaya… uwaaaah~! TT_______TT
Naririnig ko pa rin sila kuya doon sa dance machine. Talagang na-enjoy silang kakasayaw doon.
Parang gusto ko na ring sumayaw… huhu… ba’t pa kasing naisipan kong hamunin si kuya ng
larong ‘toh… >_____<
After another minute ay…
natalo ako (as expected)… >____<
“Oh tara na! Tara na! Kainan naaaaaaa~!!” sigaw ni kuya Lhar sa may entrance door ng
entertainment room.
Di nagdala ng libro yan, obvious naman diba? Napaka-ingay, nyahahaha… xD
Galing yan sa kusina, assisting the cook DAW. Hahaha… Pero wala kayo, masarap talaga yang
magluto si kuya Lhar. Yan rin ang isa sa mga facts na nagka-crush ako sa kanya.
Marami ka namang crush. Psh… =_______=
That…
I couldn’t deny… Mehehe… xD
At dahil inannounced na ang pagkain ay siyempre di na pwedeng paghintayin pa! Ideretso nah yan
sa bituka! xD
After namen kumain ay sinabihan ko si Lovi na magkita kami sa back door garden, pagakatapos
niyang magligpit, to talk some important things. Pero siyempre bluff ko lang yun dahil pagdating ni
Lovi dun ang kanyang dadatnan ay si kuya Spicy. They should fix their problems para peace on
earth na tayong lahat! Like this oh--------à (~,^)v
So gone missing nah ako dahil baka kung makita pa niya akong pakalat-kalat nah dapat ay nasa
back door garden na kuno ako. Hihihihi… xD
Lumabas ako ng bahay at palakad-lakad sa front garden banda na may malalaking shrubs at
flowers. May bigla naman humila sa braso ko at hinila ako sa liblib na lugar doon habang tinakpan
ang aking bibig.
“You owe me a punishment.” Whispered a voice in my ear.
I shivered sa epek sa hot and fragrant breath, galing lang rin naman sa aking eber hawt at
mabango na kuya. Hahaha… naniningil na ng punishment ko sa pagkatalo ko kanina sa DaMath.
But wait…!
As in now nah?????
O____________________O!!!!!!!!!!!!!!
NOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO~!!!!!!!!! NOT NOW KUYA PLEASE!!!
~>___________________<~
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Saichi's Note:
Ano kayang klaseng punishment yun? o.O
Hmmmm... matanong nga mamaya si Papa Jerwin (~,^)v
Hope you enjoy reading my updates guyz~ i'm very thankful for your unbending support all the way here~! ^_________^
Thank you so much!
Luv yah all! *mwuah!* (~,^)v