တဖက္လူကဘာရယ္မဟုတ္ ေျပာလိုက္စကားဟာ
တျခားလူတြက္ ဘဝႀကီးတစ္ခုလို
ကမၻာႀကီးတစ္ခုလံုး သတ္မွတ္ထားတာမ်ိဳးေတြ႐ွိသည္။
ညခင္းမွာအေတာ္ ညည္းနက္ေနၿပီမို႔
ေကာင္ကင္မွ ၾကယ္ေတြလည္းစံုေနၿပီပင္။
ညခင္းရဲ႕ ေလညင္းေအးေအးေလး မွာလည္း
တလူးလူး နဲ႔ ေမာင့္ အခန္း ထဲကိုဖြင့္ထားတဲ့
ျပတင္းေပါက္ေလးကေန အတင္းတိုးဝင္လာသည္။
လူသံေတြတိတ္ဆိတ္ေနၿပီး အကုန္ေမွးစက္အိပ္ေနခ်ိန္
ေမာင္ တေယာက္ ဖုန္းေလးကို ကိုင္ကာ
အခန္းထဲအေမွာင္ခ် ထိုင္ေနေတာ့သည္။
ျပတင္းေပါက္ကေနဝင္ေနတဲ့လေရာင္ေလးကို
စူစိုက္ၾကည့္ရင္း ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးကေန
တိုးတိုးေရရြတ္ေနသည္။
"ခဏေလး...."
"ခဏေလး....."
"ျပန္ေခၚလာမွာပါ...."
"ခဏေလး..."
ကိုယ့္ကို ထိန္းခ်ဳပ္ရမယ္ဆိုေတာ့ အသိစိတ္ေတြေပ်ာက္ေအာင္
ေမာင္ ႐ူးသြတ္ေနေတာ့သည္။
"အား.......ေစာင့္ေနတယ္ေလ"
"ငါကိုေစာက္ဖက္မလုပ္တာလား.... မင္းကြာ..."
"ေတာက္စ္......"
က်ယ္ေလာင္တဲ့ အသံေတြနဲ႔တူ လက္ထဲက
အျပစ္မ႐ွိတဲ့ဖုန္းကို နံရံေပၚျပစ္ေပါက္ခဲြလိုက္သည္။
စိတ္ထြက္ေပါက္မ႐ွိတဲ့လူတစ္ေယာက္လို႔
က်ေနတဲ့ မ်က္ရည္ေတြလည္း ထိန္းခ်ဳပ္ထားသည္။
တစ္ခုခု ဆိုတာနဲ႔ ငိုမိတဲ့အက်င့္ ကို
အက်င့္ ဆိုးဆိုၿပီး ကိုယ့္ကို ကိုယ္အျပစ္တင္ကာ
မငိုေအာင္ထိန္းသည္။
သို႔ေသာ္ ထိန္းခ်ဳပ္လိုမရတဲ့ မ်က္ရည္ေတြမွာ
အလိုလို က်လာၿပီး ဝမ္းနည္းအားငယ္လာျပန္သည္။
ထိန္ခ်ဳပ္မရတဲ့ဆံုး နံရံ ကိုလက္နဲ႔
အခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာ ေသြးထြက္ေပါက္ျပဲကာ
က်ိဳးမတက္ထိ ေမာင္ အေၾကာင္းမ႐ွိ ထိုးေနသည္။
နာက်င္မႈေတြ မခံစားႏိုင္ေတာ့မွ အိပ္ယာေပၚ
ျပစ္လဲခ်ကာ မ်က္လံုးေတြမွိတ္ကာ ငိုျပန္သည္။
တျဖည္းျဖည္းေမာင္ ပို႐ူးမိုက္လာသလိုပင္.....။
***
"ေဒါက္တာ က်ေနာ္ သားေလးကို ေသခ်ာၾကည့္ေပးပါေနာ္"
ေဝးဝါေနတဲ့ မ်က္လံုးေၾကာင့္ လူေတြ႐ုပ္လံုးမကဲြေခ်။
အသံသာၾကားရသည္။ ရင္းႏီွးတဲ့အသံေတာ့အသံပင္။
YOU ARE READING
မုန္းခြင့္မ႐ွိတဲ့ေမာင္ (မုန်းခွင့်မရှိတဲ့မောင် )
Romanceအကို ထြက္ေျပးခဲ့တယ္ ရတယ္ေျပးစမ္း..အႀကိဳက္ေျပးအကို ကမၻာအဆံုးမကလို႔ ကမာၻ့အျပင္ဆိုရင္ေတာင္.ေမာင္လိုက္ၿပီးသိမ္းပိုက္မယ္ အကိုဆိုတာ ေမာင္ပိုင္တဲ့အ႐ုပ္ေလး အကိုေမာင္ကို ခ်စ္ခြင့္႐ွိသည္။သို႔ေသာ္မုန္းခြင့္္မ႐ွိ အကိုေမာင့္ကို စိတ္ဆိုးခြင့္႐ွိသည္။သို႔ေသာ္စိတ္နာ...
