မနက္ ကိုႏိုးထဖို႔အားအင္ေတြအေတာ္ကုန္ခမ္းေနမိသည္။
တစ္ညလံုးေသာက္ထားတဲ့အ႐ွိန္နဲ႔ မူးေနတဲ့ေခါင္းေၾကာင့္
ေမာင္ မထႏိုင္ပဲေခြေနမိေတာ့သည္။
အကို....... ေမာင္ ကို႐ွင္းျပခြင့္ေလးေတာင္မေပးခဲ့ဘူးေနာ္
ဘယ္လို.....အခုလို ဘယ္လို႔လုပ္ရတာလဲ
ေမာင္တြက္ထည့္မစဥ္းစားခဲ့ဘူးလား
ေမးခ်င္တယ္ အကိုသာျပန္ေျဖေပးမယ္ဆိုရင္ေပါ့......။
အမူးေျပေအာင္ အနားမွာ႐ွိတဲ့လက္က်န္ပုလင္းကိုေမာ့ေသာက္ခ်လိုက္သည္။
ဒီေန႔ တနဂၤေႏြ ေန႔မို႔ေမာင္ ေဆးရံုးမသြားရေခ်။
ေဇာ္ထက္နဲ႔ ေတြ႔ဖို႔ခ်ိန္းထားတာ႐ွိေသးသည္မို႔ မ်က္ႏွာသစ္ကာ
အနည္းငယ္ျပင္ဆင္ထားေတာ့သည္။
ေဇာ္ထက္ဘယ္ခ်ိန္လာမည္ ကိုမသိေသာေၾကာင့္
ေမာင့္ ရဲ႕ခ်စ္လွစြာေသာလူသားရဲ႕လက္ေလးကို ဆုပ္ကိုင္ရင္ျဖင့္သာ
ေစာင့္ေမ်ွာ္ေနေတာ့သည္။
မြန္းမလဲြခင္းအခ်ိန္မွာ ျမည္လာတဲ့အိမ္အခ်က္ေပးသံေလးေၾကာင့္
အျမန္ျခံထဲေျပးဆင္းၿပီးေမ်ွာ္လင့္တႀကီးတံခါးသြားေျပးဖြင့္မိသည္။
"ဟယ္....ေမာင္ "
"ျမန္လွႀကီလား....ဘာလဲစိတ္ေျပာင္းသြားလို႔လား"
မေမ်ွာ္လင့္ထားတဲ့ဧည့္သည္ျဖစ္သလို မဖိတ္ေခၚထားေသာဧည့္သည္သစၥာပင္။
လက္ထဲမွာ စကၠဴဗံုးတစ္ခုကိုကိုင္ထားၿပီး အရင္တုန္းကထက္
ပိုေခတ္မွီေတာက္ပတဲ့ အဝတ္အစားတို႔နဲ႔...။
"နင္ျပန္ေတာ့.....ငါနင့္ကိုလာဖြင့္ေပးထားမဟုတ္ဘူး"
ေမာင္တံခါးျပန္ပိတ္ဖို႔ႀကိဳးစားေလသည္။
"မရဘူးေမာင္ ငါဒီေန႔နင့္အိမ္ထဲဝင္မွရမယ္"
"ေနၿပီး ငါေပးတဲ့လက္ေဆာင္ကိုလည္းနင္ယူရမယ္"
"ငါဒါေနာက္ဆံုးေျပာမယ္သစၥာ"
"ငါကေလနင္ဖန္ဆင္းထားတဲ့အ႐ုပ္တစ္႐ုပ္မဟုတ္သလို
နင္ေရးခ်ယ္ပံုသြင္းထားတဲ့ျပဇာတ္မွာကေနတဲ့ ဇာတ္ေကာင္လည္းဟုတ္ဘူး"
"နင္အဲ့တာျမဲျမဲမွတ္တာပါ"
ေမာင့္ရဲ႕စကားတိုင္းဟာသစၥာတြက္ အနာေပၚဒုတ္က်သလို
အထိနာလို႔ သစၥာ အသားေတြပါတုန္တာ လက္ကိုတင္းေနေအာင္ဆုပ္ထားေလသည္။
ေမာင္ အိမ္ထဲျပန္ဝင္ဖို႔ ႀကိဳစားကာ သစၥာကိုေၾကာခိုင္းလိုက္သည္။
YOU ARE READING
မုန္းခြင့္မ႐ွိတဲ့ေမာင္ (မုန်းခွင့်မရှိတဲ့မောင် )
Romanceအကို ထြက္ေျပးခဲ့တယ္ ရတယ္ေျပးစမ္း..အႀကိဳက္ေျပးအကို ကမၻာအဆံုးမကလို႔ ကမာၻ့အျပင္ဆိုရင္ေတာင္.ေမာင္လိုက္ၿပီးသိမ္းပိုက္မယ္ အကိုဆိုတာ ေမာင္ပိုင္တဲ့အ႐ုပ္ေလး အကိုေမာင္ကို ခ်စ္ခြင့္႐ွိသည္။သို႔ေသာ္မုန္းခြင့္္မ႐ွိ အကိုေမာင့္ကို စိတ္ဆိုးခြင့္႐ွိသည္။သို႔ေသာ္စိတ္နာ...
