မနက္ခင္ေစာေစာေလးမွာ အေမွာင္တုေတြကားထားၿပီး
ပတ္ဝန္းက်င္ တစ္ခုလံုးတိတ္ဆိတ္ေနေတာ့သည္။
သၾကၤန္ၿပီးလိုပင္ပန္းကာ အိပ္ေမာက်ေနတယ္လို႔ေတာင္ေတြးမိသည္။
မနက္သြားဖို့ တစ္ညလံုးမအိပ္ပဲထိုင္ေစာင့္ေနတဲ့
အကို ကေတာ့နာရီေလးကိုသာၾကည့္ေနေတာ့သည္။
မအိပ္ထားလို႔မူးေဝေနတဲ့ေခါင္းေၾကာင့္
မ်က္ႏွာမွာၾကည္ၾကည္လင္လင္မ႐ွိပဲ ဆူပုတ္ေနေလသည္။
တေရြ႔ေရြ႔သြားေနတဲ့နာရီးေလးမွာ
၄ နာရီဆိုသည္ကိုလည္းေရာက္ေရာ ထိုင္ေစာင့္ေနရာကေန
ထကာ ေဒၚထားမသိေအာင္ တိတ္တိတ္ေလး အိမ္အာက္ကိုဆင္းကာ
ဧည့္ခန္းစာပဲြေပးစာေလးတစ္ေစာင္တင္ခဲ့သည္။
ထိုေနာက္ကားစက္သံေလးကိုၿငိမ္ၿငိမ္ေလးႏိုးကာ
ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ျခံထဲမွာထြက္ကာ ေမာင္ အိမ္ေလးကိုအေျပးေလးထြက္လာေတာ့သည္။
"ေမာင္ ထေတာ့...ထေတာ့..သြားၾကမယ္ေလ
အကို အိမ္ေ႐ွ႕ေတာင္ေရာက္ေနၿပီး"
"ဟင္!!..အကိုကလည္းအိပ္ေကာင္းေနတဲ့အခ်ိန္မွ
ဒီခ်ိန္ႀကီးအေစာႀကီးထသြားစရာလို လို႔လား
မနက္ေလာက္မွသြားမယ္ေလ"
ေမာင္အိပ္ခ်င္မူးတူးသံေလးျဖင့္ အပ်င္းတက္ကာျငင္းေလေတာ့သည္။
ဖုန္းသာေျပာေနတယ္ ေမာင့္မ်က္လံုးမွာမပြင့္ေပ..။
"ဟာ!!!မရဘူးေလ အကို ကအိမ္ကခိုးထြက္လာတာ
ျပန္သြားရင္ ေနာက္တစ္ခါ ခိုးထြက္လို႔မရေတာ့ဘူး
ကားေပၚမွာဆက္အိပ္ေလ ေမာင္အိပ္ခ်င္တယ္ဆိုရင္လည္း"
ေမာင္ဘက္ကအသံတိတ္ေနသည္မွာ ျပန္အိပ္ေပ်ာ္ေနတယ္လို႔ေတာင္ထင္ရသည္။
"လာၿပီး အဲ့လိုဆို"
ေမာင္အိပ္ယာကထကာ ဘာအိတ္မွလည္းမယူ
မ်က္ႏွာလညး္မသစ္ ေအာက္သို႔ဆင္းသြားသည္။
"အကို"
အိမ္တံခါးေပါက္ေလးကေန ျခံျပင္ကအကို ကို လက္ေလးျပကာေမာင္ေခၚေလသည္။
"လာ...အိမ္ထဲဝင္ခဲ့"
ေခါင္းခါျပေနတဲ့အကို ကိုေမာင္လက္ျပကာအတင္းေခၚေနေတာ့သည္။
ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း အကိုပဲျခံထဲဝင္လာေတာ့သည္။
ESTÀS LLEGINT
မုန္းခြင့္မ႐ွိတဲ့ေမာင္ (မုန်းခွင့်မရှိတဲ့မောင် )
Literatura romànticaအကို ထြက္ေျပးခဲ့တယ္ ရတယ္ေျပးစမ္း..အႀကိဳက္ေျပးအကို ကမၻာအဆံုးမကလို႔ ကမာၻ့အျပင္ဆိုရင္ေတာင္.ေမာင္လိုက္ၿပီးသိမ္းပိုက္မယ္ အကိုဆိုတာ ေမာင္ပိုင္တဲ့အ႐ုပ္ေလး အကိုေမာင္ကို ခ်စ္ခြင့္႐ွိသည္။သို႔ေသာ္မုန္းခြင့္္မ႐ွိ အကိုေမာင့္ကို စိတ္ဆိုးခြင့္႐ွိသည္။သို႔ေသာ္စိတ္နာ...
