The Eye of the Varsity

CHAPTER 5

"Claire!" Pagtawag sa akin ni Marie habang naka upo kami sa aming room.

Lumingon ako sa kaniya, "Huh? Why?"

"Ay! Wala na, natulala na. Kwento ako nang kwento rito tapos ayan nakatulala ka lang. Any problem?" Tiningnan niya akong maigi.

"Problem? Me? Okay lang ako, sadyang mainit lang talaga." Nakangiti kong palusot sa kaniya.

"Ako ba ang pinagloloko mo? Hello, naka aircon room natin, girl. Lutang ka ba?" she laughed, knowing that my face is somewhat confused.

I blinked my eyes twice, "Hindi nga, I'm fine."

"Teka nga Claire, umiyak ka ba? Namamaga mata mo, oh. Now, tell me. What's the matter?" tanong niya sa akin.

Huminga ako nang malalim, "I'll explain it to you later, after our class."

Habang nakaupo, hindi ako makapag concentrate sa lessons namin ngayon. Sinusubukan kong mag focus pero iba ang pumapasok sa isip ko.

"Class dismissed."

After how many hours, natapos din class schedule namin ngayon.

Marie tapped my shoulder, "Claire, tara na. May pag uusapan tayo 'di ba?"

Napalingon ako sa kaniya. Oo nga pala, muntik ko nang makalimutan.

I nodded, "Yeah, let's go."

Nang nakarating na kami sa loob ng gymnasium, hinila kaagad ako ni Marie para umupo.

Kami lang yata ang tao rito. Walang ganap ngayon sa gymnasium.

She leaned on the chair, crossing her legs, "So ano nga 'yung dahilan ng pagka lutang mo? Tell me."

I sighed, rubbing my hands together, "First, my childhood friend just arrived here in the Philippines and he was the one who fetch me yesterday here in the school."

Kumunot ang noo niya, dahan dahang tumango, "Oh tapos, anong nangyari?"

"Well, we have some understanding four years ago. After several days, hindi na siya nagparamdam sa akin...like he didn't talk to me, he didn't message me, and he didn't show up on me for the past years. Tapos ngayon, bumalik siya." Tumingala ako para pigilan ang pagbagsak ng aking luha. "Bumalik siya dahil may kasunduan ang aming mga magulang na ikakasal kaming dalawa. Ang unfair lang, Marie."

"I understand your side, Claire," she hugged me.

I gasped for air before speaking up, tears shimmered in my eyes, "They have all the connections and I have nothing against them, Marie. They're so strong."

"No, Claire. Lahat nang problema ay may solusyon. Kailangan mo lang maging malakas para sa sarili mo," she smiled, grabbing a piece of tissue to wipe my tears. "May tiwala ako sa 'yo na malalagpasan mo rin ang ano mang problemang hinaharap mo ngayon."

Sana nga, Marie. Sana nga.

Habang nag kwekwentuhan lang kaming dalawa, may narinig kaming mga boses ng lalaki na papasok sa gymnasium.

"O to the m to the highest power of g, Claire...the boys are coming!" she exclaimed, gleefully. "The basketball team of AU and one of those members is the hottest captain and fourth-time varsity player, Asher Amory Gonzales! Girl, I can't control my emotions, I'm a fan."