Psychie POV
"Daddy…" biglang sigaw ni Kurt habang ako ay naghahanda ng pagkain dito sa dining room, kumunot naman ang noo ko nang nilampasan nya si Kurt.
"Daddy hoho..he ignored me" biglang iyak ni Kurt at agad na lumapit sakin.
"Stop crying Kurt" pagpapatahan ko sa kanya agad nya namang pinunasan ang luha nya saka umupo.
"What happened to daddy?" Curious namang tanong ni khezandra na nakaupo sa tabi ni Kurt.
"He just tired, don't mind him" tugon ko naman sa kanya saka ko sila nilagyan ng pagkain sa plato na nasa harap nila. Tumahimik na rin saka nagsimulang kumain ganon rin si Kurt kaya't kumain na rin ako. Matapos kaming kumain niligpit ko na ang pinagkainan namin at hinugasan ang mga plato bago ako tumungo sa room ni Steven.
Tok Tok
Katok ko sa pintuan nya, ilang minuto lang bumukas na rin ito at bumungad sakin ang seryosong mukha ni Steven na magulo ang buhok.
"What?" Seryosong tanong nito.
"Napili si k…."
"I knew it, you can go now" putol nito sa sasabihin ko at agad na sinara ang pinto. Napabuntong hininga nalang ako saka ako lumakad papunta sa room namin ng mga bata.
"Teka galit ba sya sakin dahil sa pag-alis ko na walang paalam?" Tanong ko pa sa sarili ko nang nakarating na ako sa aming room. Napailing iling nalang ako sa mga pumapasok saking isip.
Hinanda ko nalang ang mga gamit namin para bukas dahil bukas na ang alis namin at hindi ko alam kung tatagal ba kami doon.
In the morning
"Ate wake up" gising sakin ni kurt kaya't napamulat ang mata ko.
"I'm excited ate" biglang sigaw ni khezandra agad naman syang binatukan ni Kurt.
"Lower your voice tss" bulyaw pa sa kanya ni Kurt, napasimangot naman si khezandra na ikinangiti ko.
"Then take a bath" utos ko sa kanilang dalawa.
"Done" sabay naman nilang sagot, napailing iling nalang ako sa kanila bago ako pumasok sa bathroom at naligo.
'masyado silang excited pareho' wika ko saking isip.
Nang natapos na ako sa pagligo umayos na ako saka ko binihisan ang dalawang bata.
Cring..
"Hello"
(Nandito na ako) sabi sa kabilang linya bago ito binaba.
"Let's go" aya ko sa kanila.
"Yehey…." Masayang wika ng dalawang bata at nauna na itong lumabas, sumunod nalang ako sa kanila dala ang mga gamit namin.
"Let's go?" Nakangiting wika sakin ni Alexandro sa tapat palang ng room saka dinala ang mga gamit namin palabas dito.
"Wait magpapaalam lang ako kay Steven" sabi ko sa kanya.
"Nasalubong ko sya sa living room, nagmamadaling umalis" sabi naman nito sakin.
"Nag-away ba kayo?" Tanong ko sa kanya hindi naman ito umimik, so it means it's true. Sumunod nalang ako sa kanya hanggang sa nakarating na kami sa kanyang kotse.
"Excited?" Tanong nito sa mga bata nang nakarating na kami sa tapat ng kotse nya dahil ang dalawang bata masayang pumasok sa loob ng kotse.
"Yes dad" masiglang tugon naman nila sa backseat, napangiti nalang ako sa kanila bago pumasok sa front seat habang si Alexandro naman nilagay pa ang mga gamit namin sa likod ng kotse bago sya umikot na sa driver seat.
Alexandro POV
Napangiti ako sa dalawang bata na masayang nakatingin sa bintana ng kotse habang ako ay nagmamaneho.
Naalala ko naman ang usapan namin ni Steven.
Flashback
Cring…
Biglang tunog ng phone ko sa ibabaw ng kama ko, agad ko naman itong sinagot nang adviser ni khezandra ang tumatawag.
"Hello"
(Good morning Mr.Connor this is the adviser of khezandra Dela Fuerte, I can't call her sister so that I called you, I just want to say that she got a highest grade then our principal choose her to bring our school name in the other country which is Canada, I need her permission from you and to her sister) mahabang sabi ng nasa kabilang linya.
"Ok I'll tell her" tugon ko naman sa kabilang linya.
(Thank you) huling sabi nito saka pinatay ang tawag. Agad ko namang tinawagan si Steven dahil alam kung number nya ang nakalagay sa guardian ni khezandra nang tiningnan ko ito sa folder na pinasa nya sakin.
Cring..
(What?) Agarang tanong nito sakin.
"Bakit hindi ka ma"
(It's about khezandra, I knew it) putol nito sa sasabihin ko.
(And we're busy so that..)
"As always busy tss..ako na ang bahala sa budget at sa kanila" putol ko sa sasabihin nya.
(You can't understand me Alexandro, I'm just care about them) sabi naman nya sa kabilang linya.
" It's about what happened last time?" Tanong ko pa sa kabilang linya pero hindi ito sumagot.
"I'll take care of them you don't need to worry" dagdag ko pang sabi sa kanya, hindi na ito sumagot pa bagkos pinatayan nya nalang ako ng tawag.
End of flashback
"We're here" sabi ko nang nakarating na kami sa private plane namin.
"Wow" manghang wika ng dalawang bata nang nakalabas na kami sa kotse habang ang mata nito ay nasa plane.
To be continued
YOU ARE READING
Eleventh hour
Random"You can fool others but you will not fool me." That was her telling someone who hurt her. She's Psychie Rain Dela Fuerte, a mysterious woman who lives simply in life together with her siblings. No one can fool her because she's perfect, little did...
