Someday We'll Know (Lausingco Series #9)

Chapter Twenty Eight

Chapter Twenty Eight

My heart pounded real hard feeling his soft lips on mine. Never I had imagine that Oliver would kiss me like this. It was so gentle.

He gently pulled away, eyes closed and half smiling. Mas lalong kumabog ang dibdib ko sa itsura nya. He even licked his lower lip before opening his eyes.

I swallowed and fixed myself. Halos mapatalon ako sa pagtunog ng cellphone ko. It was Mama, asking me where am I.

"We should go home?"

"Okay ka na ba?" Mabilis na tanong ko.

Tumayo sya at nilahad ang kamay sa akin. Humawak ako at hinila nya ako patayo.

"Kevin, babalik ako. Take care always." He gave Kevin a mini salute.

Lumabas na kami sa museleo matapos nyang patayin ang ilaw.

"Safe ba mga gamit ni Kevin doon?"

"Yeah. May taga bantay sya."

I glance at Kevin again before Oliver wrapped his arms on my waist. Giniya nya ako papalabas ng sementeryo. Lumakad kami sa labas at naghintay ng jeep or tricycle.

"Malapit lang bahay namin dito, kunin ko kaya sasakyan ko?" Aniya.

"Dito kayo nakatira?"

He nodded. "Twenty minutes kapag tricycle." Aniya. "But on the second thought, gusto kong magcommute ngayon."

Naghintay pa kami ng jeep sa gilid ng kalsada. Binalewala ko ang pakiramdam ng braso nya sa baywang ko at umaktong ayos lang sa tabi kahit na hindi na magkamayaw ang puso ko.

Hinalikan nya ba ako kanina? Bakit ang saya ko? Parang sira lang, Prim?

Agad pinara ni Oliver ang jeep na dumating. Hinila nya ako palapit sa kanya nang makasakay kami.

"Terminal lang."

"Sanay ka magcommute?" I asked him.

"Tinuruan lang ako ni Divina."

Nakarating kami sa terminal ng bus papuntang Metro Manila. Oliver insisted to pay for our ticket kaya ako na ang nagpresintang bumili ng snacks namin.

Sa may bintana nya ako pinaupo bago sya naupo sa tabi ko.

"Comfortable?"

I nodded. The whole ride was smooth. Pa-gabi na din sa paligid at bahagyang lumamig sa loob ng bus. Oliver wrapped his arms on my shoulders.

"Okay lang..."

"Let me, kanina ka pa giniginaw."

Nagsabi ako kay Mama sa text na pauwi na din naman ako. Sinabihan nya lang ako na mag ingat.

As soon as we arrived at the terminal. Hinawakan ni Oliver ang kamay ko habang pababa kami, I was kinda bit stuck up.

"May gusto ka pa bang puntahan?" He asked pero nakatingin ako sa kamay namin. Pinisil nya iyon. "Prim?"

"Ha? A-ah... Gusto ko sana ng milktea."

"Alright, may malapit ata dito."

I just smiled and let our hands interwined. Ang laki ng kamay nya, sakop na sakop ang kamay ko.

"Ako na magbabayad." Pagpipigil ko kasi kumuha sya ng pera sa wallet nya.

Hindi naman na sya nakipagtalo at gumilid.

"One Okinawa, large."

"Sugar level, Ma'am?"

"50%."