Chapter Twenty One

1K 34 3
                                    

Chapter Twenty One

"How's school, Primrose?"

"Good, fourth year na sa pasukan."

He nodded. "Any plan?"

"Magtake ng bar exam after graduation and maybe go for work."

"Grades? I hope they are good?"

"Not that high like Alyssa and Aidan but it can pass."

"Strive harder, Primrose. Magiging pulis ka din katulad ko—"

"Hindi po ako nagpulis para maging katulad nyo, Pa. Nagpulis ako para may patunayan sainyo, na kaya ko din tumayo sa sarili kong paa."

Papa shifted on his seat. "Well if that's the case, I can still think that you are really my daughter."

"Pero inabandona mo naman ako. And you're here, asking me about my school? For what?"

"I'm still your father."

"Direct to the point, Papa."

"Alright, This arrange marriage—"

"No, Pa."

"This is for your own good. For some connections!"

"Kaya ko pong magkaroon ng posisyon sa pagiging pulis, hindi kailangan ng ganyan."

"Then, let's see what will happen."

I became silent after that. Sa totoo lang kung hindi dahil sinabi ni Mama na pumayag na ako sa dinner na ito, hindi ako pupunta. Alam ko namang may ganitong plano si Papa pero it's weird. Uso pa din pala ang arrange marriage.

"Your Mom and I are okay, Primrose. Gusto ko lang bumawi sa mga pagkukulang ko."

Umiling ako. "Save it, Pa."

"Is this because of…" he trailed off. "Anyway, I want you to think about it."

"May sagot na po ako,"

Maliit ang siwang ng pinto para masilip ko kung nandoon ba sa usual na upuan nya si Sir, pero wala akong nakita.

Lately, I haven't seen him. Hindi na din sya tinutukso sa gc kay Emily. Maybe he's busy with other stuffs.

"It was okay, Ma."

[Good to hear that, anong mga napag usapan nyo ng Papa mo?]

"School stuffs lang po."

Mama nodded while staring at me. I smiled at her.

My hair are curled at the edges and I'm wearing a light make up. Isang peach dress ang suot ko. Paulit ulit ko ngang sinisipat ang itsura ko sa salamin doon.

Graduation na nina Oliver ngayon at syempre nunuod kami ni Chie bilang supporta sa kanila. And maybe, makikita ko na ata uli si Sir. I do miss him a lot. Iyong late night talks namin doon sa labas.

Ayoko mang isipin pero baka after ng confession ko, baka nagkaroon ng lamat iyong namumuo naming friendship. Baka busy lang talaga.

Nauna na si Chie sa school kaya pagkarating ko doon, dumiretso na ako sa open filled. Nagkakalat na ang mga estudyanteng gagraduate.

"Prim!"

Hawak ang three pieces of roses ay lumapit ako sa kanya.

"Ay may pa-roses."

"Start na?"

"Yeah. Buti hindi ka late."

I just smiled and focus on the stage.

Someday We'll Know (Lausingco Series #9)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon