ကမာခြံ(Ep-11)

55 4 0
                                    

🐚ကမာခြံ🐚Ep(11)

" ကိုယ္ဘာလို႔ဒီလိုလုပ္ရလဲဆိုတာ ညီမေမးေတာ့ဘူးလား
ကိုယ္ဘာအေျခအေနျဖစ္ေနတာလဲဆိုတာေရာ ညီမေမးေတာ့ဘူး "
" ခင္ဗ်ားကဘာျဖစ္ေနလို႔လဲ ခင္ဗ်ားကိုၾကည့္ရတာေျချပတ္လက္ျပတ္ေနတာလဲမဟုတ္ဘူး ေျပာပါဦးခင္ဗ်ား အေျခအေနေလး "
" ေနာက္ေနတာလားညီ ကိုယ္အတည္ေျပာေနတာပါ "
" sorry ကမာနည္းနည္းရိုင္းသြားတယ္ ကမာ့ကိုေျပာျပပါဦး ခင္ဗ်ားရဲ႕အေျခအေန"
သိမ္းငွက္ ကမာ့ကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္ရင္း သက္မတစ္ခုကိုခ်ကာ ေနေရာင္ေအာက္မွာဖိတ္ဖိတ္ေတာက္လွပေနတ့ဲေရလိူင္းေလးကိုတစ္ခ်က္ျပန္ၾကည့္လိုက္မိ၏။ ေသာင္ျပင္ထက္တြင္ ေလကေတာ့တျဖဴးျဖဴးတိုက္ခက္ေနေသးသည္။
" ဟုတ္ပါတယ္ ညီေျပာသလို ကိုယ္ေျခေတြလက္ေတြျပတ္မေနပါဘူး ဒါေပမယ့္ေျခေတြလက္ေတြျပတ္တာထက္ပိုဆိုးေနတ့ဲဝန္ကိုကိုယ္ထမ္းေနရတယ္ညီ ဟုတ္ပါတယ္ ကိုယ့္လုပ္ရပ္ေတြကသူတို႔ေလးေတြအေပၚမတရားဘူးဆိုတာ ဒါေပမယ့္ကိုယ့္အတြက္ကေရာ ဘယ္မွာလဲမွ်တမူ
ကိုယ့္မွာ အေဖနဲ႔ညီမေလးရွိပါေသးတယ္ အေဖကအရက္အလြန္အကြံ်ေသာက္လို႔အသည္းကင္ဆာျဖစ္ေနတယ္ ညီမေလးကလည္းဒီႏွစ္ (၁၀)တန္း အေဖ့ရဲ႕ေဆးကုသစရိတ္ေတြ ညီမေလးရဲ့ေက်ာင္းစရိတ္ေတြကိုယ္မရွာလို႔ဘယ္သူရွာေပးမွာတဲ႔လဲ သမာအာဇီဝက်တ့ဲအလုပ္ေတြက်ေတာ့ရတ့ဲေငြကနည္းနည္းေလးစားလို႔ေတာင္မေလာက္ဘူး
ကိုယ္အတၱၾကီးတယ္ဆိုတာကိုယ္သိပါတယ္ ဒါေပမယ့္ကိုယ္မရပ္နိုင္ဘူး ကိုယ့္အေဖက ၆လပဲအသက္ဆက္ရွင္ရေတာ့မွာ အ့ဲ၆လအတြင္းအသည္းအစားထိုးကုသနိုင္မယ္ဆိုရင္ျပန္ေကာင္းလာဖို႔အေျခအေနရွိေသးတယ္ အခုေတာ့… … "
သိမ္းငွက္ဘာမွဆက္မေျပာနိုင္ေတာ့ပဲေခါင္းငိုက္စိုက္က်သြားေလေတာ့၏။အေဖနဲ႔ညီမေလးတို႔ရဲ့ပုံရိပ္ေလးေတြကိုမ်က္ဝန္းကေနျပန္ျမင္လိုက္မိေတာ့ မ်က္ရည္ကေပါက္ခနဲ။အမွန္ပင္ထိုလုပ္ရပ္ေတြကိုသိမ္းငွက္သေဘာမက်။အေျခအေနအရပ္ရပ္ေၾကာင့္ထိုအလုပ္မ်ားကိုလုပ္ေနရျခင္းသာ မည္သူကကိုယ့္လူမ်ိဳးကိုရက္ရက္စက္စက္ေရာင္းစားခ်င္ပါ့မလဲ ။ ေခါင္းငိုက္ကာအသံတိတ္ငိုေၾကြးေနသည့္ သိမ္းငွက္ကို ကမာကိုယ္ခ်င္းစာသြားမိသည္။တစ္ဆက္တည္းမွာပင္ ငါလဲသူ႔ေနရာမွာဆိုအ့ဲလိုလုပ္မိမွာပဲ ဆိုတ့ဲအေတြးကလည္းေခါင္းထဲဝင္လာ၏။ ကမာ သူ႔ကိုသနားသြားမိျပီး သိမ္းငွက္ခႏၶာကိုယ္ေလးကိုအေႏြးေထြးဆုံးေပြ႔ဖက္ထားလိုက္မိ၏။
" ေတာင္းပန္ပါတယ္ကိုသိမ္းငွက္ ကမာတစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္မိသြားတယ္ ခင္ဗ်ားရဲ့ခံစားခ်က္ေတြကိုကမာမေမးမိခ့ဲဘူး ကမာေျပာခ်င္ရာေျပာမိသြားတယ္ "
ကမာ့ ရင္ခြင္ငယ္ေလးတြင္သိမ္းငွက္တစ္ေယာက္ေခါင္းမေဖာ္နိုင္ပဲတိတ္ဆိတ္စြာငိုေၾကြးလိုက္မိသည္။ ေတြးလိုက္တိုင္း ေဆးရံုေပၚမွာအားအင္ကင္းမ့ဲစြာလဲေနတ့ဲအေဖ့ရဲ့မ်က္နွာ ပညာတက္ၾကီးအရမ္းျဖစ္ခ်င္ေနတ့ဲ ညီမေလးရဲ႕မ်က္နွာ သိမ္းငွက္ရင္ထဲမခ်ိ။အေဖ့အတြက္လိုေနသည့္ အဖိုးအခကလည္းလြန္တရာမ်ားလွပါ၏။ညီမေလးရဲဲ႕ဆယ္တန္းေက်ာင္းစရိတ္ဟာလည္း ခပ္မ်ားမ်ားရယ္။သိမ္းငွက္ မွားမွန္းသိေပမယ့္ေနာက္မဆုတ္ခ်င္ခ့ဲ။
ေမေမေျပာခ့ဲဖူးတ့ဲစကားတစ္ခြန္းကိုသိမ္းငွက္ျပန္လည္ၾကားေယာင္လာမိ၏။ " ဘယ္ေလာက္ပဲကိုယ္ရွာတ့ဲေငြေတြကမ်ားေနပါေစ အ့ဲဒီေငြေတြကသမာအာဇီဝမက်ရင္ စားလို႔ေလာက္မွာကိုးမဟုတ္ဘူး"တ့ဲ သိမ္းငွက္သိပါသည္။သိမ္းငွက္လုံးမေမ့ပါ မေမ့ေပမယ့္လည္းသိမ္းငွက္မိခင္စကားကိုနားမေထာင္မိ။ေမေမရွိစဥ္အခ်ိန္တုန္းက သိမ္းငွက္တို႔အရမ္းေပ်ာ္ခ့ဲရပါသည္။သာယာတ့ဲမိသားစုေလးေပါ့။အဲ႔ဒီသာယာေနတ့ဲမိသားစုေလးကို ေသျခင္းတရားဝင္ေရာက္လာတယ္ေလ။သိမ္းငွက္ရဲ႕ေမေမကိုလူ႔ေလာကထဲမွာအသက္ရွင္ခြင့္မေပး ၾကာၾကာမေပးခ့ဲ။ေမေမဆုံးတ့ဲစိတ္နဲ႔ပဲသိမ္းငွက္ေဖေဖကအရက္ေတြနဲ႔ပဲအေဖာ္ျပဳလာခ့ဲတယ္။အ့ဲအခ်ိန္တုန္းက သိမ္းငွက္ ၉ တန္းနွစ္ေရာက္ပဲရွိေသး၏။
ဖခင္ကိုမီွခိုေနတ့ဲသိမ္းငွက္နဲ႔ညီမျဖစ္သူကလည္း ဖခင္ထိုအေျခအေနေရာက္ေတာ့ဒုကၡေရာက္ၾကရ၏။ မတက္သာတ့ဲအဆုံး သိမ္းငွက္ေက်ာင္းထြက္လိုက္ကာ ရရာအလုပ္ေတြသိမ္းက်ံဳးလုပ္ခ့ဲသည္။ ဖခင္ အသည္းကင္ဆာမျဖစ္ခ့ဲခ်ိန္ထိေပါ့ ။သိမ္းငွက္ဖခင္ ထိုေရာဂါစဲြကပ္လာေရာ သိမ္းငွက္အလြန္ကိုအ့ံအားသင့္တုန္လူပ္ခ႔ဲရ၏။ေဆးစစ္ခ်က္အေျဖအရ ေရာဂါကကြ်မ္းေနျပီတ့ဲ သက္တမ္းက၆လတ့ဲေလ။ထိုအေျခအေနေၾကာင့္လည္းသိမ္းငွက္ဒီဘဝကိုေရာက္ရွိေနရျခင္းသာ။

🐚ကမာခြံ🐚(S:1)completeWhere stories live. Discover now