Vişneli Şarkı 🍒 Yarı Texting

0.1

Yıllar geçti, bilirsiniz yıllar hep geçer.

🍒

"Lanet olsun!" Diyerek yerden kalktım. Hızlı bir şekilde koştuğum için yere düşmüş ve dizimi kanatmıştım. Sinirli bir şekilde dizime baktım, taytım yırtılmış ve dizim kanıyordu.

"Düşülecek zaman mıydı?" Diye söyledindim.

Yağmur yağıyordu ve ben yetişmek istediğim yere çoktan geç kalmıştım. Yani aslında, ayırttığım kitabı alıcaktım fakat adam dediğim saate gelmezsen başkasına satıcam demişti. Derin bir nefes alıp etrafa bakındım. Kitap gitti ya lan.

"Allah'ım" Yağmurun altında ıslanmış bir şekilde öylece durdum. Üstüm, yağmurdan dolayı öyle bir ıslanmıştı ki, suların içime kadar girdiğini hissetmemek elde değildi. Şuan sadece eve gitmek istiyordum, kitap için bu kadar da acele edersem olucağı buydu.

Evim, bulunduğum caddenin bir kaç sokak ilerisinde kalıyordu, en azından kendimi bu yönden şanslı hissettim.

Oflayarak yağmurun altında ıslana ıslana yürümeye başladım. Hangi gerizekalı bu havada spor ayakkabı giyerdi ki?

Eve vardığımda annemden bir güzel azar işiticeğime çok emindim, hem şemsiye almayıp çıktığım için, hemde dikkatsizce koşup düştüğüm için bir ton şeyler dicekti.

Omuz silktim, eve varimda ne derse desin diye düşünüyordum.

Cadde'de yürürken insanların saçma bakışlarına maruz kalıyordum, bu olay sinirlerimi daha fazla bozarken artık tenime yağmurun değmediğini hissettim.

Kafamı kaldırıp baktığımda birinin şemsiye tuttuğunu anlamış ve direk arkamı dönmüştüm.

"Yeşilçam!" Yüzümdeki gülümseme ile ona sarıldım. Bir elini sıkıca belime sardı, "Ne işin var sokakta" Sessizce fısıldadı kulağıma. Yavaşça geri çekildim, beni baştan aşağı süzmüş ve dizimin yara olduğunu görmüştü. "Siktir, düştün mü?" Anında Değişen ses tonu gülmeme neden olurken, "ufak bir kaza" Diye geçiştirmiştim. "Dikkatli olsana kızım"

Omuz silkip, koluna girdim. "Çabucak eve gitmek istiyorum" Diye mırıldandım. "Tabi gitmek istersin, şu haline bak kızım" Annem yerine Cenk'ten azar işitmek hoşuma giderken, onun küçük kız çocuğu gibi olmak gerçekten çok hoştu.

Onun gerçekten çocuğu gibiydim.

"Hay sikeyim, ıslandım" Sırıtmaya başladım. 

Eve nerdeyse yaklaşmıştık, gözlerimin koyulaşmaya başladığını hissediyordum.

"Seni bir daha yalnız çıkartmasınlar" Diye söylendi, "Hah oldu canım başka emrin"

"Kızım kendine dikkat etmiyorsun ki"

Sonunda eve geldiğimizde çabucak daireye girmiştik. Şemsiyeyi kapatıp, bileğimden tutarak, 2. Kata çıktık.

Hızlı bir şekilde kapının önüne geldiğimizde Cenk benden önce davranıp zile basmıştı.

Annemden azar dinlemeye hazır musınız?

Annem sonunda kapıyı açtığında, "Hoşgel- Annem bu halin ne?!" Kolumdan tutup beni içeri çekiştirince kendimi ondan kurtarıp ayakkabımı çıkardım. Cenk bana sırıtarak rahat bir şekilde içeriye girmişti. "Ne sırıtıyon be" Kafama birinin vurması ile acıyan yeri ovalarken "Sus kız, git üstünü değiştir. Sende içeri geç evladım"

Bu evde yaşayan benim anne, Cenk değil.

Ayakkabımı dolaba koyarak hızlı bir şekilde odama geçtim. Cenk şerefsizi abimin odasına adımlarken, benim bu halime hâlâ güldüğüne emindim.

Oflayarak odama girip kapısını kapatmış ve dolabımın yanına gelmiştim.

Gri eşofman ve elime geçen bi sweatshirt almış yatağa atarken, çorap da çıkarmam aklıma gelmişti. Ayak bileğimin üstünede mavi bir çorap çıkartmış onuda yatağıma koymuştum.

Bir hışımla ıslak kıyafetlerimi çıkartmış ve dolabımın yanında bulunan kirli sepetine atarken, yatağa koyduğum kıyafetleri hızlıca koyup yatağa uzandım.

Saçlarımı Allah'a şükür açıktı, topuz olsaydı iki saat uğraşıcaktım, bu rahatlık ile yatağa iyice yayılmıştım.

Mayışan bedenimle birlikte tavana baktım ve sıkıntıyla nefes verdim.

Neden istediğim şeyler adam akıllı olmuyordu ki? Hep bir aksilik.

Yağmurda ıslanmak beni o kadar çok yormuştuki  sadece uyumak istiyordum. Bedenim kendini bulutların üzerine atmaya hazırdı nerdeyse.

Gözlerimi yavaşça kapatıp uyumaya çalıştım.

Belkide bi şekilde herşey düzelirdi.

🍒

Beni affet.
Şiir gözlerini,
Şarkılar saçlarını söylemedi.
Beni affet.