3.9

698 38 2
                                    

İnsan insanı tamamlayamadı, ya da tam anlayamadı.

🍒

Tedirgin bi şekilde etrafıma baktım.

Bugün cumartesiydi, Cenk'le dışarıya çıkmamıştık bunun nedeni ise abimin hâlâ bize kırgın olmasıydı. Yani o bize kırgınken biz umursamazca gezip eğlenemezdik.

Her neyse konudan saptım.

Şuan annem ve Asuman teyze karşımızda oturmuş ilişkimizden bahsediyordu, evet yanlış duymadınız.

"Ben biliyordum zaten" Diye mırıldandı annem, çekirdeğini çitlerken. Derin bir nefes aldım. "Allah'ım" Dedim nefes verirken.

"Bende biliyordum, bize yemeğe geldiğinde ikiside çok belli ediyordu" Asuman teyzede lafa daldığında başımı Cenk'in omzuna yasladım. "Ay Allah'ım, şunlara bak nasıl da yakışıyorlar" Kafasını salladı annem, "öyle" Dedi.

"Kaçmalıyız" Diye mırıldandı kulağıma Cenk, başımla onayladım. "Hemde hemen"

"Babalara ne zaman diceksiniz?" Diye sordu annem, başımı Cenk'in omzundan kaldırdım. "N-ne?"

"Babalarınız diyorum, elbet öğrenicek"

"Herneyse ben gidiyorum" Diyerek ayağa kalktım, "bekle bende geliyorum" Dedi Cenk benle beraber kalkarken.

"Kaçın bakalım" Annemin lafına sırıtıp Cenk'in odasına geçmiştim, Cenk'in ise arkamdan paytak paytak ilerlediğini biliyordum zaten.

Kapıyı açıp, kendimi direk yatağa atmıştım.

Dünden beri uykuzudum, Savaşla durmadan uğraştım lakin o beni çok umursamamıştı. Onu çok kırmıştım, onu Cenk değilde ben kırmıştım.

Baş ucuma oturdu Cenk, kapıyı kapatır kapatmaz.

Elini yüzüme koymuş, sevmeye başlamıştı. "Niye uyumadın güzelim?" Dedi naif bir ses tonuyla, "Savaşı düşündüm, ona nasıl kendimi affetirebileceğimi falan" Diye mırıldandım.

Eğilip, alnıma öpücük kondurmuştu, "ben yanındayım, söz veriyorum halledicez"

İşte bu bana güven veriyordu.

...

"İçicek bişey ister misin?" Bişey demeden önündeki pizzayı yemeye devam etti, "pekala" Dedim üzgün bi sesle, ardından ayağa kalkıp masadaki pizza paketini alıp salondan çıkıp odama ilerledim.

Asuman teyzelerden geldiğimden beri onunla konuşmaya çalışıyordum, hatta pizza partisi verelim diye pizza bile söylemiştim.

Ama boşaydı.

Odama girip kapımı kapatarak çalışma masamın sandalyesini biraz arkaya iterek oturdum. Pizza paketini masaya koymuş ve pijamamın cebinden telefonu açarak, Azra'yı aramıştım.

Net görünmek için kalemliğe yasladım telefonu.

"Kuzum, iyi misin?" Dedi açar açmaz.

Kafamı iki yana sallayıp, pizza paketini açtım. "Hâlâ konuşmuyor, bi çok kez özür diledim. Biliyorum, özür dileyince de geçmiyor ama"

"Sakin ol bebeğim, dün o konuşmayı yaptıktan sonra bile gelip sana sarılmak istedi, seni o an bile sarmalayıp korumak istedi biliyor musun?" Pizzayı ağzıma götürürken kafamı iki yana salladım, "ona biraz zaman ver olur mu? Onuda anla canım" Kafa salladım yine.

Su şişesine uzanmış, kapapını açarak su içmeye başlamıştım.

"Sizi diğer cuma görmüş. Kütüphanede Cenk'le yerde oturup kitap okurken görmüş işte. Anlattığına göre sen başını onun omzuna yaslamışsın, oda kolunu sana sararak şiir kitabı okuyormuş. Senin bakışına dikkat etmiş ençok, uzun zamandır hiçbir erkeğe öyle bakmıyormuşsun"

"Ah biliyor musun, haklı. Cenk uzun zamandır hayatımda olduğu halde onu fark edememem benim aptallığım" Kafasını salladı gülerek, "hele şükür aptal olduğunu kabul ettin" Göz devirerek pizzamı yemeye devam ettim.

"Savaşın doğum günü yaklaşıyor demi?" Ağzımdaki lokmayı hızla çiğneyip kafa salladım. "Nerdeyse 1 hafta sonra! Kanka ona kendimi nasıl affettiriceğimi biliyorum!"

"Süpriz yapıcaksın okey de nasıl bi süpriz?" Sırıtmaya başladım, "adı üstünde süpriz"

"Şerefsizsin" Havadan öpücük atarak, "biliyorum" Diye mırıldandım.

Sanırım bu sefer başarıcaktım.

🍒

Anladım ki herşey sensin.

Vişneli Şarkı 🍒 Yarı TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin