Her slender fingers caress her sexy arms. Mukhang nilalamig. Tamang tama pala ang suot kung maong na jacket kung ganoon. I didn't have a second thought to remove it and place to her shoulder.

Mabilis siyang napaigtad ng gawin ko iyon. Nanlalaki ang mata niyang lumingon sa akin at muntik pa akong masampal. Huminto lang ng maaninagan ang mukha ko.

"I noticed that you're cold Miss, my jacket is just laying in my shoulder so...." kumunot ang noo niya sa sinabi ko. Damn even a single change of her expression, she still looks so beautiful.

"Hindi ko naman gagamitin, sayo na lang." dugtong ko pa. Tangina na naman. Kahit kailan hindi ako bumanat ng ganito sa mga babae na nakakasalamuha ko. I never throw a lines to those girl I was attracted before, ngayon lang. Kung saan nanggaling ang pagbabago, hindi ko alam.

Ramdam ko pa ang kaba sa dibdib ko. Bahagya akong nilalamig at hindi ko alam kung bakit nararamdaman ko iyon. I never become this nervous when approaching a girl. Bakit naman ang daming pagbabago ngayon?

Ang ganda ganda niya kasi talaga, kaya siguro walang masamang subok ng ganitong paraan.

"I don't need your jacket. I'm not even asking for you to give it to me."

Aww. This is one of the consequences why I don't like throwing lines. Kasi may kaakibat na pangbabara. But I lick my lower lip and regained my composure.

"Kusa lang naman akong kumilos para sa malasakit. Biglaan lang katulad ng pagkagusto ko sayo. Kung ganoon kailangan pa ba kitang tanungin kung puwede kang gustuhin?"

Then I saw how her eyes widen then her cheeks flushed. Damn, I got this. Umiwas siya ng tingin sa akin at sinubukang iayos ang sarili pero nakita ko na ang patunay na mas lalong nagtulak sa akin.

I placed my jacket on her shoulder and I can feel a sharp glares of wolves around me. I can hear their howling sounds of disagreeing on what I'm doing. Sorry, pero unahan talaga 'to at ako ang masuwerte na nakakuha ng atensiyon niya.

"H-Hindi ko tatanggapin 'to. Tanggalin mo!" pagtanggi pa niya at pinigilan ako sa paglagay noon sa kanya. Aksidente niyang nahawakan ang kamay ko. She flinched like she was burned on the sudden touch. She gasped.

"Parang inuutusan mo lang rin akong tigilang gustuhin ka, kahit ikaw iyong naghipnotismo sa akin patungo sayo." umawang ang labi niya. Siguro sa gulat dahil napaka bulgar ko.

Damn, I don't care if I sound desperate. Wala na akong pakialam ngayon. Marapat lang na umamin na ako kaysa maunahan pa ng mga lobo na nagtatangkang umatake sa likod ko.

How should I get this lady out of these wolves around us?

Kung ganitong mukhang mas mahirap pa siyang amuin.

"I don't know you! You're a stranger and that's an enough reason for me to not accept this."

"I'm Lexus. Kilala mo na ako. Puwede ng manligaw?" nanlaki ang mata niya at humalakhak ako.

"Kidding. Ayokong takutin ka kung ganoon nga ako kabilis. Wala akong balak na masama sayo Miss. You just make me bewitch by your beauty." sabi ko at kita kong muling namula ang mukha niya.

Nailagay ko na ang jacket ko sa balikat niya at wala na siyang nagawa kundi hawakan na lang ng mahigpit iyon para mas lalo siyang bigyan ng init.

And like a real wolfe, I howl to declared that this girl is mine when she let my scent on the jacket linger on her body as a mark that I claimed her. And those wolves around us back off to accept their defeat on this fight.

Napangiti ako.

"May hinahanap ka ba? Napansin ko na palinga-linga ka."

"Why would I answer a stranger. I look innocent but I know men motives in the bar. You just want to take me on bed." she said in her low voice and instead of being offended, I was amuse.

Ruling The Last Section (Season 1)Where stories live. Discover now