Ruling The Last Section (Season 1)

Kabanata 19

Kabanata 19:
Partner

Lunes, panibagong linggo na naman ang lilipas. I was walking slowly on the school's hallway. Magagaan ang hakbang ko at pakiramdam ko para akong lumulutang.

Two days had passed but still what happened last friday night is still lingering in my mind. It's still fresh like it happened just yesterday. Napapikit ako ng mariin. Bakit ba kasi nagpapayag ako sa trip ni Shannel sa akin.

Tuwang tuwa naman siya sa ginawa ko. She even flood me with text with my video attach on it. Grabe ang hiya at inis na naglalaho sa akin. Hindi ko makayanan na nagkulong lang ako sa kwarto sa buong dalawang araw.

Every time that fragment of memory cross in my mind, I'll scream in so much embarrassment and shame. Lalo na kapag naririnig ko pa ang hiyawan nila sa utak ko. Gusto kong saktan ang sarili para lamang mawala iyon sa isip.

Napahinto ako sa paglalakad dahil ramdam na ramdam ko na naman ang pag-iinit ng pisngi. Napasandal ako sa pader na nasa gilid at tinakpan ang buo kong mukha. I leaned against the wall. Mariin kong pinikit ang mga mata at kinagat ang pang-ibabang labi ng sobrang riin.

I can't believe that I lick his abs! Shit!

I'm panting to breath as I force myself to forgot that scene in my mind!

"Are you okay?" mabilis kong tinanggal ang palad sa mukha at nakita si Zillah. Agad akong napasinghap at napaayos ng tayo. He smirk and bit his lower lip like he knew the reason why I'm acting like this.

"U-Uh Oo... I'm just thinking of something." his brow arch.

"Something or someone?" my blood travel to my cheeks. There's a ghost of a smile in his lower lip. 

"Bakit ko naman siya iisipin?!" biglang nagpapanik kong sabi at tumaas pa ang boses. The side of his lips curl up. Umawang ang labi ko dahil parang umamin na ako sa kanya. Napasapo ako sa noo.

"Too defensive eh." he chuckled.

"H-Hindi... S-Sino bang iniisip mo? Akala mo ba---"

"Halata ka na Raiven. You can't fool me." he said and twitched his lips.

"Pumasok ka na nga sa klase." utos ko at nilagpasan siya. Naramdaman ko namang sumunod siya sa akin.

"Binaliw mo tapos yayakap ka sa iba?" napahinto ako sa sinabi niya. Mabilis akong lumingon at nakita kong maayos na siyang nakatayo ngayon. He's towering over me. His expression is now serious.

Kumunot ang noo ko pero naintindihan ang tinatanong niya. Nagtataka lang ako kung bakit niya sinasabi sa akin ito ngayon.

"Do I need to stay to him after that?" tanong ko at nakita kong sumeryoso ang mga mata niya.

"Hindi. Pero ginawa mo dapat nang hindi niya makikita. A decent leave at least." my brows furrowed.

"You're concern to your best friend huh." he titled his head lazily.

"Hindi ko alam kung bakit ko pa kailangang bigyan siya ng desenteng paraan ng pag-alis."

"Paano kung siya ang nasa puwesto mo? What will you feel if Kuwai done you a body shot and he hug a girl after?" hindi ko alam pero ang sulok ng labi ko ay biglang bumagsak. Nakaramdam ako ng pait sa labi. Saglit akong natigilan dahil parang may kumurot sa puso ko. I couldn't speak at my reaction.

"See?" and he walk away from me. Natulala ako, hindi ko alam kung gaano katagal. The floating feeling vanish and I feel like I slap harshly. I heaved a sigh as I bit my lower lip.

Hindi ko alam pero parang may sobrang masakit na sinabi sa akin si Zillah at ganoon kabilis ang pagbabago ng nararamdaman ko.

Kung may yinakap siyang babae, e di magsama silang dalawa. Do whatever they want. Para namang hindi ko pa siya nakita noong gabi na iyon na pinapalibutan ng mga babae. Hinahayaan niya pang halikan siya sa iba't-ibang parte.