Chapter (47) - အစ္ကိုႀကီး၏ ပထမဆံုးအနမ္းပိုင္ရွင္ နင္နင္ (Z+U)

21.4K 3.6K 96
                                    

Chapter (47) – အစ္ကိုႀကီး၏ ပထမဆံုးအနမ္းပိုင္ရွင္ နင္နင္ (Z+U)

႐ႈနင္သည္ ဆိုဖာေပၚမတ္တပ္ရပ္ကာ ဖုန္းရွိရာ ကုိယ္ကိုငံု႔ကိုင္းကာ ေျပာလိုက္သည္။

"အေဖ.. ခုကိစၥမွာ ကၽြန္ေတာ္က မွားတာပါ.. အစ္ကိုႀကီးနဲ႔ ဘာမွမဆိုင္ပါဘူး.. ဟိုတစ္ေန႔က လူငယ္စုေဝးပြဲမွာ ႐ႈက်ီေဟြ႕ကို ကၽြန္ေတာ္မခံခ်င္ေအာင္လုပ္ခဲ့မိလို႔ ေနာက္တစ္ေန႔ သူက ကၽြန္ေတာ့္ကိုေႏွာင့္ယွက္ဖို႔ အိမ္ကိုလာခဲ့တယ္.. ကၽြန္ေတာ္က စာလုပ္ေနလို႔ မအားတာနဲ႔ သူ႔ကိုအေဖာ္လုပ္ေပးဖို႔ ေဟာ္ရန္႔ကို ခြင့္ျပဳလိုက္မိတယ္.. ကၽြန္ေတာ္က ခုလို.. ခုလိုျဖစ္သြားဖို႔ မေမွ်ာ္လင့္ထားမိဘူး.."

ဒီလိုေျပာရာမွာ ႐ႈနင္က သူ႔အေမခ်င္ယြိက်ိဳးဆီကရတဲ့ပညာကို ပါးပါးေလး ထုတ္သံုးလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ခ်င္ယြိက်ိဳးက မွန္ကန္တဲ့အခ်ိန္မွာ အခ်ိန္ကိုက္ေရာက္လာတတ္ၿပီး လုပ္သမွ်က ထိေရာက္ေနတာျဖစ္သည္။ စမတ္က်တဲ့လူဆိုတာ အတံုးလိုက္အတစ္လိုက္ ေျပာစရာမလိုဘဲ လိုအပ္သေလာက္ေလး ေျပာလိုက္႐ံုနဲ႔ လိုခ်င္တဲ့ရလဒ္ ထြက္သြားၾကတယ္။ ႐ႈက်ီေဟြ႕က ခုမွ 12 ႏွစ္ပဲရွိေသးေပမယ့္ 13 ႏွစ္အရြယ္ ႐ႈနင္ကို စပ္စုလိုစိတ္နဲ႔ အိမ္ထိလိုက္လာတယ္ဆိုတာ ပံုမွန္ေတာ့မဟုတ္ဘူး။ ခ်မ္းသာေသာအိမ္က မ်ိဳးဆက္ေတြက အရြယ္ေရာက္တာျမန္ၿပီး သူမ ခုလိုလုပ္တာက လူႀကီးေတြအျမင္မွာ ဆိုးဝါးေသာမိန္းကေလး ျဖစ္သြားေစသည္။

႐ႈက်ီေဟြ႕ရဲ့အက်င့္စ႐ိုက္က မေကာင္းတဲ့အျပင္ သူတို႔ပင္မမိသားစုက မဟုတ္ေပ။ ႐ႈေကာင္းက သူ႔သားကို အရမ္းကာကြယ္တတ္သလို ႐ႈခ်ိန္လည္း သူ႔သားေတြကို ကာကြယ္လိုစိတ္ႀကီးသူျဖစ္သည္။ ႐ႈနင္၏စကားကိုၾကားေတာ့ ႐ႈခ်ိန္ စိတ္ေျပသြားၿပီး ႐ႈဟိန္ကိုေျပာလိုက္သည္။

"ေရွာင္ဟိန္.. မနက္ပိုင္းစာလုပ္တာ ေကာင္းေပမယ့္ ညေနပိုင္းဆိုရင္ နင္နင္ကို နားခိုင္းလိုက္ေတာ့.. သူ႔ခႏၶာကိုယ္က ညနက္ထိစာလုပ္ဖုိ႔ မသင့္ေတာ္ဘူး.."

အေဖ.. မွားျပန္ၿပီ..။

႐ႈနင္က စိတ္ပူၿပီး နဖူးမွာေခၽြးစို႔လာၿပီး သူ႔အေဖကို လွမ္းေျပာလိုက္သည္။

"အေဖ နားလည္မႈလြဲေနၿပီ.. အစ္ကိုႀကီးက ကၽြန္ေတာ့္ကို အသီးေကၽြးေနတာ.. ဒီရက္ ကၽြန္ေတာ္ ညဘက္ ၿခံထဲမွာေျခေခါက္လဲေတာ့ အစ္ကိုႀကီးကပဲ ကၽြန္ေတာ့္ကို တေနကုန္ အေဖာ္လုပ္ေပးေနတာ.."

အေဖက သူ႔ခ်စ္သားႀကီးအတြက္ ကိုယ္တိုင္က်င္းတူးေပးေနတာ.. (_(:зゝ∠)_) ေက်းဇူးျပဳၿပီး အစ္ကုိႀကီးမ်က္ႏွာ မည္းေမွာင္ေနၿပီလို႔ မေျပာပါနဲ႔..

႐ႈခ်ိန္က မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္သြားသည္။

"ဘာျဖစ္သြားေသးလဲ.."

"အြန္း.. ကၽြန္ေတာ္ အခုေကာင္းသြားၿပီ.."

႐ႈဟိန္က ႐ႈနင္ကိုေပြ႕ခ်ီကာ ေအာက္ကိုခ်လိုက္ၿပီး ေျပာလိုက္သည္။

"အေဖ.. မၾကာခင္ အိမ္ျပန္လာသင့္ၿပီ.."

"........."

႐ႈခ်ိန္၏ႏႈတ္ခမ္းက တြန္႔သြားသည္။ သူ႔ေမးခြန္းကို သားႀကီးက ဘာေၾကာင့္မေျဖေသးတာလဲ။

"အေဖ.. ဘယ္အခ်ိန္ ျပန္လာမွာလဲ.."

႐ႈနင္က သူ႔အေဖနဲ႔အစ္ကိုၾကားမွာ ဆက္ဆံေရးဆိုးဝါးတာ မလိုခ်င္ေပ။

ခ်င္ယြိက်ိဳး၏ဗိုက္ထဲက ကေလးအေျခအေနက ေကာင္းေကာင္းမတည္ၿငိမ္ေသးတာေၾကာင့္ ႐ႈခ်ိန္က ႐ႈနင္ကိုေမ့ေနမိသည္။ ႐ႈနင္က သူႏွင့္ေဝးရာမွာ ႀကီးခဲ့ရၿပီး အခု ဒီကေလးက အိမ္ေရာက္လာေပမယ့္ သူ ေကာင္းေကာင္းဂ႐ုမစိုက္ေပးႏိုင္ခဲ့ေပ။ သူ႔သားငယ္ေလးက အေဖေပ်ာက္လို႔ ရွာေနၿပီ။ သူ အိမ္ျပန္ၿပီး သားငယ္ကိုအေဖာ္ျပဳေပးမွျဖစ္မည္။ သူဘယ္ေလာက္ အလုပ္႐ႈပ္ပါေစ.. ဖုန္းေတာ့ ပံုမွန္ဆက္သင့္တယ္မလား။

"ေကာင္းၿပီ.. အေဖ့ပန္းသီးေလး.. အေဖ မနက္ျဖန္ျပန္လာမယ္.."

"အိုေက.."

သားငယ္ေလးက ရႊင္ျမဴးစြာျပန္ေျဖလိုက္သံကို ႐ႈခ်ိန္ၾကားလိုက္ရသည္။

႐ႈဟိန္က ႐ႈနင္၏ ႏွင္းဆီေရာင္မ်က္ႏွာေလးကို အသာထိကာ ႏူးညံ့စြာေျပာလိုက္သည္။

"အေဖက အလုပ္မ်ားတယ္.. ဆက္မေႏွာင့္ယွက္နဲ႔ေတာ့.."

"အြန္း.."

႐ႈဟိန္ႏွင့္ ႐ႈနင္ၾကားက စကားကိုၾကားေတာ့ ႐ႈခ်ိန္ စိတ္သက္သာရာရသြားၿပီး သားႀကီးကို နည္းနည္းမွာၾကားကာ ဖုန္းခ်လိုက္သည္။

ထိုအခ်ိန္ ခ်င္ယြိက်ိဳးက ေရခ်ိဳးၿပီးထြက္လာကာ တက္ၾကြစြာေမးလိုက္သည္။

"ရွင္ Tai ပန္းၿခံကိစၥ ၿပီးသြားၿပီလား.. အခု ျပင္သစ္ကို သြားလို႔ရၿပီလား.."

"အင္း.. အေျခခံအုတ္ျမစ္ကေတာ့ ၿပီးၿပီ.. ကိုယ္တို႔ အိမ္ျပန္ၾကမယ္.. ကေလးေတြက ကိုယ္တို႔ကို လြမ္းေနၾကၿပီ.."

ခ်င္ယြိက်ိဳးက ဆံပင္ကိုငံု႔ကာသုတ္ရင္း မ်က္ႏွာေပၚကခံစားခ်က္ကို မျမင္ေအာင္ဖံုးကြယ္ကာ ေျပာလိုက္သည္။

"ကၽြန္မတို႔ေရာက္ေနတာ ၾကာေနၿပီဆိုေတာ့ အိမ္ကိုျပန္သင့္ေနၿပီ.."

သူက ႐ႈအိမ္ေတာ္ကိုဝင္လာကတည္းက ႐ႈေကာင္းႏွင့္႐ႈဟိန္ေၾကာင့္ တစ္ခ်ိန္မွ စိတ္ေအးလက္ေအး မေနရေပ။ ဒါ့အျပင္ ႐ႈဟိန္၏မိခင္ဘက္က ေမာ့ဝ္မိသားစုကိုလည္း ထည့္သြင္းစဥ္းစားၿပီး သူမက ဝံ့ၾကြားစြာ လူသိရွင္ၾကားမေနခဲ့ရေပ။ အခု သူမက ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ထားရေတာ့ သူ႔ေယာက္်ားအတြက္ အဓိကလူျဖစ္သြားရစဥ္ ျပင္သစ္ကို ဟန္းနီးမြန္းထြက္ဖို႔ ျပင္ဆင္ထားေပမယ့္ ႐ႈနင္က လြမ္းတယ္ဆိုသည္စကားေၾကာင့္ အိမ္ျပန္ရေတာ့မည္။

ခ်င္ယြိက်ိဳး၏စိတ္ထဲမွာ သားကလြမ္းတယ္ဆိုလို႔ ေက်နပ္စိတ္တစ္ဝက္၊ ျပင္သစ္မသြားရလို႔ မေက်နပ္စိတ္တစ္ဝက္ ခံစားရၿပီး စိတ္႐ႈပ္လာသည္။

တစ္ဖက္မွာေတာ့ ႐ႈနင္ႏွင့္႐ႈဟိန္ၾကားက ဆက္ဆံေရးက ပိုေႏြးေထြးရင္းႏွီးေနသည္။ ႐ႈနင္က သူ႔အစ္ကိုႀကီး လက္ကို သန္႔ရွင္းေပးေနတာခံယူရင္း အေနအထားမွားယြင္းေနသလို ခံစားလိုက္ရသည္။ အေစာပိုင္းက အေဖ့ကိုေျပာဆိုေနစဥ္ အစ္ကိုႀကီး သယ္ခ်လာၿပီး ေပြ႕ခ်ီထားစဥ္ သတိမထားမိေပမယ့္ အခု သူက အစ္ကိုႀကီးေပါင္ေပၚမွာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ခြထိုင္ထားသလို ျဖစ္ေနတာ သိလိုက္ရသည္။

႐ႈဟိန္က လက္တစ္ဖက္ႏွင့္ သူ႔ေက်ာကိုထိန္းကိုင္ကာ လက္တစ္ဖက္က သူ႔မ်က္ႏွာကို အသာအယာထိကာ သူ႔ကို နက္႐ႈိင္းစြာစိုက္ၾကည့္ေနသည္။ ႐ႈနင္က အစ္ကိုႀကီးႏွင့္ေဝးရာကို ႐ုန္းဖို႔ႀကိဳးစားစဥ္ အစ္ကိုႀကီးက ေမးလိုက္သည္။

"အခု ေပ်ာ္သြားၿပီလား.."

႐ႈနင္က အစ္ကိုႀကီး၏ေလသံထဲက ဖိအားကို ခံစားလိုက္ရၿပီး ႐ႈဟိန္မေပ်ာ္ဘူးဆိုတာ သိလိုက္ရသည္။ အေစာပိုင္းက ခ်ဳပ္တည္းထားသမွ် ခုမွ ေဒါသထြက္လာတာမ်ားလား။ ႐ႈနင္က ထြက္ေျပးခ်င္ေပမယ့္ အစ္ကိုႀကီးက ထိန္းထားကာ သူ႔နားရြက္နားကပ္ကာ ေျပာလိုက္သည္။

"မင္း ေနာက္တစ္ခါ ခပ္ဆိုးဆိုးလုပ္ရင္ အ႐ိုက္ခံရမယ္.."

"........."

"ရႊီက်င္းက သူ႔ညီ သူ႔စကားကိုနားမေထာင္ရင္ တင္ပါးကို ေဆာ္ပေလာ္တီးတယ္တဲ့.. မင္းလည္း စကားနားမေထာင္ရင္ တင္ပါးကို အ႐ိုက္ခံရမယ္.."

"........."

ဆူေန.. သူက ဆူေနတာလား.. တင္ပါးကို ႐ိုက္မယ္တဲ့လား..

႐ႈနင္၏နားရြက္က နီလာၿပီး ေျမႀကီးက အက္ကြဲေၾကာင္းမ်ားရွိရင္ ေျပးပုန္းလိုက္ခ်င္ေတာ့သည္။

"လိမ္လိမ္မာမာေနေနာ္.."

ေႏြးေထြးေသာတီးတိုးသံေလးက နားရြက္ကို တိုးေဝွ႔ေနခ်ိန္ လွ်ပ္စီးေၾကာင္းေလးေတြက ႐ႈနင္ကိုယ္ထဲ စီးဝင္သြားသလို ခံစားလိုက္ရၿပီး သူ႔ကိုယ္ေလးက အားမရွိဘဲ ေပ်ာ့က်လာသည္။ ႐ႈနင္က နာခံစြာျဖင့္ အစ္ကိုႀကီး၏ပုခံုးေပၚ မ်က္ႏွာအပ္ကာ ရင္ဘတ္ကိုမွီကာ ထိုင္လိုက္သျဖင့္ ႐ႈဟိန္က ေက်နပ္သြားၿပီး ႐ႈနင္၏ေက်ာေလးကို အသာအယာပြတ္ေပးလိုက္သည္။

႐ႈနင္၏စိတ္ထဲမွာ ခုလိုမ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ အစ္ကိုႀကီးကိုခြထိုင္ထားၿပီး ကေလးငယ္ေလးလိုထိုင္ေနရလို႔ အရွက္တကြဲခံစားေနရသည္။ ဒီေန႔ကစၿပီး ႏို႔ႏွစ္ခြက္ေသာက္ရမည္ဟု ေတြးေနသည္။ အရပ္ျမန္ျမန္ရွည္လာမွ ခုလိုအရွက္တကြဲအေနအထားက လြတ္ေတာ့မည္။ ေဟာ္ရန္က သူ႔ထက္အရပ္ပိုရွည္တာေတြးမိေတာ့ ႐ႈနင္က သူ႔အျဖစ္ကို ဝမ္းနည္းေနသည္။ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ကံဆိုးလိုက္လဲ။

႐ႈဟိန္က ႐ႈနင္ ခုလို ေပ်ာ့ေခြေနလိုက္ေသာေၾကာင့္ သူ႔ညီေလး သူ႔ကိုေၾကာက္သြားၿပီလားဟု ေတြးေနသည္။ ငါက သူ႔ကို စလိုက္တာပါ..။ ကေလး ေၾကာက္သြားတာလား..

႐ႈဟိန္က ႐ႈနင္၏အက်ႌထဲ လက္လွ်ိဳဝင္ကာ ေက်ာကအသားေလးကို အသာအယာပြတ္သပ္ေပးကာ ႏွစ္သိမ့္လိုက္ေတာ့ ႐ႈနင္က မသိမသာတုန္ယင္သြားၿပီး ႏႈတ္ဖ်ားက ေၾကာင္ေပါက္ေလးလို ညည္းသံတိုးတိုးေလး ထြက္လာသည္။ ႐ႈနင္ ၾကက္သီးေလးထလာသျဖင့္ ႐ႈဟိန္ ေက်နပ္စြာၿပံဳးကာ ညီေလး၏ေက်ာကို ဖြဖြပြတ္သပ္ႏွစ္သိမ့္ေပးေနသည္။

႐ႈနင္က မ်က္လံုးေလးေမွးစင္းကာ ပ်င္းရိစြာေျပာလိုက္သည္။

"ျပင္းျပင္းေလးကုတ္ေပး.. ကၽြန္ေတာ့္ပုခံုးကိုလည္း ကုတ္ေပး အစ္ကိုႀကီး.."

႐ႈဟိန္၏မ်က္ႏွာထက္က အၿပံဳးက ပိုက်ယ္ျပန္႔လာၿပီး ႐ႈနင္ညည္းသံေလး ပိုထြက္လာေအာင္ ပိုပိုၿပီးပြတ္သပ္ေပးလိုက္သည္။

႐ႈဟိန္က ႐ႈနင္၏တင္ပါးကေန ပင့္မၿပီး အိပ္ခန္းဆီကို ေလွ်ာက္လာခဲ့သည္။ ႐ႈနင္၏မ်က္ႏွာက ခုလို သူ႔ကိုခ်ီမသြားေတာ့ သရဲျမင္သလို ခံစားလိုက္ရသည္။

အစ္ကုိ.. ဘာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ့္ကို ခုလိုပံုစံႀကီးနဲ႔ ေပြ႕ခ်ီလာရတာလဲ..

သူ႔သားလိုသေဘာထားၿပီး ေပြ႕ခ်ီလာတာလား..

အရင္ဘဝတုန္းက ငါ့မွာ ေလးစားမႈေလးရွိေပမယ့္ ခုဘဝေတာ့ ငါက ဘယ္လိုျဖစ္ေနၿပီလဲ..။

႐ႈဟိန္က သူ႔ညီေလးကို ခြလ်က္အေနအထားအတုိင္း ေပြ႕ခ်ီကာ ခါတိုင္းထက္အခ်ိန္ဆြဲၿပီး ျဖည္းညင္းစြာ အိပ္ခန္းကိုျပန္လာသည္။ ခုလိုေပြ႕ခ်ီတာက အလ်ားလိုက္သယ္တာထက္ ပိုရင္းႏွီးမႈရွိၿပီး လူခ်င္းပိုရင္းႏွီးႏိုင္ေသာေၾကာင့္ သေဘာက်ေနသည္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္က တသားတည္းလိုခံစားရၿပီး ပိုၿပီးသက္ေတာင့္သက္သာရွိသည္။ သူ႔ညီေလးက ႏူးညံ့ေသာေၾကာင့္ ဒီညီေလးကို ဂ႐ုတစိုက္ပ်ိဳးေထာင္ရမည္။ ဘယ္သူမွ သူ႔ကို ထိခုိက္ေအာင္မလုပ္ႏိုင္ဖို႔ ကာကြယ္ေပးရမည္။ ဒါကိုထုတ္မေျပာေပမယ့္ ႐ႈဟိန္ရင္ထဲ ခိုင္မာစြာဆံုးျဖတ္ထားလိုက္သည္။ ထိုစဥ္ ႐ႈဟိန္က ႐ႈနင္၏နဖူးကို ညင္သာစြာနမ္းကာ ေျပာလိုက္သည္။

"ေနာင္မွာ မင္း လူတစ္ေယာက္ကို သေဘာမက်ရင္ သည္းခံစရာမလိုဘူး.. တစ္ခါတည္း ေမာင္းထုတ္ပစ္လိုက္လို႔ရတယ္.."

႐ႈနင္က သူ႔ IQ ေတြေပ်ာက္ဆံုးသြားသလို ခံစားရၿပီး ဘာျပန္ေျပာရမွန္းမသိ ေၾကာင္ေငးေငးေလးျဖစ္သြားသည္။

သူတို႔ အိပ္ခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ႐ႈဟိန္က ေရခ်ိဳးခန္းထဲ တစ္ခါတည္းေခၚလာၿပီး အိမ္သာအဖံုးေပၚမွာ ႐ႈနင္ကိုထိုင္ေစၿပီး သူက အက်ႌလက္ကိုပင့္တင္ကာ ေရခ်ိဳးကန္ကို ေရစပ္ေနေတာ့သည္။

႐ႈနင္က ထိုင္ေနရာကေန ေျခေထာက္ကိုယမ္းေနရင္း မ်က္ရည္က်ခ်င္ေနသည္။

ငါ့ရဲ့႐ိုးသားမႈေလးေတြေတာ့ သြားပါၿပီ.. သူက ငါ့ကို ေရထပ္ခ်ိဳးေပးမလို႔လား.. ဒီကန္ထဲကေရေတြက ငါ့မ်က္ရည္ေတြနဲ႔ ျပည့္ေနသလိုပဲ..

"ဘာျဖစ္လို႔လဲ.. မသက္မသာ ခံစားေနရတာလား.."

"........."

"႐ွဴးေပါက္ခ်င္လို႔လား.."

႐ႈဟိန္က ႐ႈနင္ကို ကူညီေပးၿပီး ႐ွဴေပါက္ဖို႔ အျပင္ကိုေရွာင္ထြက္သြားေပးခဲ့သည္။

႐ႈနင္က စိတ္ေလွ်ာ့လိုက္ေတာ့သည္။ ေကာင္းၿပီ.. ေကာင္ေလးေရ.. ငါ့ကိုေဆးေၾကာဖို႔ မင္းကို ခြင့္ျပဳေပးလုိက္မယ္..။ ဒါေပမယ့္ ေယာက္္်ားတစ္ေယာက္မွာ မၾကည့္သင့္တဲ့ေနရာ ၃ခုရွိတယ္ကြ..။

ေရခ်ိဳးၿပီးေနာက္ ႐ႈဟိန္က ေဝခြဲရခက္ေနသည္။ ႐ႈနင္က ႏို႔တစ္ခြက္ ထပ္ေသာက္ခ်င္ေနသည္။

"မင္း အိပ္ယာထဲ ေသးေပါက္ခ်မိလိမ့္မယ္.."

"........."

"ငါေျပာတာ နားေထာင္ပါ.."

ငါ က်႐ံႈးသြားတာလား..၊ မျဖစ္ဘူး.. ငါ ျမန္ျမန္အရပ္ရွည္ဖို႔ ႏို႔မ်ားမ်ားေသာက္မွရမယ္..။ ႐ႈနင္က ထပ္ခါထပ္ခါေတာင္းဆိုသျဖင့္ ႐ႈဟိန္က သူ႔ကိုစိုက္ၾကည့္ကာ ေျပာလိုက္သည္။

"ေကာင္းၿပီ.. မင္း အိပ္ယာထဲေသးေပါက္ခ်ရင္ ေနာင္မွာ ငါ့စကားနားေထာင္ရမယ္.."

"ေကာင္းၿပီ.."

ဒါက ဘယ္လိုဟာသႀကီးလဲ..။ အသက္ ၃၀ အရြယ္ ဦးေလးႀကီးအတြက္ အိပ္ယာထဲေသးေပါက္ခ်တာက တကယ့္ဟာသႀကီးပဲ.. ဟီး.. ဟီး.. ဟီး..

ေနာက္တစ္ေန႔မနက္ေစာေစာမွာ ႐ႈနင္က အိပ္ယာကႏိုးေတာ့ အျမန္ထကာ အိပ္ယာကိုၾကည့္မိေတာ့ သူ႔မ်က္ႏွာ မည္းေမွာင္သြားေတာ့သည္။ သူ႔အိပ္ယာက စိုစြတ္ေနၿပီး ေသးစီးေၾကာင္းက ျမစ္ေတြေခ်ာင္းေတြလို အိပ္ယာထက္မွာ စီးလို႔ေနသည္။

အၿမီးရွည္ဝံပုေလြႀကီးကဲ့သို႔ ႐ႈဟိန္က အခုမွအိပ္ယာကႏိုးလာသလို ဟန္ေဆာင္ၿပီး ေမးလိုက္သည္။

"ဘာျဖစ္လို႔လဲ.."

"ဘာ.. ဘာမွမဟုတ္ဘူး.. အစ္ကိုႀကီး.. မဂၤလာနံနက္ခင္းပါ.."

႐ႈနင္က ထိတ္လန္႔သြားၿပီး ေစာင္ျဖင့္ သူ႔ေအာက္ပိုင္းကို ဆြဲဖံုးလိုက္ေပမယ့္ အစ္ကိုႀကီး၏မ်က္လံုးေအာက္ဝယ္ ေခၽြးျပန္လာေအာင္လန္႔ေနသည္။

"ေစာေစာထေတာ့ေလ.. မထေသးဘူးလား.."

"ကၽြန္ေတာ္ နည္းနည္းပင္ပန္းေနလို႔ ခဏအိပ္ခ်င္ေသးတယ္.."

ဒီအခ်ိန္က သူ႔တစ္ဘဝလံုး၏ ဂုဏ္သိကၡာႏွင့္ သက္ဆိုင္ေနေသာေၾကာင့္ ႐ႈနင္က ေသးေပါက္ခ်တာကို ဖံုးဖိဖို႔ အေသအေၾက ႀကိဳးစားေနသည္။ ဒါေပမယ့္ အစ္ကိုႀကီး၏ ဗို႔အားျပင္းအၾကည့္ေအာက္မွာ ႐ႈနင္က ေခါင္းငံု႔ကာ မ်က္ႏွာသစ္ဖုိ႔ ထြက္သြားရေတာ့သည္။ ႐ႈနင္က အိပ္ယာခင္းအမည္းကို တစ္ခ်က္ၾကည့္ကာ သူ႔ေသးကြက္က မသိသာတာေတြ႕ရေတာ့ သက္ျပင္းခ်မိသည္။

႐ႈနင္က သူ႔အခန္းထဲကိုသြားေတာ့မွ အိမ္ေဖာ္မ်ားေရာက္လာၿပီး အိပ္ယာခင္းႏွင့္ေစာင္ကို ခ်က္ခ်င္းလာလဲကာ အျမန္ယူေဆာင္သြားၾကသည္။ ႐ႈနင္က သူ႔အစ္ကိုႀကီးထြက္သြားမွ အိပ္ယာခင္းကိုယူေလွ်ာ္ေပးမည္ဟု ေတြးေနသည္။

႐ႈဟိန္က သြားတိုက္ရင္း ႐ႈနင္က ႏို႔ထပ္ေသာက္ခ်င္တာ ခြင့္မျပဳသင့္ဘူးဟု ေတြးေနသည္။ အာဟာရပညာရွင္က တြက္ခ်က္ေပးထားသည့္ ပမာဏအတုိင္းပဲ သူ႔ကိုတိုက္သင့္သည္။ ညက သူအလိုလိုက္မိလို႔ ညီေလးက အိပ္ယာထဲေသးေပါက္ခ်ကာ စိတ္မသက္မသာ ျဖစ္သြားရေလၿပီ။ ဒါေၾကာင့္ ညက်ရင္ စေတာ္ဘယ္ရီကိတ္တစ္ခု ဝယ္လာေပးသင့္သည္ဟု ေတြးေနသည္။

႐ႈဟိန္က မနက္စာကို ႐ႈနင္နဲ႔အတူစားေသာက္ၿပီး ညီေလးကို ငါးအ႐ိုးႏႊင္ေပးေနသည္။ ညက ညီေလးကို မသက္မသာျဖစ္ေအာင္လုပ္မိလို႔ စိတ္မေကာင္းသျဖင့္ ညင္သာစြာဖက္ကာ ေျပာလိုက္သည္။

"မေန႔က မင္းရဲ့အေျဖလႊာေတြ စစ္ၾကည့္ၿပီးၿပီ.. ဒါေၾကာင့္ အစ္ကိုႀကီး မင္းကို အထက္တန္းပထမႏွစ္ တက္ခြင့္ျပဳလုိက္ၿပီ.."

႐ႈနင္ အရမ္းေပ်ာ္သြားတာကိုၾကည့္ၿပီး ႐ႈဟိန္က သူ႔ညီေလးႏွင့္ တညီတည္းျဖစ္ေအာင္ ကိုယ္ကိုငံု႔ကိုင္းကာ ဘယ္ဘက္ပါးကို လက္ညိႈးထိုးျပလိုက္သည္။ ႐ႈနင္က ေပ်ာ္ရႊင္စြာနမ္းလိုက္သည္။ ႐ႈဟိန္က ညာဘက္ပါးကို ထပ္ထိုးျပေတာ့ အသံျမည္ေအာင္ နမ္းလိုက္ျပန္သည္။ ႐ႈဟိန္၏မ်က္ဝန္းမ်ားက နက္ေမွာင္လာၿပီး ပိုလိုခ်င္လာသည္။ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းကို လက္ညိႈးထိုးျပမည္လုပ္ၿပီးမွ 13 ႏွစ္အရြယ္ဆိုတာ သိတတ္စျပဳလာၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သူ႔ညီ သူ႔ကို သံသယဝင္သြားမည္စိုးသျဖင့္ ေမးေစ့ကိုပဲ လက္ညိႈးထိုးျပလိုက္ရသည္။

႐ႈနင္က ဘာညာမစဥ္းစားဘဲ အေပ်ာ္လြန္ကာ ေမးေစ့ကိုနမ္းလိုက္စဥ္ ႐ႈဟိန္က အေနအထားနည္းနည္းေရႊ႕လိုက္ေတာ့ ႐ႈနင္က ႐ႈဟိန္၏ႏႈတ္ခမ္းကို ကြက္တိနမ္းလိုက္မိေတာ့သည္။ ႐ႈနင္က အေနာက္ကို လွ်င္ျမန္စြာဆုတ္လိုက္ေပမယ့္ အရမ္းကိုတုန္လႈပ္ေနသည္။

သြားၿပီ.. ငါေတာ့ အမွားႀကီးတစ္ခု လုပ္မိသြားၿပီ.. ဒါက အစ္ကိုႀကီးရဲ့ ပထမဆံုးအနမ္းဦးျဖစ္ႏိုင္တယ္..

႐ႈဟိန္က မ်က္ခံုးကိုပင့္ကာ ႐ႈနင္ကိုေမးလိုက္သည္။

"ဒါက မင္းရဲ့ ပထမဆံုးအနမ္းလား.."

ပံုမွန္ဆိုရင္ ေယာက္်ားေလးေတြက မာနျဖင့္ ဝန္မခံၾကေပမယ့္ ႐ႈနင္က ေခါင္းညိတ္ျပ႐ံုသာ တတ္ႏိုင္ေတာ့သည္။ ငါ့ရဲ့အနမ္းဦးေလး...... ငါ့ရဲ့အနာဂတ္ရည္းစားကို ငါဘယ္လိုမ်က္ႏွာျပရေတာ့မွာလဲ..။ ငါ့ရဲ့အနာဂတ္ရည္းစားက ႐ႈဟိန္ရဲ့တစ္ဝက္ေလာက္ သန္မာရင္ ငါေက်နပ္ပါၿပီ..။

"မင္း ဘာအေၾကာင္း စဥ္းစားေနတာလဲ.."

"အင္.. ဒါ အစ္ကိုႀကီးရဲ့ ပထမဆံုးအနမ္းလား.."

႐ႈနင္က သတိဝင္လာၿပီး အစ္ကိုႀကီးကို ထစ္ေငါ့စြာေမးလိုက္သည္။

"ဟုတ္တယ္.. မင္း တာဝန္ယူေပးမွာလား.."

႐ႈဟိန္က ၿပံဳးကာ ေတာက္ပစြာေမးလိုက္သည္။

=======================
Chapter (47) – အစ်ကိုကြီး၏ ပထမဆုံးအနမ်းပိုင်ရှင် နင်နင် (Z+U)

ရှုနင်သည် ဆိုဖာပေါ်မတ်တပ်ရပ်ကာ ဖုန်းရှိရာ ကိုယ်ကိုငုံ့ကိုင်းကာ ပြောလိုက်သည်။

"အဖေ.. ခုကိစ္စမှာ ကျွန်တော်က မှားတာပါ.. အစ်ကိုကြီးနဲ့ ဘာမှမဆိုင်ပါဘူး.. ဟိုတစ်နေ့က လူငယ်စုဝေးပွဲမှာ ရှုကျီဟွေ့ကို ကျွန်တော်မခံချင်အောင်လုပ်ခဲ့မိလို့ နောက်တစ်နေ့ သူက ကျွန်တော့်ကိုနှောင့်ယှက်ဖို့ အိမ်ကိုလာခဲ့တယ်.. ကျွန်တော်က စာလုပ်နေလို့ မအားတာနဲ့ သူ့ကိုအဖော်လုပ်ပေးဖို့ ဟော်ရန့်ကို ခွင့်ပြုလိုက်မိတယ်.. ကျွန်တော်က ခုလို.. ခုလိုဖြစ်သွားဖို့ မမျှော်လင့်ထားမိဘူး.."

ဒီလိုပြောရာမှာ ရှုနင်က သူ့အမေချင်ယွိကျိုးဆီကရတဲ့ပညာကို ပါးပါးလေး ထုတ်သုံးလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ ချင်ယွိကျိုးက မှန်ကန်တဲ့အချိန်မှာ အချိန်ကိုက်ရောက်လာတတ်ပြီး လုပ်သမျှက ထိရောက်နေတာဖြစ်သည်။ စမတ်ကျတဲ့လူဆိုတာ အတုံးလိုက်အတစ်လိုက် ပြောစရာမလိုဘဲ လိုအပ်သလောက်လေး ပြောလိုက်ရုံနဲ့ လိုချင်တဲ့ရလဒ် ထွက်သွားကြတယ်။ ရှုကျီဟွေ့က ခုမှ 12 နှစ်ပဲရှိသေးပေမယ့် 13 နှစ်အရွယ် ရှုနင်ကို စပ်စုလိုစိတ်နဲ့ အိမ်ထိလိုက်လာတယ်ဆိုတာ ပုံမှန်တော့မဟုတ်ဘူး။ ချမ်းသာသောအိမ်က မျိုးဆက်တွေက အရွယ်ရောက်တာမြန်ပြီး သူမ ခုလိုလုပ်တာက လူကြီးတွေအမြင်မှာ ဆိုးဝါးသောမိန်းကလေး ဖြစ်သွားစေသည်။

ရှုကျီဟွေ့ရဲ့အကျင့်စရိုက်က မကောင်းတဲ့အပြင် သူတို့ပင်မမိသားစုက မဟုတ်ပေ။ ရှုကောင်းက သူ့သားကို အရမ်းကာကွယ်တတ်သလို ရှုချိန်လည်း သူ့သားတွေကို ကာကွယ်လိုစိတ်ကြီးသူဖြစ်သည်။ ရှုနင်၏စကားကိုကြားတော့ ရှုချိန် စိတ်ပြေသွားပြီး ရှုဟိန်ကိုပြောလိုက်သည်။

"ရှောင်ဟိန်.. မနက်ပိုင်းစာလုပ်တာ ကောင်းပေမယ့် ညနေပိုင်းဆိုရင် နင်နင်ကို နားခိုင်းလိုက်တော့.. သူ့ခန္ဓာကိုယ်က ညနက်ထိစာလုပ်ဖို့ မသင့်တော်ဘူး.."

အဖေ.. မှားပြန်ပြီ..။

ရှုနင်က စိတ်ပူပြီး နဖူးမှာချွေးစို့လာပြီး သူ့အဖေကို လှမ်းပြောလိုက်သည်။

"အဖေ နားလည်မှုလွဲနေပြီ.. အစ်ကိုကြီးက ကျွန်တော့်ကို အသီးကျွေးနေတာ.. ဒီရက် ကျွန်တော် ညဘက် ခြံထဲမှာခြေခေါက်လဲတော့ အစ်ကိုကြီးကပဲ ကျွန်တော့်ကို တနေကုန် အဖော်လုပ်ပေးနေတာ.."

အဖေက သူ့ချစ်သားကြီးအတွက် ကိုယ်တိုင်ကျင်းတူးပေးနေတာ.. (_(:зゝ∠)_) ကျေးဇူးပြုပြီး အစ်ကိုကြီးမျက်နှာ မည်းမှောင်နေပြီလို့ မပြောပါနဲ့..

ရှုချိန်က မျက်မှောင်ကြုတ်သွားသည်။

"ဘာဖြစ်သွားသေးလဲ.."

"အွန်း.. ကျွန်တော် အခုကောင်းသွားပြီ.."

ရှုဟိန်က ရှုနင်ကိုပွေ့ချီကာ အောက်ကိုချလိုက်ပြီး ပြောလိုက်သည်။

"အဖေ.. မကြာခင် အိမ်ပြန်လာသင့်ပြီ.."

"........."

ရှုချိန်၏နှုတ်ခမ်းက တွန့်သွားသည်။ သူ့မေးခွန်းကို သားကြီးက ဘာကြောင့်မဖြေသေးတာလဲ။

"အဖေ.. ဘယ်အချိန် ပြန်လာမှာလဲ.."

ရှုနင်က သူ့အဖေနဲ့အစ်ကိုကြားမှာ ဆက်ဆံရေးဆိုးဝါးတာ မလိုချင်ပေ။

ချင်ယွိကျိုး၏ဗိုက်ထဲက ကလေးအခြေအနေက ကောင်းကောင်းမတည်ငြိမ်သေးတာကြောင့် ရှုချိန်က ရှုနင်ကိုမေ့နေမိသည်။ ရှုနင်က သူနှင့်ဝေးရာမှာ ကြီးခဲ့ရပြီး အခု ဒီကလေးက အိမ်ရောက်လာပေမယ့် သူ ကောင်းကောင်းဂရုမစိုက်ပေးနိုင်ခဲ့ပေ။ သူ့သားငယ်လေးက အဖေပျောက်လို့ ရှာနေပြီ။ သူ အိမ်ပြန်ပြီး သားငယ်ကိုအဖော်ပြုပေးမှဖြစ်မည်။ သူဘယ်လောက် အလုပ်ရှုပ်ပါစေ.. ဖုန်းတော့ ပုံမှန်ဆက်သင့်တယ်မလား။

"ကောင်းပြီ.. အဖေ့ပန်းသီးလေး.. အဖေ မနက်ဖြန်ပြန်လာမယ်.."

"အိုကေ.."

သားငယ်လေးက ရွှင်မြူးစွာပြန်ဖြေလိုက်သံကို ရှုချိန်ကြားလိုက်ရသည်။

ရှုဟိန်က ရှုနင်၏ နှင်းဆီရောင်မျက်နှာလေးကို အသာထိကာ နူးညံ့စွာပြောလိုက်သည်။

"အဖေက အလုပ်များတယ်.. ဆက်မနှောင့်ယှက်နဲ့တော့.."

"အွန်း.."

ရှုဟိန်နှင့် ရှုနင်ကြားက စကားကိုကြားတော့ ရှုချိန် စိတ်သက်သာရာရသွားပြီး သားကြီးကို နည်းနည်းမှာကြားကာ ဖုန်းချလိုက်သည်။

ထိုအချိန် ချင်ယွိကျိုးက ရေချိုးပြီးထွက်လာကာ တက်ကြွစွာမေးလိုက်သည်။

"ရှင် Tai ပန်းခြံကိစ္စ ပြီးသွားပြီလား.. အခု ပြင်သစ်ကို သွားလို့ရပြီလား.."

"အင်း.. အခြေခံအုတ်မြစ်ကတော့ ပြီးပြီ.. ကိုယ်တို့ အိမ်ပြန်ကြမယ်.. ကလေးတွေက ကိုယ်တို့ကို လွမ်းနေကြပြီ.."

ချင်ယွိကျိုးက ဆံပင်ကိုငုံ့ကာသုတ်ရင်း မျက်နှာပေါ်ကခံစားချက်ကို မမြင်အောင်ဖုံးကွယ်ကာ ပြောလိုက်သည်။

"ကျွန်မတို့ရောက်နေတာ ကြာနေပြီဆိုတော့ အိမ်ကိုပြန်သင့်နေပြီ.."

သူက ရှုအိမ်တော်ကိုဝင်လာကတည်းက ရှုကောင်းနှင့်ရှုဟိန်ကြောင့် တစ်ချိန်မှ စိတ်အေးလက်အေး မနေရပေ။ ဒါ့အပြင် ရှုဟိန်၏မိခင်ဘက်က မော့ဝ်မိသားစုကိုလည်း ထည့်သွင်းစဉ်းစားပြီး သူမက ဝံ့ကြွားစွာ လူသိရှင်ကြားမနေခဲ့ရပေ။ အခု သူမက ကိုယ်ဝန်ဆောင်ထားရတော့ သူ့ယောက်ျားအတွက် အဓိကလူဖြစ်သွားရစဉ် ပြင်သစ်ကို ဟန်းနီးမွန်းထွက်ဖို့ ပြင်ဆင်ထားပေမယ့် ရှုနင်က လွမ်းတယ်ဆိုသည်စကားကြောင့် အိမ်ပြန်ရတော့မည်။

ချင်ယွိကျိုး၏စိတ်ထဲမှာ သားကလွမ်းတယ်ဆိုလို့ ကျေနပ်စိတ်တစ်ဝက်၊ ပြင်သစ်မသွားရလို့ မကျေနပ်စိတ်တစ်ဝက် ခံစားရပြီး စိတ်ရှုပ်လာသည်။

တစ်ဖက်မှာတော့ ရှုနင်နှင့်ရှုဟိန်ကြားက ဆက်ဆံရေးက ပိုနွေးထွေးရင်းနှီးနေသည်။ ရှုနင်က သူ့အစ်ကိုကြီး လက်ကို သန့်ရှင်းပေးနေတာခံယူရင်း အနေအထားမှားယွင်းနေသလို ခံစားလိုက်ရသည်။ အစောပိုင်းက အဖေ့ကိုပြောဆိုနေစဉ် အစ်ကိုကြီး သယ်ချလာပြီး ပွေ့ချီထားစဉ် သတိမထားမိပေမယ့် အခု သူက အစ်ကိုကြီးပေါင်ပေါ်မှာ မျက်နှာချင်းဆိုင်ခွထိုင်ထားသလို ဖြစ်နေတာ သိလိုက်ရသည်။

ရှုဟိန်က လက်တစ်ဖက်နှင့် သူ့ကျောကိုထိန်းကိုင်ကာ လက်တစ်ဖက်က သူ့မျက်နှာကို အသာအယာထိကာ သူ့ကို နက်ရှိုင်းစွာစိုက်ကြည့်နေသည်။ ရှုနင်က အစ်ကိုကြီးနှင့်ဝေးရာကို ရုန်းဖို့ကြိုးစားစဉ် အစ်ကိုကြီးက မေးလိုက်သည်။

"အခု ပျော်သွားပြီလား.."

ရှုနင်က အစ်ကိုကြီး၏လေသံထဲက ဖိအားကို ခံစားလိုက်ရပြီး ရှုဟိန်မပျော်ဘူးဆိုတာ သိလိုက်ရသည်။ အစောပိုင်းက ချုပ်တည်းထားသမျှ ခုမှ ဒေါသထွက်လာတာများလား။ ရှုနင်က ထွက်ပြေးချင်ပေမယ့် အစ်ကိုကြီးက ထိန်းထားကာ သူ့နားရွက်နားကပ်ကာ ပြောလိုက်သည်။

"မင်း နောက်တစ်ခါ ခပ်ဆိုးဆိုးလုပ်ရင် အရိုက်ခံရမယ်.."

"........."

"ရွှီကျင်းက သူ့ညီ သူ့စကားကိုနားမထောင်ရင် တင်ပါးကို ဆော်ပလော်တီးတယ်တဲ့.. မင်းလည်း စကားနားမထောင်ရင် တင်ပါးကို အရိုက်ခံရမယ်.."

"........."

ဆူနေ.. သူက ဆူနေတာလား.. တင်ပါးကို ရိုက်မယ်တဲ့လား..

ရှုနင်၏နားရွက်က နီလာပြီး မြေကြီးက အက်ကွဲကြောင်းများရှိရင် ပြေးပုန်းလိုက်ချင်တော့သည်။

"လိမ်လိမ်မာမာနေနော်.."

နွေးထွေးသောတီးတိုးသံလေးက နားရွက်ကို တိုးဝှေ့နေချိန် လျှပ်စီးကြောင်းလေးတွေက ရှုနင်ကိုယ်ထဲ စီးဝင်သွားသလို ခံစားလိုက်ရပြီး သူ့ကိုယ်လေးက အားမရှိဘဲ ပျော့ကျလာသည်။ ရှုနင်က နာခံစွာဖြင့် အစ်ကိုကြီး၏ပုခုံးပေါ် မျက်နှာအပ်ကာ ရင်ဘတ်ကိုမှီကာ ထိုင်လိုက်သဖြင့် ရှုဟိန်က ကျေနပ်သွားပြီး ရှုနင်၏ကျောလေးကို အသာအယာပွတ်ပေးလိုက်သည်။

ရှုနင်၏စိတ်ထဲမှာ ခုလိုမျက်နှာချင်းဆိုင် အစ်ကိုကြီးကိုခွထိုင်ထားပြီး ကလေးငယ်လေးလိုထိုင်နေရလို့ အရှက်တကွဲခံစားနေရသည်။ ဒီနေ့ကစပြီး နို့နှစ်ခွက်သောက်ရမည်ဟု တွေးနေသည်။ အရပ်မြန်မြန်ရှည်လာမှ ခုလိုအရှက်တကွဲအနေအထားက လွတ်တော့မည်။ ဟော်ရန်က သူ့ထက်အရပ်ပိုရှည်တာတွေးမိတော့ ရှုနင်က သူ့အဖြစ်ကို ဝမ်းနည်းနေသည်။ ဘယ်လောက်တောင် ကံဆိုးလိုက်လဲ။

ရှုဟိန်က ရှုနင် ခုလို ပျော့ခွေနေလိုက်သောကြောင့် သူ့ညီလေး သူ့ကိုကြောက်သွားပြီလားဟု တွေးနေသည်။ ငါက သူ့ကို စလိုက်တာပါ..။ ကလေး ကြောက်သွားတာလား..

ရှုဟိန်က ရှုနင်၏အင်္ကျီထဲ လက်လျှိုဝင်ကာ ကျောကအသားလေးကို အသာအယာပွတ်သပ်ပေးကာ နှစ်သိမ့်လိုက်တော့ ရှုနင်က မသိမသာတုန်ယင်သွားပြီး နှုတ်ဖျားက ကြောင်ပေါက်လေးလို ညည်းသံတိုးတိုးလေး ထွက်လာသည်။ ရှုနင် ကြက်သီးလေးထလာသဖြင့် ရှုဟိန် ကျေနပ်စွာပြုံးကာ ညီလေး၏ကျောကို ဖွဖွပွတ်သပ်နှစ်သိမ့်ပေးနေသည်။

ရှုနင်က မျက်လုံးလေးမှေးစင်းကာ ပျင်းရိစွာပြောလိုက်သည်။

"ပြင်းပြင်းလေးကုတ်ပေး.. ကျွန်တော့်ပုခုံးကိုလည်း ကုတ်ပေး အစ်ကိုကြီး.."

ရှုဟိန်၏မျက်နှာထက်က အပြုံးက ပိုကျယ်ပြန့်လာပြီး ရှုနင်ညည်းသံလေး ပိုထွက်လာအောင် ပိုပိုပြီးပွတ်သပ်ပေးလိုက်သည်။

ရှုဟိန်က ရှုနင်၏တင်ပါးကနေ ပင့်မပြီး အိပ်ခန်းဆီကို လျှောက်လာခဲ့သည်။ ရှုနင်၏မျက်နှာက ခုလို သူ့ကိုချီမသွားတော့ သရဲမြင်သလို ခံစားလိုက်ရသည်။

အစ်ကို.. ဘာကြောင့် ကျွန်တော့်ကို ခုလိုပုံစံကြီးနဲ့ ပွေ့ချီလာရတာလဲ..

သူ့သားလိုသဘောထားပြီး ပွေ့ချီလာတာလား..

အရင်ဘဝတုန်းက ငါ့မှာ လေးစားမှုလေးရှိပေမယ့် ခုဘဝတော့ ငါက ဘယ်လိုဖြစ်နေပြီလဲ..။

ရှုဟိန်က သူ့ညီလေးကို ခွလျက်အနေအထားအတိုင်း ပွေ့ချီကာ ခါတိုင်းထက်အချိန်ဆွဲပြီး ဖြည်းညင်းစွာ အိပ်ခန်းကိုပြန်လာသည်။ ခုလိုပွေ့ချီတာက အလျားလိုက်သယ်တာထက် ပိုရင်းနှီးမှုရှိပြီး လူချင်းပိုရင်းနှီးနိုင်သောကြောင့် သဘောကျနေသည်။ သူတို့နှစ်ယောက်က တသားတည်းလိုခံစားရပြီး ပိုပြီးသက်တောင့်သက်သာရှိသည်။ သူ့ညီလေးက နူးညံ့သောကြောင့် ဒီညီလေးကို ဂရုတစိုက်ပျိုးထောင်ရမည်။ ဘယ်သူမှ သူ့ကို ထိခိုက်အောင်မလုပ်နိုင်ဖို့ ကာကွယ်ပေးရမည်။ ဒါကိုထုတ်မပြောပေမယ့် ရှုဟိန်ရင်ထဲ ခိုင်မာစွာဆုံးဖြတ်ထားလိုက်သည်။ ထိုစဉ် ရှုဟိန်က ရှုနင်၏နဖူးကို ညင်သာစွာနမ်းကာ ပြောလိုက်သည်။

"နောင်မှာ မင်း လူတစ်ယောက်ကို သဘောမကျရင် သည်းခံစရာမလိုဘူး.. တစ်ခါတည်း မောင်းထုတ်ပစ်လိုက်လို့ရတယ်.."

ရှုနင်က သူ့ IQ တွေပျောက်ဆုံးသွားသလို ခံစားရပြီး ဘာပြန်ပြောရမှန်းမသိ ကြောင်ငေးငေးလေးဖြစ်သွားသည်။

သူတို့ အိပ်ခန်းထဲရောက်တော့ ရှုဟိန်က ရေချိုးခန်းထဲ တစ်ခါတည်းခေါ်လာပြီး အိမ်သာအဖုံးပေါ်မှာ ရှုနင်ကိုထိုင်စေပြီး သူက အင်္ကျီလက်ကိုပင့်တင်ကာ ရေချိုးကန်ကို ရေစပ်နေတော့သည်။

ရှုနင်က ထိုင်နေရာကနေ ခြေထောက်ကိုယမ်းနေရင်း မျက်ရည်ကျချင်နေသည်။

ငါ့ရဲ့ရိုးသားမှုလေးတွေတော့ သွားပါပြီ.. သူက ငါ့ကို ရေထပ်ချိုးပေးမလို့လား.. ဒီကန်ထဲကရေတွေက ငါ့မျက်ရည်တွေနဲ့ ပြည့်နေသလိုပဲ..

"ဘာဖြစ်လို့လဲ.. မသက်မသာ ခံစားနေရတာလား.."

"........."

"ရှူးပေါက်ချင်လို့လား.."

ရှုဟိန်က ရှုနင်ကို ကူညီပေးပြီး ရှူပေါက်ဖို့ အပြင်ကိုရှောင်ထွက်သွားပေးခဲ့သည်။

ရှုနင်က စိတ်လျှော့လိုက်တော့သည်။ ကောင်းပြီ.. ကောင်လေးရေ.. ငါ့ကိုဆေးကြောဖို့ မင်းကို ခွင့်ပြုပေးလိုက်မယ်..။ ဒါပေမယ့် ယောက်ျားတစ်ယောက်မှာ မကြည့်သင့်တဲ့နေရာ ၃ခုရှိတယ်ကွ..။

ရေချိုးပြီးနောက် ရှုဟိန်က ဝေခွဲရခက်နေသည်။ ရှုနင်က နို့တစ်ခွက် ထပ်သောက်ချင်နေသည်။

"မင်း အိပ်ယာထဲ သေးပေါက်ချမိလိမ့်မယ်.."

"........."

"ငါပြောတာ နားထောင်ပါ.."

ငါ ကျရှုံးသွားတာလား..၊ မဖြစ်ဘူး.. ငါ မြန်မြန်အရပ်ရှည်ဖို့ နို့များများသောက်မှရမယ်..။ ရှုနင်က ထပ်ခါထပ်ခါတောင်းဆိုသဖြင့် ရှုဟိန်က သူ့ကိုစိုက်ကြည့်ကာ ပြောလိုက်သည်။

"ကောင်းပြီ.. မင်း အိပ်ယာထဲသေးပေါက်ချရင် နောင်မှာ ငါ့စကားနားထောင်ရမယ်.."

"ကောင်းပြီ.."

ဒါက ဘယ်လိုဟာသကြီးလဲ..။ အသက် ၃၀ အရွယ် ဦးလေးကြီးအတွက် အိပ်ယာထဲသေးပေါက်ချတာက တကယ့်ဟာသကြီးပဲ.. ဟီး.. ဟီး.. ဟီး..

နောက်တစ်နေ့မနက်စောစောမှာ ရှုနင်က အိပ်ယာကနိုးတော့ အမြန်ထကာ အိပ်ယာကိုကြည့်မိတော့ သူ့မျက်နှာ မည်းမှောင်သွားတော့သည်။ သူ့အိပ်ယာက စိုစွတ်နေပြီး သေးစီးကြောင်းက မြစ်တွေချောင်းတွေလို အိပ်ယာထက်မှာ စီးလို့နေသည်။

အမြီးရှည်ဝံပုလွေကြီးကဲ့သို့ ရှုဟိန်က အခုမှအိပ်ယာကနိုးလာသလို ဟန်ဆောင်ပြီး မေးလိုက်သည်။

"ဘာဖြစ်လို့လဲ.."

"ဘာ.. ဘာမှမဟုတ်ဘူး.. အစ်ကိုကြီး.. မင်္ဂလာနံနက်ခင်းပါ.."

ရှုနင်က ထိတ်လန့်သွားပြီး စောင်ဖြင့် သူ့အောက်ပိုင်းကို ဆွဲဖုံးလိုက်ပေမယ့် အစ်ကိုကြီး၏မျက်လုံးအောက်ဝယ် ချွေးပြန်လာအောင်လန့်နေသည်။

"စောစောထတော့လေ.. မထသေးဘူးလား.."

"ကျွန်တော် နည်းနည်းပင်ပန်းနေလို့ ခဏအိပ်ချင်သေးတယ်.."

ဒီအချိန်က သူ့တစ်ဘဝလုံး၏ ဂုဏ်သိက္ခာနှင့် သက်ဆိုင်နေသောကြောင့် ရှုနင်က သေးပေါက်ချတာကို ဖုံးဖိဖို့ အသေအကြေ ကြိုးစားနေသည်။ ဒါပေမယ့် အစ်ကိုကြီး၏ ဗို့အားပြင်းအကြည့်အောက်မှာ ရှုနင်က ခေါင်းငုံ့ကာ မျက်နှာသစ်ဖို့ ထွက်သွားရတော့သည်။ ရှုနင်က အိပ်ယာခင်းအမည်းကို တစ်ချက်ကြည့်ကာ သူ့သေးကွက်က မသိသာတာတွေ့ရတော့ သက်ပြင်းချမိသည်။

ရှုနင်က သူ့အခန်းထဲကိုသွားတော့မှ အိမ်ဖော်များရောက်လာပြီး အိပ်ယာခင်းနှင့်စောင်ကို ချက်ချင်းလာလဲကာ အမြန်ယူဆောင်သွားကြသည်။ ရှုနင်က သူ့အစ်ကိုကြီးထွက်သွားမှ အိပ်ယာခင်းကိုယူလျှော်ပေးမည်ဟု တွေးနေသည်။

ရှုဟိန်က သွားတိုက်ရင်း ရှုနင်က နို့ထပ်သောက်ချင်တာ ခွင့်မပြုသင့်ဘူးဟု တွေးနေသည်။ အာဟာရပညာရှင်က တွက်ချက်ပေးထားသည့် ပမာဏအတိုင်းပဲ သူ့ကိုတိုက်သင့်သည်။ ညက သူအလိုလိုက်မိလို့ ညီလေးက အိပ်ယာထဲသေးပေါက်ချကာ စိတ်မသက်မသာ ဖြစ်သွားရလေပြီ။ ဒါကြောင့် ညကျရင် စတော်ဘယ်ရီကိတ်တစ်ခု ဝယ်လာပေးသင့်သည်ဟု တွေးနေသည်။

ရှုဟိန်က မနက်စာကို ရှုနင်နဲ့အတူစားသောက်ပြီး ညီလေးကို ငါးအရိုးနွှင်ပေးနေသည်။ ညက ညီလေးကို မသက်မသာဖြစ်အောင်လုပ်မိလို့ စိတ်မကောင်းသဖြင့် ညင်သာစွာဖက်ကာ ပြောလိုက်သည်။

"မနေ့က မင်းရဲ့အဖြေလွှာတွေ စစ်ကြည့်ပြီးပြီ.. ဒါကြောင့် အစ်ကိုကြီး မင်းကို အထက်တန်းပထမနှစ် တက်ခွင့်ပြုလိုက်ပြီ.."

ရှုနင် အရမ်းပျော်သွားတာကိုကြည့်ပြီး ရှုဟိန်က သူ့ညီလေးနှင့် တညီတည်းဖြစ်အောင် ကိုယ်ကိုငုံ့ကိုင်းကာ ဘယ်ဘက်ပါးကို လက်ညှိုးထိုးပြလိုက်သည်။ ရှုနင်က ပျော်ရွှင်စွာနမ်းလိုက်သည်။ ရှုဟိန်က ညာဘက်ပါးကို ထပ်ထိုးပြတော့ အသံမြည်အောင် နမ်းလိုက်ပြန်သည်။ ရှုဟိန်၏မျက်ဝန်းများက နက်မှောင်လာပြီး ပိုလိုချင်လာသည်။ သူ့နှုတ်ခမ်းကို လက်ညှိုးထိုးပြမည်လုပ်ပြီးမှ 13 နှစ်အရွယ်ဆိုတာ သိတတ်စပြုလာပြီဖြစ်သောကြောင့် သူ့ညီ သူ့ကို သံသယဝင်သွားမည်စိုးသဖြင့် မေးစေ့ကိုပဲ လက်ညှိုးထိုးပြလိုက်ရသည်။

ရှုနင်က ဘာညာမစဉ်းစားဘဲ အပျော်လွန်ကာ မေးစေ့ကိုနမ်းလိုက်စဉ် ရှုဟိန်က အနေအထားနည်းနည်းရွှေ့လိုက်တော့ ရှုနင်က ရှုဟိန်၏နှုတ်ခမ်းကို ကွက်တိနမ်းလိုက်မိတော့သည်။ ရှုနင်က အနောက်ကို လျှင်မြန်စွာဆုတ်လိုက်ပေမယ့် အရမ်းကိုတုန်လှုပ်နေသည်။

သွားပြီ.. ငါတော့ အမှားကြီးတစ်ခု လုပ်မိသွားပြီ.. ဒါက အစ်ကိုကြီးရဲ့ ပထမဆုံးအနမ်းဦးဖြစ်နိုင်တယ်..

ရှုဟိန်က မျက်ခုံးကိုပင့်ကာ ရှုနင်ကိုမေးလိုက်သည်။

"ဒါက မင်းရဲ့ ပထမဆုံးအနမ်းလား.."

ပုံမှန်ဆိုရင် ယောက်ျားလေးတွေက မာနဖြင့် ဝန်မခံကြပေမယ့် ရှုနင်က ခေါင်းညိတ်ပြရုံသာ တတ်နိုင်တော့သည်။ ငါ့ရဲ့အနမ်းဦးလေး...... ငါ့ရဲ့အနာဂတ်ရည်းစားကို ငါဘယ်လိုမျက်နှာပြရတော့မှာလဲ..။ ငါ့ရဲ့အနာဂတ်ရည်းစားက ရှုဟိန်ရဲ့တစ်ဝက်လောက် သန်မာရင် ငါကျေနပ်ပါပြီ..။

"မင်း ဘာအကြောင်း စဉ်းစားနေတာလဲ.."

"အင်.. ဒါ အစ်ကိုကြီးရဲ့ ပထမဆုံးအနမ်းလား.."

ရှုနင်က သတိဝင်လာပြီး အစ်ကိုကြီးကို ထစ်ငေါ့စွာမေးလိုက်သည်။

"ဟုတ်တယ်.. မင်း တာဝန်ယူပေးမှာလား.."

ရှုဟိန်က ပြုံးကာ တောက်ပစွာမေးလိုက်သည်။

=======================

ရေခဲတုံးအကိုကြီးကို ဆွဲဆောင်သော ဝံပုလွေညီငယ်လေးWhere stories live. Discover now