Chapter (13) - ညီေလးရင္ဘတ္က ပန္းေရာင္အရာေလးႏွစ္ခု
ေဟာ္စူးဖြံ႕ၿဖိဳးေရးစီမံကိန္းက ေဟာ္မိသားစုႀကီး၏ ႀကီးမားေသာ Project တစ္ခုျဖစ္သည္။ ေဟာ္မိသားစုက ဒီပေရာဂ်က္ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖုိ႔ ေငြေၾကးမလံုေလာက္ေသာေၾကာင့္ တျခားမိသားစုမ်ားႏွင့္ ပူးေပါင္းကာ လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္။ ႐ႈမိသားစုလည္း ထိုပေရာဂ်က္ထဲမွာ ပါဝင္သည္။ ဒီပေရာဂ်က္ကို ၃ပိုင္းခြဲထားၿပီး အေရွ႕ေျမာက္ေထာင့္၏ အႀကီးမားဆံုးပထမပိုင္းကို ေဟာ္မိသားစုက ခြဲယူၿပီး က်န္၂ပိုင္းကို ေငြေၾကးထည့္ဝင္ေသာ company မ်ားက ခြဲယူၾကသည္။ ႐ႈမိသားစုက ၿမိဳ႕ျပဧရိယာႏွင့္ ဆက္စပ္ေနသည့္ အေသးဆံုးအပိုင္းကို ယူသည္။ ဒီအေသးဆံုးအပိုင္းကပင္ အေတာ့္ကို က်ယ္ဝန္းေနၿပီး ဒုတိယပိုင္းက ေက်းလက္ေမြးျမဴေရးေဒသႏွင့္ ထိစပ္ေနၿပီး တတိယအပိုင္းထက္ ပိုက်ယ္သည္။
ဒါေပမယ့္ စဥ္းစားၾကည့္ၾကပါ..။ ဘယ္ဇိမ္ခံတိုက္ခန္းပိုင္ရွင္က ကိုယ့္ျပတင္းေပါက္ကၾကည့္လိုက္ရင္ ႐ႈပ္ပြေနေသာ ေက်းရြာျမင္ကြင္းကို ျမင္ခ်င္မွာတဲ့လဲ။ ဘယ္သူက ႏြားေခ်းနံ႔၊ ႏြားေသးနံ႔ကို ႐ွဴခ်င္မွာတဲ့လဲ။ ပိုဆိုးတာက ဒုတိယအပိုင္းႏွင့္ ထိစပ္သည့္ေျမက ပိုင္ရွင္ေတြက ဝက္ေမြးထားၾကျခင္းျဖစ္သည္။ (→ _ →)
လူတစ္ေယာက္က ဘယ္ေလာက္ခ်မ္းသာပါေစ၊ အရာအားလံုးပိုင္ဆိုင္ႏိုင္သည္အထိေတာ့ မဟုတ္ေသးေပ။ ခ်င္ယြိက်ိဳးက မစၥ႐ႈဆုိသည့္ ရာထူးဂုဏ္ရွိန္ကိုသံုးကာ သူမအတြက္ အထက္တန္းလႊာမိသားစုေတြထဲက ဒုတိယဇနီးဆိုသည့္အျမင္ကို ဖယ္ရွားပစ္ခ်င္သည္။ ပင္ကိုအစြမ္းအစရွိသည့္ သူေဌးကေတာ္ဆိုသည့္ဂုဏ္ကို လိုခ်င္ေသာေၾကာင့္ ႐ႈမိသားစုက တာဝန္ယူထားသည့္ တတိယအပိုင္းမွ ေဟာ္စူးေျမကြက္ကိစၥကို ေအာင္ျမင္ေအာင္လုပ္ျပခ်င္ေနသည္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီတတိယအပိုင္းတြင္ တိုက္ခန္းမ်ား၊ အိမ္ယာကြက္ႀကီးမ်ားေဖာ္ကာ အျမတ္ရေအာင္ေရာင္းခ်ၿပီး သူမအေနအထားကို ခိုင္မာေအာင္လုပ္ခ်င္သည္။
အႀကံအစည္က မိုးေလာက္ႀကီးေပမယ့္ အရာအားလံုးက မတည္ၿမဲတာ ကံဆိုးတာပါပဲ။ ဒီအိမ္ယာစီမံကိန္းကို တည္ေဆာက္ၿပီး မၾကာခင္ အမ်ိဳးသားစီမံကိန္းဌာနက ထိုေဒသမွာ ဆည္ေဆာက္ဖို႔ plan ထြက္လာေတာ့ ထိုတတိယေျမကြက္ထဲ ႐ႈမိသားစု၏ထည့္ဝင္ေငြအားလံုးက သဲထဲေရသြန္ျဖစ္သြားရေတာ့သည္။ ခ်င္ယြိက်ိဳး၏လုပ္ရပ္ေၾကာင့္ ႐ႈအိမ္က ေငြသန္း 200 ေလာက္ ဆံုး႐ံႈးသြားခဲ့သည္။ ေငြေၾကးဆိုတာထက္ ႐ႈမိသားစု၏ဂုဏ္သိကၡာလည္း က်ဆင္းကာ ရွယ္ယာေစ်းေတြလည္း က်သြားခဲ့သည္။ ဒါေတြပါထည့္တြက္ရင္ ႐ႈအိမ္က သန္း 500 ေလာက္ နစ္နာသြားခဲ့ရသည္။ ထိုစဥ္က အိမ္မွာ ဘယ္ေလာက္ ေသာကေဝခဲ့ရသည္ကို အရင္ဘဝက ႐ႈနင္ မသိခဲ့ေပ။ သူ႔အေဖက ေသမလို႐ုန္းကန္ရၿပီး အသားအေရာင္ေျပာင္းသြားသည္အထိ စိတ္ဖိစီးခဲ့ရသည္။
ထိုအခ်ိန္ ဒုတိယေျမကြက္ႏွင့္ကပ္လ်က္တြင္ ႏိုင္ငံေတာ္အဆင့္ ေမြးျမဴေရးလုပ္ငန္းႀကီးကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ ေရာင္းမစြံ၊ ေစ်းေပါေပမယ့္ ဝယ္သူမရွိသည့္ ဒုတိယပိုင္းေျမကြက္ေတြက ေစ်းေတြထိုးတက္သြားခဲ့သည္။ ဒါေၾကာင့္ ႐ႈနင္က အေဖ၏ေငြကို မဆံုး႐ံႈးဖို႔ တတိယအပိုင္းမွာ ေငြအလံုးအရင္း ျမႇဳပ္ႏွံမည့္အစီအစဥ္ကို တတ္ႏိုင္သမွ် တားဆီးရမည္။ သူပိုင္ေငြေၾကးျဖင့္ ဒုတိယပိုင္းကေျမကြက္ေတြကို ေစ်းေပါတုန္း ရသေလာက္က်ံဳးဝယ္ထားရမည္။ ဒီဘဝေတာ့ သူ႔အေမေၾကာင့္ ႐ႈအိမ္ေတာ္ထိခိုက္မည္ကို သူဘယ္လိုမွ ခြင့္မျပဳႏိုင္ေပ။
အရင္ဘဝက ေဆးစစ္ခ်က္ထြက္လာေတာ့ အစာအဆိပ္သင့္ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ ႐ႈခ်ိန္က ခ်င္ယြိက်ိဳးႏွင့္ ႐ႈဟိန္ကို ယံုၾကည့္ေသာေၾကာင့္ ဒီကိစၥက မေတာ္တဆ ႐ႈနင္က အျပင္စာစားခဲ့ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္ဟုသာ ယူဆသည္။ ႐ႈေကာင္းကေတာ့ ႐ႈနင္ကိုအေၾကာင္းျပၿပီး ခ်င္ယြိက်ိဳးက သူမကိုသနားေအာင္လုပ္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားသည္ဟုယူဆကာ တရားခံေတြ႕ေအာင္ရွာခ်င္သည္။ ဒါေၾကာင့္ ႐ႈေကာင္းႏွင့္႐ႈခ်ိန္ သားအဖ စကားမ်ားကာ ပန္းအိုးတစ္လံုး ပစ္ခြဲခံရၿပီး ႐ႈေကာင္း ႏွလံုးေရာဂါေဖာက္သြားရသည္။ ႐ႈခ်ိန္က ေနာင္တရသြားရၿပီး အိမ္က ဗရမ္းဗတာျဖစ္ခဲ့ရသည္။ ထိုသို႔ျဖစ္ပ်က္ေနသည့္အတြက္ ေဟာ္စူးစီမံကိန္းႏွင့္ပတ္သက္သည့္ ထိပ္ပိုင္းအေျပာင္းအလဲကို ဘယ္သူမွ သတိမ်ားမိခဲ့ေပ။ ဒါေၾကာင့္ ႐ႈအိမ္ေတာ္က ေငြသန္း 500 ဆံုး႐ံႈးကာ စီးပြားေရးေလာကမွာ ၾသဇာက်ဆင္းခဲ့ရသည္။
႐ႈနင္က ဒီအေၾကာင္းအရာကို ႀကိဳတင္သိထားၿပီျဖစ္လို႔ ခုဘဝေတာ့ ခုလိုအျဖစ္မခံႏိုင္ေပ။ ဒီသတင္းကို အေဖ့ဆီ တနည္းနည္းႏွင့္ေရာက္ေအာင္ အစ္ကိုႀကီးဆီကတစ္ဆင့္ သတင္းပုိ႔ရမည္။
ခ်င္ယြိက်ိဳးသည္ ႐ႈနင္ကုိ ေဆး႐ံုမွ အိမ္ကိုေခၚလာခဲ့သည္။ အိမ္မွာ ဘယ္သူမွ သတိမျပဳမိသည္ကို အခြင့္ေကာင္းယူၿပီး ႐ႈနင္၏အခန္းတံခါးကို ပိတ္ကာ ႐ႈနင္ကို အယံုသြင္းေတာ့သည္။
"ငါ့ကေလး.. သားေလး နင္နင္.. အေမက မင္းကို အကာကြယ္ေပးႏိုင္ခဲ့ဘူး.. အေမက ဘာအင္အားမွမရွိလို႔ ႐ႈဟိန္က သားကို ခုလိုလုပ္ႀကံရဲတယ္.. အေမ့သားေလး.. ႐ႈဟိန္ရဲ့ရည္မွန္းခ်က္က ႀကီးၿပီး သူက ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္တယ္.. မင္းက သူ႔ကိုမယွဥ္ႏိုင္ေအာင္ငယ္ေသးတယ္.. နင္နင္.. အေမ့သားေလး.."
ခ်င္ယြိက်ိဳးက ႐ႈနင္၏မ်က္ႏွာေလးကို ပြတ္သပ္ရင္း ငိုခ်ေတာ့သည္။
"အေမ.."
"ငါ့ရဲ့သနားစရာ ကေလးေလး.."
"အေမ.. ခုတေလာ အေမ ဘာေတြအလုပ္မ်ားေနလဲ.."
႐ႈနင္က သူ႔အေမ၏ရင္ခြင္ထဲမွာ ေအာင့္အည္းေနရင္း ေမးလိုက္သည္။
"ေဟာ္စူးရဲ့ project မွာ အေမက တတိယပိုင္းကို တာဝန္ယူေနရတယ္.. ဒီအပိုင္းသာေအာင္ျမင္သြားရင္ အေမ့ကို ဘယ္သူမွ လက္ညိႈးမထိုးရဲေတာ့ဘူး.. အေမ့သားကိုလည္း သြားေလရာ ဂုဏ္မငယ္ေစရေတာ့ဘူး.."
ေငြရွိလွ်င္ လုပ္သမွ်တင့္တယ္ၿပီး လူတိုင္းေလးစားခံရမည္ဟုေတြးကာ ခ်င္ယြိက်ိဳးက ဂုဏ္ယူဝံ့ၾကြားစြာေျပာလိုက္သည္။
"အိုး.. ဟုတ္လား.."
"ဖြင့္ပြဲအခမ္းအနားမွာ အေမ မင္းကို အသိုင္းအဝိုင္းၾကား တရားဝင္ေဖာ္ျပဖို႔ နည္းတစ္ခုရွာေတြ႕ထားၿပီ.. မင္း ႀကိဳးစားရမယ္ ငါ့သား.. ျမန္ျမန္သန္မာၿပီး မင္းရဲ့ညီေလးကို ကာကြယ္ေပးရမယ္ေနာ္.."
"ညီေလး.. ဒီကေလးက ေယာက္်ားေလးလား.."
"အင္း.. အေမ မင္းကို ကိုယ္ဝန္ေဆာင္တုန္းက ခံစားရသလို ခံစားေနရတယ္.. ဒီကေလးက ေသခ်ာေပါက္ ေယာက္်ားေလးျဖစ္လိမ့္မယ္.."
"အိုး.. ေကာင္းတာေပါ့.."
႐ႈနင္က ဟန္ေဆာင္ၿပံဳးရင္း ခ်င္ယြိက်ိဳး၏ဗိုက္ကို စိုက္ၾကည့္ကာ စိတ္ထဲမွေျပာလိုက္သည္။
မင္း ေပ်ာ္ထားစမ္းပါ.. ေမြးလာၿပီးရင္ မင္းက အေဖနဲ႔အဖိုးရဲ့အခ်စ္ကို သိမ္းပိုက္ႏိုင္လိမ့္မယ္.. အရာအားလံုးကို မင္းက ပိုင္ဆုိင္ၿပီး အျမင့္ကိုတက္ႏိုင္ဖို႔ အေမက ခုကတည္းက ႀကိဳးစားေနၿပီ.. တက္ပါ.. ထပ္ဆံုးေရာက္ေအာင္တက္ပါ.. ၿပီးရင္ အျမင့္ဆံုးေရာက္တာနဲ႔ ငါ မင္းကုိ ဆြဲခ်ေပးမယ္.. မင္းရဲ့ေအာင္ျမင္မႈအားလံုးကို ငါေခ်မႈန္းျပမယ္.. ဒါေၾကာင့္ ခု အေမ့ဗိုက္ထဲကတည္းက ေပ်ာ္ေပ်ာ္ခံစားေနလိုက္ေပေတာ့..
႐ႈနင္၏မ်က္ဝန္းထဲမွ ေမွာင္မိုက္ေသာအရိပ္တို႔ ျဖတ္ေျပးသြားခဲ့သည္။ သူက အစကေတာ့ ဖာသိဖာသာ ေနခ်င္ေပမယ့္ သူ႔အေမက သူ႔ေပၚနင္းကာ အထက္ကိုတက္ခ်င္သည္ဆိုေတာ့လည္း တူေသာအက်ိဳးကို ျပန္ခံစားေစခိုင္းတာ ပိုေကာင္းပါသည္။
ခ်င္ယြိက်ိဳးက တတိယထပ္က ႐ႈခ်ိန္၏အိပ္ခန္းမွ ေစာင့္ေပမယ့္ ထိုညက ႐ႈခ်ိန္က company မွာပဲအိပ္ျဖစ္သည္။
ဒါေၾကာင့္ ႐ႈနင္က ႐ႈဟိန္၏အိပ္ယာေပၚကို တြယ္တက္ရျပန္သည္။
အစ္ကုိႀကီးက ဒီေန႔တေနကုန္ သူ႔ကုိလာမေတြ႕ဘူး.. သူ႔ကိုမ်ား စိတ္ပ်က္သြားတာလား..
႐ႈနင္ ေတြးေနခိုက္ ႐ႈဟိန္က သူ႔ေစာင္ကိုလွပ္ေပးကာ ႐ႈနင္ကို ေစာင္ေအာက္ဝင္ခြင့္ျပဳလိုက္သည္။ ကေလးေလးက ေစာင္ေအာက္ကိုတိုးဝင္ကာ သူ႔ေဘးမွာ တိတ္ဆိတ္စြာလွဲၿပီး မ်က္လံုးမွိတ္ကာ ၿငိမ္သက္စြာအိပ္လိုက္သျဖင့္ ႐ႈဟိန္အံ့ၾသသြားသည္။
ဘာျဖစ္သြားတာလဲ..။ တကယ္ေတာ့ ဒီေန႔က ႐ႈဟိန္က နင္နင္ကို သြားႀကိဳခ်င္ေပမယ့္ ခ်င္ယြိက်ိဳးက ေျခတစ္လွမ္းဦးကာ ကေလးကို အိမ္ေခၚသြားခဲ့ေလၿပီ။ ႐ႈဟိန္က ေအးေဆးတည္ၿငိမ္သူျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဘာမဟုတ္သည့္ကိစၥကို ရွင္းမျပခ်င္ေပ။ ကေလးေလးက ႏႈတ္ဆိတ္ေနေသာေၾကာင့္ သူလည္း စာၾကည့္ခန္းထဲ စာသြားဖတ္ဖို႔ ထလိုက္သည္။
ေသးသြယ္ေသာလက္ေလးက သူ႔အက်ႌစကိုဖမ္းဆြဲကာ တီးတိုးေလးေမးလိုက္သည္။
"အစ္ကိုႀကီး.. ဘယ္သြားမွာလဲ.."
"စာသြားဖတ္မလို႔.."
"ကၽြန္ေတာ္လည္း လိုက္မယ္.."
"ေလွ်ာက္ေဆာ့မေနနဲ႔ေတာ့.. ေစာေစာနားေတာ့.."
"တစ္ေယာက္တည္းေနရစ္ရမွာ ကၽြန္ေတာ္ေၾကာက္တယ္.."
႐ႈဟိန္ : "........."
စာဖတ္ခန္းက ႐ႈဟိန္၏ပိုင္နက္၊ ဘယ္သူမွမဝင္ဖို႔ တားျမစ္ထားသည့္ေနရာျဖစ္ၿပီး အရင္ဘဝက သူေသသြားသည္အထိ ႐ႈဟိန္၏စာဖတ္ခန္းကို မဝင္ဖူးေပ။ ဒါ့အျပင္ သူက နာခံစြာျဖင့္ ပထမထပ္က သူ႔အိပ္ခန္းေလးမွာပဲေနၿပီး ဒုတိယထပ္ကို တက္မလာဖူးေပ။
႐ႈဟိန္က အလိုလိုက္စြာျဖင့္ ႐ႈနင္ကို စာဖတ္ခန္းထဲ လိုက္လာခြင့္ျပဳလိုက္သည္။ စာဖတ္ခန္းကလည္း အိပ္ခန္းလိုပဲ အနက္ေရာင္ျဖင့္ဖံုးလႊမ္းေနၿပီး အရာအားလံုးက ရွင္းလင္းသပ္ရပ္လို႔ေနသည္။ နံရံေပၚမွာ စာအုပ္စင္မ်ားစြာရွိၿပီး စာအုပ္ေပါင္းစံုက အထင္ႀကီးဖြယ္ စီစီရီရီရွိေနသည္။ ဒီစာအုပ္ေတြအားလံုးကို ႐ႈဟိန္ဖတ္တာျဖစ္လို႔ သူက အရြယ္ႏွင့္မမွ် ဒီေလာက္ေတာ္ၿပီး ဗဟုသုတမ်ားတာ အံ့ၾသစရာမရွိေတာ့ေပ။ စာဖတ္ခန္းထဲ ကြန္ပ်ဴတာ၃လံုးရွိၿပီး ႀကီးမားခန္႔ထည္ေသာ စားပြဲႀကီးႏွင့္ ထိုင္ခံုတစ္ခု၊ ဆိုဖာရွည္တစ္ခုတို႔ရွိသည္။
႐ႈဟိန္က စားပြဲတြင္ထုိင္ကာ ျပင္သစ္စာအုပ္ကုိ ဖတ္ေနသည္။ ႐ႈနင္က ဆိုဖာရွည္ေပၚတြင္ ေခါင္းအံုးကိုဖက္ကာ လွဲေလ်ာင္းရင္း ႐ႈဟိန္၏လႈပ္ရွားမႈကို ေငးၾကည့္ေနသည္။
အရပ္ျမင့္ျမင့္ႏွင့္ လူငယ္ေလးက ကိုယ္ဟန္မတ္မတ္ျဖင့္ ျပင္သစ္စာအုပ္ကို အာ႐ံုစိုက္ကာ ဖတ္ေနသည္။ သူ႔လက္ေခ်ာင္းရွည္သြယ္သြယ္မ်ားက စာအုပ္ကိုကိုင္ထားပံုက တင့္တယ္လွသည္။ စမတ္အက်ဆံုးလူပင္ သူ႔အစ္ကို၏ေျခဖ်ားကို မမွီႏိုင္ပါလား။ ဒါေတာင္ သူ႔အစ္ကိုက အရြယ္ေရာက္သည့္လူႀကီးတစ္ေယာက္ မျဖစ္ေသးေပ။ သူသာလူႀကီးျဖစ္လာရင္ ေတြ႕တဲ့ေယာက္်ားတိုင္းက သူ႔ကို မနာလိုျဖစ္လို႔ ေသရေလာက္သည္။ ႐ႈနင္က ၿပံဳးရင္း မ်က္ခြံကေလးလံကာ ေမွးစင္းက်လာသည္။
ကေလးေလးက အိပ္ေပ်ာ္သြားေသာေၾကာင့္ ႐ႈဟိန္က မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္သည္။ သူက စာဆက္ဖတ္ရမလား၊ ကေလးကိုပဲ အိပ္ခန္းဆီေပြ႕ေခၚသြားရမလား စဥ္းစားေနရင္း ေနာက္ဆံုး စာအုပ္ကိုခ်ထားဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။ သူက ေသးသြယ္ေသာ ႐ႈနင္ကို ေပြ႕ခ်ီကာ သူ႔အိပ္ခန္းဆီေခၚလာခဲ့သည္။
ေနာက္တစ္ေန႔ႏိုးလာေတာ့ သူ႔အစ္ကုိ၏ကိုယ္လံုးကို ဖက္တြယ္လ်က္သားျဖစ္ေနသျဖင့္ ႐ႈနင္ မသက္မသာျဖစ္ေနမိသည္။
ငါက ေစ်းေပါလွခ်ည္လား..။ ငါ့ဘက္စခ်ည္း စၿပီး အစ္ကိုႀကီးကိုယ္ေပၚ ကုတ္တက္ေနမိတယ္.. ထားလုိက္ေတာ့.. ငါ့အစီစဥ္အတိုင္းပဲ ဆက္လုပ္ရမယ္..။
ၿပီးေတာ့ ႐ႈနင္က အိပ္မက္ဆိုးမက္ေနသည့္ပံုစံျဖင့္ ႐ုန္းကန္ရင္း "ေရ.. ေရေတြ.. ကယ္ၾကပါ.." ဟုေအာ္ဟစ္ရင္း ေျခလက္ေတြကို ႐ုန္းကန္ေနလိုက္သည္။
တကယ္ေတာ့ ႐ႈဟိန္က ႏိုးေနၿပီျဖစ္ေပမယ့္ ကေလးေလးမႏိုးေသးလို႔ ၿငိမ္ကာေစာင့္ေနစဥ္ ကေလးေလးက ခုလို အလန္႔တၾကား႐ုန္းကန္ေနလို႔ သူက ကေလး၏ေျခလက္ကို အသာခ်ဳပ္ကာ ႏိႈးလိုက္သည္။ ႐ႈနင္၏ေျခေခ်ာင္းလက္ေခ်ာင္းေလးေတြက အရမ္းလွသည္။ အဆစ္မရွိသလို ဖေယာင္းတိုင္ေလးလို သြယ္ေျပာင္းကာ လွပသည္။ သူက ခုလို အကူညီေတာင္းေအာ္ဟစ္တာ မႀကံဳဖူးေပမယ့္ ႐ႈဟိန္က ကေလးေလးကို ခ်က္ခ်င္းေပြ႕ဖက္ကာ ေက်ာေလးကိုပုတ္ေပးလုိက္သည္။
႐ႈနင္လည္း သူႏိုးရေတာ့မည္ဟု ဆံုးျဖတ္ကာ သူ႔အစ္ကိုႀကီး၏လည္ပင္းကို လက္ႏွင့္တင္းက်ပ္စြာသိုင္းဖက္ကာ "အစ္.. ကို.. ႀကီး.." ဟု ေအာ္လိုက္ေတာ့သည္။
ထိုတခဏ ႐ႈဟိန္၏ကိုယ္က ေတာင့္ခနဲျဖစ္သြားကာ အံ့အားသင့္သြားခဲ့သည္။
သူက ခ်စ္စရာေကာင္းလိုက္တာ.. အစ္ကုိႀကီးက စရတာ ေပ်ာ္စရာႀကီး...
ဒါေပမယ့္ ႐ႈနင္က မရယ္ရဲေပ။ သူက မ်က္ရည္ႏွစ္စက္ညစ္ထုတ္ရင္း ေျပာလိုက္သည္။
"အစ္ကုိႀကီး.. ကၽြန္ေတာ့္ကိုကယ္ခဲ့တယ္.."
"ငါ မင္းကို မကယ္ခဲ့ပါဘူး.."
"အိပ္မက္ထဲမွာ ကယ္ခဲ့တယ္.."
"ဒါ တကယ္မဟုတ္ပါဘူး.."
လူငယ္ေလးကေတာ့.. တကယ္အတည္ႀကီးကို ျပန္ေျဖေနတာလား.. ╮(╯▽╰)╭
႐ႈနင္က ႐ိုးသားသည့္မ်က္ႏွာေလးျဖင့္ လည္ပင္းကိုဖက္ထားရာမွ လႊတ္လိုက္ကာ အိပ္ယာထက္ထိုင္ၿပီး အိပ္မက္ကို ေျပာျပလိုက္သည္။
"အေမက ကၽြန္ေတာ့္ကို ေရကစားဖို႔ ျမစ္နားကိုေခၚသြားတယ္.. ဒါေပမယ့္ ဘယ္လိုျဖစ္သလဲမသိခင္ ကၽြန္ေတာ္က ျမစ္ထဲျပဳတ္က်ခဲ့တယ္.. အစ္ကိုႀကီးက ကၽြန္ေတာ့္ကို ေရထဲကကယ္ေပးခဲ့တယ္.. ေရထဲမွာ အသက္႐ွဴလို႔မရဘူး.. ကၽြန္ေတာ္အရမ္းေၾကာက္ၿပီး ဝမ္းနည္းေနတုန္း အစ္ကိုႀကီးကယ္လိုက္လို႔ ေတာ္ေသးတယ္.. ကၽြန္ေတာ္ အရမ္းေၾကာက္တယ္.."
ကေလးေလးေျပာျပတာကို နားေထာင္ရင္း ႐ႈဟိန္မ်က္လံုးထဲက မည္းေမွာင္သြားၿပီး ေမးလိုက္သည္။
"မင္း ဘာေၾကာင့္ ခုလိုအိပ္မက္ကို မက္ရတာလဲ.."
"အာ.. ကၽြန္ေတာ္ အိမ္သာထဲမွာရွိတုန္း sushi ဆိုလား ဘာလား ေျပာသံၾကားခဲ့မိတယ္.. ေရေတြေကာပဲ.. အဲ့ဒီကတည္းက ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ထဲစြဲေနတာ.. ေဆး႐ံုေပၚမွာရွိတဲ့ညကလည္း ေရနစ္တယ္လို႔ အိပ္မက္မက္တယ္.. အခု အိမ္က်ေတာ့ အစ္ကိုႀကီးကကၽြန္ေတာ့္ကိုကယ္ေပးခဲ့တယ္.. ဘယ္ေလာက္ထူးဆန္းလိုက္သလဲ.."
"မင္း ဒီဟာကို ေဆး႐ံုမွာၾကားတာလား.."
"ေက်ာင္းမွာ.."
"အိပ္မက္ဆိုတာ တကယ္မဟုတ္ဘူး.. မင္း ဒါကိုစိတ္မပူနဲ႔ေတာ့.. သြား..သြားတိုက္၊ မ်က္ႏွာသစ္လိုက္.."
႐ႈနင္ထြက္သြားေတာ့ ႐ႈဟိန္က ဒီအေၾကာင္းကို အေလးအနက္စဥ္းစားေနသည္။
Sushi... မဟုတ္ဘူး.. ဒါက ႐ႈစူးျဖစ္ရမည္။
႐ႈနင္က ေခါင္းအံုးကိုဖက္ကာ သူ႔အိပ္ခန္းဆီ တခ်ိဳးတည္းေျပးေတာ့သည္။ သူ႔ၾကည့္ရတာ ေနာက္ကိုလွည့္ၾကည့္ရမွာ ေၾကာက္ေနသလိုပင္။ ႐ႈဟိန္က ကေလးေလးကိုျပန္ေခၚကာ ဖက္ထားခ်င္စိတ္ကို မနည္းထိန္းထားရသည္။ တကယ္ေတာ့ ႐ႈနင္က သူအလိမ္ေပၚသြားမွာကို ေၾကာက္ေနျခင္းျဖစ္သည္။
႐ႈဟိန္က အင္မတန္ကိုဥာဏ္ေကာင္းၿပီး ပါးနပ္သူျဖစ္သည္။ အရိပ္အျမြက္ၾကားယံုႏွင့္ ဘာျဖစ္မလဲဆိုတာ တြက္ဆၾကည့္ႏိုင္သည္။ သူက ႐ႈဟိန္ကို မေျပာေသးဘဲ သူ႔ဘက္ကေသခ်ာေအာင္ အရင္စံုစမ္းလိုက္သည္။ ႐ႈနင္၏ေက်ာင္းတြင္ ေဟာ္မိသားစုမွကေလးမ်ား ေက်ာင္းတက္ေနသည္။ သူတို႔က အထက္တန္းပထမႏွစ္ေက်ာင္းသားမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ဒါဆိုရင္ သူတုိ႔က တူးေျမာင္း၊ ဆည္ ကိစၥရပ္ေတြနဲ႔ ဘယ္လုိပတ္သက္ေနသလဲ။ အိမ္သာထဲမွာ ကေလးခ်င္း ဒီစကားကိုေျပာေနသည္ကို ႐ႈနင္က အိမ္သာထဲကၾကားခဲ့ပံုရသည္။ ေဟာ္မိသားစုက ကေလးေတြက သူတို႔ရဲ့မိဘေတြဆီက ဘာကိုၾကားခဲ့တာလဲ။
႐ႈဟိန္က သူ႔မိခင္ဘက္က အဖိုး၊ အဖြားတို႔ဆီကို သြားလည္ပတ္ရင္း သတင္းစံုစမ္းဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။ ေန႔လည္ေက်ာင္းဆင္းေတာ့ အေမဘက္က ဘိုးဘြားထံ ေန႔လည္စာအတူသြားစားရင္း တီးေခါက္ၾကည့္လိုက္သည္။ သူသိခ်င္တာ တစ္ခုႏွစ္ခု ေမးၾကည့္ခဲ့သည္။
႐ႈခ်ိန္၏ေယာကၡမမ်ားက သားမက္ျဖစ္သူကို ခ်စ္ၾကသည္။ ဒါေပမယ့္ ႐ႈခ်ိန္က မၾကာခင္က ခ်င္ယြိက်ိဳးႏွင့္လက္ထပ္လိုက္သျဖင့္ မေက်နပ္ၾကေပမယ့္ သမီးျဖစ္သူကြယ္လြန္သြားၿပီျဖစ္လို႔ ဘာမွမေျပာသာေပ။ မၾကာခင္ ႐ႈအိမ္ေတာ္မွာ 13 ႏွစ္အရြယ္ သားတစ္ေယာက္ေပၚလာၿပီး ထိုကေလးက ႐ႈမ်ိဳး႐ုိးယူထားေသာေၾကာင့္ သူတို႔မစံုစမ္းၾကည့္လွ်င္ပင္ လူႀကီးမ်ားက ဘယ္ဥကေပါက္သည္ကို တန္းသိလိုက္ၾကသည္။ ဒါက သူတို႔သမီး မေသခင္ကတည္းက ႐ႈခ်ိန္ကေဖာက္ျပန္ခဲ့လို႔ ဒီအရြယ္သားတစ္ေယာက္ရွိလာတာဟု ေတြးကာ သားမက္ကို ေဒါသထြက္ခဲ့ၾကသည္။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔က သားမက္ကို ထိခိုက္ေစခ်င္ေသာေၾကာင့္ သူတို႔သိထားသည့္ အစိုးရထိပ္သီးပိုင္းသတင္းကို မေျပာျပေတာ့ေပ။
ဒါေပမယ့္ ႐ႈဟိန္က သူတို႔ဆီေရာက္လာၿပီဆိုေတာ့ ဒီသတင္းကို ႐ႈမိသားစုက ၾကားတာၿပီဆိုတာ သိလိုက္သည္။ တကယ္လို႔ ႐ႈမိသားစုပ်က္ရင္ သူတုိ႔ေျမး႐ႈဟိန္ပဲ နစ္နာမည္စိုးေသာေၾကာင့္ မကြယ္ဝွက္ေတာ့ဘဲ ႐ႈဟိန္ေမးတာကို ေျဖခဲ့ေတာ့သည္။ တကယ္ေတာ့ ႐ႈမိသားစုက သူတို႔ေျမး႐ႈဟိန္ကို ေကာင္းေကာင္းျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးခဲ့ေသာေၾကာင့္ အေမဘက္ကအဖိုးအဖြားမ်ားက ေက်နပ္ေနၾကသည္။ သူတို႔သိသမွ်က ေရခဲေတာင္၏အဖ်ားအနားေလာက္သာရွိေပမယ့္ ႐ႈဟိန္ကို ေျပာျပခဲ့သည္။
စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဖို႔က ၃ရက္ပဲလိုေတာ့သျဖင့္ ခ်င္ယြိက်ိဳးက ဒီကိစၥကို ေသခ်ာေအာင္ အေသးစိတ္ျပင္ဆင္ထားသည္။ အခုမွ အစီစဥ္ေျပာင္းမသြားေအာင္ ေသခ်ာစီမံရသည္။ ႐ႈေကာင္းက အနားယူသင့္ေနၿပီး ဒီအိမ္ေတာ္ကိစၥကို သူဘာမွဝင္မစြက္ဖက္သင့္ေတာ့ေပ။
႐ႈဟိန္က အိမ္ျပန္ေရာက္လာေတာ့ ႐ႈခ်ိန္ႏွင့္ စာဖတ္ခန္းထဲသြားကာ ဒီကိစၥကို ခ်က္ခ်င္းေဆြးေႏြးေတာ့သည္။ ႐ႈခ်ိန္၏နဖူးက အစင္းေၾကာင္းမ်ား ခ်က္ခ်င္းထင္လာခဲ့သည္။ သူ႔ေယာကၡမက အနားယူလိုက္ၿပီျဖစ္ေပမယ့္ အစိုးရအထက္ပိုင္းမွာ အဆက္အသြယ္မ်ားရွိေနဆဲျဖစ္သည္။ ဒါ့အျပင္ ႐ႈဟိန္၏ဦေးလးမ်ားက အရာရွိႀကီးမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ တကယ္လုိ႔ ဒီအတိုင္းသာသြားရင္ အင္ဂ်င္နီယာစရိတ္မပါဘဲ သန္း 500 ဆံုး႐ံႈးရမွာေသခ်ာသည္။ ဒါ့အျပင္ ရွယ္ယာေစ်း ထိုးက်သြားမယ့္အ႐ံႈး မပါေသးေပ။
သန္း 500 က ႐ႈမိသားစုကို မကိုင္လႈပ္ႏိုင္ေပမယ့္ အထက္တန္းလႊာမိသားစုမွာ အရွက္ကြဲကာ သိကၡာက်ရလိမ့္မည္။ ဒီအသိုင္းအဝိုင္းမွာ သိကၡာက်တာ ပိုဆိုးသည္။ သူက ခ်င္ယြိက်ိဳးကိုလက္ထပ္ၿပီး ေျခလွမ္းမွားခဲ့လို႔ ေယာကၡမမ်ား၏စြန္႔ပစ္တာကို ခံလိုက္ရေလၿပီ။ ဒါဆိုရင္ ႐ႈမိသားစု၏အနာဂတ္က မေရရာေတာ့ေပ။
႐ႈဟိန္က ႐ႈခ်ိန္ကို ေကာင္းေကာင္းနားလည္သည္။ သူက ခ်င္ယြိက်ိဳးကို ဘယ္ေလာက္ခ်စ္ၿပီး အလိုလိုက္ပါေစ၊ မိသားစုစီးပြားကို ထိခိုက္သည္အထိ အျဖစ္မခံေပ။ ဒါေၾကာင့္ မနက္ျဖန္မွာ ႐ႈခ်ိန္က သူ႔မိခင္ဘက္က အဖိုးအဖြားထံသြားလည္တာ ပိုေကာင္းလိမ့္မည္။ ဒါမွ ဆက္ဆံေရးမျပတ္ေတာက္ေအာင္ ဆက္လက္တည္ေဆာက္ထားႏိုင္လိမ့္မည္။ ထုိညတြင္ ခ်င္ယြိက်ိဳးက ခင္ပြန္းကိုေစာင့္ကာ အိပ္ယာထက္မွာ ႏွဴးႏွပ္ကာ သူမအလိုကိုလိုက္ဖုိ႔ အစြမ္းကုန္ျပဳစုေပးေတာ့သည္။ ဒါေပမယ့္ မနက္ျဖန္ေရာက္ရင္ သူမ၏အစီအစဥ္အားလံုး ေျပာင္းလဲကုန္မည္ကို သူမ ႀကိဳမသိခဲ့ေပ။
႐ႈနင္က စာဖတ္ခန္းထဲက ဆိုဖာေပၚမွာ လဲေလ်ာင္းေနရင္း စပ်စ္သီးအလံုးႀကီးႀကီးမ်ားကို စားေနသည္။ သူ႔ေဘးမွာ နတ္ဘုရား႐ႈဟိန္က စာအုပ္တစ္အုပ္ကို ထိုင္ဖတ္ေနသည္။
"အာ.. အစ္ကိုႀကီး..ပါးစပ္ဟ.."
႐ႈဟိန္က လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ႐ႈနင္က ႏူးညံ့ေသာလက္ကိုဆန္႔ကာ စပ်စ္သီးတစ္လံုးကိုကိုင္ကာ သူ႔ကိုခြံ႕ေကၽြးဖို႔ ႀကိဳးစားေနသျဖင့္ ႐ႈဟိန္ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္သည္။ ႐ႈပ္လိုက္တာ..။
႐ႈဟိန္က လ်စ္လွ်ဴ႐ႈကာ ျပန္လွည့္သြားလိုက္သည္။
ဆယ္ေက်ာ္သက္ေလး ႐ႈနင္၏ကိုယ္ထဲက ဝိညာဥ္ကအသက္၃၀အရြယ္ ဦးေလးႀကီးျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သူ႔အစ္ကိုႀကီးအေၾကာင္းကို အသိဆံုးျဖစ္သည္။ ဒါေၾကာင့္ သူက မာယာမ်ားလိုက္သည္။
"အာ.. အစ္ကုိႀကီး.. ျမန္ျမန္စားလိုက္ပါေတာ့.. ကၽြန္ေတာ့္လက္ေမာင္းက နာလာၿပီ.."
သူမစားမခ်င္း ႐ႈနင္က လက္ေမာင္းကို အၾကာႀကီးဆန္႔တန္းထားသျဖင့္ ႐ႈဟိန္ စိတ္ဓာတ္က်သြားသည္။ စပ်စ္သီးက ႐ႈဟိန္မႀကိဳက္ေသာအသီးထဲ ပါဝင္သည္။
႐ႈနင္က လက္ေလးကိုထပ္ေျမႇာက္ကာ ႏႈတ္ခမ္းနားတိုးကာ ေကၽြးလိုက္ျပန္သည္။ သူ႔အက်ႌက နည္းနည္းႀကီးကာ ေကာ္လံက ဟသြားသျဖင့္ ျဖဴေဖြေသာရင္ဘတ္ႏွင့္ ပန္းႏုေရာင္အရာေလးႏွစ္ခုကိုပါ ႐ႈဟိန္ျမင္လိုက္ရသည္။ ရႈဟိန္၏ ရင္ဘတ္ထဲမွာ ထိုျမင္ကြင္းေႀကာင့္ တင္းက်ပ္လာသလို ခံစားလုိက္ရသည္။ ဒီေကာင္ေလး၏ မဖြံ႕ျဖိဳးေသးေသာ အရာေလးက ဘာေႀကာင့္ သူ႕ကို ဒီေလာက္ လႈပ္ခတ္ေစသလဲဆိုတာ ရႈဟိန္ နားမလည္ေတာ့ေပ။ ဒါေပမယ့္ ေသခ်ာတာကေတာ့ ရႈနင္၏ ပံုစံေလးက ရႈဟိန္ကို တျဖည္းျဖည္းနွင့္ လႊမ္းမိုးစျပဳေနေတာ့သည္။
YOU ARE READING
ရေခဲတုံးအကိုကြီးကို ဆွဲဆောင်သော ဝံပုလွေညီငယ်လေး
RomanceMyanmar Translator _ May King Start date _ August 12, 2020 End date _ October 25, 2021 (completed)
