အပိုင္း - (၆)

1.4K 159 7
                                    

[ ဒီရွစ္ဇြင္းက စာေရးနည္းသင္ေပးမယ္။ ]

စံအိမ္ထဲဝင္သြားၿပီးကတည္းက ထြက္မလာေတာ့ေသာ ရွစ္ဇြင္း။ ရိေပၚမွာေတာ့ ေန႕လည္စာစားၿပီးလုပ္စရာမရွိတာေၾကာင့္ ဝယ္လာသည့္ထဲမွ ထန္းဟူးလူး(သၾကားလုံးတုတ္ထိုး)လုပ္ေနေလသည္။

ရွစ္ဇြင္းအခန္းကိုတံခါးသြားေခါက္ေတာ့ ။

"ဘယ္သူလဲ "

"တပည့္ပါ "

က်ဳံရွစ္မွာေရာက္ကတည္းကထိုအဝတ္အစားမ်ားအား ဆြဲခြၽတ္ကာေထာင့္သို႔ပုံလိုက္သည္။ ေလ်ာ္ဖြပ္ေပးထားေသာ အနက္ေရာင္ဝတ္႐ုံကိုျပန္လည္ဝတ္ဆင္ေသာအခါမွ ရေသာဆပ္ျပာနံ႕ခပ္သင္းသင္းေၾကာင့္ အန္ခ်င္စိတ္ေတြေပ်ာက္သြားရသည္။

ရိေပၚ က်ဳံရွစ္အခန္းထဲဝင္တဲ့အခ်ိန္ ထိုင္ငိုလုမတတ္ျဖစ္သြားသည္။ ျပန့္က်ဲေနေသာစာ႐ြက္ စာလိပ္ေတြ ခြၽတ္ခ်ထားတဲ့ဝတ္႐ုံေတြ စုတ္ၿဖဲကာပစ္ထုတ္ထားသည့္စာ႐ြက္ေတြ စုပုံထားေသာသံေၾကးတက္ေနတဲ့ဓားေတြ ထိုေတြထဲမွလြတ္ေသာတစ္ေနရာတြင္ သူ႕ရွစ္ဇြင္းကထိုင္ေနျခင္းျဖစ္သည္။

ဒီရွစ္ဇြင္းက တိုက္ခိုက္ဖို႔နဲ႕က်င့္ႀကံဖို႔ကလြဲၿပီး ဘာမွမသိတာလား။

"ဘာကိစၥရွိလို႔လဲ"

"အာ ဒီဟာ "

နီနီရဲရဲသၾကားလုံးေလးမ်ားက ဝါးခြက္ေလးထဲစီစီရီရီထည့္ထားေလသည္။

"ဘာလဲအဲ့ဒါ "

"သၾကားလုံး ရွစ္ဇြင္းစားဖို႔လုပ္လာတာ"

လက္ျဖင့္ဒီတိုင္းႏွိုက္လိုက္ေတာ့ ရိေပၚကအသင့္ေဆာင္ထားတဲ့အဝတ္စကိုထုတ္ၿပီး
လက္ကိုသုတ္ေပးလိုက္သည္။

ဂိုဏ္းခ်ဳပ္က်န္း က ကေလးထိန္းအျဖစ္ပို႔ေပးလိုက္မွန္း အခုမွရိပ္မိေတာ့တယ္။

"ခ်ိဳတယ္ ထပ္ရွိေသးလား"

"ရွိေသးတယ္ တပည့္မက္မြန္ပင္ေအာက္ကိုယူလာေပးမယ္ ရွစ္ဇြင္းအဲ့မွာသြားေနပါလား "

"ေကာင္းတယ္ "

"ရွစ္ဇြင္း ခဏေနပါဦး "

ဝယ္လာေသာရက္ဖ်ာတစ္ခုကိုမထိုင္ခင္ အျမန္သြားခင္းလိုက္ရသည္။

Please Shizun , Don't Eat Mud ! Nơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ