THE COLD ONES BOOK 1; Awaken (COMPLETED) [to be revised in English]

Let's get back together

Harry's POV

"Why isn't she waking up?"

"Yeah its been two days. Bakit wala paring progress?"

"You both stop and just let her rest" kapwa kaming napalingon ni kuya kay Xero na ngayo'y nakasandal sa gilid ng pinto. We rarely heard him speak kaya medyo nakaramdam ako ng takot ng magsalita na siya.

Shit. He's like a guy version of her.

"Don't mind my brother guys. She'll wake up in a few days don't worry" paliwanag ng kakambal niya kaya lalo akong nalungkot.

So ibig sabihin ay ilang araw pa ang hihintayin ko bago siya magising? But at least she's fine.

*phone rings*

"Hello?"

"Bro, today is her discharge. She wants you to accompany her"

Shoot si Ja lalabas na!
Yes!

"Harry?"

"Oh sorry bro! Sige papunta na ako jan. Salamat talaga bro!"

"Kuya mauuna na muna ako. Kailangan kong samahan sila Ja. Makakalabas na siya ngayon sa ospital. Please pakibalitaan na lang ako sa lagay ni Ae" paalam ko kay Kuya.

"Sige pakikumusta na lang din ako kay Abigail"

"Sige kuya"

Bago ako lumabas ay hinalikan ko muna siya sa noo niya at bahagyang hinaplos sa kamay.

I'll be back Ae. Kailangan ko lang puntahan si Ja. Gumising ka na ha para pagbalik ko ay makita ko na yang mga magandang mong mata. I love you so much Ae. -paalam ko sa kanya sa isipan ko.

Damn I hate to leave her like this but I gotta make it up to my bestfriend too.

Bago dumeretso sa ospital ay dumaan muna ako sa shop ni Tita Ann.

"O anak, akala ko ay magbabantay kayo ng kuya mo kay Raven?"

"Ah tita kasi kailangan kong sunduin si Ja. Madidischarge na siya ngayon"

"Oh that's a great news! Sige ipaghahanda kita ng madadala mo sa kaniya" napangiti na lang ako dahil agad ding inasikaso ni Tita ang pag aarrange ng bulaklak.

She prepared a beautiful bouquet of a purple flower, hindi ko alam kung anong tawag sa bulaklak na ito.

"It's a purple hyacinth dear. Its an emblem of forgiveness" namangha naman ako sa explanation ni Tita.

She's really the best!

Masayang napayakap na lang ako sa kanya at nagpasalamat.

"Thank you talaga tita!"

"Haha sige na anak lumakad kana at baka mahuli ka pa"

"Sige po. Bye tita and thank you po ulit" sabay halik ko sa pisngi niya at nagmadali ng umalis.

...

Laking gulat ko ng pagbukas ko pa lang ng pinto ng kwarto ni Ja ay may sumunggab na agad sa akin ng mahigpit na yakap.

"I miss you panget huhu" namiss ko ring tinatawag niya akong ganyan.

"Namiss din kita bansot" alam ko nakabusangot na yan haha.

Thank god she's fully healed now. Hinding hindi ko talaga mapapatawad ang sarili ko kung tuluyang mawawala siya sa amin.