THE COLD ONES BOOK 1; Awaken (COMPLETED) [to be revised in English]

No one can hurt you

SHOUT OUT TO jennilyn_tamayo Hello beh! Thanks nga pala sa mga votes, napagtiyagaan mo parin talaga to haha kahit napaka kupad ko🥰🥰🥰 Stay safe and Godbless!

...

Harry's POV

"Gail Mazur was born in Cambridge, Massachusetts, and raised in Auburndale, Massachusetts."

Nasan na kaya si Ae? Bakit hindi siya pumasok? Dapat siguro talaga ay dinaanan ko muna siya.

Hayy dahil parin ba dun? Hindi parin kasi kami nagkakausap magmula kahapon.

"Mr. Lee are you even listening to our discussion!?"

Napabalikwas naman ako at napatingin ng deretso kay Mrs. Cruz ang aming literature teacher. Shit nahuli pa ako.

"Sorry po" paumanhin ko naman agad at nakinig na lang uli.

Hayy mamaya ko na lang iisipin.

-On the other hand-

"How did you get in here!?"

"Good Morning Dr. Harrieth"

"What!? H-how?"

Raven's POV

"You are a turnblood Dr. Harrieth. You manage to protect your son against yourself but he ends up falling for another immortal" nakangisi kong sambit sa kanya.

Mukhang nagulat naman siya sa sinabi ko.

"So you are?"

"Oo isa akong bampira"

"Papaano? I mean since when? Nakagat ka ba? Or you were born with it?"

"I am a pureblood" namangha naman siya sa isinagot ko.

"Woah so meaning to say mabubuhay pala talaga ang bata-"

"You got it wrong Harrieth. I wasn't born from a turnblood parents"

"Oh you're an original! Wow...

I didn't expect na ang anak ko pa ang magiging way para makatagpo ako ng isang pureblood at hindi lang basta pureblood but also an original. God... antagal ng ginugol ko para makahanap ng isang tulad mo. Anak ko lang pala talaga ang magiging susi at mismong girlfriend niya pa"

"So have you came up with a cure?" Pagputol ko na sa pagdidiwang niya.

"Why do you ask? And by the way you speak our language fluently huh"

"I learned"

"I see. But what is it to you again?"

"I wanna help"

"Wait... come again?"

"I will help you" malamig ko lang sagot uli sa kanya.

"Why?"

"I love your son" straightforward kong sagot.

Napangiti naman siya sa sinabi ko at hindi maitatangging malaki ang nakuhang feature sa kanya ni H. Ang ganda niya, parehong pareho sila ng ngiti at ang mga mata nila ay wala ring pinagkaiba.

...

"Intern palang ako sa Laboratory na pagmamay ari ng Lolo ni Harry non ng makilala ko ang tatay niya. Gab is so kind and caring. Sa araw araw na nakakasalamuha namin siya ay unti unti din akong nahulog sa kanya knowing that he already has a wife. One time we had a group dinner with Gab and the whole team, nagkaroon din ng konting kasiyahan na napunta sa inuman. Ng malasing si Gab, I decided to grab that chance kahit na alam kong mali dahil may asawa na siya at anak. The whole thing happened and ayun naging bunga si Harry. Hindi isinekreto ni Gab ang nangyare sa pamilya niya at asawa niya kaya lalo akong nainis. Dun ko narealize kung gaano niya kamahal ang asawa niya at sampal sa akin ang ginawa niyang pag amin sa kanila kaya lumayo ako. At ng maisilang ko si Harry parang nakalimutan ko rin ang lahat, namuhay akong masaya kasama ang anak ko. Nang medyo lumalaki na si Harry ay napagpasyahan kong magtrabahong muli. Tulad ng naging una kong trabaho sa pamilya ng mga Lee, sa laboratoryo din ako napasok pero wala akong idea kung ano ang napasok ko. The offer was so good kaya sinunggaban ko alang alang na rin sa anak ko. Harry needs a great life at handa akong pasukin ano man para sa kanya. Maraming kaming Doctor ang nagtatrabaho sa laboratoryong yun at ang isa sa ginagawa namin ay ang pagfoformulate ng mga protection laban sa vervain and even sun protection, yes lahat kami ay napasok sa lungga ng mga halimaw. We became their lackey and most of us became their human blood bag. They fed on the most us. Hindi ko na alam kung papano pa makakalaya para sa anak ko and then I came up with an instrument. Walang kahirap hirap ko itong nagawa dahil narin sa experience ko sa laboratory ng mga Lee ngunit nabigo ako ng nalaman nila. Kung nung mga unang araw at linggo ay nakaiwas ako na mapabilang sa mga blood bag nila, that time hindi na. They feast on my blood at halos mamatay na ako nung mga oras na yun pero pinilit kong tumakas. Lumaban ako sa abot ng makakaya ko. But they just turned me to a monster like them. I have no idea. Ni hindi ko nga alam na totoo pala ang mga bampira. Oo nakapagtrabaho ako noon sa pamilya ng mga Lee but I have no idea kung para saan ang mga vervain na ginagawa namin, maybe because apprentice palang ako noon at hindi ko pa talaga nakakaencounter ang tunay na mga halimaw na yun. Nang maging isang bampira nako dun na ako nagkaroon ng pagkakataong makatakas sa kanila. Nakasama kong muli ang anak ko ngunit maraming nagbago sa akin at sa takot kong ako pa mismo ang makapanakit sa anak ko ay minabuti ko ng ibigay na siya sa kaniyang ama. 6 years old siya noong ibigay ko siya sa kanyang ama. Inihabilin ko rin siya kay Anne kahit pa napakalaki ng pagkakasala ko sa kanya. Kinailangan kong itaboy ang anak ko papalayo sa akin para narin mailayo ang loob niya sa akin. Ayoko siyang masaktan at ipinapangako kong babalik ako sa kanya once matapos na ang ineexperimento kong makakagamot sa akin. Alam kong kahit napakaswerte niya sa Tita Anne niya ay hinahanap hanap niya parin ang kalinga ko sa kanya at ang tanging makakabalik lang sa pagiging tao ko ay ang tulad mo...

An Original Pureblood"

Bahagya akong tumango sa kanya at ngumiti.

"It is my pleasure to help you Harrieth" agad niya naman akong sinunggaban ng yakap dahil sa sinabi ko.

"Maraming salamat Raven... thank you so much"
She may be a turnblood now pero nararamdaman ko parin sa kanya ang warmth ng pagiging isang ina niya.

I was right afterall. Malalim ang dahilan ng mama niya kung bakit ganun ang ipinapakita sa kanyang ugali ng mama niya.

At ngayong alam ko na ang dahilan, panatag na ang loob ko. Like what I've said ayokong may nananakit kay H, not on my watch.

Harry's POV

"Sorry Ison ha hindi rin kasi alam ni Grey kung saan pumunta si Raven so paano una na ako ha. Dadaanan ko pa si Grey sa gym"

"Hayy sige Ja ingat kayo" tipid na nginitian ko lang si Ja pagkatapos ay naglakad na palabas ng gate.

Paminsan minsan lang akong sumusulyap sa dinadaanan dahil nakatingin parin ako sa cellphone ko. Nagbabakasakaling magtext siya o magchat sa akin.

Miss na miss ko na talaga ang Ae ko.

"Mag-ingat ka naman baka matisod kana sa ginagawa mo" huh

Napatingin ako agad.

"Hi H. Miss me?" Nakangiti niya pang bati sakin.

Shit
Ang ganda niya
Lagi!

Mas lalo akong nanigas sa kinatatayuan ko ng sugurin niya ako ng mahigpit na yakap.

Damn! My heart!

"I love you H" she whispered.

Damn!

Tbc...