BEAUTIFUL ✧ LuQi

✧ 0.7 ✧

Ödev konuları açıklanmıştı ve ben bitkin bir şekilde parkta yürüyordum. Oldukça uzun bir konu olduğu için tek başıma yapmam zaman alacağa benziyordu.

Yuqi: Nerdesin?

Lucas: Engeli kaldırmışsın.

Yuqi: Evet. Neredesin?

Lucas: Bana mı geleceksin?

Sorduğu soruyla birkaç dakika duraklamıștım. Gayet normal bir soru sorduğumu düşünüyordum.

Yuqi: Sanırım haberin yok.

Ödev konuları dağıtıldı.

Lucas: Woah...

Gerçekten çok hızlısın.

Şimdiden bitirdin mi?

Yuqi: Hayır...

Hani bu "grup ödevi" ya

Konuları bölmem gerekiyor.

Lucas: Şu an meşgulüm.

Yuqi: Pekala...
Ne zaman müsaitsin?

Lucas: Bilmem

Yuqi: Nasıl yani?

Pardon ama amacın ne?

Lucas: Bilmem ㅋㅋ

Yuqi: Ben sürekli seninle mi uğraşacağım?

Lucas: Olabilir.

Yuqi: Kafan mı güzel?

Bunlar nasıl cevaplar?

Lucas: Pekala,

Boş olduğumda sana yazarım.

Benimle dalga geçtiğinin farkındaydım. Yine de elimden bir şey gelmiyordu. Hocaya bu durumu söylesem de abarttığımı düşünerek söylediklerimi görmezden geliyordu. Nasıl bir durumdaydım ben böyle cidden...