Chapter 51

177 19 11
                                    

This chapter is dedicated to: HarieneMaeCatoto (Advance Happy Birthday! ^^)

Enjoy reading! Don't forget to vote and leave some comments. ❤

Gabi na nang maihatid ako ni Trevor sa bahay. Niyaya niya akong kumain ng dinner kanina pero wala akong gana. Pinilit ko siyang kumain mag isa dahil alam kong gutom na rin siya sa kasasama sa'kin, pero ayaw niya daw kumain kung hindi ako sasabay.

"O Euri, saan ka ba nag punta? Bakit ginabi ka?" There was worry in Yaya's voice. Sinalubong niya kami ni Trevor pag pasok sa living room. "Yung Kuya mo tawag ng tawag, nag aalala na sayo. Hindi ka raw niya ma-contact."

"Hindi naman po ako lumayo. Please tell Kuya not to worry." matamlay kong sagot habang nakatingin sa kawalan. "Naubusan lang ng battery ang phone ko."

From my peripheral view, I saw Yaya walking towards me, so I looked up to her.

"Euri, alam kong mas malulungkot ka kung uuwi ka, pero nag aalala din kami sayo." She hold my hands as her eyes are starting to water.

I immediately looked away.

Ayoko ng umiyak. Pero kahit na gustuhin ko man umiyak, pakiramdam ko naubos na ang luha ko para sa araw na 'to.

"I'm tired, Yaya. Gusto ko na po matulog." Inalis ko ang mga kamay ko sa pagkakahawak niya.

She sniffed and wiped her tears. "S-Sige, tawagin mo lang ako kung may kailangan ka." she replied, trying to sound okay. "Sasabihan ko na lang din si Prix na nakauwi ka na."

Even though we're not blood-related, I could feel Yaya's heart crushing for me.

I just nodded as an answer.

Napansin ko ang saglit na sulyap ni Yaya kay Trevor. It was like she is wondering why I am with Trev.

Hindi ko na lang pinansin 'yon at umakyat na sa hagdan. As I walked upstairs, I felt Trevor following me.

Pagpasok ko ay hinayaan ko din siyang pumasok sa kwarto ko. I let him in because I trusted him and I knew he wouldn't do something bad to me.

"Hindi ka pa ba uuwi?" Hindi naman sa itinataboy ko siya, iniisip ko lang ang parents niya dahil baka nag aalala din sila para kay Trevor. "Baka hinahanap ka na sa inyo,"

He sat at the edge of my bed. "I'll be home when you fall asleep. I just want to make sure you're okay."

"Thanks, but I'm o-"

"You're not okay." putol niya sa sasabihin ko.

I just shook my head and went inside the walk-in closet to get sleepwear. I chose the long white cotton dress with long bell sleeves end up with elastic cuffs. After that, I entered the bathroom to take a half-body bath.

Hindi ko alam kung gaano ako katagal sa bathroom pero alam kong lagpas 12 a.m na. Sa banyo na din ako nag bihis ng pantulog.

Paglabas ko ay nagulat na lang ako nang makitang tulog na si Trevor.

He was sleeping in my bed. Half of his body is lying on the bed, used his arm as a pillow and his feet are on the floor.

Kahit tulog siya ay ramdam ko ang pagod niya dahil hindi na napigilan ang antok. Ang coat niya ay nasa couch, ang sleeves ng kanyang white button down shirt ay nakatupi hanggang siko. His dark curly hair made him look angelic.

Nilapitan ko siya matapos mag brush ng buhok.

"Trevor," I called and gently shook his shoulders. "Trevor, wake up."

What If (St. Mary's U Series #1)Where stories live. Discover now