Chapter 13

357 96 88
                                    

Akala ko diretso niya ako ihahatid sa bahay since he said that he's sleepy. Hindi ko na din namalayang nakatulog ako sa balikat ni Vernon. Nagising na lang ako nang gisingin niya ako at sa pagtahol ni Cookies. And then I saw that we're at the mall. We ate there and buy some stuffs for Cookies then he drove me home.

Cookies enjoyed playing with his rubber chicken leg. Binilhan din namin siya ng red hoodie at sinuot sa kanya, and I'm telling you... he's so cute!

Saka ko na naalala na pinauuwi ako ni Kuya ng maaga nang maihatid na ako ni Vernon sa bahay. Of course I also invited him to come inside our house para if ever na nandito sila Mommy ay maipakilala ko na siya. I mean as a friend.

Minsan kasi kapag nagkikita kami nila Mom sa bahay madalas nilang sinasabi na ipakilala ko naman daw si Vernon sa kanila. I didn't know na maaalala pa nila yung pag tulong sakin ni Vernon before medyo matagal na din kasi iyon.

"Euri, buti umuwi ka na. Kanina ka pa hinihintay ng bisita mo." salubong sakin ni Manang Linda.

"Sino po ba yun?" tanong ko kay Manang. Kinuha muna ni Vernon sa akin ang natutulog na si Cookies, napagod yata kakatakbo kanina sa mall.

Nagkibit balikat si Manang Linda, "Hindi ko alam e. Pero close daw kayo sabi niya. Saka nakita kong kilala siya ni Prix."

Tumango-tango ako. "Ganun po ba. Sige pasok na po kami."

"Mabuti pa nga. Naghanda na rin si Marie ng meryenda para sa inyo. Ihahatid na lang mamaya." pahabol niya bago kami tuluyang pumasok ni Vernon sa bahay.

"Thanks, Manang!"

Naglakad kami ni Vernon papuntang sala, may nakita kaming lalaki na nakaupo sa sofa.

My eyes narrowed after I saw him. He looks familiar. I just can't recognize him dahil naka side view siya.

"Who's that guy?" tanong ni Vernon sakin. Inilapag niya na si Cookies sa dog bed na binili din namin kanina.

"Hindi ko --"

"Euri!" tawag sakin nung lalaki nang makita niya kami.

Kinunutan ko lang siya ng nuo dahil hindi ko siya makilala pero parang familiar yung mukha niya.

He stopped nearing me when he noticed my reaction.

"It's me, Genesis!" His voice was laced with excitement.

My jaw dropped as I heard his name.

"Trevor?! Ikaw na ba yan?" I looked at him from head to toe. "Ang laki na ng pinagbago mo!"

Genesis is good looking. With the curly hair, an angelic feature, narrow nose and snobbish almond eyes. He's wearing turquoise blue polo shirt and dark pants. I also noticed his biceps and a bit firm upper body. Parang dati lang inaasar ko pa siyang mataba dahil medyo chubby siya noong mga bata pa lang kami. Baka nagkakampo na din 'to sa gym like Kuya Prix.

"Yup, ako nga." He chuckled and quickly hugged me.

Tumikhim si Vernon kaya humiwalay na ako kay Trevor para ipakilala sila sa isa't isa.

I turned to Vernon then introduced him to Trevor. "Vernon, si Genesis, childhood friend ko. "

"Trevor, si Vernon, friend ko din and schoolmate ni Kuya." pakilala ko.

Tinanguan lang siya ni Vernon.

Trevor's extending his hand to shake hands with Vernon. "Genesis Trevor Ivanzo."

What If (St. Mary's U Series #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon