WAY TOO MANY DRAMA

20.

Het verbaast me dat mijn benen het niet begeven terwijl we het kantoor van Snape in lopen. Mijn hele lijf zit vol met zenuwen, maar ik ben tegelijkertijd nog enorm teleurgesteld om wat Kylo heeft gezegd.

Snape staat met zijn rug naar ons toe uit het raam te kijken, wat me ook niet beter laat voelen. Ik kijk voorzichtig naar Kylo en zie dat hij zijn zenuwen ook niet helemaal onder controle heeft. Ik schuif ongemakkelijk heen en weer, waarna Snape zich langzaam en dramatisch omdraait. Zijn lippen staan stijf op elkaar en er is geen emotie van zijn ogen af te lezen. Ik probeer een paar keer diep adem te halen, terwijl Snape me van top tot teen bekijkt. Daarna kijkt hij met een afkeurende blik naar Kylo, maar die geeft geen kik.

Natuurlijk vindt Snape het vreselijk dat de meest befaamde eerstejaars Slytherin van het moment rondhangt met een Hufflepuff. Hij kijkt Kylo aan met een blik die waarschijnlijk wat moet betekenen, maar ik kan er geen touw aan vast knopen. 

Misschien komt het omdat ik zo zenuwachtig ben, maar het lijkt alsof Kylo meer begint te knipperen. De enige twee logische reden die ik daarvoor kan bedenken zijn dat hij op het punt staat om in tranen uit te barsten, of dat hij één of andere gekke morsecode uitvoert.

Snape draait zich om, en loopt met zijn mantel over de grond slepend naar de grote, zwarte stoel achter zijn bureau.

"Ga zitten," beveelt hij kil.

Ik struikel bijna over mijn voeten terwijl ik haastig naar één van de stoelen aan de andere kant van het bureau loop. Ik ga er op zitten en Kylo gaat naast mij zitten. Snel schuif ik mijn stoel iets naar links, zodat Kylo me niet kan aanraken.

Een paar seconden lang kijkt Snape ons bedachtzaam aan, dan slaakt hij een zucht en begint hij te praten. 

"Ik kreeg van een goede vriend van mij iets merkwaardigs te horen," begint hij langzaam, met zijn ogen nog steeds op ons allebei gericht. "Hij vertelde mij dat er twee Hogwarts studenten gespot zijn in Zacharius, terwijl ze daar helemaal niet mochten komen."

Snape legt zijn handen op het bureau en vouwt ze in elkaar. "Ten eerste mogen eerstejaars helemaal niet in Hogsmeade komen. Ten tweede mogen studenten alleen in Hogsmeade komen op de uitgekozen weekenden. Ten derde was Zacharius dicht op het moment dat jullie er waren, wat betekent dat jullie ingebroken hebben. Ten vierde, hadden jullie gewoon les!"

Ik schrik me rot wanneer Snape plotseling opspringt.

"Wat deden jullie daar?" vraagt hij kwaad. Ik weet geen antwoord te verzinnen, en Kylo blijkbaar ook niet; hij blijft stil.

"Geen antwoord," mompelt Snape. "Geen antwoord."

Ik kijk snel even naar Kylo. Hij kijkt ook naar mij, totdat hij merkt dat ik terug staar en hij zijn hoofd richting Snape draait. Mijn blik glijdt ook naar Snape, die stomverbaasd toekijkt. Hij doet zijn mond open om iets te zeggen, waarschijnlijk om te vragen of er iets tussen ons is, maar sluit hem dan weer snel. Hij draait zich om en loopt naar het raam achterin zijn kantoor.

"Jullie krijgen strafwerk." zegt hij, starend uit het raam. "Jullie moeten je zaterdag om twee uur 's middags melden bij Filch' kantoor. Je kunt er beter zijn, anders maak je het alleen maar erger voor jezelf, en de ander."

Hij draait zich met één beweging om, kijkt ons recht in de ogen aan en zegt dan kil: "Begrepen?"

Kylo en ik knikken snel en Snape wuift ons weg. We staan op en lopen zo hard als we kunnen naar de deur, sluiten hem vlug achter ons dicht en lopen hard richting de Great Hall. We lopen naast elkaar, maar kijken elkaar niet één keer aan.

"Ik ga mijn vader een uil sturen over ons." besluit Kylo na een tijdje.

"Wat?" flap ik eruit. "Je wilde toch dat niemand over ons wist?"