Amortentia (Dramione Texting)

|| 61 ||

"Geldi." Harry'nin lafıyla hızla başımı kapıya çevirdim. Draco, Pansy ve Theo beraber gelmişlerdi. Theo'nun ilişkimizden haberi olduğunu biliyordum; fakat Pansy'nin bilip bilmediğinden haberim yoktu.

Draco'nun yüzüne ve Theo'nun bir türlü kapanmayan ağzına bakılacak olursa Theo yine Draco'nun sinirlerini bozmuştu. Gülümsedim.

"Şimdi ne olacak?" dedi Ronald huzursuz bir şekilde. Bu durumdan hoşnut olmadığını biliyordum.

"Bilmiyorum." dedim. Kavga edeceğimizi konuşmuştuk; ama bunun nasıl olacağını konuşmamıştık. Gerçi o ne yapacağını bilirdi. Zaten eskiden de tüm kavgaları o başlatırdı.

Yavaş adımlarla arkamdaki masalarına oturdular.

"Şş Pottah!" Gelen sesle gülümsememeye özen göstererek arkamı döndüm.

"Ne istiyorsun Malfoy?" Harry yine kurban olduğu için mutsuz görünüyordu.

"Seni yine Cho ile görmüşler." Pansy güldü. Theo ise bu sefer Zabini'ye bir şeyler anlatıyordu. Hiç susmaz mıydı bu çocuk?

"Ne saçmalıyorsun sen?" dedi Harry dikleşerek.  Konu ilgisini çekmiş olacaktı.

"Kız Weasley'nin bundan haberi var mı, Pottah?"

"Ginny'nin bunla ne ilgisi var?" dedi Ron  bir Harry'ye bir de Draco'ya bakarken.

"Ayakta uyutuluyorsun." dedi Pansy gülerek. Ron ona baktıktan sonra hızla önüne döndü.

"Kes sesini, Malfoy!" dedim sesimi biraz yükselterek. Artık salondaki tüm dikkat bizim üzerimizdeydi.

"Yoksa ne yaparsın, bulanık?"

Gerçekten öyle demiyor, Mione. Bu sadece bir rol. Draco ciddi değil. Sakin ol.

"Sen ne cürretle!" diyerek ayağa kalktı Ronald. Asasını da Draco'ya yöneltmişti. Hızla ayağa kalkarak Ron'un kolunu tuttum.

"Ron, ne olur gidelim." Ron'un gözleri Draco ve benim üzerimde gidip geliyordu. Draco ise bakışlarını Ron'u tuttuğum elime sabitlemişti. Bunu fark edince hızla kolumu çektim.

"Ne o Granger, kaçacak mısın sevgilinle?" Draco'ya döndüm. Abartmıyor muydu?

"Sus artık, Malfoy." dedi Harry sanki beni anlamışçasına. Ardından ayağa kalktı ve Ron ile aramıza girerek bizi kapıya doğru çekiştirmeye başladı.

"Şu çocuğa sinir oluyorum." dedi Ron Gryffindor Ortak Salonuna giderken.

"Biz ayarladık bunu, Ronald." dedim. "Böyle olması lazımdı."

"Cidden o çocuğu bize savunuyor musun?" dedi durarak. Bir an da durması ona çarpmama neden olmuştu.

"Saçmalama istersen, Ron." dedi Harry ben konuşamayınca.

"Sen nasıl olur da bu kadar çabuk kabullenirsin?" diye bağırdı Ron bir an da. Başımı ellerim arasına alıp derin bir nefes aldım.

"Sen nasıl Pansy'den hoşlanırken Mione'ye bu konuda kızarsın asıl?" Bakışlarımı Ron'a çevirdim. Pansy'den mi hoşlanıyordu? Benim neden bundan haberim yoktu?

"İnanmıyorum."

"Asıl ben inanmıyorum. Aramızda Slytherinlilerden hoşlanmayan tek kişi ben miyim?"

"Sen de kız kardeşimden hoşlanıyormuşsun!"

Draco'yu görmemle hiçbir şey demeden yanlarından ayrıldım. Zaten onlar da gittiğimi fark etmemişlerdi.